บทที่ 1

ยุคสมัยเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนแผ่นดินถูกปกครองโดยสี่สัตว์เทพ มังกรทอง พยัคฆ์ขาว หงส์ไฟ และเต่าดำ การปกครองแบ่งเป็นอาณาเขตอย่างชัดเจน รวมไปถึงดินแดนของเผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์ปีศาจ แต่มีเขตปกครองหนึ่งที่เหล่าสัตว์เทพทั้งสี่ เผ่าพันธุ์มนุษย์ และปีศาจล้วนไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวมากนัก ที่นั้นถูกเรียกขานว่าดินแดนแห่งความตาย ส่วนผู้คนในยุคสมัยนั้นเรียกดินแดนแห่งนั้นว่าป่ามรณะ

แน่นอนว่าทุกยุคสมัยการก่อสงครามเพื่อขยายอาณาเขตล้วนเกิดขึ้น สงครามระหว่างสัตว์เทพทั้งสี่ มนุษย์ และปีศาจ สร้างภัยพิบัติทางธรรมชาติทำให้เกิดอันตรายและก่อเกิดความสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สินจำนวนไม่น้อย ทะเลที่เคยมีน้ำถูกไฟสงครามจดเหือดแห้ง ภูเขาที่เคยอุดมสมบูรณ์ต้นไม้นานาพรรณล้วนแล้วแต่แห้งตาย สงครามยาวนานเกือบสามพันปีจนสัตว์เทพทั้งสี่ มนุษย์ และปีศาจต้องมาทำพันธสัญญาสงบศึก เพราะต่างฝ่ายต่างสูญเสียไม่น้อยเช่นกัน

เวลาผ่านไปเกือบเจ็ดพันปีทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเช่นในอดีต ทะเลภูเขากลับมาอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง แต่แผ่นดินถูกปกครองโดยเผ่าพันธุ์มนุษย์หาใช่ถูกปกครองโดยสี่สัตว์เทพเช่นในอดีต เผ่าพันธุ์ปีศาจถูกสังหารจนสิ้นมีบางส่วนหลบหนี สัตว์เทพทั้งสี่ล้วนแล้วแต่สูญพันธุ์บางส่วนคิดหลบหนี เพราะเผ่าพันธุ์มนุษย์มีวิธีนำสัตว์อสูรมาทำพันธสัญญาบางคนนำมาเป็นสัตว์เลี้ยง บางคนนำมาเป็นสัตว์อสูรสำหรับต่อสู้ บางคนนำมาแหล่งพลังงานสำหรับเพิ่มพลังปราณ

นั้นเพราะสัตว์อสูรทุกตัวล้วนมีแก่นพลังปราณภายในร่าง ผู้คนส่วนใหญ่จึงนิยมนำมาเพิ่มพลังปราณให้แก่ตนโดยใช้วิธีนำมาเป็นส่วนประกอบของการปรุงยา หรือใช้อักขระศักดิ์สิทธิ์วาดขึ้นมาประทับเข้ากับร่างกายโดยตรง

หมู่บ้านเมฆหมอกเขาพยัคฆ์ในเขตดินแดนแห่งสายลมใกล้เขตป่ามรณะ ผู้คนจำนวนมากต่างนำบุตรหลานมาคัดเลือกพรสวรรค์ที่ใจกลางหมู่บ้าน โดยเด็กน้อยจะสามารถเข้ารับคัดเลือกพรสวรรค์ได้ต้องมีอายุห้าปีเต็ม และผู้ที่มาทำการคัดเลือกพรสวรรค์ให้กับเหล่าเด็กน้อยเป็นผู้อาวุโสจากเขตปกครองในเมืองแห่งสายลม

หากเด็กคนไหนตรวจสอบแล้วมีพรสวรรค์ระดับสีน้ำเงินขึ้นไปก็จะสามารถเข้าศึกษาในสำนักพยัคฆ์สายลมได้ตั้งแต่อายุสิบปี หากมีระดับสีเขียวจะสามารถเข้าศึกษาในสำนักสาขาของสำนักพยัคฆ์สายลมได้ คนปกติจะอยู่ที่พรสวรรค์ระดับสีเทา หากผู้ใดมีพรสวรรค์สีขาวจะเปรียบได้ดังขยะมีโอกาสฝึกพลังปราณได้เช่นกันแต่จะช้ากว่าผู้มีพรสวรรค์สีเทาถึงห้าเท่า นั้นหมายความว่าต่อให้พยายามมากเพียงใดก็ไม่สามารถฝึกพลังปราณ

โดยในหมู่บ้านเมฆหมอกมีสองตระกูลใหญ่ด้วยกันนั้นคือบ้านตระกูลเนี่ย และตระกูลซูวันนี้มีผู้เข้ารับการคัดเลือกพรสวรรค์จากตระกูลเนี่ยสองคน คนผู้หนึ่งเป็นหลานชายของอดีตผู้นำคนคนก่อนนามว่าเนี่ยฟง ส่วนอีกคนเป็นบุตรชายของผู้นำตระกูลคนปัจจุบันนามว่าเนี่ยเหวิน ส่วนตระกูลซูมีผู้เข้ารับการคัดเลือกพรสวรรค์หนึ่งคนเป็นบุตรสาวของผู้นำตระกูลนามว่าซูหนิง

เด็กน้อยทั้งสามเปรียบเสมือนพี่น้องกัน เพราะทั้งสามเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เนี่ยเหวินแก่กว่าเนี่ยฟงไม่กี่เดือนทำให้เนี่ยฟงเรียกเนี่ยเหวินติดปากว่าพี่ชายเช่นเดียวกับซูหนิงที่อายุเท่ากับเนี่ยฟง

โดยการคัดเลือกครั้งนี้มีเด็กน้อยที่มาคัดเลือกระดับพรสวรรค์ทั้งหมดสิบคนมีเพียงซูหนิงที่เป็นเด็กผู้หญิง เด็กน้อยทั้งสิบต่างเข้าแถวเพื่อรอเวลาในการคัดเลือกพรสวรรค์ ไม่นานก็สายลมหอบใหญ่พัดพามาจากด้านบนเมื่อจ้องมองพบว่าเป็นนกขนาดใหญ่บินอยู่บนท้องฟ้า ไม่นานก็มีผู้อาวุโสสองคนกระโดดลงมา เมื่อลงมาถึงพื้นนกขนาดใหญ่ก็กลายเป็นแสงพุ่งเข้าไปในร่างกายผู้อาวุโสผู้หนึ่งเด็กน้อยทั้งสิบต่างตื่นตกใจไม่น้อย

ผู้นำตระกูลเนี่ยและตระกูลซูต่างรีบเข้ามาคารวะผู้อาวุโสทั้งสองและยื่นรายชื่อเด็กทั้งสอบที่เข้าร่วมกันคัดเลือกพรสวรรค์ให้กับผู้อาวุโสท่านหนึ่ง หลังจากพูดคุยกันไม่นาน ผู้อาวุโสท่านหนึ่งก็เดินมาที่ด้านหน้าเด็กน้อยทั้งสิบ ผู้อาวุโสท่านนั้นเมื่อโบกสะบัดมือก็มีแท่นหินปรากฏออกมามีลูกแก้วขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่อยู่ตรงกลาง

“ข้ามานามว่าลู่ซวง ส่วนอีกคนนามว่าลู่ช๋วน พวกเจ้าเด็กน้อยทั้งสิบคงพร้อมแล้วใช่หรือไม่ เอาละเรามาเริ่มตรวจสอบพรสวรรค์ของพวกเจ้ากันเถอะ”