บทที่ 97 ฝืนต้านรับ (1)

บทที่ 97 ฝืนต้านรับ (1)

บทที่ 97 ฝืนต้านรับ (1) มันเป็นลูกศรน้ำแข็งสีน้ำฟ้าที่แหลมเปี๊ยบซึ่งแฝงพลังน้ำแข็งเย็นเยียบที่น่าสะพรึง พุ่งไปถึงด้านหน้าของทางชายฉกรรจ์ที่มีแผลเป็น ภายในเสี้ยววินาที "ปัง" มีดสีเลือดเล่มหนึ่งพุ่งวูบวาบออกมา แล้วตัดลูกศรน้ำแข็งสีฟ้าทันที ไม่รู้ว่ามีมีดเลือดเล่มใหญ่เล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของชายฉกรรจ์...