ตอนพิเศษ 5 (ถ้าเธอจะไป)

ตอนพิเศษ 5 (ถ้าเธอจะไป)

ในระหว่างช่วงที่ซูยองขอกลับบ้านไปครั้งแรก

ควีคิดทบทวน ถ้าซูยองไม่กลับมา เขาก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากให้เธอมาอยู่ด้วยแค่ไหน แต่การบังคับฝืนใจ ไม่ใช่นิสัยของควี

ตอนนี้เขาทำได้แต่รอ

ควีนึกย้อนกลับไป ว่าอะไรบ้างที่ทำให้เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้ เขานั่งมองกระต่ายน้อย แล้วก็คิดไปถึงตอนที่ซูยองเอากระต่ายมาวางไว้ในมือเขาครั้งแรก

ณ ตอนนั้น

เขาไม่ได้สนใจกระต่ายเท่าไหร่นัก แต่ควีรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่ซูยองจับมือเขา อาจเป็นเพราะมือเล็กๆ ที่มาโดนเลยทำให้ใจไหวหวั่น หรือเป็นเพราะความอ่อนโยนในช่วงเวลาดีๆ ที่เธอมีให้ ทำให้เขาลืมเธอไม่ลง หรือเพราะมีเธอ เขาจึงอ่อนโยน ?

แค่ควีได้มองหน้าซูยองตอนหลับ เขาก็มีความสุขแล้ว ยิ่งวันนั้นเห็นกระต่ายนอนซุกที่อกซูยอง ก็ทำเอาเขาใจเต้น กระต่ายน้อยก็ช่างซุกซน ซุกไปที่ร่องเนินขาวๆ ของเธอพอดี เขาอยากมองแค่กระต่าย แต่ก็เผลอมองไปที่เนินหน้าอกของเธอด้วย

เขาพยายามหักห้ามใจแทบตาย เอาผ้ามาคลุมหน้าอกเธอไม่ให้โป๊ก็แล้ว แต่ก็อดใจไม่ลูบหัวเธอไม่ได้ ควีได้แต่คิดถึงวันนั้น คิดถึงซูยองในอ้อมกอด ตอนนี้เขาทำได้เพียงนอนกอดกระต่ายน้อยคลายความคิดถึงเธอไปก่อน

“เจ้าปุกปุย คิดถึงเจ้าของเจ้าบ้างไหม” ควีก้มมองกระต่ายที่ตอนนี้มานอนซุกอกเขาแทน

“คงเหงาหล่ะสิ ไม่ต่างกับข้าเลย” เขาลูบหัวกระต่ายน้อย จนขนปุยหลับสบาย

“ซูยอง เจ้าจะเป็นอะไรไปรึเปล่านะ”

โปรดติดตามตอนต่อไป …