ตอนที่ 56 ทนไว้นะพี่ภพ

“ช่วยข้าด้วย”

เหนือภพร้องขอความช่วยเหลือด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อน ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลอันเนื่องมาจากสู้กับสัตว์อสูรสินค้านับร้อย สองมือโอบกอดท่อนเสากระโดงไม้ไว้แน่น

ขณะที่เหล่าฮันเตอร์กลุ่มของหัวหน้าไททะยานมาตามผิวน้ำพุ่งตรงเข้าหาเหนือภพ แต่ทว่าคนที่พวกเขาช่วยนั้นไม่ใช่เหนือภพ แต่เป็นเด็กสาวคนหนึ่ง

เหนือภพหันไปดูด้านหลังของเขา มีทั้งเด็ก คนแก่ ผู้หญิงลอยคออีกหลายคน พวกเธอมีสภาพไม่ต่างจากเขานัก ที่แตกต่างก็คือเพศสภาพ และอายุ ทำให้ฮันเตอร์ส่วนใหญ่ เลือกช่วยพวกเขาก่อน แล้วทิ้งผู้ชายบึกบึนอย่างเหนือภพไว้ทีหลัง

จึงเป็นภาพที่เหนือภพลอยคออยู่กับท่อนไม้โง่ๆ ท่ามกลางเหล่าฮันเตอร์ที่เคลื่อนตัวอ้อมเขาไป ช่างเป็นภาพที่ทำให้รู้สึกน่าน้อยใจนัก

“พี่พล ช่วยข้าด้วย”

“เจ้าก็เป็นฮันเตอร์นิ จะรอให้ใครมาช่วยจ๊ะ นู่นหันกลับไปช่วยคนข้างหลังบ้าง”

พลตอบกลับขำๆขณะเคลื่อนตัวผ่านเหนือภพไปโดยอุ้มหญิงชราคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขน เขาตรงดิ่งพาหญิงชรากลับไปที่แพลำน้อยของพวกเขา

“ชิ”

เหนือภพหน้ามุ่ยลงทันควัน

เหนือภพลอยคอมองดูน้องสาวของตนที่ยังสามารถช่วยคนอื่นได้ด้วยการใช้ปราณอาคมของเธอด้วยการดึงวัตถุเข้าใกล้ เขาในฐานะพี่ชายและก็ในฐานะฮันเตอร์เห็นแล้วก็รู้สึกอาย แต่ทำยังไงได้ล่ะ เขายังช่วยตัวเองไม่ได้เลย

“พี่ภพ ไหวไหมหนูจะช่วยพี่เอง”

เหนือฟ้าฝืนใช้ปราณอาคมทะยานมาหาเหนือภพท่ามกลางเสียงร้องห้ามของฮันเตอร์รุ่นพี่ เธอยื่นมือไปด้านหน้าหวังจะดึงเสากระโดงไม้ที่พี่ชายเกาะอยู่เข้าไปรวมกับแพ แต่ว่ามันหนักหนาเกินไปสำหรับเด็กหญิงตัวน้อยอย่างเธอ

“พี่ภพ หนูจะช่วยพี่ ให้ได้”

เหนือฟ้าเร่งเร้าปราณอาคมในร่าง จนกระอักเลือดออกมา

“หยุด! หยุดก่อน”

เหนือภพร้องบอกด้วยสีหน้าตื่นตกใจ หน้าเขาซีดเผือดลงในทันใด

“ไม่ต้องน้องพี่ น้องดึงพี่ไม่ไหวหรอก”

เหนือภพปลอบใจน้องสาวด้วยท่าทางสงบ เขาพยายามยิ้มออกมาเพื่อให้เธอสบายใจ

“พี่.. ไม่นะ มันต้องไม่เป็นแบบนี้”

เหนือฟ้าน้ำตาคลอเบ้า ขณะเห็นพี่ชายตัวโตค่อยๆจมลง แม้แต่เสาไม้ก็เหมือนจะพยุงตัวเขาไว้ไม่ได้

“พี่รักฟ้ามากนะ”

“ทนไว้นะพี่ภพ เดี๋ยวหนูจะไปขอร้องให้พี่มีนามาช่วย”

“พี่ไม่ไหวแล้วฟ้า พี่… พี่… พี่หนัก ช่วยเอาของพวกนี้ไปหน่อยละกัน”

เหนือภพถอดกระเป๋าหนังที่สะพายพาดเอว เขาชูขึ้นสูงให้เหนือฟ้าดึงไปได้ง่ายๆ

“ง่ะ”

เหนือฟ้าพอเห็นแบบนี้ก็ถึงกับหัวคิ้วกระตุก เธอดึงกระเป๋ามาอย่างว่าง่าย แต่ว่ามันไม่หมดเพียงเท่านั้น มันไม่ใช่แค่ใบเดียว แต่มีนับสิบใบ แถมยังมีอีเตอร์คู่กายของเหนือภพด้วย

เหนือภพยิ้มแห้งๆ เมื่อเห็นสายตาอำมหิตของน้องสาว

เหนือฟ้ายืนเท้าสะเอวอยู่บนผิวน้ำ ถึงว่าทำไมเธอถึงดึงพี่ชายมาไม่ได้ ก็เพราะมันหนักเงินและข้าวของของพี่ชายของเธอนี่เอง

“ไอ้พี่ชายบ้า หนูไม่ห่วงพี่แล้ว หาทางขึ้นมาเองเลยนะ”

แล้วเหนือฟ้าก็สะพายกระเป๋าพวกนั้นจนหลังแอ่นกลับไปที่แพ

หัวหน้าไทเองก็เป็นห่วงเหนือภพไม่น้อย ตอนที่เห็นครั้งแรกเหนือภพดูเหมือนจะไม่ไหวท่าทางเหมือนคนจะจมน้ำ แต่ว่าก็ยังมีคนที่แย่กว่าเหนือภพ ด้วยหน้าที่และศักดิ์ศรีของฮันเตอร์นั้นควรต้องช่วยผู้อ่อนแอก่อน แต่เขาก็ไม่คิดว่า เจ้าเด็กนี่มันไม่ได้จะตายเพราะเหนื่อย แต่จะตายเพราะเงิน

หัวหน้าไทส่ายหน้าไม่รู้จะพูดว่ายังไงดี

“พี่พลช่วยข้าด้วย”

เหนือภพร้องขอความช่วยเหลืออีกครั้ง พลเห็นเหนือภพมีสภาพดีขึ้นมากหลังจากที่ปลดสัมภาระให้น้องสาวไปแล้ว แต่ตอนนี้เหนือภพกลับร้องขอความช่วยเหลืออีกครั้ง จึงมีความเป็นไปได้ว่าสัตว์อสูรใต้ทะเลสาบอาจกำลังรัดขาเหนือภพอยู่

“เกิดอะไรขึ้น เจ้าไหวหรือเปล่า มาข้าช่วย”

แต่เหนือภพกลับส่ายหน้าปฏิเสธ

“ช่วยเอาสิ่งนี้ไปที หนัก”

เหนือภพถอดกระเป๋าสะพายที่เขาใส่เงินส่วนใหญ่เอาไว้ พลางยื่นส่งให้พี่พล กระเป๋าใบนี้หนักมากเกินไปเขาจึงไม่ได้ให้เหนือฟ้าเอาไปด้วย พอพี่พลเห็นแบบนั้น เขาก็ตบหัวเหนือภพไปหนึ่งทีอย่างหงุดหงิด

“เจ้าเด็กบ้า ข้าก็นึกว่าเจ้าจะตาย”

ถึงจะโดนใครต่อใครด่า เหนือภพก็ไม่สะดุ้งสะเทือนทั้งนั้น อย่างน้อยเรือล่มครั้งนี้ก็คงมีแต่เขาเท่านั้นแหละที่สามารถรักษาทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ของตนเองไว้ได้

เมื่อเหนือภพปลดแอกถุงเงินทั้งหมดแล้วตัวเขาก็รู้สึกโล่งตัว และพร้อมที่จะว่ายเข้าหาแพไม้ที่เหนือฟ้าอยู่ แต่ทันใดนั้นเองก็เกิดมีสัตว์อสูรน้ำปรากฏ มันว่ายเข้าจู่โจมเหนือภพในทันที

ท่ามกลางสีหน้าแสนงอนของน้องสาว สีหน้าของเอือมระอาของหัวหน้าไทและพี่พล สีหน้าของคนทั้งสามกลับแปรเปลี่ยนเป็นตกใจ ด้วยระยะห่างขนาดนี้พวกเขาไม่สามารถเข้ามาช่วยเหนือภพได้ทัน จึงได้แต่ช่วยกันร้องตะโกน

“ระวังเหนือภพ!!”

“ระวังพี่ภพ!!”

พอเหนือภพหันกลับไป ยังไม่ทันที่เขาจะได้พิจารณาว่ามันเป็นตัวอะไร ร่างกายของเขาก็ตอบสนองต่ออันตรายโดยอัตโนมัติไปแล้ว แขนขวายกกั้นคมเขี้ยวแหลมคมของอสูร แม้ว่าผิวหนังของเขาได้พัฒนามาแล้วด้วยเนื้อเต่าอสูรเกราะ แต่ก็ยังถูกมันกัดจนจมเขี้ยว เลือดสีแดงสดหลั่งไหลฟุ้งกระจายลงไปในน้ำ

“เหนือภพระวัง นั่นมันสัตว์อสูรระดับ E เจ้าสู้มันไม่ได้หรอก หนีเร็ว”

หัวหน้าไทร้องเตือน แต่กลับไม่ทันการณ์ สัตว์อสูรได้กระชากดึงร่างของเหนือภพจมลงไปในน้ำเรียบร้อยแล้ว