Ep.51 - สามหมัด
โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.51 - สามหมัด
ชายและหญิงดูสนิทสนมกันเป็นอย่างยิ่ง ผู้ชายอายุเกือบ 40 ปี กล้ามเนื้อปูดบวม สูงประมาณ 185 ใบหน้าดูดุร้ายน่ากลัว
แต่ฝ่ายหญิงกลับอายุราวๆ 17- 18 ปีเท่านั้น เธอย้อมผมยาวสีทอง แต่งหน้าจัด สวมชุดค่อนข้างเปิดเผยเนื้อหนัง สองมือเต็มไปด้วยถุงแบรนด์เนมต่างๆทั้งเล็กใหญ่ เห็นได้ชัดว่าช็อปมาหนักมาก
หากเดินสวนกัน โดยฝ่ายหญิงมิได้ปริปากใดๆ ฉินเฟิงคงคิดว่าสถานะของพวกเขาคือพ่อกับลูกสาว!
“ผายลมเถอะ! เสี่ยวหลาง แค่พูดในสิ่งที่เธอต้องการออกมาตรงๆ ไม่ว่าอะไรฉันก็จะซื้อให้ ไม่ต้องมาทำเป็นเอาใจไร้สาระแบบนี้!” ฝ่ายชายเอ่ยปากอย่างหยาบคาย ท่าทีเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง
“ที่รักยอดที่สุดเลย!”
วัยรุ่นสาวโผเข้ากอดฝ่ายชาย ใช้หน้าอกอวบอิ่มถูแขนอีกฝ่ายไปๆมาๆ ทว่าหากสังเกตดีๆ จะพบถึงประกายของความรังเกียจวาบผ่านในดวงตาของเธอ
ระหว่างทั้งสองคนกำลังเลือกดูสินค้าในร้าน ฉินเฟิงก็กำลังตรวจสอบข้อมูลจากอุปกรณ์สื่อสาร
สิ่งที่เขาเพิ่งดาวน์โหลดมา ไม่เพียงแจ้งเตือนเมื่อพบอาชญากร แต่ยังมีข้อมูลโดยละเอียดของเป้าหมายอีกด้วย
เพื่อความแน่ใจ ฉินเฟิงทำการยืนยันสถานะของหลี่ไห่จากรูปถ่ายก่อนเป็นอันดับแรก และพบว่าคนในรูปถ่าย กับชายที่ควงเด็กสาวมา คือคนๆเดียวกันจริงๆ
หลีไห่ไม่ใช่คนในเมืองเฉิงหยาง แต่เป็นคนจากเมืองไห่หนิง
【กระทำทารุณกรรม 1 คน , สังหารเด็กสาว 13 คน , สังหารผู้บริสุทธิ์อีกกว่า 91 คน】
【เคยต่อต้านการจับกุมของหน่วยลาดตระเวน ส่งผลให้มีผู้ใช้พลังจากหน่วยตายลงกว่า : 31 คน】
【เคยทำการติดตั้งระเบิดทำมือในที่สาธารณะ มีผู้เสียชีวิตกว่า 132 คน】
ฉินเฟิงมองไปยังเงินรางวัลนำจับของหลีไห่ แม้จะไม่ถูกตั้งไว้สูงจนเกินไป แต่มันก็เป็นเงินกว่า 2 ล้านเหรียญ และหากจับกุมสำเร็จ ยังได้รับแต้มนักล่าเงินรางวัลอีก 500 แต้ม
นี่มันเหยื่อชั้นดี!
รังสีสังหารกระพริบไหวในดวงตาของฉินเฟิง
หลีไห่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนตกกำลังเป็นเป้าหมาย อันที่จริงคนอย่างเขามีหรือจะไม่รู้เกี่ยวกับเครือข่ายนักล่าเงินรางวัล อย่างไรก็ตาม ที่ตนยังสบายใจอยู่แบบนี้ ก็เพราะแต่ละสถานที่ก่อนจะมา มันถูกพิจารณาไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะปลอดภัยสำหรับเขา
ต้องไม่ลืมนะว่าที่นี่คือเขตเฉิงเป่ย มันเป็นเพียงเขตพื้นที่รองของเมืองเฉิงหยาง ถึงคนที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในขอบเขตเลเวล E ก็จริง แต่มีหรือที่คนเหล่านั้นจะออกมาทนลำบากไล่ล่าเขา?
แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้
ดังนั้น ท่าทีของเขาจึงเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ไม่หวาดเกรงใดๆ
ในเวลานั้นเอง พนักงานที่คอยต้อนรับฉินเฟิงในตอนแรกก็กลับมา
“มิสเตอร์ ฉันได้โทรไปสอบถามให้แล้ว ชุดแต่งงานสัตว์เลี้ยงทางเราสามารถขายให้คุณได้ในราคา 36,000 เหรียญ ไม่เพียงเท่านั้น ทางเรายังสามารถตัดเย็บเสื้อผ้าให้เหมาะกับขนาดตัวสัตว์เลี้ยงของคุณอีกด้วย ตราบใดที่ได้รับข้อมูลสัดส่วนของสัตว์เลี้ยงคุณ”
ฉินเฟิงไม่ตั้งใจที่จะเลือกดูสินค้าอะไรในร้านนี้ เขาเพียงพยักหน้าและกล่าว “ตกลง ไปถอดชุดจากหุ่นตัวโชว์ออกมาได้เลย”
หลังจากจ่ายเงิน ฉินเฟิงก็สวมชุดแต่งงานสัตว์เลี้ยงให้กับเสี่ยวไป๋
“ว้าว! ให้ตายเถอะนี่มันสวยมากจริงๆ …” ฉินเฟิงอุทาน
เสี่ยวไป๋ดูจะภูมิใจมาก มันยืดอกเชิดหัว เผยตัวตนให้คนอื่นมองด้วยสายตาชื่นชม
“อ๊า! ลูกหมาตัวนั้นน่ารักจังเลย ที่รักขา ฉันต้องการมัน!” วัยรุ่นสาวที่นัวเนียกับหลีไห่ จู่ๆก็เอ่ยเสียงหวาน
เสี่ยวไป๋ที่แต่เดิมมีท่าทีภูมิใจ พอโดนดูถูกก็พลันชะงักไป ดวงตาสีดำของมันหรี่แคบลง หันขวับไปมองวัยรุ่นสาว
‘หมาที่ไหนกัน? หาเรื่องตายหรอ?’
นี่คือคำกล่าวในจิตใจของมัน ต้องไม่ลืมนะว่าในความทรงจำที่ได้รับสืบทอดมาของเสี่ยวไป๋ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอ นอกเหนือไปจากผู้ที่ทำสัญญากับตัวมันเอง ไม่ว่ามนุษย์คนไหนมันก็ไม่ไว้หน้า หากเมื่อยามเติบใหญ่ สำหรับเสี่ยวไป๋ สิ่งมีชีวิตอย่างไม่มนุษย์ไม่เหมาะสมที่จะเป็นอาหารแก่มันด้วยซ้ำ
หลีไห่ที่จริงเป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล F แต่เสี่ยวไป๋ไม่ได้เปิดเผยกลิ่นอายของตัวเองออกมา อีกฝ่ายเลยไม่อาจตระหนักได้ว่าจริงๆแล้วมันคือสัตว์ร้าย เอ่ยปากกล่าวตรงๆ “ไอ้หนู ฉันจะซื้อหมาตัวนั้นของแก มันราคาเท่าไหร่ บอกราคามา!”
ฉินเฟิงยิ้มหยัน หันมองหลีไห่ด้วยความเย็นชา
“ไม่ได้มีไว้ขาย!”
หลีไห่ขมวดคิ้วทันที ความไม่พอใจปรากฏขึ้นในแววตาของเขา
“ที่รักขา~~” วัยรุ่นสาวเริ่มออดอ้อนเหมือนเด็กใจแตก
หัวใจของหลีไห่เริ่มจะโกรธแค้น ไอ้เด็กเปรตนี่มันกล้าทำให้เขาอับอายต่อหน้าผู้หญิง!
“เจ้าหนู ต่อให้แกไม่คิดจะขายมัน แต่ยังไงวันนี้แกก็ต้องยอมขาย!”
หลีไห่ยื่นมือออกไป และตบลงบนไหล่ของฉินเฟิงอย่างกระทันหัน
กระบวนท่านี้ของเขา ตราบใดที่ลงน้ำหนักมากพอ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้กระดูกหัก ในความคิดของหลีไห่ หลังจากทำร้ายฉินเฟิงจนหวาดกลัวแล้ว ยังไงอีกฝ่ายก็ต้องยอมขายเสี่ยวไป๋เป็นธรรมดา
แต่ต่อให้จะขายมันตอนนี้หรือยังไม่ยอมขาย หลีไห่ก็ตั้งใจจะปล้นมาตรงๆอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม เขาคงไม่ทันคิด ว่าฉินเฟิงได้เตรียมรับมือไว้นานแล้ว วินาทีเดียวกันกับที่ฝ่ามือยื่นมา ฉินเฟิงก็สวนหมัดออกไป
เปรี้ยง!
หมัดของฉินเฟิงดูจะไวกว่า มันกระแทกเข้าใส่ฝ่ามือของหลีไห่โดยตรง
หลีไห่สัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาล
กร๊อบ!
ข้อมือของหลีไห่บิดม้วนกลับหลังอย่างรุนแรง มันถูกหักกระดูกภายใต้การชกในหมัดเดียว
“อ๊า!” หลีไห่โหยหวน ชักฝีเท้าถอยหลังไปหลายก้าว จนชนเข้ากับราวจัดแสดงสินค้า
โครม เพล้ง!
เสื้อผ้าที่แขวนอยู่บนราวสินค้าหล่นลงกับพื้น แจกันที่วางตกแต่งร่วงตกแตก วัยรุ่นสาวที่นัวเนียหลีไห่เองก็โดยลูกหลง ถูกเหวี่ยงกระเด็นก้นกระแทกกับพื้นอย่างแรง แต่เวลานี้หลีไห่ไม่สนใจเธออีกต่อไป
“ไอ้เด็กบ้า แกมันหาที่ตาย!”
หลีไห่คำรามด้วยความโกรธ
ฉินเฟิงได้ปลดปล่อยพลังของตัวเองออกมา ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็ย่อมถูกเปิดเผยเช่นกัน หลีไห่รับรู้ได้ทันทีว่าฉินเฟงคือผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล G ในสมองบังเกิดความคิดว่าที่ตนได้รับบาดเจ็บแบบนี้เพราะเผลอประมาทไป
ด้วยความแข็งแกร่งระดับนี้ สำหรับหลีไห่แล้วหากเขาเอาจริง ใช้นิ้วเดียวก็บดขยี้อีกฝ่ายไปสู่ความตายได้แล้ว
แต่ตอนนี้ เขากลับถูกฉินเฟิงทำร้ายจนข้อมือหัก คงไม่ต้องอธิบายว่าหลีไห่โกรธมากแค่ไหน
มั่นใจได้เลย ว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ไอ้เด็กเหลือขอนี่ตายดี!
หลีไห่เหวี่ยงกำปั้นของเขา พรวดเข้าใส่ฉินเฟิง
“กรี๊ด!!”
ผู้คนในร้าน และวัยรุ่นสาวที่ชอบเอานมถูหลีไห่กรีดร้อง พากันไปซ่อนตัวให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เด็กสารเลว ตายให้ฉันซะเถอะ!”
หลีไห่ยิ้มน่าหวาดกลัว
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของฉินเฟิงกลับไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย เขาเพียงฉกสองมือออกไป ข้างหนึ่งคว้าแขนของหลีไห่ และจับเหวี่ยงทันที
“แก!!!” หลีไห่เบิกตากว้าง จู่ๆก็รู้สึกว่าตนเองกำลังจมอยู่ในโคลมตม
ปรากฏแรงดึงดูดมหาศาลในเวลาเดียวกัน
มืออีกข้างหนึ่งของฉินเฟิง กระทุ้งเข้าใส่ตันเถียนของหลีไห่โดยตรง
“ทักษะลับ กลืนดารา!”
กำลังภายในอันแข็งกร้าวของหลีไห่ ถูกดูดเข้าหาฉินเฟิงอย่างต่อเนื่อง กำลังภายในเหล่านี้ หากเทียบกับกลุ่มคนก่อนหน้าที่เขาสังหาร มันทรงพลังมากกว่าอย่างเทียบไม่ติด
ดวงตาของหลีไห่เบิกกว้าง เขาแทบไม่อยากจะเชื่อ
ต้องไม่ลืมนะว่า ตอนที่ฉินเฟิงสังหารเหอหลี เด็กชายอยู่ในเลเวล G7 เท่านั้น แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาได้มาถึงเลเวล G8 แล้ว ไหนจะใช้ออกด้วยกลืนดารา นี่ยังไม่นับรวมที่ศัตรูถูกเขาจับล็อคจนตกอยู่ในกำมืออีกนะ
“วู้มมมม!”
หมัดนี้พุ่งเข้าเล่นงาน บดขยี้ตันเถียนของหลีไห่ตรงๆ
หลีไห่รู้สึกได้แค่ว่าทั้งร่างสั่นสะท้าน จู่ๆก็ไม่อาจบุกโจมตีต่อได้อีกต่อไป
ส่วนฉินเฟิง เขาไม่ลังเลเลยที่จะซัดหมัดเข้าใส่อีกครั้ง!
ปงงงง!
คราวนี้หมัดเล็งไปทางหัวใจ แม้ว่ามันจะปะทะเข้ากับซี่โครง แต่ก็สามารถส่งคลื่นกระแทกทำลายหัวใจด้านในได้อย่างไม่ยากเย็น
หลีไห่จบชีวิตลงทันที!
พรวดดด!
หลีไห่เลือดกระอักออกจากปาก ร่างใหญ่ที่ปูดบวมไปด้วยกล้ามเนื้อร่วงกระแทกลงกับพื้น หยุดดิ้นรนขัดขืน
ฉินเฟิงเปิดอุปกรณ์สื่อสาร ยื่นคำร้องพร้อมกับส่งภาพถ่ายในปัจจุบันของหลีไห่ไป
“อ๊า! แก! แกฆ่าคนตาย!” ผู้หญิงของหลีไห่กรีดร้อง ชี้ไม้ชี้มือไปทางฉินเฟิง
ฉินเฟิงหัวเราะหยัน “ที่ฉันฆ่าไปเป็นอาชญากร ว่าแต่เธอรู้เรื่องที่เขาเป็นอาชญากรรึเปล่า? หืม … อย่าบอกนะว่าระหว่างเธอกับเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์แค่ผิวเผิน? ใช่สมรู้ร่วมคิดกันรึเปล่า?”
“อ๊ะ!” วัยรุ่นสาวจ้องมองหลีไห่ที่นาบกับพื้นด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ก่อนจะสลับมองฉินเฟิงและกล่าว “ไม่ ไม่ ไม่! ฉันไม่รู้เลย ฉันนึกว่าเขาเป็นแค่ไก่อ่อน ที่คิดพยายามจะเคลมฉัน!”
ฉินเฟิงเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยความเหยียดหยาม “รีบออกไปจากที่นี่ซะ ก่อนที่คนจากทางการจะมาถึง อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องไปนอนในคุก!”
“เจ้าค่ะ เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ!”
แม้ต้องรีบหลบหนี แต่วัยรุ่นสาวก็ไม่วายฉกมือไปคว้าถุงแบรนด์เนมที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ก่อนจะวิ่งจากไป
