บทที่ 19. หลบซ่อน
บทที่ 19. หลบซ่อน หญิงสาวสะดุ้งจนใจสั่น เธอรู้สึกเหมือนมีใครตะโกนเรียกชื่อเธออยู่ด้านหลังจนต้องเหลียวมองกลับไป แต่พบเพียงความว่างเปล่าจนต้องยกมือขึ้นทาบอกเพื่อปลอบใจตัวเอง “สงบใจไว้หน่อยซิติชิลา อีกเดี๋ยวเธอก็จะไปพ้นวังของคนใจร้ายแล้ว” ติชิลาแล้วเริ่มสังเกตห้องที่เธอเข้ามาหลบซ่อนได้ราวชั่วโมงเศษแต่ม...