บทที่ 421 ท่วมท้นจิตใจ

บทที่ 421 ท่วมท้นจิตใจ

แมลงสีเงินนับสิบอย่างเงียบๆก็บินออกมาจาก บัลลังก์ดอกบัวคริสตัล แล้วเจาะเข้าไปที่โล่แสงทมิฬของฉื่อหยาน

แมลงสัเงินเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าแตกต่างจากแมลงตัวอื่นๆ พวกมันแข็งแกร่งและรวดเร็วมากกว่า  ความเร็วในการกัดกินพลังป้องกันของมันมีมากกว่าแมลงตัวอื่นนัก

สิบแมลงสีเงินด้วยฟันที่แหลมคมมันก็บินอย่างกราดเกรี้ยวไปที่โล่แสงทมิฬที่มีพลังปราณลึกลับอยู่และกัดกินโล่แสงทมิฬอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเพียงสามวินาที โล่แสงทมิฬที่ครอบคลุมร่างกายของฉื่อหยานก็พังลงภายใต้การกัดกินของแมลงสีเงินนับสิบ ความเร็วในการไหลเวียนของพลังปราณลึกลับที่ฉื่อหยานถ่านทอดไปไม่สามารถรับมือกับความเร็วในการกัดกินของแมลงสีเงินนับสิบได้

ฉื่อหยานก็รู้สึกเย็นสุดขั้วหัวใจ ผิวของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปรอบๆอย่างกังวล เขาจะต้องหาและเอาวารีแรกเริ่มชีวิตมาให้เร็วที่สุด

นักรบที่ใกล้ชิดกับเขาก็กังวลยิ่งกว่าเขา ในขณะที่จัดการกับแมลงอสูร พวกเขาก็ยังมองเขาด้วยสายตาเฉียบแหลม และพร้อมจะแทรกแซงได้ทุกเมื่อ พวกเขาเปิดเผยความตั้งใจที่จะขโมยภาชนะทันทีเมื่อมันปรากฏขึ้น

หลังจากทำลายโล่แสงทมิฬแมลงสีเงินนับสิบอย่างรวดเร็วก็บิตโล่ดาราชั้นหนึ่งออกแล้วเข้าไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

โล่ดารานั้นมีพลังดวงดาวหนาแน่นและมีพลังปราณลึกลับรวมอยู่ มันเต็มไปด้วยแก่นแท้เจตจำนงแห่งการดำรงอยู่นิรันดรตั้งแต่โบราณ ประกายแสงดวงดาวถูกปั้นขึ้นมาจากทะเลแห่งดวงดาวและส่องประกายอย่างเป็นนิรันดร์ไม่เคยหายไป

โล่ดาราเห็นได้ชัดว่าแข็งแกร่งกว่าโล่แสงทมิฬ และมันก็ไม่ใช่เพียงแค่ระดับเดียว แต่ภายใต้การแทะของแมลง สีเงินมันต้องถูกทำลายแน่นอน พลังดวงดาวบนโล่ดารากำลังหายไปอย่างต่อเนื่อง

ดังนั้นแม้ , พลังดวงดาวที่อยู่ในโล่ดาราจึงหายไปเรื่อยๆ ถ้าสถานการณ์เป็นเช่นนี้ต่อไป ดาราอาจจะไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป หลังจากผ่านครึ่งนาที

วัตถุรูปหัวใจก็ยังไม่ปรากฏ

ฉื่อหยานดวงตาก็จริงจัง, พินิจมองบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง เตรียมที่จะรับมือกับแมลงที่โจมตีมาด้วยร่างกายของเขาเอง

" ฉื่อหยาน ! ออกมา ! เจ้าไม่สามารถทนมันได้อีกแล้วนะ ! " จ้าวเฟิง ผู้ที่ลอยอยู่เหนือบัลลังก์ดอกบัวคริสตัลก็ ไม่สามารถช่วยได้ที่ จะโกนด้วยความกลัว " แมลงสีเงินเหล่านี้มีระดับสูงเป็นอย่างมาก แม้แต่ข้ายังตนได้ไม่นาน ถ้าเจ้ายังคงอยู่ในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล แมลงจะกัดและกินร่างกายของเจ้าทั้งหมด "

ไม่ไกลจากที่นั่น ชิเสี่ยวก็ขมวดคิ้ว

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ไชอี้มาถึงที่นี่ จากระยะยี่สิบเมตร  นางมองไปที่ฉื่อหยานอย่างเคร่งเครียด ส่วนฉื่อหยานก็ยังจดจ่ออยู่กับวารีแรกเริ่มชีวิต

นางไม่ได้ถามฉื่อหยาน ออกไป นางไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่นางรู้สึกว่า ฉื่อหยานมีสมบัติลับบางอย่างที่สามารถนำวารีแรกเริ่มชีวิตออกมาได้

นักรบใกล้ๆทั้งหมดก็จมอยู่ใต้แมลง ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้พลังทั้งหมดของพวกเขาเพื่อรับมือกับพวกมัน

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะต้องการที่จะกระโดดเข้าไปในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล พวกเขาก็ไม่สามารถทำได้ เหมือนกับสมบัติลับกระสวยแยกนภา พวกเขาไม่สามารถต้านทานพลังของอุปสรรคบนบัลลังก์ดอกบัวคริสตัลได้ พวกเขาทำได้เพียงค่อยๆขยับเข้าใกล้บัลลังก์ดอกบัวคริสตัล

" เด็กนี้ไม่รู้ว่าตายหรือยัง ด้วยระดับการบ่มเพาะเพียงนภาแรกระดับนภา ยังกล้าที่จะทิ้งชีวิตเพื่อวารีแรกเริ่มชีวิต ต่อให้เป็นเจ้าที่เข้าไปได้ เจ้าคิดว่า เจ้าสามารถนำมันออกมาได้งั้นรึ ? " นักรบเป็นอ้วนก็พูดดูหมิ่น เขาเตรียมตัวอย่างลับๆ ถ้าฉื่อหยานเอาวารีแรกเริ่มชีวิตออกมาจากบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล เขาจก็ะไม่ลังเลที่จะลงมือ ขโมยมันจากมือของฉื่อหยาน

เขาหวังว่า ฉื่อหยานจะสามารถเอามันออกมาได้จริงๆ ถ้าฉื่อหยาน ทำได้ เขาจะได้ไม่ต้องเสี่ยงเข้าไปในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล หรือจัดการกับแมลงเหล่านี้ ซึ่งต้องสิ้นเปลืองพลังเป็นอย่างมาก

ในความคิดของเขา การขโมยวารีแรกเริ่มชีวิตจากมือของฉื่อหยาน นั้นง่ายกว่าจัดการกับแมลงเหล่านั้น

ฉื่อหยานก็ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของคนอื่น แต่เขากำลังใจจดใจจ่อที่บัลลังก์ดอกบัวคริสตัล เมื่อโล่ดาราหายไป เขาก็ปล่อยจิตสำนึกวิญญาณไปทั่วในแก้วบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล

แสงจากจิตสำนึกวิญญานก็กระเพื่อมเหมือนฟองน้ำและก็กระจายออกมาจากดอกบัวคริสตัล กระเพื่อมออกมาเป็นระลอกคลื่น

ภายในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล มีอุปสรรคที่ขัดขวางการสำรวจอีของจิตสำนึกวิญญานอยู่ , จิตสำนึกวิญญาณของฉื่อหยานที่ปล่อยออกไปก็ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ และไม่สามารถทำอะไรได้

ไม่เพียงแค่นั้น , จิตสำนึกวิญญาณของเขาดูเหมือนจะทำให้เกิดอุปสรรคบางอย่างในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัลขึ้นมา

การสั่นสะเทือนรุนแรงเป็นอย่างมากก็ระเบิดออกมาใส่ผู้คน ภายใต้ผลกระทบของการสั่นสะเทือนนี้ นักรบในหนองน้ำก็สั่นสะท้านราวกับมีค้อนยักษ์ทุบที่หัวใจของเขา

ฉื่อหยานก็ถูกโจมตีโดยตรงจากรูปแบบนั้น

ท่ามกลางความรุนแรงที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก ในร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่งพลังลึกลับของเขาและอีกพลังหนึ่งก็กำลังประทะกันราวกับมีม้าสึกวิ่งวนอยู่ในร่างเขา

พุช !

ฉื่อหยานก็กระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ ร่างของเขาเซในบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล และยืนอย่างสับสน

กล้ามเนื้อของเขาสั่นสั่นท้าน เส้นพลังแปลกประหลาดนับพันก็ ก็ไหลท่วมเข้ามาในร่างกายของเขา

จิตวิญญานกายาแข็งของเขาได้ถึงจุดสูงสุด มันได้กลายพันธ์และแข็งแกร่งขึ้นเป็นอย่างมากมันมีพลังป้องกันที่มหาศาล

ความรุนแรงที้เกิดขึ้นกับผลกระทบทางจิตใจจากบัลลงก์ดอกบัวคริสตัล ทำให้นักรบที่อยู่ห่างไกลซวนเซ ตาม พวกเขาไม่สามารถทนต่อแรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงมากนี้ได้

ภายใต้ความช่วยเหลือของจิตวิญญานต่อสู้ ฉื่อหยาน ก็ยืนอย่างมั่นคงบนบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล และโชคดีที่จิตใจของเขาไม่สูญสลายไป

ตาที่สามในวิญญานหลักของเขาที่อยู่ในห้วงจิตสำนึกก็เปิดออก วิญญานของเขได้กินพลังแปลกประหลาดของเปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญานเข้าไปและกลายเป็นดวงไฟลูกเล็กๆ วิ่งไปที่ห้วงจิตสำนึกของเขา

การสั่นสะเทือนที่รุนแรงก็สร้างความเสียหายให้กับนักรบที่มีวิญญานทั่วไปอย่างรวดเร็วท่ามกล่างกลุ่มก้อนเปลวไฟเล็กๆของเปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญาน ก่อนที่วิญญาณที่พุ่งพล่านเข้ามาจะทำให้ห้วงจิตสำนึกของฉื่อหยานเสียหาย เปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญานก็ได้เผาวิญญานเหล่านั้นให้กลายเป็นขี้เถ้า

ด้วยความช่วยเหลือขอเปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญานของเขา ห้วงจิตสำนึกของเขาก็กลับมาเป็นเช่นเดิม และความคิดของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

ตอนนี้ ในที่สุดเขาก็เห็นภาชนะรูปหัวใจลึกลับที่หายไปก่อนหน้านี้ และเขาก็เห็นวารีแรกเริ่มชีวิตไหลออกมาจากมัน

วารีแรกเริ่มชีวิตอยู่นั่น !

ภายในผลึกใส มีประกายแปลกๆ ส่องประกายแสงแปลกประหลาดออกมา มันส่องออกมาอย่างรุนแรงและต่อเนื่องสั่นสะเทือนวิญญาน

ภาชนะรูปหัวใจที่เหมือนกับดวงตาก็ถูกฝังอยู่ในรูปแบบที่มหัศจรรย์ในบัลลงก์ดอกบัวคริสตัล มันเคลื่่อนไหวเป็นวงกลมอย่างต่อเนื่องภายในบัลลงก์ดอกบัวคริสตัล สะท้อนแสงต่าง ๆออกมาเป็นระยะๆ เปิดเผยให้เห็นภาชนะรูปหัวใจเป็นครั้งคราว

อย่างไรก็ตาม จุดนั้นกลับถูกปกคลุมไปด้วยแมลงสีเงินที่มีขนาดใหญ่ ตราบใดที่แมลงเหล่านั้นไม่ได้เคลื่อนไหว พวกมันทั้งหมดก็ล้อมอยู่รอบๆภาชนะรูปหัวใจ ทำให้มันไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน

เมื่อแมลงเริ่มที่จะเคลื่อนไหวภาชนะรูปหัวก็จะส่องประกายออกมา

" มันมาแล้ว ! " นักรบอ้วนเตี้ยที่สังเกตการณ์การเคลื่อนไหวของฉื่อหยานอย่างก็ใกล้ เมื่อเห็นร่างปรากฏ เขาก็ไม่สามารถช่วย แที่จะร้องออกมาด้วยความสุข

นักรบทั้งหมดก็หายใจอย่างรวดเร็ว พวกเขารอคอยและเตรียมวิชาลับและสมบัติลึกลับอย่างเงียบๆ

แกร๊กก !

เสียงแก้วแตกก็ดังขึ้น สิบแมลงสีเงินก็ติดตามเขาอย่างใกล้ชิด หลังจากโล่ดาราของเขาถุกทำลาย ร่างของฉื่อหยานก็สัมผัสโดยกับการกัดกินของพวกมันโดยตรงในบัลลงก์ดอกบัวคริสตัล

แมลงนับร้อบก็ผินไปเขาไปมา

เต้ง เต้ง เต้ง !

เสียงโลหะประทะกันดังออกมาจากร่างกายของเขา

ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ฉื่อหยานก็ยังยืนนิ่งเหมือนกับก้อนหิน อย่างคาดไม่ถึง เขากลับยังยินอยู่ได้

แต่ร่างกายของเขานั้นปวดเป็นอย่างมาก

แมลงอสูณฟันของพวกมันก็แทงเข้าไปในเนื้อของเขาอย่างไร้ความปราณี แล้วค่อยๆ แทรกเข้าไปในจิตวิญญานกายาแข็ง แต่ด้วยการที่มันเป็นการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด มันก็ระเบิดพลังที่รุนแรงทั้งหมดออกมา

พลังลึกลับในร่างกายของเขานับไม่ถ้วนก็ไหลออกมาเหมือนกับเขื่อนแตกและเริ่มที่จะโคจรเป็นพลังป้องกันมากมายและทำลายแมลงเหล่านั้น

แมลงเหล่านี้สามารถกัดกินสมบัติลับได้ และดูดซับพลังได้ทุกชนิด อย่างไรก็ตาม , พวกมันไม่สามารถทำไลายพลังป้องกันที่มาจากเนื้อหนังเขาได้

ไชอี้ดวงต่ก็ส่องประกาย และเอามือปิดปากตัวเองด้วยความประหลาดใข

ชิเสี่ยวก็ยังอึ้ง ตาและปากของเขาเปิดกว้าง ในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

จ้าวเฟิงมองลงไปและก็พูดไม่ออก เค้าไม่รู้จะพูดอะไรในตอนนี้

นักรบคนๆอื่นก็ร้องโวยลั่นออกมาเสียงดังราวกับว่าพวกเขากำลังจ้องมองฉากที่น่าสะพรึงกลัว เพียงแค่การป้องกันทางกายภาพเท่านั้นที่ใช้รับมือกับโจมตีของแมลงอสูรพวกนี้ แต่พวกมันกลับไม่สามารถเจาะเข้าไปในร่างกายของฉื่อหยานได้ ร่างกายของเขานั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

เขาซัดกำปั้นทีมีพลังทำลายมหาศาลออกไป  บัลลังก์ดอกบัวคริสตัลก็เกิดเสียงระเบิดที่รุนแรงขึ้น

บัลลงก์ดอกบัวคริสตัลบัลลังก์ก็สั่นสะท้านเล็กน้อย จุดที่ส่องประกายเล็กๆปรากฏที่ศูนย์กลางของบัลลังก์ดอกบัวคริสตัล แต่บัลลังก์ก็ยังคงอยู่หลักจากถูกเขาโจมตี

ความแข็งแรงของบัลลงก์ดอกบัวคริสตัลอยู่นอกเหนือความคาดหมายของเขา แมลงอสูรหลาบตัวพยายามที่จะเจาะร่างกายของเขา ในขณะที่พลังลึกลับมากมายในร่างกายของเขาจัดการกับแมลงเหล่านี้ ถ้าเขาไม่ได้รับวารีแรกเริ่มชีวิตในเร็วนี้ๆ เขาอาจจะไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป

กำปั้นก็ถูกซัดออกไปอีกครั้ง

บัลลงก์ดอกบัวคริสตัลก็ยังไม่แตก

ฉื่อหยานดวงตาก้เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาหวาดกลัวอยู่ภายใน เขารู้สึกถึงความสิ้นหวัง

บูม

หมัดก็ถูกซัดลงไปอีก หมัดนี้ถูกซัดออกไปด้วยพลังทั้งหมดของเขา

เมื่อมันซัดออกไป , แมลงอสูรที่ปกคลุมกำปั้นของเขาอยู่ก็ถูกบดจนตาย กำปั้นของเขาก็ขาด หยดเลือดสีแดงเข้มก็ไหลออกมา

นี้คือหยดโลหิตอมตะ

หยดเลือดที่เหมือนกับทับทิม และส่องแสงสีแดงสดใสแ เต็มไปด้วยพลังลึกลับที่ปั่นป่วน

เลือดนี้หยดลงบนบัลลังก์ เพียงเวลาไม่นานมันก็แทรกซึมเข้าไปในศูรย์กลางของบัลลงก์ดอกบัวคริสตัลบัลลังก์ดอกบัวคริสตัลก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น

_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา  >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ