บทที่ 30

ในขณะที่ทุกคนตื่นเต้นกับราคาดาบ ที่ตอนนี้ขยับขึ้นไปหนึ่งแสนตำลึงทอง อีกทั้งผู้ที่ได้ประมูลยังเป็นองค์ชายสี่ บุตรชายของผู้ปกครองเขต แน่นอนไม่มีผู้ใดคิดเพิ่มราคา เพราะเกรงใจส่วนหนึ่ง อีกอย่างเหล่าผู้มีอำนาจหาได้สนใจดาบเล่มนี้ ข้อมูลถูกส่งต่อแบบลับๆว่ามีดาบอีกสองเล่มที่สลักอักขระศักดิ์สิทธิ์ มีความสามารถของปราณดาบธาตุ ทำให้เหล่าผู้มีอำนาจให้ความสนใจต่อดาบทั้งสองเล่มมากกว่า แน่นอนว่าดาบเล่มแรกตกเป็นขององค์ชายสี่ ไม่นานมู่ซุนกวนก็เดินออกมาอีกครั้งพร้อมกับนำกล่องไม้ขนาดเล็กออกมา ทุกสายตาล้วนจ้องมองมาที่กล่องไม้ขนาดเล็ก

“ข้ายินดีกับองค์ชายสี่ด้วยขอรับ ที่ได้ดาบเล่มนี้มาครอบครอง”

มู่ซุนกวนยังไม่กล่าวสิ่งใดต่อ นิ่งเงียบอยู่นานสี่ลมหายใจต่อมาก็กล่าวถึงของที่นำออกมา

“ทุกท่านคงสงสัยใช่หรือไม่ ว่าของสิ่งใดอยู่ในมือของข้า”

ทันทีที่มู่ซุนกวนเปิดกล่องไม้ออกผู้คนส่วนใหญ่ต่างเงียบ เพราะไม่มีผู้ใดรับรู้ว่ามันคือสิ่งใด ที่มองเห็นเป็นเพียงไข่มุกสีขาวนวลก้อนเท่ากำปั้นเด็ก มู่ซุนกวนเองก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน มีเพียงเด็กหนุ่มเนี่ยฟงที่ห้องที่เก้าเท่านั้น ที่มองเห็นไข่มุกก็แสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ไอ้หนู อย่างไรเสียเจ้าก็ต้องประมูลไข่มุกเม็ดนั้นให้ได้”

“มันคือสิ่งใดขอรับท่านลุ่ยกง”

“ชื่อของมันคือไข่มุกพิษสวรรค์ มันมีหน้าที่ดูดซับพิษแล้วเปลี่ยนเป็นพลังปราณ มันสามารถฝั่งไว้ที่ร่างกายได้ อีกอย่างมันหายสาบสูญมาหลายร้อยปีแล้ว ข้าไม่คิดที่เลยว่าจะพบเจอมันที่นี่ ในอดีตมันเป็นของรักของห่วงของเพื่อนข้า เจ้ามังกรพิษ”

มู่ซุนกวนยังคงกล่าววาจาถึงสิ่งที่อยู่ในมือ

“สิ่งนี้มันคือไข่มุก ที่ได้มาจากสุสานโบราณแห่งหนึ่ง ตัวข้าเองก็ไม่แน่ใจว่ามันสามารถทำสิ่งใด ราคาเริ่มต้นที่ห้าพันตำลึงทอง”

ทันทีที่มู่ซุนกวนประกาศราคา เด็กหนุ่มห้องที่เก้าก็กล่าววาจาประมูลไข่มุก

“ห้าพันหนึ่งตำลึงทอง”

หมอปีศาจโจวหยูเหวินแสยะยิ้ม หมายจะกล่าววาจาเพื่อเพิ่มราคา แต่ก็ยังเกรงกลัวว่าจะเสียเหลี่ยมเมื่อครั้งเม็ดยา อีกทั้งหากได้ไข่มุกเม็ดนี้มาก็ไม่รู้ว่าจะเอามาทำอะไรจึงไม่เลือกที่จะไม่กล่าวสิ่งใดออกมา ในที่สุดก็ไม่มีผู้ใดกล่าววาจาใด สุดท้ายไข่มุกก็ตกเป็นของเด็กหนุ่มห้องที่เก้า แน่นอนมันสร้างความสงสัยให้แก่ชายชราเนี่ยกังไม่น้อยเช่นกัน

“ลูกฟง เหตุใดเจ้าถึงประมูลไข่มุกเม็ดนั้นมา หรือเจ้ารู้ว่ามันคือสิ่งใด”

“ใช่ขอรับท่านปู่ ข้ารู้ว่ามันคือสิ่งใด มันคือไข่มุกพิษสวรรค์มีไว้สำหรับต้านพิษและรักษาพิษขอรับ”

ชายชราเนี่ยกังถึงกับตื่นตกใจเมื่อรับรู้ว่าสิ่งของที่หลานชายประมูลคือสิ่งใด ไม่นานก็มีของออกมาประมูลอีกสามชิ้น จนในที่สุดก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย มู่ซุนกวนเดินออกมาอีกครั้งพร้อมกับถือดาบออกมาพร้อมกันสองเล่ม มู่ซุนกวนวางดาบลงหนึ่งเล่ม แล้วชูดาบอีกหนึ่งเล่มขึ้นเหนือศีรษะ

“เวลาที่ทุกท่านรอคอย ของสิ่งนี้เป็นของประมูลสองชิ้นสุดท้าย ดาบในมือของข้าเล่มนี้ ได้สลักอักขระศักดิ์สิทธิ์สามารถฟาดฟันปราณ ออกมามีคุณสมบัติของปราณธาตุไฟ”

เสียงโห่ร้องด้วยความตื่นตกใจดังไปทั่วห้องการประมูล ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างลุกขึ้นยืนจ้องมองอย่างไม่วางตา มู่ซุนกวนแสดงฟันดาบในมือ เปรี้ยง หุ่นไม้ระเบิดออกมาพร้อมกับสะเก็ดไฟลุกไหม้ เสียงพูดคุยดังมาเป็นระยะๆ

“ดาบเล่มนี้เริ่มต้นที่ หนึ่งตำลึงเงิน”

สิ้นเสียงของมู่ซุนกวน แน่นอนว่าผู้คนต่างตะโกนแข่งขันใส่ราคา บรรดาผู้มีอำนาจที่ห้องด้านบนด้วยเช่นกัน ไม่ถึงสองเค่อราคาพุ่งไปจนถึงสามแสนตำลึงทอง องค์ชายสี่กำหมัดในมือจนแน่น นั้นเพราะเงินที่ได้เตรียมมานั้นหมดลงไปแล้ว ตอนนี้ผู้ที่ให้ราคาสูงที่สุดคือคนของสำนักกิเลนไฟ ตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่กล่าวประมูล มีห้องที่หกสำนักกิเลนไฟ ห้องสี่ ห้องห้า และห้องที่แปด