บทที่ 17. บางที
บทที่ 17. บางที สายตาสองคู่จับจ้องที่ใบหน้าของหมอหวังข่าย เขาจับชีพจรให้เสิ่นฉางซีถึงสามครั้งจนมั่นใจว่านางมีชีพจรมงคลจริงๆ เขาจึงระบายลมหายใจออกมา “เจ้าตั้งครรภ์อ่อนๆ อายุครรภ์เพียงเดือนเดียว เทียนฉีจับชีพจรพบก็นับว่าเก่งกาจไม่น้อย” พูดแล้วก็อดแขวะสหายที่นั่งจ้องหน้าเขาอยู่ไม่ได้ “นั่นอย่างไรเล่า” ...