บทที่ 32 -จบ-
บทที่ 32 ทั้งพิชญะและรินรดาได้แต่มองคนทั้งสองเดินออกไปอย่างงุนงง ไม่รู้ว่าทั้งคู่รู้จักกันมาก่อน ชายหนุ่มจับข้อมือเธอไว้แน่นกลัวว่าเธอจะหนีเขาไปอีกครั้ง การยืนเป็นเป้าสายตาทำให้เขาหงุดหงิดจนต้องลากข้อมือให้เธอเดินมาที่ลิฟต์ด้านหน้า “เราจะไปไหนคะ” รินรดาถามอย่างแปลกใจเมื่อเขาพาเธอเข้ามาในลิฟต์ “ห้องข...