ตอนที่ 3 วีรสตรีฮวามู่หลาน

ด้านนอกในช่วงเวลาที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวยามค่ำคืน ภายในพระราชวังได้เกิดความโกลาหล

องค์รักษ์นับร้อยคนได้ยืนจ้องมอง ลู่เฟิง ที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาซึ่งยืนห่างเพียงแค่ 7 ก้าว

ลู่เฟิง ได้กล่าวพูดออกมา"เนื่องเพราะ โม่หลิน ต้องการสังหารองค์รัชทายาท เขาสมควรถูกลงทันฑ์"

คนเหล่านี้ล้วนเป็นทหารของอาณาจักรที่ถูกควบคุมโดย โม่หลิน หลายคน เป็นลูกน้องของเขาทำให้สายตาของ ลู่เฟิง เเปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาแฝงจิตสังหาร

"โม่หลิน ตอนนี้ตายแล้ว พวกเจ้ามีโอกาสที่จะละทิ้งความมืดในใจของพวกเจ้า บางทีข้าอาจจะให้อภัยโทษทันฑ์ในอดีตได้!"

ลู่เฟิง ได้จ้องมองไปที่ เหล่าองค์รักษ์พวกนี้และกล่าวพูด

"น้อมรับองค์ชาย!

ในขณะที่เขาพูด ชายร่างกำยำที่เป็นนายกองสิบก็เดินออกมาเเละคุกเข่าก้มหัวให้กับ ลู่เฟิง

ในเวลาเดียวกันทหารอีก 9 คนที่เขารับผิดชอบก็คุกเข่าก้มหัวลงกับพื้น

"น้อมรับองค์ชาย!"

นางกองสิบอีกคนได้คุกเข่าเเละก้มหัวเช่นเดียวกัน

น่าเสียดายนอกเหนือจากนายกองสิบสองคนนี้ ก็ไม่มีใครคิดย้ายมาอยู่ข้าง ลู่เฟิง ยังมีนายกองอีก 8 คน ซึ่งรวมแล้วพวกเขามีทหารในอาณัติทั้งหมด 80 คน พวกเขาจ้องมองไปที่ ลู่เฟิง ด้วยเจตนาฆ่าที่รุนเเรง

"ฆ่าเขา ล้างแค้นให้กับ แม่ทัพโม่"

เหล่านายกองผู้นำกบฏได้ตะโกนขึ้นเเละยกดาบพุ่งเข้าหา ลู่เฟิง

เมื่อผู้นำอีกคนได้ยินเช่นนี้เขาก็ยืนขึ้นเช่นเดียวกัน

"เหล่าทหารองค์รักษ์ ปกป้ององค์ชาย!"

เหล่าทหารที่ย้ายมาอยู่ข้าง ลู่เฟิง พวกเขาได้ชักดาบออกมาเเละพุ่งเข้าใส่ทหารกบฏเหล่านั้น

ทหารทั้งสองฝ่ายที่มีความคิดแตกแยกต่างก็พุ่งเข้าห่ำหั่นกัน

อย่างไรก็ตาม ตัวเลขกำลังพลของทั้งสองฝ่าย ต่างกันเกินไป ฝ่ายที่ยินดีรับใช้ ลู่เฟิง กลับตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด

ลู่เฟิงได้สูดลมหายใจเข้าลึกเเละกล่าวพูดกับระบบ"ระบบฉันต้องการอัญเชิญขุนพล ฉันต้องการเรียก ฮั่นสิน เรียก ฮั่นสิน มาเร็ว !"

"ติ๊ง โอกาสอัญเชิญของ โฮสต์ขึ้นอยู่กับโชควาสนา ไม่สามารถเจาะจงเรียก ไป๋ฉี หรือ ฮั่นสิน ออกมาได้ ในทางกลับกัน มีโอกาสที่จะได้รับทหารเลว อยู่ด้วย"

WTF

ลู่เฟิง ได้สาปแช่งในใจอย่างลับ ๆ ความไม่แน่นอนมีมากเกินไป ในสถานการณ์เช่นนี้ หากเขาอัญเชิญได้ทหารเลวเขาจะสู้กับทหารยามจำนวนมากเหล่านี้ได้อย่างไร

ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรเเล้วเขาได้กล่าวพูดทันที"อัญเชิญ,ฉันใช้สิทธิ์การอัญเชิญเดี๋ยวนี้"

"ติ๊ง เริ่มต้นการอัญเชิญ"

"ติ๊ง กำลังดำเนินการ"

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ประสบความสำเร็จในการอัญเชิญ วีรสตรี ฮวามู่หลาน!"

ฮวามู่หลาน: วีรสตรีของราชวงศ์ทางตอนใต้เเละตอนเหนือของจีน เข้าร่วมกองทัพในนามของ บิดา ได้รับการแต่งตั้งเป็น แม่ทัพนาม เสี่ยวลี้

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

ระดับพลัง : ระดับ 6 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน

ทักษะต่อสู้ : ระบำดาบวิญญาณ

ความภักดี : 80 (เต็มหนึ่งร้อย)

หมายเหตุ 1 : หากขุนพลที่ถูกอัญเชิญมามีความภักดีต่ำกว่า 30 มีโอกาสที่ขุนพลคนนั้นจะทรยศ และ หากความภักดีเป็น 0 ขุนพลนั้นจะทรยศต่อโฮสต์ในทันที

หมายเหตุ 2 : ขุนพลที่ถูกอัญเชิญมาไม่มีความทรงจำดั้งเดิม มีแต่ความสามารถในการวิเคราะห์คุณสมบัติของโฮสต์คนปัจจุบันว่าเหมาะสมจะรับใช้หรือไม่

ลู่เฟิง ได้ยินเสียงของระบบทำให้เขารู้สึกดีใจอย่างมากก

แม้ว่า ไป๋ฉี่ หรือ ฮั่นสิน จะไม่ได้ถูกเรียกออกมา แต่ ฮวามู่หลาน ที่ถูกเรียกออกมาก็ยังมีความแข็งแกร่งถึงระดับ 6 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน พลังของเธอเพียงพอต่อการรับมือวิกฤติในปัจจุบัน

ท้ายที่สุดแล้วด้วยความทรงจำขององค์ชายคนก่อน ดูเหมือนว่าผู้ที่ทรงอำนาจมากที่สุดในอาณาจักรหนานหยานก็คือ อา ของเขาซึ่งมีระดับการบ่มเพาะพลังอยู่ที่ ระดับ 6 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน ตามมาด้วย โม่เต๋า ที่เป็นผู้ควบคุมทางการทหารสูงสุด ระดับ 5 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน

ฮวามู่หลาน ในปัจจุบัน ด้วยความแข็งแกร่งระดับ 6 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน แม้จะไม่สามารถกวาดล้างกบฏในอาณาจักรหนานหยานได้ด้วยตัวคนเดียว แต่อย่างน้อย ลู่เฟิง ก็มั่นใจว่าจะปลอดภัยจากเงื้อมมือศัตรูเหล่านี้

ตอนนี้ ฮวามู่หลาน กำลังถูกเรียกตัวมาจากวิกฤติที่ถูกกลุ้มรุมโดยเหล่ากบฏ เมื่อเธอมาถึงย่อมสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ทันที

"ฮวามู่หลาน จะมาหาฉันในตอนไหน?"ลู่เฟิงได้กล่าวถามอย่างรีบร้อน

"ฮวามู่หลาน รับรู้แล้วว่า โฮสต์กำลังตกอยู่ในอันตราย เธอจะรีบมาถึงที่นี่ในไม่ช้า"

"ในไม่ช้า?"

ลู่เฟิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย นั่นหมายความว่า หาก ฮวามู่หลาน ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นทันเวลา เขาคงถูกฆ่าตายอย่างแน่นอน

"ฝ่าบาทระวัง!"

ทันใดนั้นนายกองสิบคนนึงได้ตะโกนขึ้นบอก ลู่เฟิง

เสียงลมได้พุ่งผ่านมาทางทิศด้านขวาของ ลู่เฟิง มันเป็น หนึ่งในนายกองสิบของฝ่ายกบฏ มันได้ฝ่าแนวป้องกัน เข้ามาเเละพุ่งโจมตีใส่ ลู่เฟิง

"ตายซะ!"

ใบหน้าของนายกองสิบ คนนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

เมื่อเขาเห็น ลู่เฟิง ไม่แสดงปฏิกิริยาตอบโต้ใด ๆ เขาก็รู้สึกมีความสุขอย่างมาก ตราบใดที่ เขาสามารถฆ่า ลู่เฟิงได้ เจ้านายของเขาจะต้องตอบแทนเขาอย่างแน่นอน

ลู่เฟิง จ้องมองไปที่ นายกองสิบคนนี้ เขาได้อาศัยจังหวะลอบโจมตีไปที่ศีรษะของอีกฝ่าย

"เขาโจมตีใส่ข้า?"

นายกองสิบ รู้สึกมึนงงเล็กน้อยจากการเคลื่อนไหวของ ลู่เฟิง

ในความทรงจำของเขา ลู่เฟิง เป็นเพียง องค์ชายไร้ค่า ที่ไม่สามารถฝึกฝนทักษะต่อสู้ใด ๆ ได้ แต่ตอนนี้ ขยะไร้ค่ากำลังโจมตีใส่เขา นี่ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนตกตะลึงเล็กน้อย

และในขณะที่เขากำลังมึนงงกับหมัดของ ลู่เฟิง หมัดของอีกฝ่ายก็พุ่งไปที่ศีรษะของเขาอีกครั้ง 'ปั้ง'

ตุบ

นายกองสิบคนนี้เป็นเพียงนักรบระดับ 1 ของขั้นสร้างรากฐาน ทันทีที่ถูก ลู่เฟิง ชกเข้าที่ศีรษะ สมองของเขาได้ระเบิดออกทันที

โลหิตจำนวนมากได้สาดกระจายไปทั่วทุกทิศทาง

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่สังหารนักรบระดับ 1 ขั้นสร้างรากฐานได้รับแต้มประสบการณ์ 110 แต้ม"

บรรดาผู้ที่เห็นนายกองสิบตกตาย ทุกคนต่างก็ตกตะลึง

โดยเฉพาะนายกองสิบที่ย้ายมาอยู่ฝ่าย ลู่เฟิง เขาได้ยกดาบขึ้นเทิดทูน ลู่เฟิง หลังจากที่พวกเขาทำการเปลี่ยนข้าง พวกเขาก็รู้สึกว่าตนเองนั้นคิดถูก

"อย่าไปสนใจ ยังไงวันนี้พวกเราก็ต้องฆ่าพวกมันให้ได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราจบเห่แน่"

หนึ่งในนายกองสิบฝ่ายกบฏได้ตะโกนขึ้น

เมื่อฝ่ายกบฏได้ยินดังนั้นพวกเขาก็รู้ตัวดีว่าไม่มีทางถอยแล้วพวกเขาได้โจมตีฝ่าแนวป้องกันเข้าไปทีละคน

ด้วยความแตกต่างด้านจำนวนไม่นานการป้องกันของฝ่าย ลู่เฟิง ก็พังทลายลงทันที

จากทหารองค์รักษ์กว่าา 20 คน เหลือเพียงแปดคนเท่านั้นทุกคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บ

ในทางกลับกันทางด้านกลุ่มกบฏพวกเขาไม่ได้สูญเสียมากนักพวกเขาเหมือนกับหมาป่าที่หิวโหยเเละต้องการที่จะกลืนกิน ลู่เฟิง

มองไปที่กลุ่มกบฏที่ดุร้ายเหล่านี้ ลู่เฟิง ก็รู้สึกกังวล เมื่อไหร่ ฮวามู่หลาน ของเขาจะมาถึง!

"เจ้าพวกกบฏ กล้าที่จะหันคมดาบใส่ฝ่าบาทหรือไม่!"

ทันใดนั้นเอง เสียงของสตรีที่ฟังดูเย็นชาก็ได้ดังขึ้น

หญิงสาวในชุดเกราะหนังถือดาบยาวได้กระโดดลงมาจากกำแพงของพระราชวัง เธอรีบพุ่งเข้าไปในฝูงชนและทำการสังหารศัตรูทันที

กลุ่มกบฏหลายสิบคนได้ตกตายภายในเวลาไม่ถึงนาทีทั้งหมดได้กลายเป็นซากศพนอนกองอยู่บนพื้น

ทุกคนที่มองเห็นฉากนี้พวกเขารู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย กลุ่มกบฏในตอนนี้ไม่สามารถต้านทานได้เเละถูกสังหารหมู่ในเวลาไม่ถึงนาที นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว

แม้เเต่ลู่เฟิง เองก็ยังตกตะลึง เขารู้สึกตื่นเต้นกับการมาของ ฮวามู่หลาน อย่างมาก!

ในที่สุดฮวามู่หลานของฉันก็มาถึง!