ตอนที่ 261 เหตุใดไม่หลบ ?
หนานกงยวี่จ้องนางด้วยความโง่งม ประหนึ่งตนได้สูญเสียจิตวิญญาณไปแล้ว ฉับพลัน ลูกกระดูกในลำคอของเขาสั่นกระเพื่อมเล็กน้อย เสียงหัวเราะบางเบาภายใต้ความเงีบบงันเริ่มสะเทือนขึ้น หากทว่ามันผู้ใดที่ได้ยินเสียงหัวเราะนั้นย่อมสามารถรับรู้ได้ถึงความกดขี่คับข้องภายในใจประหนึ่งสัญญาณบอกเหตุล่วงหน้าก่อนพายุร้ายจะ...
