บทที่ 21
บทที่ 21 ชีควาคิมก้มมองร่างบางที่หลับตาพริ้มบนเตียงนอน เขายอมอดทนรอจนหมอและพยาบาลออกไปกันหมดแล้วจึงได้นั่งลงข้างๆ เฝ้ามองเธอด้วยใจห่วงใย มือใหญ่เอื้อมไปลูบผมของเธอเบาๆ ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะต้องมาได้รับบาดเจ็บแทนเขาอย่างนี้ จะมีใครสักกี่คนที่กล้าเอาตัวเองมาป้องปกคนอื่น คำนึงถึงชีวิตคนอื่นชีวิตตัวเองจน...