บทที่ 28.ยากตรงไหน
บทที่ 28.ยากตรงไหน คนที่อยู่ด้านบนขยับตักยุกยิกทำให้คนที่เปลือยกายอยู่ด้านล่างต้องปรือตาขึ้นมอง เส้นผมยาวสลวยคลอเคลียอยู่บนแผ่นอก ดวงตาเป็นประกายจ้องมองใบหน้าของคนที่ผล็อยหลับ แขนยาวยกขึ้นกอดรัดร่างเล็กที่นอนทับร่างของเขาอยู่ “เจ้ากินข้าไม่อิ่มอีกรึ” ซุนเว่ยหมินหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ นางช่างไม่เหมือนใค...
