ตอนที่ 334 ขอบใจ
ความสำนึกละอายแก่ใจของมู่หรงจางฟงพลันถูกลบเลือนไปด้วยความอำมหิตเห็นแก่ตัวของมันเอง “เจ้ามันไม่คู่ควรเป็นลูกหลานสกุลมู่หรง มารดาของเจ้ามิได้มีฐานะใด หากเป็นแค่เพียงอนุผู้หนึ่ง ส่วนตัวเจ้าก็มิได้มีฐานะใด หากเป็นแค่เพียงบุตรนอกคอกผู้หนึ่งเท่านั้น พวกเราเป็นผู้ชุบเลี้ยงเจ้ามา เราจะทุบตีเจ้าบ้างจะเป็นไร...
