บทที่ 14
บทที่ 14 มีบางอย่างในความรู้สึกที่ทำให้ไปรยาสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวนริศ ไม่ใช่เพราะเคราบางๆ ที่เหมือนจะลืมโกนหรือผมสั้นแบบสกินเฮดที่เริ่มยาว เพราะแววตาที่เศร้าสร้อยคู่นั้นต่างหาก แต่ไปรยาก็ไม่กล้าเอ่ยปากถามอะไรออกไปหลังจากถวายสังฆทานเสร็จเธอก็พยุงแม่ออกมานั่งรอที่หน้าวัด ส่วนเจฟฟ์อาสาไปเรีย...
