บทที่ 223-224 : ราตรีสวัสดิ์ที่รักของฉัน, ทั้งโง่ ทั้งตาบอด
บทที่ 223 : ราตรีสวัสดิ์ที่รักของฉัน ลู่ซานเป่ยส่ายหน้าของเขาอย่างไร้กังวล อย่างไรก็ตามริมฝีปากของเขาโค้งงออย่างไม่ลดละ หลินว่านว่านหลับไปในขณะที่รถเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้า กูโมจะแจ้งให้ทั้งคู่รู้ว่าถึงที่พักแล้ว “ชูวส์.....” ลู่ซานเป่ยส่งสัญญาณให้เขาเงียบ ในขณะที่อุ้มหลินว่านว่าน...