ตอนที่ 41 กงล้อหรรษา
เหนือภพมองรูปวงกลมหลากสีที่ปรากฏบนหน้าจอแท็บแล็ตด้วยความสงสัย มันคือตัวหนังสืออธิบายข้างใต้ว่า ‘กงล้อหรรษา’ มันคือกงล้อกลม ๆ ที่แบ่งออกเป็นซีกเล็ก ๆ 6 ซีกเกือบเท่ากัน ที่เรียกว่าเกือบก็เพราะทั้ง 5 ซีกนั้นกว้างเท่ากันหมด แต่มีอยู่ซีกหนึ่งที่เล็กแคบกว่ามาก ๆ พวกมันมี 6 สี ในแต่ละสียังมีภาพสัญลักษณ์ที่เขาสามารถเข้าใจได้ง่าย ได้แก่ รูปชุดเกราะ รูปดาบ รูปน่องสัตว์ รูปแร่ และ รูปตำรา ส่วนซีกวงล้อแคบ ๆ นั้นมีเพียงสีทองอร่ามที่โดดเด่นกว่าใคร โดยไม่มีรูปภาพที่บ่งบอกว่ามันคืออะไร
‘นี่คงเป็นสิ่งที่ผู้ชี้นำบอกว่ารางวัลพิเศษแน่ ๆ’
เหนือภพใช้นิ้วแตะไปที่รูปกงล้อ จากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา
-*-*- การหมุนกงล้อหรรษาครั้งที่ 1 ใช้เงิน 10 เหรียญทอง -*-*-
“นี่มันโกงกันไปแล้ว”
เหนือภพถึงกับหน้ามุ่ย นิ้วมือของเขาสั่น ๆ ระริก เขาเพิ่งได้รับเงินมา 100 เหรียญทอง แล้วจะให้เขาเสียเงินมากขนาดนั้น นี่มันไม่เกินไปหน่อยหรอ เหนือภพถึงจะบ่นแบบนั้นนานหลายนาที แต่สุดท้ายเขาก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เขายังอ่อนแอ แค่พญานาคตัวเดียวยังทำให้เขาถึงกับปางตาย แล้วแบบนี้เขาจะดูแลคนที่รักได้อย่างไร
เหนือภพเติมเงินเข้าไปในระบบแล้วก็จิ้มลงไปที่รูปกงล้อ กงล้อก็เริ่มหมุน มันหมุนเร็วจี๋และก็มีแสงสว่างวาบขึ้นตามซีกของวงล้อ เหนือภพจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อ เขาไม่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร และรอแม้เพียงแค่ไม่กี่วินาทีก็ทำให้เขารู้สึกหัวเสียเพราะความกดดัน มันกินเงินของเขาไปมากขนาดนั้น แล้วทำไมยังช้าแบบนี้
8 วินาทีผ่านไป
เหนือภพแทบจะทุ่มแท็บแล็ตลงพื้น จนกระทั่งเวลามาถึงวินาทีที่ 10
ติ๊ง !
คุณได้รับ
สินค้า : เนื้อหมีดำพิภพ
ที่มา : เนินราบมาทาดอร์
สรรพคุณ : เพิ่มพละกำลัง แต่ลดทอนความคล่องตัว
คุณภาพ : สูง
ราคา : 450 เหรียญทอง
ระยะเวลาสิ้นสุดการซื้อ : -
“ว้าว เนื้อระดับสูง”
เหนือภพเริ่มเชื่อแล้วว่าผู้ชี้นำไม่ทำให้เขาเสียเปรียบ แต่ว่าผู้ชี้นำควรจะลดราคาให้กันบ้าง ในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมาได้ เมื่อคิดออกว่าเขาจ่ายเงิน 10 เหรียญทองเพื่อแลกกับเนื้อราคา 450 เหรียญทอง
สิ่งของที่ได้จากการสุ่มครั้งแรกนับว่าไม่เลวเลย เนื้อประเภทกำลังนั้นเป็นอะไรที่เขาต้องการมากที่สุด และเนื้อสัตว์คุณภาพสูงจะให้ค่าสมรรถภาพถึง 2 แต้ม แม้ว่าเนื้อหมีดำพิภพนี้จะลดค่าความคล่องตัวของเขาลง 2 แต้ม แต่ก็ถือว่าคุ้มกับค่าพละกำลังที่เขาได้มา
โป๊ก !
เนื้อก้อนใหญ่หล่นลงมาจากฟ้า มาตกบนหัวของเหนือภพพอดี แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไร เขาเอาเนื้อลงมาปิ้งกินอย่างง่าย ๆ แล้วก็แค่รอเวลาให้มันย่อยสลายซึมซับเข้าไปในร่างกายอย่างสมบูรณ์ อาจต้องใช้เวลาสัก 6 ชั่วโมง เขาถึงจะใช้กำลังระดับ 8 ได้ แค่คิดว่าเขาจะมีโอกาสใช้กำลังระดับนั้นเขาก็รู้สึกอารมณ์ดีจนต้องผิวปากเป็นเพลงพื้นบ้านเลยทีเดียว
ระหว่างนั่งรอเหนือภพก็คว้าแท็บแล็ตขึ้นมาอีกครั้ง เขารู้สึกว่าวันนี้เขาค่อนข้างดวงดี จึงอยากเสี่ยงต่อ ก่อนอื่นเขายกมือขึ้นพนมเหนือหัว ที่ผ่านมาเขาไม่เคยนับถืออะไรอย่างสุดหัวใจ แต่ครั้งนี้เขาแทบจะขอพรจากเทพทุกองค์ ศาสดาของทุก ๆ ศาสนา กล่าวสาธุดัง ๆ แล้วก็แตะลงไปที่กงล้อหรรษาอีกครั้ง แต่เขาไม่รู้อยู่เรื่องหนึ่ง
-*-*- การหมุนกงล้อหรรษาครั้งที่ 2 ใช้เงิน 20 เหรียญทอง -*-*-
“เอ๊ะ”
เหนือภพแทบจะกระอักเลือด นี่มันเพิ่มจำนวนเงินขึ้นตามจำนวนการสุ่มหรือนี่ แต่เขาจะสนเรื่องบ้าบอเช่นนั้นไปทำไมกัน
‘ท่องไว้ ๆ เงินหมดก็หาใหม่ได้ ฮึบ’
แม้เหนือภพจะรูัสึกไม่ยุติธรรม แต่เขาก็เติมเงินเพิ่มแล้วแตะลงไปอีกครั้ง เขารอจนกงล้อหมุนจนเสร็จ
ติ๊ง !
คุณได้รับสิทธิ์ซื้อสินค้า
สินค้า: แก่นชีวิตหิ่งห้อยสุริยัน
ที่มา : ยอดเขาชมตะวัน
สรรพคุณ : เพิ่มความทนทานจากความร้อน เพิ่มความสามารถพิเศษร่างกายสามารถปลดปล่อยความร้อน จนทำเกิดเปลวเพลิงที่ร้อนแรงดุจสุริยันได้
คุณภาพ : สูง
ราคา : 500 เหรียญทอง
ระยะเวลาสิ้นสุดการซื้อ : อีก 15 วัน
“เอ๋ ?”
เหนือภพมองข้อความที่ต่างไปจากครั้งแรก เมื่อพิจารณาดี ๆ เขาถึงจะเข้าใจว่าสิ่งที่ได้จากการสุ่มมีสองแบบ แบบแรกจะเป็นเหมือนกับเนื้อหมีดำพิภพที่เขาได้มาฟรี ๆ เลย แต่แบบที่สองนั้นไม่เพียงเขาต้องเสียเงินหมุนกงล้อ เขายังต้องเสียเงินซื้อมันอีกที
เหนือภพกัดฟันกรอดได้แต่เก็บสินค้านี้ไว้ก่อน เขายังมีเงินไม่มากพอที่จะซื้อมัน
“รอบต่อไปก็คงใช้ 30 เหรียญทอง”
เหนือภพแตะนิ้วลงไปอีกครั้งเพื่อสุ่มรอบที่สาม พลางท่องในใจว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นทำให้เขารีบชักนิ้วกลับในทันที
-*-*- การหมุนกงล้อหรรษาครั้งที่ 3 ใช้เงิน 40 เหรียญทอง -*-*-
“เย้ย ให้ตายเถอะ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ”
นี่ก็หมายความว่าราคาไม่ได้เพิ่มขึ้นทีละ 10 เหรียญทองอย่างที่เขาเข้าใจ แต่ราคารอบใหม่เป็น 2 เท่าจากเดิมต่างหาก เหนือภพส่ายหน้า
‘เอาไว้ก่อนละกัน’
ไว้เขามีเงินเหลือใช้มากกว่านี้ก่อน ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวรวมของเก่า เขามีเงินเหลือประมาณ 79 เหรียญทอง และยังมีเศษทองอีก ประมาณ 2.7 กิโลกรัม หากเขาต้องเสียไปอีก 40 เหรียญทองคงไม่ดีแน่
อีกไม่กี่เดือนจะถึงวันเกิดของน้องสาว เขาต้องเอาเงินส่วนนี้ไปหาของขวัญดี ๆ ให้เธอ อีกทั้งเขาอยากจะส่งเงินบางส่วนไปให้แม่ใช้บ้าง ถึงแม่ของเขาจะแต่งงานใหม่และมีหัวหน้าไทคอยดูแลแล้ว แต่เขาก็อยากให้แม่มีเงินเป็นของตัวเอง สามารถพึ่งตัวเองได้ระดับหนึ่ง หากชีวิตการแต่งงานครั้งนี้ไม่ถูกใจแม่ แม่ก็จะอยู่คนเดียวได้โดยไม่จำเป็นต้องฝืนทนพึ่งพาผู้ชาย
เหนือภพคิดได้เช่นนั้นก็รีบเข้าเมืองไปหาซื้อกระดาษอาคมประเภทส่งของ เขาต่อราคาจนได้ลดราคา ก่อนจะเขียนจดหมายแล้วแนบเงิน 25 เหรียญทองส่งไปให้แม่ที่หมู่บ้านแร่ห้าสี
หากคิดตามค่าครองชีพที่หมู่บ้านนั้นล่ะก็ เงินเท่านี้ก็สามารถทำให้แม่เขากลายเป็นเศรษฐินีใหญ่ของหมู่บ้านได้เลยทีเดียว
หลายชั่วโมงต่อมา เหนือภพกำลังนั่งเหม่อมองพระอาทิตย์ตกดินอยู่ที่ยอดหลังคาของหอร้อยบุปผา แม้เขาจะพยายามทำตัวเบาที่สุดแล้วก็ยังทำให้แผ่นกระเบื้องหลังคาแตกหักไปหลายแผ่น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันเท่าไหร่นัก ในใจเขายังคงครุ่นคิดคาใจเกี่ยวกับกงล้อหรรษา เขารู้สึกว่าวันนี้เขามีโชคในการสุ่มอย่างมาก หากพ้นจากวันนี้ไปก็ไม่แน่ว่าเขาจะสุ่มได้ของระดับสูงอีก
เหนือภพจึงตัดใจกดสุ่มครั้งที่ 3 เหรียญทอง 40 เหรียญหายวับไปกับตา มันช่างบีบหัวใจเขานัก แต่เขาต้องท่องไว้ ในภายภาคหน้าเขานี่แหละจะเป็นฝ่ายรังแกพญานาคบ้าง จะเอาให้ร้องครางเหมือนอสูรกริมเลย
เหนือภพมีสีหน้าเต็มไปด้วยความตั้งใจอันเต็มเปี่ยม แต่ในขณะเดียวกัน ดวงตากลับคลอไปด้วยน้ำสีใส แล้วน้ำตาก็ไหลพรากลงมา มือขวาที่ตั้งใจจะแตะรูปกงล้อสั่นระริกอยู่แบบนั้นนานนับนาที
สองนาทีผ่านไป
สามนาทีผ่านไป
แล้วมือที่ค้างอยู่เหนือหน้าจอแท็บแล็ตก็ค่อย ๆ ถอยออก เขาไม่อยากเสีย 40 เหรียญทองแล้ว
“ทำอะไรอ่ะ ศิษย์น้องสาม”
การปรากฏตัวกะทันหันของทานธรรมทำให้เหนือภพสะดุ้งมือลั่นไปแตะรูปกงล้อในทันที และนั่นก็ทำให้เหนือภพร้องไห้คร่ำครวญออกมา
“เงินข้าาา เงินข้าหายไปแล้ว” ทานธรรมเห็นแบบนั้นก็รู้สึกงุนงง
‘เจ้าเด็กคนนี้ยิ่งรู้จักก็ยิ่งประหลาด อยู่ ๆ ก็จ้องวัตถุประหลาด ทำหน้าเหมือนจะดีใจแต่ก็ไม่ใช่ จะร้องไห้ก็ไม่เชิง แล้วยังทำหน้าเหมือนมุ่งมั่นอะไรสักอย่าง เพราะข้าสงสัยหรอก เลยเข้ามาดู ไม่คิดว่าเจ้านี่จะอารมณ์แปรปรวนขนาดนี้’
“เอ่อศิษย์น้องสาม เจ้าเป็นอะไรมากไหม”
ทานธรรมยิ้มแห้ง ๆ เมื่อเหนือภพจ้องเขาเขม็ง นี่เขาทำอะไรผิด
ติ๊ง !
เสียงแจ้งเตือนทำให้เหนือภพก้มดูแท็บแล็ต จากนั้นเขาก็ดวงตาเบิกกว้าง เมื่อเห็นว่าเข็มชี้ไปหยุดอยู่ที่ช่องสีทองเล็ก ๆ แคบ ๆ นั้น
-*-*- ขอแสดงความยินดี คุณได้รับ Jackpot !! -*-*-
แม้เหนือภพจะไม่เข้าใจว่า Jackpot คืออะไร แต่ก็พอจะเดาได้ว่ามันคงจะเป็นของรางวัลพิเศษที่ผู้ชี้นำเคยพูดถึงนั่นเอง
เมื่อข้อความแสดงความยินดีจากระบบหายไป ก็มีของสามสิ่งปรากฏขึ้นแทน หนึ่งในนั้น คือเหรียญทอง 10 เท่าของเงินที่เขาใช้ไปกับกงล้อทั้ง 3 ครั้ง เหนือภพยิ้มกว้างทั้ง ๆ ที่หยาดน้ำตายังไม่แห้งไปจากใบหน้า เมื่อเขาเห็นตั๋วเงินมูลค่า 700 เหรียญทองลอยออกมาจากแท็บแล็ตเข้าสู่มือของเขา
เหนือภพกระโดดกอดทานธรรมแน่นโดยไม่กลัวว่าจะตกจากหลังคา
“ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านนี่ช่างเป็นตัวเงินตัวทองของข้าโดยแท้ ต่อไปนี้ไม่ว่าท่านจะไปไหน ข้าจะขอตามติดท่านไปทุกที่”
เหนือภพพูดพลางเขย่าตัวทานธรรมอย่างดีใจสุดขีด ก่อนจะกลับไปสนใจแท็บแล็ตต่อ แล้วปล่อยให้ทานธรรมยืนงงอยู่คนเดียว
‘คนเรามันเปลี่ยนอารมณ์ได้ไวขนาดนั้นเชียวหรอ’
“ศิษย์น้องสามเจ้าไหวแน่นะ ป่วยหรือเปล่า ไปหาหมอไหม?”
เหนือภพไม่ทันได้ฟังว่าศิษย์พี่ใหญ่พูดอะไร เพราะตอนนี้เขากำลังเพ่งรูปภาพกล่องสมบัติสองกล่องที่มีรูปลักษณ์ต่างกันปรากฏบนหน้าจอ ไม่เพียงแค่ได้รับเงินเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับรางวัลอย่างอื่นอีก มีคำอธิบายเล็ก ๆ ระบุเอาไว้ใต้กล่องหนึ่งว่า
-*-*-สุ่มรับวัตถุดิบสัตว์อสูรระดับชั้นเลิศ 1 ชิ้น หรือแร่ธรรมชาติระดับสูง 1 ชิ้น -*-*-
เหนือภพรีบแตะมันทันที
ติ๊ง !
คุณได้รับ
สินค้า : แก่นชีวิตคชสีห์โบราณ
ที่มา : ป่าแรกกำเนิดโบราณ
สรรพคุณ : ความว่องไวพุ่งทะยาน ความทรหดแข็งกร้าวทวีคูณ พละกำลังเรืองขึ้นมหาศาลดุจพญาคชสีห์
คุณภาพ : เลิศ
ราคา : -
ระยะเวลาสิ้นสุดการซื้อ : -
เมื่อเหนือภพได้รับของเขาก็รีบกลืนมันลงคอทันที เขาชอบมากของจำพวกแก่นชีวิตแม้จะย่อยสลายยาก แต่ก็กินง่าย เพียงแค่รอเวลาซึมซับสักพักค่าสมรรรถทางร่างกายของเขาด้านต่าง ๆ ก็จะเพิ่มขึ้นอย่างละ 4 หน่วย
‘ฮู้ว นึกไม่ถึงว่าอยู่กับศิษย์พี่ใหญ่แล้วเราจะโชคดีขนาดนี้’
แล้วเหนือภพก็หันมาให้ความสำคัญกับกล่องสุดท้าย มันมีข้อความระบุไว้ว่า
-*-*- สุ่มรับอาวุธ อุปกรณ์ หรือตำราหายาก 1 ชิ้น -*-*-
เรื่องเสี่ยงโชคนี่เขาถนัดนัก ขอเพียงไม่เสียเงินเพิ่มก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่เขาจะต้องลังเล
เหนือภพแตะมันทันที ขณะเดียวกันทานธรรมที่จ้องมองเหนือภพกับของประหลาดในมือก็เอ่ยขึ้นพลางสะกิดเหนือภพ
“นี่ศิษย์น้อง เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วสิ่งนั้นคืออะไร”
ติ๊ง !
ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ หรือว่าเหนือภพโชคดีอยู่แล้ว เพราะการแตะของทานธรรมนั้นทำให้เหนือภพได้รับของดีมาอีกแล้ว เหนือภพหัวเราะลั่นอย่าชอบใจแล้วหันมาหาศิษย์พี่ใหญ่พร้อมกับโอบไหล่
“ศิษย์พี่ใหญ่ พวกเราต้องไม่แยกจากกันนะ จะไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน ตกลงไหม”
ทานธรรมมองเหนือภพอย่างอ่อนใจ เขาคงหาเหตุผลอะไรไม่ได้จากศิษย์น้องสามคนนี้
“อ่ะก็ได้ แต่อีกเจ็ดวันข้าจะไปงานเทศกาลประมูลระดับแคว้นที่เมืองนิรันดร์กาล”
“ข้าจะไปด้วย”
“ก็ดี ถือว่าเป็นการเปิดหูเปิดตา ที่นั่นเราจะได้ไปเลือกประมูลสินค้าเด็ด ๆ มากมาย และเจ้าก็สามารถหาของไปร่วมประมูลหาเงินได้ด้วยนะ”
เหนือภพได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้า ยิ้มกว้าง ตาเป็นประกายอย่างมีความสุข
