บทที่ 26.ช่างกล้าพูดนักเจ้าเด็กน้อย!
บทที่ 26.ช่างกล้าพูดนักเจ้าเด็กน้อย! แม้ไม่ได้อยากสอดรู้เรื่องผู้อื่น แต่คนฝึกยุทธ์อย่างสวินเย่ว์ยอมได้ยิน สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาคือคำว่า ‘หอวสันต์รัญจวน’ หอนางโลมแห่งนี้ใช้เวลาไม่กี่ปีกลายเป็นที่กล่าวถึงไปทั่วเมือง โดดเด่นเกินหน้าตาหอนางโลมทั่วเมืองหลวง เขาไม่ใช่บุรุษที่ชอบหาความสำราญตามหอนางโ...