บทที่ 13 พลังของระดับสร้างรากฐาน
บทที่ 13 พลังของระดับสร้างรากฐาน
“การประลองรอบต่อไป ผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งของทวีปสวรรค์ลับแล หมิงเซียน และผู้สืบทอดลำดับที่หนึ่งจากทวีปแดนสงครามโลหิต ฮุ่ยเจิน!”
เมื่อเสียงของผู้ตัดสินจบลง ผู้คนกลายเป็นตื่นเต้นขึ้นมาทันที เพราะหมิงเซียนกับฮุ่ยเจินต่างเป็นผู้บ่มเพาะที่อยู่ในระดับสร้างรากฐาน ขั้นร่างกาย!
ทั้งสองคนนั้นอายุเพียงยี่สิบปีเท่านั้น นับว่าหาได้ยากมาก การต่อสู้ของทั้งคู่นั้นเป็นที่จับตามองของงานนี้เลยก็ว่าได้!
“ฮุ่ยเจิน ไม่คิดว่ารอบแรกของข้าจะเป็นเจ้า!”
หมิงเซียนที่สวมอาภรณ์สีขาว ผมยาวสีดำที่สยายไปตามสายลม ดูหล่อเหลาราวกับเซียนหนุ่มที่ดูสูงส่ง จ้องมองมาที่ฮุ่ยเจินพลางกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ข้าก็เช่นกัน เรามาทำให้งานนี้สนุกกันเถอะ!”
ฮุ่ยเจินเป็นชายหนุ่มมีผมสีขาวเอกลักษณ์ แต่กลับสวมใส่อาภรณ์สีดำ ทำให้ตัดกับสีผมแล้ว ดูราวกับชายหนุ่มที่หล่อเหลาอย่างชั่วร้าย
ครืนนนน!
ทั้งคู่ปล่อยพลังปราณของระดับสร้างรากฐานออกมา พลังของทั้งคู่นั้นสูสีกันมาก หากจะวัดแพ้ชนะ คงต้องวัดที่ทักษะการต่อสู้เสียแล้ว
หมิงเซียนไม่รอช้าพุ่งเข้าหาฮุ่ยเจินอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปล่อยฝ่ามือที่ห่อหุ้มเอาไว้ด้วยพลังมหาศาลออกมา
ปัง!
ฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน ทำให้บังเกิดคลื่นพลังต่อสู้มหาศาลที่สร้างแรงกดดันมหาศาลต่อผู้สืบทอดที่มีระดับต่ำกว่า!
ฮุ่ยเจินก็ไม่ยอมอีกฝ่ายเช่นกัน เขาใช้วิชาต่อสู้ออกมา วิชาต่อสู้นั้นแบ่งออกเป็นสามระดับ ใหญ่ และสามขั้นย่อย วิชาระดับสามัญชน วิชาระดับชนชั้นสูง วิชาระดับจักรพรรดิ แบ่งอีกเป็น ต้น กลาง และสูง ที่ฮุ่ยเจินใช้นั้นคือระดับสามัญชน ขั้นต้น วิชาหมัดคลื่นวายุ!
เพียงพริบตากระแสพลังต่อสู้ของฮุ่ยเจินเพิ่มขึ้น ก่อตัวเป็นลมหมุนล้อมรอบหมัดของเขาอย่างน่าหวาดหวั่น ก่อนจะซัดออกไปที่หมิงเซียน คลื่นพลังลมมหาศาลพุ่งออกไป ราวกับหมาป่าที่เห็นเหยื่ออันโอชะ
หมิงเซียนยิ้มเยาะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ มองหมัดที่ล้อมรอบด้วยกระแสลมที่กำลังพุ่งเข้ามาหาอย่างเกรี้ยวกราด ก่อนจะใช้วิชาป้องกันออกมา
วิชาระดับสามัญชน ขั้นกลาง โล่วารีต้านมหาสมุทร!
รอบตัวของหมิงเซียนปรากฏกำแพงทรงกลมสีฟ้า ราวผืนน้ำที่กว้างใหญ่ไพศาลต้านทานพลังของหมัดคลื่นวายุเอาไว้ ก่อนที่พลังของหมัดคลื่นวายุจะสลายไปอย่างง่ายดาย
“หึ ก็แค่วิชาขั้นกลางข้าก็มี!”
เมื่อคำพูดของฮุ่ยหมิงจบลงไป ข้างหลังพลันปรากฏหมีสายฟ้าสีม่วงขึ้นมาแล้วกลายเป็นแสงสีม่วงห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้ ทำให้พลังต่อสู้เพิ่มสูงขึ้น
ผู้ชมที่เห็นนั้นถึงกลับชื่นชมออกมา อัจฉริยะที่สามารถฝึกฝนวิชาขั้นกลางออกมาได้โดยระดับบ่มเพาะเพียงเท่านี้ถือว่าน่าชื่นชมแล้ว แต่ที่น่าประหลาดใจคือ วิชาที่ฮุ่ยเจินพึ่งใช้ไปนั้นแม้จะเป็นเพียงขั้นกลาง แต่กลับเป็นวิชาขั้นกลางที่แข็งแกร่งที่สุด และฝึกฝนยากมากที่สุดอีกด้วย
“วิชาระดับสามัญชน ขั้นกลาง! หมีสายฟ้าพิโรธ!”
ฮุ่ยหมิงคำรามเสียงต่ำพลังปราณก็พรั่งพรูขึ้นมาอย่างรุนแรง
โฮกกกก!
เสียงคำรามของหมีดังขึ้น ก่อนที่ฮุ่ยเจินจะพุ่งเข้าหาอีกฝ่ายแล้วตบฝ่ามือออกไป แสงสีม่วงที่ห่อหุ้มกายนั้น พลันกลายเป็นอุ้งมือหมีที่น่าหวาดกลัวแล้วตบไปที่หมิงเซียน
หมิงเซียนเห็นเช่นนั้นพลันรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาล ใบหน้าแสดงถึงความกังวลออกมาเมื่อเห็นวิชาที่อีกฝ่ายใช้ออก เขาไม่กล้าประมาณอีกต่อไป เพราะวิชานี้แทบจะแข็งแกร่งที่สุดในวิชาขั้นกลางสายโจมตีแล้ว!
วิ้งงงง
ร่างกายของหมิงเซียนเกิดแสงห่อหุ้มสีเหลืองขึ้นมาเป็นชั้นๆ นี่คือวิชาสายป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด
“วิชาระดับสามัญชน ขั้นกลาง! แสงเทวาครองกาย!”
เมื่อหมีสายฟ้าสีม่วงปะทะเข้ากับแสงเทวาครองกายแล้วเกิดเสียงระเบิดขึ้น เศษหินกระจายออกมาทำให้เกิดฝุ่นคละคลุ้งบนพื้นที่การประลอง ทำให้วิสัยทัศน์จากภายนอกมิอาจมองเห็นได้!
เมื่อหมอกควันจางหายไป ทำให้เห็นร่างของหมิงเซียนในสภาพยับเยิน อาภรณ์ขาดไปหลายส่วน ใบหน้าที่หล่อเหลาดำไหม้ บาดแผลเล็กๆนับไม่ถ้วนปรากฏบนร่างกาย แต่ไม่มีบาดแผลใดที่เป็นอันตรายถึงชีวิต
“ฮุ่ยเจิน ข้ายอมรับว่าเจ้าแข็งแกร่งมาก แต่เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!”
หมิงเซียนคำรามออกมา สายตาแปรเปลี่ยนเป็นสงบเยือกเย็นมือขวาปรากฏกระบี่สีทองเปล่งประกายระยิบระยับ กลิ่นอายของทั่วร่างแข็งแกร่งขึ้นแม้จะดูสงบซึ่งต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง แต่กลับทำให้ความรู้สึกเหมือนยอดฝีมือด้านกระบี่ผู้หนึ่ง!
เมื่อผู้ชมเห็นฉากตรงหน้าถึงกลับตกตะลึงขึ้นมา เหล่าผู้อาวุโสบางคนขึ้นกลับยืนขึ้น และอุทานออกมาพร้อมกันว่า
“อาวุธคู่กาย!”
“ไม่น่าเชื่อ อายุเพียงเท่านี้ก็สามารถเรียกอาวุธคู่กายได้แล้ว!”
อาวุธคู่กายคือ อาวุธที่ถูกสร้างขึ้นจากสำนึกรู้ อาวุธแต่ละอย่างนั้นต้องเหมาะสมกับผู้ใช้ การจะเรียกมันออกมาได้นั้น จะต้องหาแนวทางการบ่มเพาะของตนเองให้พบเสียก่อน จึงจะสามารถสร้างมันขึ้นได้ และต้องมีประสบการณ์การฝึกฝนอย่างน้อยเป็นสิบปี บางคนเป็นร้อยปีด้วยซ้ำ
แต่หมิงเซียนอายุเพียงแค่ยี่สิบปีเท่านั้น ทว่าเขาสามารถสร้างขึ้นมาได้ และไม่ใช่แค่สร้างขึ้น มันยังสามารถเรียกออกมาใช้ได้อีกด้วย!
ฮุ่ยเจินที่เห็นเช่นนั้น ก้าวถอยหลังออกไปอย่างไม่รู้ตัว สัมผัสได้ถึงพลังที่พรั่งพรูออกมาอย่างมหาศาล ใบหน้าซีดขาว ลมหายใจติดขัด เหงื่อเย็นเยียบอาบแผ่นหลัง ร่างกายสั่นอย่างไม่รู้ตัว!
ใช่แล้วมันคือความกลัว! เป็นความกลัวครั้งแรกที่พึ่งประสบพบเจอ มันเติบโตมาด้วยสถานะบุตรของผู้ปกครองทวีป เป็นผู้สืบทอดอันดับหนึ่ง ประสบการณ์ต่อสู้ที่ผ่านมาตนเองเอาชนะมาได้ตลอด แต่นี่คือครั้งแรกในชีวิต ที่พบเจอผู้ที่สามารถทำให้รู้สึกหวาดกลัวได้ ความพ่ายแพ้? ไม่ ไม่ ข้าจะไม่แพ้ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องชนะ!
ตูมมม!
พลังต่อสู้ระเบิดออกมาอย่างเกรี้ยวกราด พร้อมกับใช้วิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของตนออกมา ใช้วิชาหมีสายฟ้าพิโรธอีกคราหนึ่ง!
“เรามาตัดสินกันเถอะ!”
ฮุ่ยเจินเอ่ยอย่างกล้าหาญไม่หวาดกลัวพลังตรงหน้าของตนเองแม้แต่น้อย นี่คือการเปลี่ยนความกลัวให้กลายเป็นพลัง แล้วพลังที่เก็บซ่อนไว้ก็ได้ปะทุออกมา
หมิงเซียนเห็นภาพตรงหน้าก็ยังสงบ ให้ความรู้สึกเฉกเช่นเซียนกระบี่หนุ่มผู้ตัดขาดจากทางโลกราวกับว่าการต่อสู้นี้ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับเขา
กระบี่ของหมิงเซียนที่กุมไว้โดยมือขวา พลันกวัดแกว่งพร้อมกับพุ่งเข้าไปหาฮุ่ยเจินอย่างรวดเร็ว กระบี่สีทองเปล่งพลังออกมาพร้อมกับพุ่งเข้าออกไป ฮุ่ยเจินเร่งพลังจนถึงขีดสุดก่อนจะใช้อุ้งมือหมีตะปบออกไป!
ตูมมม!
