ตอนที่ 14 ตราฮันเตอร์

“ยินดีด้วยลูกพ่อ ในที่สุดเจ้าก็ได้เข้าสู่เส้นทางฮันเตอร์เต็มตัวเสียที”

ชายชราผู้มีเส้นผมยาวสีครามกล่าวขึ้นกับ ‘มีนา’ ผู้ซึ่งเป็นลูกสาวอย่างภูมิใจ

มีนามองรอยสักสีครามรูปมัจฉาคู่ที่อยู่ด้านในของข้อมือขวาของเธอโดยไม่ได้แสดงสีหน้าหรือความรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ

ตรงกลางรูปมัจฉาคู่มีอักขระรูป F ประทับอยู่ รูปมัจฉาคู่และอักขระ F เป็นสัญลักษณ์เฉพาะที่ผู้ชี้นำเป็นคนประทับให้เธอ ซึ่งไม่ได้มีผลต่อความสามารถของตัวเธอแต่อย่างใด มันเป็นแค่ระดับที่แบ่งแยกความสามารถโดยรวมที่ถูกประเมินโดยส่วนกลางเพียงเท่านั้น

ส่วนอักขระรูป F นั้น เป็นระดับล่างสุดของแรงค์ฮันเตอร์ เด็กชายหญิงเมื่อผ่านการพบเจอผู้ชี้นำและเลือกเป็นฮันเตอร์แล้วก็จะได้อักขระรูป F แบบนี้กันทุกคน มันเป็นระดับแรกเริ่ม เป็นขั้นพื้นฐานของฮันเตอร์แคว้นอมตะรวมถึงฮันเตอร์จากทุกดินแดน โดยอักขระมีด้วยกัน 4 ระดับ เรียงจากระดับต่ำสุดไปสูงสุด ได้แก่ F E D C

การเลื่อนระดับนั้น ฮันเตอร์ต้องทำภารกิจในระดับขั้นของตัวเองตามจำนวนที่กำหนด แล้วทำการสอบเลื่อนขั้นที่ศูนย์ฮันเตอร์ในเมืองแต่ละแห่งเพื่อเลื่อนระดับเท่านั้น เมื่อผ่านการทดสอบถึงจะได้รับการเลื่อนขั้น และอักขระบนรอยสักสัญลักษณ์ก็จะเปลี่ยนไป

“ลูกแม่ เจ้าจะเดินทางไปจากที่นี่จริงหรอ แม่ไม่อยากให้เจ้าจากไปเลย”

“ท่านแม่อย่าได้เป็นห่วงข้า ข้าอยากพัฒนาตัวเองให้มากกว่านี้ เพื่อว่าพวกท่านจะได้ไม่ต้องใช้ชีวิตหลบซ่อนๆเช่นนี้อีก”

มีนาบอกแม่ของเธออย่างอ่อนโยน แม่ว่าเธอจะดูเย็นชาเพียงใด แต่สำหรับครอบครัวที่รักแล้วเธอจะแสดงความอ่อนโยนออกมาเสมอ

“ภรรยาข้า เจ้าอย่าได้กังวลไปเลย ลูกสาวเรานางโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว พรสวรรค์ที่พิเศษของนางก็ควรจะได้รับการพัฒนาให้ได้มากกว่านี้ เลยต้องไปเรียนต่อที่เมืองหลวงยังไงล่ะ”

“ข้าเข้าใจท่านพี่ แต่ข้าทำใจไม่ได้ นางหายไปตั้งสี่ปี พอกลับมาได้แค่ไม่กี่วัน นางก็ต้องเดินทางไปอีก แบบนี้ข้าจะยอมรับได้ยังไง ….ลูกแม่ เจ้าเลื่อนทางโรงเรียนไปอีกสักหน่อยไม่ได้หรอ อย่างน้อยก็ขอเวลาให้แม่สักสามสี่วันก็ได้ ขอให้แม่ได้คลายคิดถึงสักเล็กน้อยก็ยังดี”

แม่ของมีนายังคงคร่ำครวญต่อไป แม้ว่าเธอจะแต่งเข้าตระกูลนี้มานานแล้ว แต่เธอก็ยังไม่คุ้นชินกับความทุ่มเทพยายามฝึกตนของคนในตระกูลนี้สักที

“ท่านแม่ เรื่องนี้ ข้าเกรงว่าจะไม่ได้”

“เฮ้อน้องหญิงเจ้ากำลังทำให้ลูกสาวเราลำบากใจนะ ...มีนา เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถอะลูกพ่อ มีอะไรค่อยพูดกันพรุ่งนี้”

“เจ้าค่ะ”

“น้องหญิง หักหามใจเสียเถอะ ลูกยังอยู่กับเราอีกตั้งสองคืน เจ้ายังมีเวลาพูดคุยกับนางอีกมาก ตอนนี้เจ้าเองก็ยังมีมีนน้อยอยู่ข้างๆ อย่าได้ทำให้ลูกสาวเราต้องลำบากใจเลย นางต้องไป นี่เป็นเงื่อนไขที่เจ้ากับข้าตกลงไว้กับผู้เฒ่าพสุธา หลังจากนางจบการศึกษาจากที่นั่น ตระกูลพยัคฆ์กับตระกูลมัจฉาคู่ของเราก็จะดองเป็นแผ่นเดียวกัน นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราต้องการหรอกหรือ เราควรทำให้อนาคตของนางมั่นคงมากกว่านี้ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายไป”

“ข้ารู้แต่ข้าก็ทำใจไม่ได้ นางเป็นหญิงตัวคนเดียวเดินทางไปไกลขนาดนั้นจะให้ข้าไม่เป็นห่วงได้ยังไง”

“เจ้าไม่เชื่อในศักยภาพของลูกเรางั้นเรอะ เจ้ากับข้าต่างช่วยกันอบรมสั่งสอนนางมาตั้งแต่เล็ก ดูแลมานานหลายปีก็เพื่อวันนี้ เพื่อให้นางเป็นเสาหลักของตระกูลเรา สักวันพวกเราจะได้คืนกลับสู่ตระกูลหลัก เจ้าไม่คิดว่าสิ่งนี้สำคัญหรอกหรือ”

ผู้เป็นแม่เงียบสงบลงแต่ก็ยังรู้สึกเศร้าสร้อยที่ต้องห่างจากลูกสาวผู้เป็นที่รักของตนอยู่ดี

เพื่อเป็นการฉลองการค้นพบพรสวรรค์ของเหนือฟ้า เหนือภพจึงอยากเลี้ยงอาหารดีๆให้น้องสาวสักมื้อ โดยมีเนื้อสัตว์อสูรเป็นอาหารจานหลักแบบที่น้องสาวของเขาชอบ เดิมทีเขาคิดจะไปซื้อมันจากตลาด แต่เนื้อสัตว์อสูรที่เหมาะในการนำมาทำอาหารอร่อยๆนั้นมีราคาแพงมากเกินไป ด้วยเงินเก็บที่เขามีถึงจะพอซื้อได้ แต่หากซื้อแล้วเขาก็จะไม่เหลือเงินไปทำอย่างอื่นอีก

ตอนนี้เขาต้องแบ่งเงินเก็บไว้สามส่วน ส่วนที่หนึ่งเก็บไว้ใช้จ่ายประจำวันในครอบครัว ส่วนที่สองเก็บไว้สำหรับเป็นทุนการศึกษาของเหนือฟ้า ส่วนที่สามเก็บสะสมไว้เผื่อกรณีฉุกเฉิน เงินสามส่วนนี้หากไม่อับจนถึงที่สุดเขาก็จะไม่นำมันเอาออกมาใช้อย่างเด็ดขาด ดังนั้นเหนือภพจึงตัดสินใจมาล่าสัตว์อสูรด้วยตัวเอง

สาเหตุที่เนื้อสัตว์อสูรมีราคาแพงนั้นก็เนื่องมาจากเนื้อสัตว์อสูรมีสารอาหารที่มีประโยชน์ต่อฮันเตอร์เป็นอย่างมาก มันมีส่วนช่วยในการส่งเสริมการเจริญเติบโตทั้งภายนอกและภายในของฮันเตอร์ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น และหากเป็นเนื้อสัตว์อสูรประเภทนักล่าด้วยล่ะก็ เนื้อของมันจะยิ่งมีเนื้อสัมผัสและรสชาติดีมากขึ้น ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจกับราคาเนื้อคุณภาพดีในราคาแพงลิบลิ่ว

การที่บรรดาตระกูลผู้ร่ำรวยทั้งหลายสามารถบ่มเพาะลูกหลานชั้นยอดได้นั้น ไม่ได้เป็นเพราะสายเลือดหรือวิชาความรู้ที่สืบทอดมาเพียงเท่านั้น แต่ที่มากกว่านั้นก็คือพวกเขาต่างซื้อเนื้อสัตว์อสูรดีๆ อาหารชั้นเลิศอื่นๆมาให้ลูกหลานของตัวเองกินอยู่เสมอ เพื่อยกสมรรถภาพทางร่างกายบุตรหลานให้เลิศล้ำยิ่งขึ้น เพื่อที่จะก้าวสู่จุดหมายปลายทางของความสำเร็จได้ง่ายขึ้น นี่เป็นเรื่องปกติของโลกใบนี้..ผู้แข็งแกร่งคือผู้ที่ได้เปรียบ

เหนือภพก็มีความคิดแบบนั้นเช่นกัน เพื่อที่จะทำให้น้องสาวของเขาก้าวไปบนเส้นทางของฮันเตอร์ได้อย่างมั่นคงปลอดภัย เขาต้องพยายามสนับสนุนนางให้มากกว่านี้