บทที่ 23.เรียกว่าถูกลักพาตัวก็คงได้กระมัง
บทที่ 23.เรียกว่าถูกลักพาตัวก็คงได้กระมัง เพียงการขยับตัวเล็กน้อย ความปวดร้าวก็แล่นผ่านไปทั่วร่าง ยังดีที่ในปากไม่มีผ้าอุดอยู่แล้ว แต่กระนั้นหญิงสาวก็แทบจะไม่มีแรงส่งเสียงร้องใดๆ ออกมา ดวงตาคู่งามกวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วปรับสายตาให้เข้ากับความมมืดในห้อง น่าจะเป็นกระท่อมโกโรโกโสสักแห่ง นางขยับตัวเล็กน...