MATOP ตอนที่ 12
ภายใต้แสงไฟที่สบายตาจากจอมอนิเตอร์ โรแลนด์กำลังพิมพ์ลงบนแป้นคีย์บอร์ดของเขาอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้าเขาก็ทำบทความเสร็จ แล้วและอัปโหลดไฟล์วิดีโอลงไป หลังจากที่เขาโพสต์ลงไปแล้ว เขาก็ตั้งใจจะพักนิ้วสักครู่ แต่ในขณะนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา
เขาเหลือบมองไปที่หมายเลขบนหน้าจอและรับสาย พร้อมเอ่ยถามไปว่า “เป็นยังไงบ้าง ?”
"ไม่เลว ฉันได้เลื่อนคลาสเป็น Saint Samurai แล้ว“ชายหนุ่มคนหนึ่งตอบกลับด้วยเสียงทุ้มต่ำมีเอกลักษณ์ของเขา”แล้วนายล่ะ ? อ่านจากในเว็บบอร์ดแล้วอนาคตของพวก Mage นั้นดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย”
โรแลนด์ตอบกลับว่า “ก็ดีนะ ฉันว่าฉันเริ่มจะเอามันอยู่แล้วหล่ะ”
“นายเก่งดีนี่” ชายหนุ่มพูดอย่างจริงใจ “นายไม่ต้องทำงานวันนี้ใช่ไหม มาเจอกันที่เดิม ฉันโทรไปเรียกราฟเฟิลแล้ว เกมนี้มันซับซ้อนเกินไปและมีพื้นที่กว้างมาก ๆ มันคงยากที่จะพูดคุยเรื่องนี้ทางโทรศัพท์”
“ได้ ฉันจะไปหานายที่นั่น”
โรแลนด์วางสายโทรศัพท์และคว้าเสื้อยืดจากในตู้เสื้อผ้ามาใส่ จากนั้นเขาก็บอกกับพ่อแม่ที่อยู่ในห้องนั่งเล่นและขี่จักรยานออกไป
โรแลนด์อยู่ในเมืองทางใต้และตอนนี้ก็เป็นฤดูร้อน ดวงอาทิตย์แผดเผาแม้ว่ามันจะเป็นเวลาเช้า แต่โรแลนด์ก็พยายามที่จะขี่รถใต้ร่มเงาของต้นไม้และหลีกเลี่ยงแสงแดด แต่เขานั้นก็เริ่มมีเหงื่อออกมามากในไม่ช้า
อากาศในเมืองนี้มักร้อนชื้นอยู่เสมอ และยังมีอุตสาหกรรมหนักอยู่เพียงไม่กี่แห่ง ที่นี่ยังมีต้นไม้อยู่มากมาย ดังนั้นบ้านเกิดของโรแลนด์นั้นถือว่ามีคุณภาพอากาศดีและท้องฟ้าแจ่มใส อย่างไรก็ตามโรแลนด์ รู้สึกว่ามีกลิ่นแปลก ๆ ลอยอยู่ในอากาศ เขากำลังสงสัยว่ามันเป็นจินตนาการของเขาเองหรือเปล่า
10 นาทีต่อมา โรแลนด์ก็มาถึงที่บาร์เครื่องดื่ม ซึ่งยังไม่ถึงเวลาเปิดอย่างเป็นทางการ แต่ตอนนี้ประตูนั้นเปิดอยู่แล้ว โรแลนด์จอดจักรยานของเขา หลังจากล็อคเรียบร้อย เขาก็เดินเข้าไปด้านใน
เครื่องปรับอากาศภายในบาร์เครื่องดื่มนั้นทำให้โรแลนด์รู้สึกว่าเขาผ่อนคลายจากความร้อนระหว่างเดินทางมา การตกแต่งของบาร์ส่วนใหญ่เป็นสีเหลืองมองดูแล้วอบอุ่น เขาทักทายหญิงสาวสวยที่เคาน์เตอร์และเดินตรงไปที่บูธ ที่อยู่บนชั้นสอง มีแผ่นไม้ลายหมีแพนด้าตกแต่งอยู่ที่ประตู
มีเสียงดนตรีเบา ๆ ดังออกมาจากในบูธ ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้สีเหลือง เขานั้นดูหล่อเหลาด้วยผิวที่เรียบเนียน ดวงตาสีเข้ม ริมฝีปากสีแดงและฟันที่ขาวสดใส เขากำลังเพลิดเพลินอยู่กับ Red Bull หนึ่งขวด และแตงโม ที่อยู่ตรงหน้าเขา
โรแลนด์นั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามและหัวเราะเบา ๆ “Red Bull กับแตงโม… นายต้องกินยาโด๊บตั้งแต่เช้าเลยงั้นเหรอเนี่ย ? เมื่อคืนนายมีเซ็กส์มากเกินไปเหรอไง ?”
ชายหนุ่มรูปงามคนนี้ชื่อว่า ชัค พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดและเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้บ้านกัน พวกเขานั้นอยู่ในโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถมศึกษาจนถึงเข้ามหาวิทยาลัย พวกเขาไม่ใช่พี่น้องกันแต่ก็สนิทกันยิ่งกว่าพี่น้องด้วยซ้ำ ดังนั้นพวกเขามักจะพูดอะไรกันตรง ๆ แบบนี้อยู่เสมอ
ชัควางขวดในมือ แล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่มีทางเลือกนี่หว่า การแต่งงานมันเป็นการขุดหลุมฝังศพของความรัก ตอนนี้กิจกรรมทางเพศทั้งหมดนั้นเป็นภาคบังคับ หากฉันไม่ได้ทำการบ้านให้เธออย่างหนัก ฉันก็ไม่สามารถเข้าร่วมเกมได้ทันเวลาน่ะสิ”
ผู้ชายที่หล่อเหลามักถูกผู้หญิงจำนวนมากตามอยู่เสมอ ชัคนั้นดูดีแม้จะเทียบกับดาราดัง นอกจากนี้เขายังเป็นคนดีที่ไม่สูบบุหรี่หรือดื่มเหล้า การเล่นเกมถือเป็นงานอดิเรกเพียงอย่างเดียวของเขา ดังนั้นผู้หญิงหลายคนจึงชื่นชอบเขา
ภรรยาของชัคเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา และในความเป็นจริงแล้วเธอก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นของโรแลนด์ด้วย พวกเราเรียนโรงเรียนมัธยมด้วยกัน เธอชื่อเฉินหงดาน ในบรรดาคนที่ติดตามเขา เธอเป็นคนที่สวยและก๋ากั่นที่สุด
เธอไล่ตามชัคมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เธอข่มขู่ครอบครัวของเธอเอง เพื่อที่พวกเขาจะยอมให้เธอได้ถูกส่งไปเรียนที่โรงเรียนเดียวกับชัคตอนเรียนมัธยม และเธอยังสมัครเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกันกับที่ชัคไป เธออาสาทำการซัก รีด เสื้อผ้าให้กับชัคตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยอีกด้วย
หลังจากจบการศึกษา ก็เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะแต่งงานกัน
ชัคเป็นเจ้าของบาร์เครื่องดื่มนี้ แต่เฉินหงดานคือคนที่ทำงานตัวจริง เธอนั้นรักสามีของเธอและไม่ต้องการให้เขาทำงานหนัก
บูธหมีแพนด้านี้เป็นสถานที่พิเศษ ที่สงวนไว้สำหรับเขาและเพื่อน ๆ ของเขา มันไม่เคยเปิดให้คนทั่วไปเข้ามานั่ง
“นายกำลังพูดเหมือนชีวิตแต่งงานมันเป็นเรื่องยาก”
โรแลนด์รู้ว่าชีวิตของชัคนั้นสะดวกสบาย ผู้ชายคนนี้ทำแค่งานง่าย ๆ เขาไม่ได้ทำเงินได้มากมายนักจากบาร์เครื่องดื่ม แต่ชีวิตของเขาก็สะดวกสบายกว่าค่าเฉลี่ยของคนทั่วไปอย่างแน่นอน นอกจากนี้ภรรยาของเขาก็ยังดีกับเขามาก ผู้ชายส่วนใหญ่นั้นมักอิจฉาเขา
“ตามประกาศอย่างเป็นทางการของเกม Saint Samurai เป็น 1 ใน 3 คลาสที่ OP มาก นายเลื่อนคลาสขึ้นมาเร็วขนาดนี้ได้ยังไง ?” (OP-ย่อมากจาก Overpowered ซึ่งหมายถึงเก่งกว่าอาชีพอื่นมาก)
ชัคตอบด้วยความสับสนว่า “ในตอนแรกฉันก็คิดว่ามันคงยาก ตัวละครของฉันคือ Bard ฉันวิ่งไปที่วิหารแห่งแสงและสวดภาวนาต่อหน้ารูปปั้นของเทพธิดา ด้วยทักษะความสามารถทางภาษา จากนั้นฉันก็ได้รับการเลื่อนคลาส ฉันก็คิดว่าเรื่องนี้มันแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน”
“คลาสนี้มันเป็นยังไงบ้างเหรอ ?” โรแลนด์ถามอย่างสงสัย
ชัคหยิบแตงโมขึ้นมาหนึ่งชิ้นแล้วพูดว่า “ฉันยังไม่ได้ต่อสู้กับใครเลย แต่ก็มีสิทธิพิเศษค่อนข้างดี ผู้คนในวิหารแห่งแสงรู้สึกตกใจมาก เมื่ออยู่ ๆ ฉันกลายเป็น Saint Samurai พวกเขาเสนออาวุธ ชุดเกราะและเหรียญทองคำ 20 เหรียญให้แก่ฉัน โดยบอกว่าพวกเขาจะให้เงินฉันเป็นประจำทุกเดือน”
โรแลนด์ ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ประสบการณ์ของพวกเขานั้นแตกต่างกันมากเกินไป เขาพยายามอย่างหนัก แต่ก็ยังไม่สามารถเสกคาถาได้อย่างสมบูรณ์ ทว่าเพื่อนของเขานั้นเริ่มหาเงินได้แล้ว สิ่งที่ทำให้รู้สึกแย่มากที่สุดคือชัคยังไม่ได้ทำอะไรเลย นี่เขาต้องโชคดีมากแค่ไหนกัน ?
ในขณะที่โรแลนด์กำลังรู้สึกแย่ ๆ ประตูบูธก็ถูกเปิดออก ชายหนุ่มสองคน อ้วนจ้ำม่ำหนึ่งและผอมบางอีกหนึ่งก็เข้ามา พวกเขาปาดเหงื่อและนั่งบนเก้าอี้ยาวโดยไม่ทักไม่ทายโรแลนด์และชัค พวกเขานั้นไม่พูดอะไรจนกว่าจะมีแตงโมอยู่ในมือ
“วันนี้มันร้อนเกินไป ฉันรู้สึกว่าไขมันของฉันละลายออกมาแน่”
หนุ่มอ้วนเป็นคนพูด เขามีชื่อว่าราฟเฟิล เขามีร่างกายที่ไม่สูงมากนัก และมีใบหน้ากลมโตที่ดูตลก
“นั่นเป็นเพราะนายอ้วนเกินไปต่างหาก ฉันไม่ได้เหงื่อออกอะไรมากมายเลย”
ชายร่างผอมตอบเขา เขาสูงประมาณ 183 เซนติเมตร อาจเพราะเขาผอมเกินไป เขาจึงดูเหมือนเสาไฟฟ้า เขาถูกเรียกว่าบราซิลเพราะเขาชอบดูทีมชาติบราซิลเล่นฟุตบอลและสวมชุดทีมบราซิลอยู่ตลอดเวลา
เขาตั้งชื่อเดียวกันนี้ในเกมอีกด้วย
โรแลนด์มองออกไปและถามว่า “หลี่หลินและฮัสเซเรตถึงไหนแล้วล่ะ”
ชัคโบกมือแล้วพูดว่า “พวกเขาทำงานและจะไม่ว่างจนกว่าจะถึงเวลากลางคืน พวกเรามาคุยกันก่อน บอกตำแหน่งของพวกนายในเกมหน่อย”
ราฟเฟิลและบราซิลต่างก็ส่ายหัวเพราะพวกเขาพูดภาษาท้องถิ่นไม่ได้ ราฟเฟิลนั้นเป็น Shield Warrior และบราซิลเป็น Archer ทั้งคู่ไม่สามารถเสกคาถาได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่า NPC พูดถึงอะไร สิ่งที่พวกเขารู้ก็คือพวกเขาอยู่กันคนละเมือง
ชัคกล่าวว่า “ฉันอยู่ในเมืองชื่อว่า อิสนาส ฉันยังไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอน แต่มันก็น่าจะเป็นเมืองขนาดใหญ่พอสมควร”
โรแลนด์บอกตำแหน่งของเขากับเพื่อน ๆ ว่าเขาอยู่เมืองเรดเมาน์เทน จากนั้นเขาก็พูดว่า “เกมนี้มีขนาดใหญ่มาก ดูเหมือนว่าพวกเราจะกระจัดกระจายกันไป ดังนั้นเราอาจต้องทำงานด้วยลำพังตัวเองและค่อยวางแผนอื่น ๆ ทีหลัง เมื่อเราคุ้นเคยกับเกมนี้มากขึ้น”
ชัคพยักหน้าและพูดว่า “นั่นคงเป็นทั้งหมดที่พวกเราจะทำได้ตอนนี้”
