ตอนที่แล้วตอนที่ 40 สังเวียนเถื่อน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 42 ทุยควายทมิฬ

ตอนที่ 41 ไอ้ไก่อ่อน


เหนือภพตามเจ้าหน้าที่ตัวผอมเกร็งคนหนึ่งเข้าไปในลานต่อสู้ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ขณะที่ผู้ชมรอบด้านต่างตะโกนชื่อของอรชุนซ้ำๆ ด้วยจังหวะที่ฮึกเหิม

“ อรชุน! อรชุน! อรชุน! อรชุน! อรชุน! อรชุน!...

“วันนี้เจ้าซวยแล้ว อรชุน ถึงมันเป็นพวกไร้พรสวรรค์ แต่ความแข็งแกร่งของมันเป็นของจริง คู่ต่อสู้ที่เคยสู้กับมันไม่ว่าจะเป็นผู้มีพรสวรรค์หรือไร้พรสวรรค์ล้วนถูกมันฆ่าตายหมด ...อ่ะนี่รับไป อย่ารีบตายเร็วนักล่ะ เพื่อว่าเวลาที่เจ้าตายครอบครัวเจ้าจะได้เงินมากขึ้น”

เจ้าหน้าที่สังเวียนพูดอย่างไร้อารมณ์ พลางโยนดาบเล่มหนึ่งให้เหนือภพ ดาบเล่มโตตกลงพื้นเฉียดเท้าเหนือภพไปนิดเดียว ช่วงที่เขาก้มลงเก็บดาบนั้นจึงได้สังเกตเห็นพื้นสังเวียนที่เต็มไปด้วยคราบเลือด บางจุดยังมีเลือดเจิ่งนองเฉอะแฉะ

“อรชุนปะทะพิภพ เริ่มได้!”

เมื่อเหนือภพออกไปยืนประจันหน้ากับคู่ต่อสู้คนแรกของเขา คู่ต่อสู้ผู้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ ‘อรชุน’ เขาเป็นชายหนุ่มร่างกายใหญ่โตเป็นสองเท่าของเหนือภพ เขาทาตัวด้วยอะไรบางอย่างจนร่างกายทั้งตัวมีสีขาวขุ่น เผยให้เห็นเพียงดวงตาที่เลือดเย็น แข็งกร้าว ยามที่จ้องมองคู่ต่อสู้นั้นถึงกับทำให้เหนือภพรู้สึกหนาวๆร้อนๆ

เหนือภพได้แต่ยืนประจันหน้าอยู่อย่างนั้น พร้อมดาบเก่าที่มีคราบเลือดเกรอะกรัง ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้ชม พวกเขาต่างเร่งเร้าอยากให้สู้กันโดยเร็ว

เมื่ออรชุนผู้มีหน้าตาขึงขังชูกำปั้นขึ้นสูง เสียงของผู้ชมก็เงียบลงคล้ายรอฟังอะไรบางอย่าง สายตาของอรชุนยังคงจ้องมองไปทางเหนือภพ ด้วยแววตาหมายเข่นฆ่า

“พวกเจ้าไม่มีคู่ต่อสู้ที่ทัดเทียมกับข้าแล้วหรือไง ถึงส่งเด็กน้อยไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมาให้ข้า คิดว่าข้า อรชุน อ่อนแอขนาดนั้นเชียว”

อรชุนพูดขณะที่หันไปมองผู้ชมรอบๆอัฒจันทร์สลับกับมองเหนือภพ จากนั้นหันไปมองผู้ชมแล้วพูดต่อไปว่า

“พวกเจ้าอยากเห็นข้าทำอะไรกับเจ้านี่เด็กดี”

เสียงของผู้ชมโห่ร้องอย่างสะใจ พวกเขาต่างส่งเสียงบ่งบอกความต้องการของตัวเองออกมา

“ฆ่าๆๆ”

“ตัดแขน”

“ตัดขา”

“ตัดหัวมัน”

“อ่ะได้สิ”

อรชุนเงี่ยหูฟัง ขณะที่ตอบผู้ชมด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมโรคจิต สายตาของอรชุนดูวิปริตมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะมองไปยังเหนือภพ

“เจ้าได้ยินหรือเปล่า ผู้ชมต้องการให้ข้าฆ่าเจ้า ทั้งที่ข้าไม่ได้อยากทำเลยจริงๆนะ”

อรชุนพูดจบก็เงียบไปเพื่อเว้นช่วงให้ผู้ชมโห่ร้องรับอย่างสะใจ เขาเป็นนักสู้ที่คุ้นเคยกับสังเวียนนี้ดี จึงรู้วิธีต่อสู้และวิธีเรียกร้องความสนใจจากผู้ชม

“แต่ข้าไม่ต้องการแค่นั้นหรอก ข้าจะฉีกแขนเจ้า ตัดขาเจ้า ค่อยๆควักเครื่องในของเจ้าออกมา จากนั้นข้าจะอัดตูดเจ้าด้วยไอ้จ้อนของข้าพวกเจ้าคิดว่าดีไหม”

“ดีๆ ดีๆ”

เสียงของผู้ชมดังสนั่น พวกเขาชื่นชอบกับการกระทำของอรชุนเป็นอย่างมาก แต่ละคนจึงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เหนือภพที่ยังยืนนิ่งอยู่ได้ ไม่ใช่เพราะหวาดกลัว แต่ในตอนนี้เขารู้สึกโกรธมากจนหัวคิ้วกระตุก เขาโยนดาบทิ้งไปอย่างดื้อๆ ขณะที่มือขวากำหมัดแน่น เกร็งจนกล้ามเนื้อและเส้นเลือดปูดขึ้น จากนั้นเขาก็วิ่งเข้าหาอรชุนอย่างตรงไปตรงมา

ผู้ชมก็เงียบกริบเมื่อเห็นเหนือภพเริ่มเคลื่อนไหว

อรชุนเหล่มองเหนือภพด้วยหางตา เขาไม่มีท่าทีสะทกสะท้านอะไรทั้งสิ้น เพราะในสายตาของอรชุนแล้ว เจ้านั่นมันก็แค่เด็ก ในใจคิดแต่เรื่องจะทำให้ผู้ชมรู้สึกสนุกยังไงมากกว่า เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเหนือภพจะทำอะไรต่อไป

แต่ทว่าในทันทีที่เหนือภพเข้ามาใกล้จนเกือบจะถึงตัวนั้น อรชุนเองก็ช่างเหมาะสมกับผู้มีประสบการณ์แท้จริง เขารู้สึกได้ถึงลางสังหรณ์ที่อันตรายถึงชีวิต หากปล่อยให้หมัดน้อยของเด็กนั่นโดนตัว

อรชุนรีบคว้าดาบฟันสวนกลับไปยังเหนือภพ เหล่าผู้ชมที่เดิมพันข้างอรชุนนั้น ต่างก็ยิ้มแก้มปริ ผลการต่อสู้มันออกมาแล้ว แม้จะดูน่าเบื่อ แต่ก็เป็นการเดิมพันหาเงินที่ชนะได้อย่างง่ายๆ

แต่ทว่าเหตุการณ์กลับพลิกล็อก ทันทีที่ดาบคมกริบปะทะร่างของเหนือภพมันก็บิ่นและเด้งกระดอนออกมา มีเพียงร่องรอยเสื้อผ้าที่ฉีกขาดเท่านั้นที่บ่งบอกว่าเคยมีคมดาบพาดผ่าน

แต่ในขณะนั้นกำปั้นของเหนือภพได้ต่อยเข้าไปที่ช่วงอกของอรชุนเต็มๆ เสียงกำปั้นปะทะเนื้อดัง ปั๊ก ตามมาด้วยเสียงซี่โครงหักติดๆกัน ทำให้ผู้ชมทั้งสังเวียนถึงกับกลั้นหายใจ

ทั้งสังเวียนเงียบกริบ แม้แต่ผู้ประกาศยังหมดสิ้นคำบรรยาย

ร่างกายใหญ่โตของอรชุนลอยละลิ่วกระเด็นกระดอน กระแทกเข้ากับผู้ชมที่นั่งอยู่แถวหน้าสุด โชคร้ายที่ผู้ชมแถวหน้าสุดตรงนั้นคือฮันเตอร์รับจ้างที่ไร้สังกัด พวกเขาต่างดิบเถื่อนเลือดร้อน

และที่สำคัญพวกเขาพนันข้างอรชุนไว้มาก เมื่อพวกเขาเห็นชัดว่าต้องเสียเงินก้อนโตจึงไม่พอใจ หนำซ้ำอรชุนยังกระเด็นมาทำให้พวกเขาเจ็บตัวอีก ความหงุดหงิดทั้งหลายจึงถูกถ่ายทอดสู่อรชุนด้วยประการฉะนี้

พลั่ก ตุ๊บ ตั๊บ

“โอ๊ย โอ๊ย”

อรชุนบาดเจ็บหนักมาจากเหนือภพก่อนแล้ว จึงไม่มีทางสู้เลย เสียงร่ำร้องอย่างทรมานของเขาดังก้องไปทั่ว แต่ไม่มีใครก้าวเข้ามาช่วย เนื่องจากเป็นที่รู้กันว่า หากนักสู้กระเด็นเข้ามาในส่วนของผู้ชม ก็เป็นสิทธิ์ของผู้ชมที่จะทำอะไรกับเขาก็ได้

“ฮึ่ย ไอ้ไก่อ่อน”

กลุ่มผู้ชมถีบอรชุนให้กลิ้งกลับเข้ามาในสังเวียนต่อสู้อีกครั้ง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด