PTH14 ครั้งแรกของหานเว่ยเว่ย
“ทุกคนไปดูสระทมิฬเร็ว! มีข่าวลือว่ามีคนได้ยันต์เพลิงร้อยแผ่นจากที่นั่น!”
“อะไรนะ!? มีคนได้ยันต์เพลิง 1000 แผ่นจากที่นั่น!”
…
แล้วทุกสิ่งก็เป็นไปตามที่เว่ยสั่วคิด เดิมทีทั้งสามคนที่เห็นเขาได้กล่องที่มียันต์เพลิงจำนวนมาก ตอนแรกประหลาดใจ ถัดมากลายเป็นอิจฉา จึงแพร่ข่าวออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อข่าวกระจายไปปากต่อปาก ผู้คนทั้งเมืองก็รู้ เพียงแต่ข่าวที่ได้รับก็แตกต่างกันออกไป
สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงคือข่าวที่แพร่ออกไปจะผิดเพี้ยนไปมาก จาก 100 กลายเป็น 1000 กระทั่งกลายเป็นหมื่น ผู้คนจำนวนมากจึงมุ่งเข้าไปยังสระแห่งนั้นเพื่อหวังจะกลายเป็นผู้โชคดีบ้าง
เว่ยสั่วมุ่งไปยังทางเหนือของเมืองเพื่อขายยันต์เพลิงทั้งหมดให้กับร้านขายยันต์แห่งหนึ่ง เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้คนพูดคุย เขาแทบทรุดเข่าลงกับพื้น
เพราะสิ่งที่ผู้คนพูดคุยเป็นข่าวลือที่พูดกันมาปากต่อปาก และผิดเพี้ยนไปจากเดิมมาก
ด้วยข่าวลือทั้งหมด ทำให้ผู้คนร่วมร้อยไปรวมตัวกันอยู่ที่สระทมิฬ ในบรรดาคนเหล่านั้นมีขุมกำลังน้อยใหญ่ที่ประชัน ว่าใครจะได้เป็นผู้ลงไปค้นหาสมบัติในสระเป็นคนแรก เว่ยสั่วอยากไปดูเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นให้เห็นกับตา จึงมุ่งไปทางประตูตะวันออกของเมืองด้วยความระมัดระวัง
เมื่อไปถึง กลับพบหานเว่ยเว่ยกำลังเดินชมตลาดนอกเมือง นางเองก็เห็นเขาเช่นเดียวกัน
สำหรับนาง สิ่งใดที่เป็นครั้งแรกนับว่าสำคัญกับนางมาก อสูรตนแรกที่นางสังหารคือจิ้งจกหางศิลาที่หุบเขาทรายเหลือง นางไม่ได้บุ่มบามเหมือนที่เว่ยสั่วเคยคิด นางเลือกจังหวะจู่โจมพวกมันได้อย่างเหมาะสม ทุ่มกำลังไปมากในการสังหารพวกมัน แต่กลับถูกเว่ยสั่วชิงไปต่อหน้าด้วยการแกล้งถอดกางเกง ดังนั้นนางจึงไม่พอใจในตัวเว่ยสั่วที่เพิ่งพบกันครั้งแรกมาก ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา นางจึงมักมาเยือนตลาดแห่งนี้ เพื่อหวังจะได้พบกับเว่ยสั่ว แต่กลายเป็นว่า เขาเก็บตัวสร้างยันต์เพลิง
แม้ว่ายามนี้ผมเผ้าของเขาจะยุ่งเหยิง และระยะห่างระหว่างทั้งสองค่อนข้างไกล แต่นางก็จดจำเขาได้ทันที!
เมื่อนึกถึงวันก่อนที่เว่ยสั่วเคยกล่าวว่า หากพบกันคราวหน้าค่อยไปจิบชาด้วยกัน นางจึงขบฟันแน่นแล้วไล่ตามเว่ยสั่วไป
ณ สถานที่แห่งหนึ่ง มีป้ายขนาดใหญ่ของนิกายเพลิงสวรรค์ติดประดับ ใกล้ๆกันมีข่ายอาคมเคลื่อนย้ายซึ่งนิกายเพลิงสวรรค์เป็นผู้สร้างเอาไว้ สามารถเดินทางข้ามผ่านระยะทางนับพันลี้ได้ในชั่วพริบตา เพียงแต่ผู้จะใช้ต้องจ่ายศิลาวิญญาณ ยิ่งด้วยความที่เมืองที่อยู่สุดขอบของแคว้น ผู้คนจึงสามารถใช้ข่ายอาคมเคลื่อนย้ายเพื่อไปดูกำแพงสวรรค์ได้
สถานที่ของข่ายอาคมเคลื่อนย้ายถูกสร้างครอบด้วยวังที่งดงาม ประดับดาด้วยสีทองอร่าม ภายในมีเสาขนาดใหญ่ 16 ต้นที่ขดพันด้วยมังกรทอง ทำหน้าที่ค้ำยันวังเอาไว้ ใจกลางโถงของวังมีก้อนผลึกที่ลงอักขระวางเรียงกันไว้ 3 ก้อน รอบๆมีการวาดอักขระของข่ายอาคมเคลื่อนย้ายเอาไว้บนพื้น
“เจ้าคนไร้ยางอาย!”
เว่ยเว่ยไล่ตามเว่ยสั่วมาถึงวัง แต่เห็นเพียงแผ่นหลังของเขาที่หายไปในข่ายอาคม
“เปิดข่ายอาคมให้ข้าเร็วเข้า!”
ศิษย์ของนิกายเพลิงสวรรค์ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เว่ยเว่ยก็โยนศิลาวิญญาณให้ แล้วขึ้นไปยืนบนข่ายอาคมในตำแหน่งที่เว่ยสั่วเพิ่งหายตัวไป
“ไปที่ที่คนผมไหม้เมื่อครู่ไป!”
แสงจากข่ายอาคมสว่างจ้า เว่ยเว่ยปรากฏตัวยังภูเขาแห่งหนึ่ง ข่ายอาคมเคลื่อนย้ายนำนางมาที่นี่อย่างรวดเร็ว แทบจะไล่หลังเว่ยสั่ยมาติดๆ แต่นางกลับไม่เห็นร่องรอยของเว่ยสั่วแม้แต่น้อย นางจึงหันไปถามผู้ที่ดูแลข่ายอาคมเคลื่อนย้ายว่าเห็นเว่ยสั่วหรือไม่
“เขากลับเข้าเมืองจิตวิญญาณสูงสุดไปแล้ว” ผู้ที่ดูแลข่ายอาคมคือผู้เยาว์คนหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์ของนิกายเพลิงสวรรค์ มันชี้มือไปยังข่ายอาคมอีกแห่งที่อยู่ไม่ไกล
“อะไรนะ? เขากลับเข้าเมืองไปแล้ว?” เว่ยเว่ยตกใจ
“ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เขาเพิ่งออกมาจากเมือง แต่ทำไมถึงกลับเข้าเมืองอีกครั้งก็ไม่รู้” ผู้เยาว์คนนั้นยิ้มเจื่อน
เว่ยเว่ยนิ่งเงียบ การจะเดินทางด้วยข่ายอาคมต้องใช้ 2 ศิลาวิญญาณระดับล่าง ด้วยความที่นิกายเพลิงสวรรค์เป็นนิกายขนาดใหญ่ มีศิษย์อยู่เป็นจำนวนมาก ผู้ที่ได้รับหน้าที่ดูแลข่ายอาคมเคลื่อนย้ายจะได้ส่วนแบ่ง แต่อย่างมากก็ไม่เกินวันละ 3 ศิลาวิญญาณระดับล่าง ดังนั้นผู้เยาว์คนนี้จึงไม่เข้าใจ ว่าเว่ยสั่วในเขตขั้นทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ 2 เหตุใดถึงได้ใช้จ่ายศิลาวิญญาณฟุ่มเฟือยขนาดนี้
ในขณะที่เว่ยเว่ยกลับเข้าเมือง บุคคลในชุดคลุมเทาสองคนได้ใช้ข่ายอาคมเคลื่อนย้ายมายังภูเขาที่นางอยู่เมื่อครู่ ทั้งสองแผ่กลิ่นอายเขตขั้นวัฏจักรสวรรค์ที่ 1 มาเยือนเมืองจิตวิญญาณสูงสุดโดยไม่ทราบจุดประสงค์
ภูเขาแห่งนี้มีชื่อว่าภูเขามังกร ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองจิตวิญญาณสูงสุด ห่างจากเมืองเป็นระยะทาง 300 ลี้ รอบข้างภูเขาลูกนี้มีผืนป่ารกชัดกินพื้นที่เป็นวงกว้างกว่าหลายร้อยลี้ ภายในมีอสูรพิษอยู่มากมาย... ด้วยความที่ผู้คนเริ่มเดินทางกันมากขึ้น กอรปกับข่ายอาคมเคลื่อนย้ายมีขนาดเล็ก จุคนได้มากสุด 4 คนต่อครั้ง นิกายเพลิงสวรรค์จึงได้สร้างข่ายอาคมเพิ่มอีก ซึ่งเชื่อมต่อกับข่ายอาคมทางตะวันตกของเมือง
เมื่อกลับมาถึงเมือง เว่ยสั่วเร่งทะยานออกจากข่ายอาคคมด้วยความเร็วสูงสุด ตรงไปยังตรอกที่อยู่ไม่ไกล เปลี่ยนชุดของตน ห่มคลุมด้วยชุดคลุมดำ เคลื่อนไหวผ่านตรอกซอกซอยหลายแห่งกระทั่งกลับไปถึงบ้านหลังน้อย
มีหลายคนที่เห็นเว่ยสั่วไปกลับข่ายอาคมเคลื่อนย้าย ใช้ศิลาวิญญาณ 4 ก้อนไปอย่างสูญเปล่า… การเดินทางด้วยข่ายอาคมเคลื่อนย้ายแม้จะรวดเร็วแต่ก็ต้องใช้เวลาช่วงหนึ่ง กะประมาณได้หลายลมหายใจ ซึ่งนั่นเพียงพอที่จะให้เว่ยสั่วหนีจากเว่ยเว่ยได้
“ฮ่าฮ่า ได้ศิลาวิญญาณไม่น้อยเลย!” เมื่อกลับถึงบ้าน เว่ยสั่วโยนกระเป๋าศิลาวิญญาณลงที่นอน
เขาขายยันต์เพลิงได้ศิลาสวรรค์มาทั้งหมด 70 ก้อน แต่ใช้ไปกับข่ายอาคมเคลื่อนย้ายไป 4 ก้อน แม้จะน่าเสียดายแต่เขาก็ยังดีใจ...