ตอนที่ 35 สรรพคุณโดนใจ
เหนือภพแบ่งเนื้อแกะย่างผัดน้ำซอสเครื่องเทศให้แม่กับน้องอย่างละเท่าๆกัน แต่แม่ของเขากลับแบ่งเนื้อส่วนใหญ่ให้เหนือภพ ส่วนเธอและเหนือฟ้าจะกินเพียงส่วนน้อยเท่านั้น เธอรู้ดีว่าเนื้อดีๆแบบนี้คงหามาได้อย่างยากลำบาก
“เจ้าลูกคนนี้นี่ จะงกไปถึงไหนกัน”
ฟ้ารดาแบ่งครึ่งหนึ่งจากส่วนของเธอมอบให้สมุทรได้ลองชิมบ้าง
“ขอบคุณครับ”
สมุทรโค้งให้เธอก่อนรับอาหารมากิน หากไม่เห็นกับตาเขาคงเชื่อไม่ลงจริงๆว่าจะมีฮันเตอร์ที่ทำอาหารอร่อยได้ด้วย
“อื้ม เนื้อจานนี้รสชาติดีเป็นพิเศษ ข้าคิดว่าเจ้าได้มาไม่ง่ายแน่ๆ”
“ก็แหงนะสิ ตั้ง 6 เหรียญเงินเชียวนะ” เหนือภพพูดพลางตักข้าวคำใหญ่เข้าปากไปด้วย
“ข้าไม่เอาเปรียบเจ้าหรอก เจ้าควรจะรับเงินจำนวนนี้ไป”
สมุทรยื่นเงินจำหนึ่งให้กับเหนือภพ เขาไม่ได้ให้เพราะสงสารแต่รู้สึกว่าควรให้จริงๆ เนื่องจากเนื้อสัตว์อสูรที่เขากินนี้มีรสชาติเลิศล้ำ นุ่มละมุ่นลิ้นอย่างที่เขาไม่เคยกินมาก่อน แม้แต่เนื้อของสัตว์อสูรหายากระดับสูงที่เขาเคยกินก็ยังไม่ดีเท่านี้ ดังนั้นเหนือภพคงจะเสียเงินมากจนหงุดหงิดนั่นเอง
“สมุทรน้อย เจ้าเก็บเงินจำนวนนั้นไปเถอะ พวกเราไม่เก็บเงินเจ้าหรอก”
ฟ้ารดาพูดกับสมุทรอย่างอ่อนโยน ราวกับว่าสมุทรเป็นลูกของเธอคนหนึ่ง
“ใช่ค่ะ พี่สมุทรอย่าไปสนใจพี่บ้าเลย คนกันเองไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องเงินหรอกค่ะ”
เหนือฟ้ากล่าวขณะมองค้อนพี่ชายแท้ๆที่เห็นแก่เงินของตัวเอง
ส่วนเหนือภพนั้นไม่สนใครทั้งนั้น เขาคว้าถุงเงินที่สมุทรยื่นให้ในทันที ใบหน้าที่บึ้งตึงก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม คำหวานที่ไม่น่าหลุดออกจากปากเหนือภพมาได้ก็หลุดออกมาทันทีอย่างไหลลื่น พลางเข้าโอบไหล่สมุทร
“โธ่ สหายข้า ข้าเองก็ไม่คิดมากเรื่องเงินหรอก แต่เห็นที่เจ้ามีน้ำใจข้ายอมรับเงินจำนวนนี้ไว้ก่อนได้”
“เฮ้อ”
ผู้เป็นแม่ถอนหายใจกับนิสัยเสียของลูกชาย แต่หากเหนือภพไม่มีนิสัยเช่นนี้ ทั้งครอบครัวก็คงไม่มีกินไม่มีใช้อย่างเช่นทุกวันนี้
ค่ำวันนั้นหลังมื้ออาหารเหนือภพออกมานอกบ้านโดยมีสมุทรตามติดมาด้วย สมุทรยืนมองเหนือภพอย่างไม่เข้าใจ เมื่อเหนือภพยืนจ้องมองต้นมะม่วงใหญ่ที่อยู่หลังบ้านอยู่อย่างนั้น จากนั้นก็ใช้หัวตัวเองโขกเข้าไปดังโป๊ก!! จนสมุทรสะดุ้ง เขาต้องรีบเข้าไปห้ามพฤติกรรมพิเรนทร์นี้
“เจ้ากำลังทำบ้าอะไร ข้าให้เงินเจ้าน้อยไปหรือไงเจ้าถึงได้มาระบายอารมณ์แบบนี้”
สมุทรกอดรัดเหนือภพเอาไว้อย่างแน่นหนา
เหนือภพขมวดคิ้วมุ่น ขณะรู้สึกได้ถึงหยดเลือดที่บริเวณหน้าผาก ก่อนกัดฟันพูดออกไปว่า
“เจ้าคนขายเนื้อมันบอกข้าว่า เนื้อที่พวกเรากินคือเนื้อแกะเขายาว หากกินมันเข้าไปจะช่วยเสริมสร้างหัวให้แข็งแกร่งขึ้น บ้าเอ๊ย โป้ปดมดเท็จ”
เรื่องนี้ถึงกับทำให้สมุทรตาโตเลยทีเดียว
“เจ้าว่ายังไงนะ”
“โป้ปดมดเท็จไง”
“ไม่ใช่ก่อนหน้านั้นสิ เจ้าบอกว่าหากกินมันเข้าไปจะช่วยเสริมสร้างหัวให้แข็งแกร่งขึ้น ใช่ไหม”
“ก็ใช่ไง”
เหนือภพมองท่าทางประหลาดของสมุทรอย่างหวาดระแวง คนอะไรประหลาดแท้
“หากเป็นจริงอย่างที่เจ้าว่า เนื้อสัตว์อสูรมันต้องใช้เวลาที่จะย่อยสลายและผสานเข้ากับร่างกายของเรา”
“งั้นหรอ แล้วต้องทำยังไงบ้างมันถึงจะแสดงผล”
เหนือภพไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย เพราะทั้งชีวิตเขากินเนื้อสัตว์อสูรแทบนับครั้งได้ และเนื้อที่เคยกินก็ไม่เคยมีคุณภาพเลย
“ข้าเคยอ่านในตำรา มันมีสัตว์อสูรประเภทนี้จริงๆ ประเภทที่ช่วยเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับร่างกายของผู้กิน แต่สัตว์อสูรพวกนี้หาได้ยากมาก มันจึงมีราคาสูงมาก แม้แต่ข้าเองยังมีโอกาสได้กินเพียงไม่เกินสองครั้ง กว่ามันจะแสดงผลอย่างน้อยต้องใช้เวลา 1-3 ชั่วโมงในการย่อยสลาย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับเนื้อสัตว์อสูรนั้นๆด้วยว่า ระดับสูงแค่ไหน ถ้าระดับสูงมาก การจะย่อยสลายก็จะใช้เวลามากหน่อย”
เหนือภพพยักหน้ารับฟังอย่างตั้งใจ เขาได้ทำข้อตกลงกับสมุทรเรื่องซื้อหาเนื้อหายากในครั้งต่อไป สมุทรสัญญาว่าจะให้เงินในจำนวนที่เหนือภพต้องตาลุกวาว แต่ถึงอย่างนั้นสมุทรก็ไม่ได้ถามถึงที่มาของเนื้อ เขาเข้าใจดีว่าทุกคนต่างมีความลับเป็นของตัวเอง
วันรุ่งขึ้นเหนือภพใช้เวลาในการเข้าส้วมอย่างมีประโยชน์ เขาเปิดเช็คดูตลาดในแท็บเล็ต เพื่อตรวจดูรายการสินค้าประจำวันนี้ แต่พอเลื่อนดูสินค้าในแต่ละรายการ เหนือภพก็เหงื่อตก มือไม้สั่นอย่างหยุดไม่อยู่ แต่เขาก็ยังคงเลื่อนต่อไป เพราะเนื้อแกะเขายาวที่เขากินไปเมื่อวานมันได้ผลอย่างน่าเหลือเชื่อ
เมื่อวานเขาลองทำตามที่สมุทรบอกนั่นคือรอสัก 1-3 ชั่วโมงแล้วมาลองเอาหัวโขกต้นมะม่วงใหม่อีกรอบ แต่ปรากฏว่ารอบนี้หัวของเขาไม่มีแม้แต่บาดแผล ทั้งยังสามารถทำให้ลำต้นมะม่วงยุบลงไปเล็กน้อย เขาคิดว่าถ้าหากเขาได้กินเนื้อแกะเขายาวทั้งหมดเพียงคนเดียว การโขกหัวครั้งหนึ่งของเขาคงสามารถทำให้ต้นไม้หักโค่นได้เลย
เหนือภพเลื่อนดูไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอสินค้าที่มีสรรพคุณน่าสนใจ
สินค้า : เนื้อกระทิงไฟ
ที่มา : ภูเขาลาวาสีน้ำเงิน
สรรพคุณ : เสริมสร้างพละกำลังและความอึดถึกทน
คุณภาพ : ต่ำ
ราคา: 100,000 พ้อย
สรรพคุณมันโดนใจเขาอย่างมาก แต่ว่าราคาของมันก็ทำให้เหนือภพช็อก นี่เป็นราคา 10 เหรียญเงินเชียวนะ ถึงแม้ว่าเขาจะมีเงินพอจ่ายก็เถอะ แต่หากเขาไม่แข็งแกร่งขึ้นในช่วงเวลาอันสั้น เขาก็ไม่สามารถร่วมเดินทางไปส่งน้องสาวได้ เขาไม่อยากให้น้องสาวต้องเสียน้ำตา จึงจำใจเติมเงินเข้าไปในระบบอีก 10 เหรียญเงิน เพื่อซื้อเนื้อกระทิงไฟ