บทที่ 190 เผชิญหน้ากับคิริอีกครั้ง 

บทที่ 190 เผชิญหน้ากับคิริอีกครั้ง

มาดาระควบคุมร่างกายของยากูระในการผนึก 3 หางในร่างของ “ริน”

หลังจากการปิดผนึกเสร็จสิ้นยากูระไปที่หมู่บ้าน มาดาระเฝ้ามองการต่อสู้ระหว่างเรียวและคิริ ผ่านดวงตาของยากูระ

ด้วยความช่วยเหลือของโครินทำให้เรียว สามารถเลียนแบบโหมดจักระสายฟ้าของไรคาเงะ ทำให้เขาสามารถใช้ทั้งโหมดจักระสายฟ้า และสายฟ้าเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาได้

ด้วยการสนับสนุนจากจักระอันยิ่งใหญ่ของโคริน พลังการป้องกันของเขาก็ไม่น้อยไปกว่าไรคาเงะรุ่นที่ 3 ในขณะที่เขาไม่ได้มีความสามารถด้านไทจุตสึเท่าไหร่ เรียวก็ทำสิ่งนั้นด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ

ดังนั้นการต่อสู้ระหว่างเขากับส่วนที่เหลือของคิริจึงถือเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ถ่ายเดียว เรียวเปรียบเสมือนรถถังฝั่งธน ทำให้นินจาคิริหลายคนถูกโจมตี

ห่างออกไปหนึ่งพันไมล์ใบหน้าของมาดาระค่อนข้างหนักอึ้ง เขาเลือกหมู่บ้านคิริป็นฐานอำนาจของเขาและไม่ต้องการให้ ยามานากะ เรียว ทำลายมันอย่างประมาท

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาจึงควบคุมยากูระให้รีบวิ่งไปที่เรียว เมื่อรู้อย่างเต็มที่แล้วเรียวก็ประหลาดใจมากที่มาดาระตัดสินใจเข้ามาแทรกแซง

ยากูระเองก็อยู่ในระดับคาเงะ และสามารถเอาชนะทุกคนในหมู่บ้านเพื่อให้ได้ตำแหน่งนี้ จริงๆแล้วเขาเป็นระดับคาเงะที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง

ตอนนี้เขาอยู่ภายใต้การควบคุมของมาดาระ เขาได้รับประสบการณ์สะสมจากการต่อสู้ในช่วงเริ่มสงครามดินแดน ซึ่งเหนือกว่าเรียว!

ประสบการณ์นี้ประกอบขึ้นเป็นช่องว่างระหว่างเขากับเรียวในแง่ของความแข็งแกร่งและความเร็ว ยากูระซึ่งควบคุมโดยมาดาระ ด้วยเนตรวงแหวนคู่นึง โดยหลีกเลี่ยงการโจมตีของเรียวล่วงหน้า

“นั่นเป็น Raikage ที่ 4 สำหรับนาย! แต่นายจะป้องกันการโจมตีนี้ได้ไหม?” โหมดจักระสายฟ้าของเรียวทวีความรุนแรงมากและเขาก็ชูสองนิ้วจากมือขวา

“นี้มัน [เสียบโลกันต์]! รีบถอยเร็ว!” มาดาระที่ควบคุมยากูระ เตือนนินจาคิริที่อยู่รอบๆทันที

(ยิ่งเสียบโลกันต์ใช้นิ้วน้อยมากเท่าไหร่ ความรุนแรงของมันยิ่งทวีนะครับ)

มาดาระรู้ดีว่าเป้าหมายของเรียวไม่ใช่เขา แต่เป็นนินจาที่อยู่ข้างหลังเขา เช่นเดียวกับเรียวกล่าวเอาไว้ เขาไม่มีทางป้องกันเทคนิคนี้ได้ด้วยความสามารถของยากูระ

ใน [เสียบโลกันต์] จักระสายฟ้านั้นถูกบีบอัดอย่างต่อเนื่องและพุ่งไปที่ปลายนิ้ว พร้อมด้วยความเร็วที่นำโดยโหมดจักระสายฟ้า นั้นสร้างพลังการทำลายล้างครั้งใหญ่ที่สามารถเจาะทุกอย่างได้

เทคนิคไม่ใช่เรื่องยากที่จะเรียนรู้ แต่มีความต้องการอย่างมากในด้านความเร็วและสมรรถภาพทางกาย ก่อนหน้านี้มันไม่ได้ใช้โดยเรียวอย่างไรก็ตามหลังจากเปลี่ยนการจัดเรียงทางพันธุกรรมของเขาพลังของเขา เขาทำให้ร่างกายของเขาสามารถสนับสนุนวิชานี้ได้ในที่สุด

จักระสายฟ้าที่มีความรุนแรงได้รวมตัวกันอย่างต่อเนื่องที่นิ้วทั้งสองของเรียว หลังจากที่ถึงจุดสุดยอดร่างของเรียวก็กลายเป็นหอกสายฟ้า

“[คาถานํ้า กำแพงวารี]!” มาดาระควบคุมร่างกายของยากูระสร้างกำแพงวารีหลายชั้น เพื่อลดทอนความรุนแรงของ [เสียบโลกันต์]

โชคไม่ดีสำหรับเขากำแพงไม่มีผลกระทบเลยโดยทันทีเรียวผ่านเรียวและมาดาระก็เห็นเพียงแสงจากฟ้าผ่าผ่านร่างของยากูระ

ตู้ม!!!

สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือการโจมตีไม่ได้ลงบนนินจาคิริ

เรียวหักข้อมูลของตนเองเล็กน้อย และหดเหลือนิ้วเดียวทำให้จักระสายฟ้าเข้าหาส่วนที่เหลือ

[เสียบโลกันต์] เพิ่มพลังเมื่อใช้นิ้วมือน้อยลง เมื่อเห็นการโจมตีด้วยนิ้วทั้ง 2 ของเรียวทำให้เกิดความโกลาหลทุกคนต่างก็นึกถึงการโจมตีด้วยนิ้วเดียวของเขา!

มาดาระรู้แล้วว่าตอนนี้เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับเรียวด้วยร่างของยากูระได้ ไม่เช่นนั้นหมู่บ้านคิริจะตกอยู่ในอันตราย!

“แกต้องการอะไรกันแน่ ยามานากะ เรียว? แกกำลังบุกเข้ามาในหมู่บ้านของเราในทันทีแบบนี้ แกต้องการที่จะก่อให้เกิดมหาสงครามนินจาครั้งใหม่ใช่ไหม?” มาดาระควบคุมให้ยากูระพูดออกมา

นี่ทำให้เรียวตระหนักว่าจุดประสงค์ของเขามาถึงแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลที่จะโจมตีคิริอีกต่อไป เนื่องจากความสูญเสียของพวกเขามาถึงขีดจำกัดของสิ่งที่มาดาระจะทำได้

อย่างไรก็ตามเขาต้องทำเรื่องให้จบ! หากเขาจะจากไปเพียงอย่างเดียว มาดาระจะมีข้อสงสัยแน่ๆ!

ตามความคิดนี้เรียวแสร้งทำเป็นโกรธ

“พวกแกรู้ไหมว่าพวกแกทำอะไรลงไป!? รินอยู่ที่ไหน!!”

“พวกเราไม่เคยเจอริน และไม่รู้ว่ารินเป็นใคร”

“ป็นอย่างนั้นเหรอ? สหายของฉันหายไปในแคว้นคลื่น และนั้นไม่ใช่พื้นที่ของแกงั้นเหรอ? แกกำลังจะบอกว่าแกไม่รู้ ดูเหมือนว่าชั้นจะทำไม่พอ!” เรียวแสร้งทำเป็นโจมตีต่อไป

มาดาราระมีอาการปวดหัวอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าเรียวไม่หยุดจนกว่าจะพบผู้หญิงคนนั้น แต่เธอมีความสำคัญต่อแผนของเขา เขาไม่สามารถมอบให้กับเรียวดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะยอมแพ้

หลังจากความคิดมาดาระถอนหายใจ สถานการณ์นั้นเกินกว่าที่จะใช้ชายคนหนึ่งและเขาสามารถใช้ไพ่ลับที่ซ่อนไว้ใต้แขนของเขา

เขาเรียกเซ็ทสึออกมา และเตรียมเนตรวงแหวนคู่ใหม่ เขาตัดสินใจที่จะใช้พลังจากเนตรสังสาระผ่านเนตรวงแหวนอีกครั้ง!

เรียวรู้สึกว่าสถานการณ์นั้นค่อนข้างอึดอัด มาดาระยอมแพ้ในคิริงั้นเหรอ? แต่เขาก็มีคำถามนี้ไม่นาน

เมื่อเขาไม่พูดเรียวก็จะไม่รอตลอดไป หลังจากการเตรียมการของเขาเสร็จเขาก็รีบแทงเสียบโลกันตร์ไปที่ยากูระในทันที

สิ่งที่ทำให้เรียวประหลาดใจมากขึ้นว่ายากูระไม่หลบเลี่ยงการโจมตีและไม่แม้แต่ใช้คาถานินจา

เรียวไปถึงด้านหน้าของยากูระ โหมดจักระสายฟ้าของเรียวทำให้ผมของยากูระชี้ฟูขึ้นมา

มาดาระยอมแพ้ในคิริงั้นเหรอ? ใบหน้าของเรียวนั้นมืดมน ถ้าเขาจะฆ่ามิซูคาเงะรุ่นที่ 4 มหาสงครามนินจาครั้งที่ 4 ก็จะปะทุอย่างแน่นอน นั่นคือสิ่งที่มาดาระกำลังคิดอยู่ใช่ไหม

เมื่อกับเทนํ้าออกจากแก้วไปแล้ว เรียวพยายามจะหยุดการโจมตีของเขา แต่เขาทำไม่ได้ เขามอง [เสียบโลกันต์] กำลังจะผ่านร่างของยากูระ แต่ทันใดนั้นจักระสายฟ้าทั้งหมดในร่างของเรียวก็หายไปอย่างแปลกประหลาด

หลังจากนั้นทันทีพลังอันน่าสะพรึงกลัวจากร่างกายของยากูระก็ผลักเรียวออกไป

เรียวยังคงอยู่กลางอากาศสักพักก่อนที่จะตกลงบนพื้นในที่สุด

เมื่อเขายืนขึ้นเขาเห็นยากูระโล่งอกและผ่อนคลาย ใบหน้าของเรียวกลายเป็นดำมืดเพราะสิ่งที่มาดาระใช้มันคล้ายกับพลังของเนตรสังสาระ!

การดูดซับแสงจักระของเขาทำให้เขานึกถึง วิถีเปรต และวิธีที่เขาถูกผลักออกไปเป็นเหมือน วิถีสวรรค์

ความสามารถของมาดาระในการใช้เนตรสังสาระค่อนข้างแปลก เขาได้ให้ดวงตาแต่นางาโตะเมื่อนานมาแล้ว (ปลูกถ่าย) เรียวเคยเห็นนางาโตะในแคว้นฝนมาก่อน และเขาก็มีเนตรสังสาระอย่างชัดเจน

เรียวกลับมาเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้าน เพื่อยืนยันการคาดเดาของเขาเขาใช้คาถานินจาหลายอย่างติดกัน และมันก็หายไปบริเวณใกล้เคียงยากูระ โดยจักระของพวกมันเหมือนจะเข้าสู่ร่างกายของเขา!

“นี้เป็นเนตรสังสาระจริงๆ!”