บทที่ 23 -จบ-
บทที่ 23 ไปรยายื่นช่อดอกไม้ให้เจฟฟ์ยิ้มบางๆ แล้วหมุนตัวเดินจากไป เจฟฟ์ถอนหายใจเบาๆ เมื่อแน่ใจว่าไปรยาเดินจากไปไกลแล้วเขาก็ผลักบานประตูเข้ามาในห้องผู้ป่วยพิเศษในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง “ไป๋กลับไปแล้วใช่ไหม” นริศมองออกไปนอกหน้าต่างแต่ก็รู้ว่าเพื่อนกลับเข้ามาในห้องแล้ว เขาถูกส่งเข้ารับการรักษาตัวทันทีท...