บทที่ 64 : ยืนยันผลกำไร
โดยที่ไม่ทันรู้ตัว
วิลเลียมก็ใช้เวลาในเกมไปครึ่งปีแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลาสำหรับผู้เล่นที่มีส่วนร่วมในการทดสอบเกมจะเริ่มเข้ามายังโลกแห่งนี้
เขาคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตในโลกที่แตกต่าง อย่างเช่นการนั่งยองๆ ขณะขับถ่าย หรืออย่างการยืนตอนยิงกระต่ายก็กลายเป็นเรื่องที่แสนจะธรรมดา
เขาเคยเป็นผู้เล่นมาก่อนยังไงล่ะ
เขาต้องทำกิจกรรมประจำวันของเขาให้สำเร็จอย่างเช่นกิน นอน และใช้ชีวิตไปตามธรรมชาติ
แต่หลังจากที่กลายมาเป็น NPC มันแตกต่างจากสิ่งที่เขาเคยทำ เขาต้องใช้ชีวิตที่แตกต่างไปจากชีวิตประจำวันอย่างเมื่อก่อน…
“คงต้องจับตามองระหว่างการทดสอบภายใน ‘Gods’อย่างใกล้ชิด” วิลเลียมอ่านข้อมูลเกมอย่างละเอียด การเริ่มต้นอย่างฉับพลันของการทดสอบภายในจะมีเวลาประมาณ 12 วัน สำหรับผู้เล่น 1,000 คนและแต่ละคนจะมีเลเวลอยู่ที่เลเวล 10
พวกเขาอาจไม่สามารถเปลี่ยนแนวโน้มของเกมได้ แต่พวกเขาได้ตกเป็นเป้าความสนใจและแผนร้ายของสายตาหลายคู่
ช่วงการทดสอบภายใน ข้อมูลของผู้เล่นบางคนจะไม่ได้ถูกลบ บัญชีทั้งหมดจะถูกตั้งค่าไปไว้ที่เลเวล 10 และมีเหรียญทอง 10 เหรียญไว้ให้แต่ละคน เพื่อให้ผู้เล่นสามารถเปลี่ยนอาชีพและได้รับประสบการณ์ชีวิตแต่ละอาชีพที่พวกเขาต้องการ
ในช่วง 12 วันนี้ผู้เล่น 1,000 คนอาจจะสามารถได้รับประสบการณ์การเล่นเกมที่มีประโยชน์และข้อได้เปรียบมากมาย
ผู้เล่นจะถูกยุติอยู่ตรงใกล้ๆเมืองเพื่อให้พวกเขาสำรวจสภาพแวดล้อม หลังจากการทดสอบภายในจบลง นอกจากชื่อผู้เล่นและธุรกรรมต่างๆแล้ว ข้อมูลอื่นๆจะถูกลบ
สำหรับการทดสอบภายใน ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่สั่งจองล่วงหน้ามักจะไม่ได้บัญชีทดสอบ จะมีเพียงผู้เชี่ยวชาญ, แองเคอร์, บอร์ดแคสเตอร์, และผู้เล่นที่ติดดาวเท่านั้นที่จะได้รับบัญชีทดสอบ
แต่เนื่องจากจำนวนคำขอจากผู้เล่นที่ล้นหลาม ผู้เล่นที่เป็นแองเคอร์หรือบอร์ดแคสเตอร์จึงได้รับการอนุญาตในการถ่ายทอดสดระหว่างการทดสอบเกม
วิลเลียมได้ดูการถ่ายทอดสดเกมนี้มาก่อนและมันทำให้เขาเสพติด Gods เข้าให้แล้ว
จากนั้น
วิลเลียมจึงได้ปิดประตูลงและลองทำการคลิกที่ตัวเลือก ‘Exit’
แต่กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้น
เขาขมวดคิ้วและพยายามเปลี่ยนบัญชีของเขา
ถึงกระนั้นก็ยังไม่เกิดปฏิกิริยาอะไรขึ้นอยู่ดี
จากนั้นเขาจึงเข้าฟอรั่มอันเดียวที่เขาสามารถใช้ได้!
“เฮ้ย...” เขาขมวดคิ้ว เขาสามารถเข้าไปในฟอรั่มได้แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างโพสต์ เขาเหมือนกับผีที่ล่องลอยไปมาในฟอรั่มที่ทำได้เพียงอ่านโพสต์และดูไลฟ์การถ่ายทอดสดได้เท่านั้น แต่อย่างไรก็ตาม เขาจึงเข้าไปดูสิ่งที่เกิดขึ้น
บอร์ดแคสเตอร์บางคนที่มีความนิยมกำลังอยู่ในอันดับต้นๆของเทรนด์
เขาไม่ลังเลที่จะกดเข้าไปดูโพสต์การถ่ายทอดสดของ[แองกี้ แฟตตี้] เหตุผลที่เขาเลือกแฟตตี้นั้นเรียบง่ายมาก เพราะบอร์ดแคสเตอร์คนนี้กำลังอยู่ด้านนอกของเมืองรุ่งอรุณยังไงล่ะ เขากำลังปรับมุมกล้องอยู่ตรงกำแพงเมือง เขาจัดภาพให้ตัวเขาอยู่มุมด้านล่างของภาพหน้าจอขณะที่นำเสนอทิวทัศน์โดนรอบในส่วนที่เหลือ
แองกี้ แฟตตี้เป็นบอร์ดแคสเตอร์ เขาอ้วนสมชื่อ และเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้แม้ว่าเขาจะอยู่ในเกมก็ตาม เกมเสมือนจริงในปัจจุบันทำได้เพียงเปลี่ยนแปลงรูปหน้าได้เท่านั้น ดังนั้น เขาจึงสามารถทำให้ตนเองดูดีขึ้นได้ 20% หรือน่าเกลียดขึ้น 20%
หญิงสาวที่สะสวยสามารถกลายเป็นเทพธิดาภายในเกมได้
ผู้เล่นที่มีหน้าตาน่าเกลียดอาจมีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดได้ในเกม
“ฉันทำให้ร่างกายที่มีน้ำหนักกว่า 300 กิโลนี่ดูดีขึ้นไม่ได้หรอกเหรอ...” แองกี้ แฟตตี้ผิดหวัง แต่เขาพยายามปรับแต่งให้ดีที่สุดเพื่อให้ได้ภาพที่ดีที่สุด
เขารู้ว่าที่เขาสามารถกลายเป็นบอร์ดแคสเตอร์ได้ไม่ใช่เพราะรูปร่างหน้าตา แต่เป็นสไตล์การนำเสนอที่น่าสนใจแทน
ดังนั้นเขาจึงปรับกล้องให้เข้ากับทิวทัศน์ที่สวยงามของเมือง และจัดสรรพื้นที่ภายในเฟรมเล็กๆให้กับตัวเขาเอง
แฟตตี้มองไปยังที่ราบตอนเหนือที่ไร้ขอบเขต “โอ้! นั่นคือที่ไหนกันเนี่ย? เมืองที่ตั้งบนหน้าผาสูงชัน เป็นสถานที่ที่น่าทึ่งทีเดียว!” เสียงของเขากระจายส่งไปยังผู้ชมเมื่อเขาชื่นชมทิวทัศน์
“กำแพงเมืองนี่ ใครสนพวกเขากัน? เพียงปืนใหญ่เวทมนตร์นัดเดียวก็สามารถทำให้มันพังยับเยินลงได้แล้ว”
“ไม่ต้องเดาเลย ถ้าหากมีปืนใหญ่เวทมนตร์ในช่วงเริ่มต้นของเกม วันนี้ผมจะถ่ายหนักแบบกลับหัวให้ดู!”
“ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์นั้นยอดเยี่ยม และกำแพงเมืองที่ดูมั่งคงแข็งแรงจากการเสริมด้วยเหล็ก ใช่มั้ย? บางทีอาจจะไม่คุ้มค่ากับกำลังคนและทรัพยากรเพื่อสร้างมันขึ้นมา? อย่างไรก็ตามแต่ นี่เป็นที่ที่ดีพอตัว”
แองกี้ แฟตตี้ยิ้มให้กับความคิดเห็นที่โพสต์เข้ามาระหว่างการถ่ายทอดสดของเขา เขาเดินไปที่ประตูเมืองและเงยหน้าขึ้นเพื่อสำรวจกำแพงเมืองที่สูงชะลูด เขาว่าจะยกย่องความคงทนของกำแพงเสียดิบดีแต่ทว่า…
เขากลับผงะ
ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวเท่านั้นแต่คนอื่นๆก็ช็อคไปตามๆกัน
กลุ่มผู้คนที่กำลังดูถ่ายทอดสดอยู่ก็ส่งอิโมจิช็อคมาตามๆกัน
ผู้คนต่างตะลึงในฉากๆนี้
ไม่มีผู้ชาย
ผู้คุ้มกันหน้าประตูเมืองล้วนเป็นทหารหญิง!
หญิงสาวที่มีรูปร่างสูงยาวสะโอดสะองสวมเกราะเงินแวววาวที่ไม่สามารถซ่อนคอยาวระหงส์ได้ ต้นขาขาวๆที่พ้นออกมาจากเกราะกระโปรง เป็นแรงดึงดูดร้ายแรงต่อผู้เล่นจนไม่อาจบรรยายอกมาได้
“เฮ้ย! บอร์ดแคสเตอร์คนนั้นไปที่ไหนน่ะ?”
“MMP เข้าไปในเมืองเลยสิ นั่นเป็นเมืองหญิงล้วนใช่ไหมน่ะ? อาณาจักรหญิงล้วนในตำนาน!”คนดูคอมเมนท์ด้วยความตื่นเต้น
“มันต้องเป็นอาณาจักรหญิงล้วนที่กำลังประสบปัญหาการขาดแคลนเพศชายอย่างรุนแรงแน่ๆ ฉะ-ฉันต้องมาวางไข่ที่นี่เสียแล้วสิ”
แองกี้ แฟตตี้ก็ไม่ลังเลเช่นเดียวกัน ในขณะที่เเขากำลังอ่านความคิดเห็นเขาก็ได้เปลี่ยนชื่อการถ่ายทอดสดอย่างรวดเร็ว ซึ่งตอนนี้มันขึ้นว่า [แองกี้ แฟตตี้ได้เข้าไปในอาณาจักรหญิงล้วนอย่างไม่รู้ตัว] ความนิยมของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
วิลเลียมอดไม่ได้ที่จะหัวเราะพวกมักมากเหล่านี้ในใจ “โชคดีที่ฉันเข้าใจผู้ชายพวกนี้เป็นอย่างดี...”
“อะแฮ่ม” แองกี้ แฟตตี้แสร้งทำเป็นขึงขังขณะที่เดินไปยังประตูเมือง ผู้คุ้มกันทั้งสองชักดาบออกและหยุดเขาเอาไว้ ทหารหญิงคนหนึ่งเลิกคิ้วก่อนจะยื่นมือออกมา “เจ้ามีใบอนุญาตหรือไม่? หรือแค่ผ่านทางมา? หรือว่าเป็นผู้ลี้ภัย?”
แฟตตี้สวมชุดธรรมดา เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจไม่โกหก “ผู้ลี้ภัย”
“เจ้ามาหางานทำหรือตั้งใจที่จะเข้าร่วมเมืองรุ่งอรุณแห่งนี้?”
แฟตตี้ครุ่นคิดสักพัก “อืมม ฉันจะเข้าร่วมเมืองรุ่งอรุณ” ชื่อเมืองดูเข้าท่า เหมือนว่าเขาเข้าสู่กลุ่มฝ่ายกลาง
“ในฐานะผู้เชี่ยวชาญหรือคนธรรมดา?”
“แน่นอน ฉันต้องการเป็นผู้เชี่ยวชาญ” แฟตตี้เลือกอย่างมีเหตุผล
“เยี่ยมไปเลย! งั้นข้าจะพาเจ้าไปที่โถงอาชีพ!” ผู้คุ้มกันหญิงปล่อยให้เขาเข้าเมืองมาได้
หลังจากข้ามประตูเมืองไปก็ไม่มีผู้หญิงสวยๆมาให้เล่นหูเล่นตาแล้ว ผู้เล่นที่ดูถ่ายทอดสดอยู่ก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่ถ้าเทียบกับการถ่ายทอดสดอื่นๆล่ะก็ เมืองแห่งรุ่งอรุณนั้นน่าสนใจมากกว่าทีเดียว
ที่นี่ไม่มีผู้ชาย
ส่วนสำหรับความสะอาด
เมืองแห่งรุ่งอรุณนั้นสะอาดกว่าเมืองอื่นๆมาก
นั่นคือความจริง
ระบบสังมนุษย์ใน Gods นั้นเป็นระบบที่สูงส่ง
ไม่ว่าจะเป็นเมืองเล็กหรือเมืองใหญ่ มักจะเต็มไปด้วยสิ่งสกปรก ถนนสายต่างๆก็เต็มไปด้วยขยะ…
เมื่อเมืองแห่งรุ่งอรุณได้รับการบูรณะใหม่ สิ่งอำนวนความสะดวกใต้ดินได้ถูกสร้างขึ้น ถนนกว้างขึ้นและถูกปูด้วยกรีนสโตนที่แข็งแรง ต้นไม้ถูกปลูกไว้ข้างๆกับถนนและสามารถเห็นพืชพรรณป่าไม้ได้ทุกที่…
ห้องน้ำถูกสร้างขึ้นทุกๆ 200 เมตร เนื่องจากห้องน้ำถูกสร้างขึ้นด้วยไม้กระดาน, มอส ,ดอกไม้ และเถาวัลย์ที่เลื้อยขึ้นมาปกคลุมพวกมันเอาไว้
ทำให้รู้สึกราวกับว่าเมืองรุ่งอรุณแห่งนี้ถูกล้อมรอบไปด้วยมหาสมุทรสีเขียวในทุกๆที่
พื้นที่สีเขียวนั้นยอดเยี่ยมและน่าดึงดูดสำหรับผู้เล่นที่คุ้นเคยกับสังคมไฮเทค
แต่เมืองนี้ก็ยังมีสิ่งที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านั้น
มีเผ่าพันธ์ุหลายๆเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่ในเมืองแห่งนี้ และมันสามารถดึงดูดความสนใจจากเหล่าผู้เล่นได้
มีแม้กระทั่งกลุ่มวาณิชย์ที่ประกอบไปด้วยมนุษย์, คนแคระ, เอลฟ์, ครึ่งเอลฟ์, และเผ่าพันธุ์ที่มีปีก…
หลังจากผ่านการพัฒนาที่รวดเร็วไปครึ่งปี เมืองแห่งรุ่งอรุณได้รับการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด เมืองชายแดนเล็กๆนั่นไม่มีอีกต่อไป เปลี่ยนเป็นสรวงสวรรค์ที่น่าหลงใหลแทน
และแองกี้ แฟตตี้ก็ค่อยๆนำผู้ชมของเขาเข้าสู่โลกที่มหัศจรรย์แห่งนี้