บทที่ 372 ครอบครองหญิงงาม
บทที่ 372 ครอบครองหญิงงาม
ต่อให้อายหยาและไชอี้จะเป็นคนโง่ พวกนางก็ยังดูรู้ว่าฉื่อหยานต้องทำอะไรกับเจ้าปลาหมึกนี่แน่นอน
พวกนางแค่ไม่รู้ว่าทำไม ฉื่อหยาน ไม่ถูกฆ่า และในทางตรงกันข้าม เขายังคงมีความแข็งแกร่งที่สามารถรับมือกับปลาหมึกได้ ในขณะที่เขาอยู่เพียงนภาที่สองระดับรู้แจ้ง นอกจากนี้ เขายังอยู่ในปากของปลาหมึกที่เต็มไปด้วยพิษอีกด้วย
อายหยา และ ไชอี้ คิดอะไรไม่ออก
ในสายตาของนางทั้งสอง ฉื่อหยาน , เป็นเพียงคนธรรมดาที่อยู่ในนภาที่สองระดับรู้แจ้ง และมาจากทะเลไม่มีสิ้นสุด ดินแดนที่กันดาร แล้วอะไรกันที่สามารถทำนักรบประเภทนี้รับมือกับปลาหมึกพันมือด้ ?
ไชอี้และอายหยาเองต่างก็รู้ว่าปลาหมึกพันมือเป็นสัตว์อสูนระดับเจ็ดที่อาศัยอยู่ในน้ำมันแข็งแกร่งเป็นอย่างมากและ พิษของมันยังมีพลังในการกัดกร่อนอีกทั้งยังมีเขี้ยวแหลมคมที่น่ากลัว นอกจากนี้ปลาหมึกพันมือหนวดทั้งหมดของมันก็เต็มไปด้วยแรงมหาศาล ดังนั้นหา่กมีใครสักคนถูกจับโดยหนวดนี้ คนๆนั้นจะไม่สามารถทำอะไรได้แน่นอน
การฆ่าของปลาหมึกพันมือคือการใช้ของหนวดห่อร่างกายของฝ่ายตรงข้ามก่อน แล้วดึงเหยื่อไปที่ปากขนาดใหญ่ของมัน เมื่อพิษจากปากของมันถูกตัวนักรบ นักรบจะอ่อนแอลง และผิวเนื้อของเขาจะถูกกัดกร่อน
เมื่อร่างกายของนักรบถูกละลาย ปลาหมึกก็จะใช้เขี้ยวฉีกร่างของนักรบออกเป็นชิ้นๆ ไม่มีนักรบคนไหนที่สามารถรอดไปได้เมื่อตกอยู่ในสถานการ์รนี้และพวกเขาก็ต้องกลายเป็นก้อนเลือด และถูกกลืนลงไปในท้องมัน .
อายหยาและไชอี้ ยังสงสัยเกี่ยวกับระดับการบ่มของเขา เมื่อตกเข้าไปในปากของปลาหมึก ถ้าพวกนางไม่สามารถเปิดใช้เคล็ดวิชาป้องกันได้ พวกนางก็คงจะละลายไปแล้ว และถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
นั่นคือเหตุผลที่พวกนางดื้นรนอย่างหนัก และปล่อยพลังเต็มที่ออกมาเพื่อรับมือกับหนวดของปลาหมึกพันมือ พวกนางไม่กล้าที่จะเสี่ยงเข้าไปในปากของปลาหมึก
ดังนั้น เมื่อฉื่อหยานได้เข้าไปในปากที่เป็นพิษของปลาหมึกพันมือ เขาจะต้องตายแน่นอน เขาไม่มีทางรอดได้
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ ปลาหมึกกลับดื้นไปมา ซึ่งก็เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของ ฉื่อหยาน . เห็นได้ชัดว่าฉื่อหยานยังไม่ตาย แต่เขายังทำบาองย่างภายในปากของปลาหมึกพันมืออย่างต่อเนื่อง จนทำให้ปลาหมึกเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
อายหยา และ ไชอี้ ,อีกด้านหนึ่งก็กำลังดิ้นรนเพื่อกำจัดหนวด อีกด้านหนึ่งพวกนางก็มองไปด้วยความตกใจ ในขณะที่หัวใจของนางเต็มไปด้วยความสงสัย พวกนางรู้สึกว่าผู้ชายคนที่ชื่อ ฉื่อหยานคนนี้ ดูเหมือนจะมีความลับบางอย่าง
อย่างไรก็ตาม ณเวลานี้ พลังอสูรที่น่ากลัวก็ไหลออกมาจากหนวดของปลาหมึกพันมือ มันเคลื่อนไหวร่างของมันอย่างก้าวร้าว ราวกับว่ากำลังถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง
อายหยาและ ไชอี้ เข้าใจรูปแบบการโจมตีของปลาหมึกพันมือดี พวกนางรู้ว่าเมื่อปลาหมึกยักพันมือกำลังจะตาย พลังปีศาจจะไหลออกมาผ่านหนวดเพื่อสังหารสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้ๆให้ตกตาย
หลังจากปลดปล่อยพลังอสูรออกมาเป็นจำนวนมาก ปลาหมึกพันมือก็หมดแรง , ถ้าปลาหมึกพันมือไม่ตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤต มันก็คงไม่ทำเช่นนี้
อายหยาและ ไชอี้ จ้องมองด้วยความตกใจ รู้สึกถึงพลังของหนวดที่อยู่รอบ ๆ สีหน้าของพวกนางก็เปลี่ยนไป พวกนางใช้พลัง วิชา และสมบัติลับของพวกนางที่งหมดเพื่อที่จะตัดหนวดที่ถูกพันรอบร่างกายของพวกนาง
อายหยานั้นดีกว่า นอกจากระดับการบ่มเพาะของนางที่แข็งแกร่งแล้ว แหวนเก็บของ ของนางก็ส่องประกายแสงประหลาด เส้นแสงสีขาวนับไม่ถ้วนเป็นเหมือนกับน้ำแข็งสีขาวกระจายออกมาอย่างหนาแน่น
ในเวลาเดียวกัน นางก็ซัดใบมีดแยกส่วนออกไป แต่ละใบมีดที่แหลมก็ปส่องประกาย แล้วตัดหนวดสีดำไปมากกว่าครึ่งและนางยังกระชับร่างกายของนางเพื่อเตรียมความพร้อมเพื่อเตรียมรับมือกับการซุ่มโจมตีของปลาหมึก
ไชอี้ ก็รู้ว่าปลาหมึกพันมือนั้นการโจมตีของมันนั้นเฉียบคมมาก นางรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตัดหนวดส่วยใหญ่ในเวลาอันสั้น
" ตูม ตูม ตูม "
พลังมหาศาลที่สามารถทลายภูเขาก็ไหลออกมาจากร่างสองสาว ' หนวดที่ห่อรอบ ๆก็ระเบิดออกในทันที พลังอสูรทะลักออกมาอย่างบ้าคลั่ง พุ่งที่ร่างกายที่งดงามของพวกนางเพื่อทำลายพลังที่ป้องกันพวกนางอยู่
" อั๊ก ..”
อายหยา และ ไชอี้ ก็กระอักเลือดออกมาหนึ่งคำพร้อมกัน ไฟในดวงตาจางลง . ร่างที่ขาวนาหิมะเลือดก็ไหลออกมา หนวดที่พันอยู่ก็คลายลง
อายหยากระอักเลือดออกมาคำใหญ่ และทันทีนางก็เห็นหนวดอื่น ๆที่แผ่กระจายไปทั่วด้านล่าง , มันบิดเบี้ยวไปมาและสะบัดไปทั่ว
ปลาหมึกพันมือนั้นไม่ยอมแพ้ มันต้องการจะทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู๋ในน้ำ
ใบหน้าของนางก็เปลี่ยนไปอีกครั้งและนางก็มองไปที่ปลาหมึกที่กำลังบ้าคลั่งด้วยความกลัว โดยไม่คิดอะไรเพิ่มเติม นางออกมาแรงทั้งหมดอเพื่อบินขึ้นไปยังพื้นผิวของทะเลสาบ นางกลายเป็นเหมือนประกายแสงที่พุ่งผ่านไปยังพื้นฟิวน้ำ รีบเดินออกจากทะเลสาบประหลาดนี้
ไชอี้ เองก็กระอีกเลือดออกมาหนึ่งคำในขณะที่พลังปราณลึกลับของนางดูเหมือนจะปั่นป่วนเล็กน้อย
ก่อนที่นางจะได้โคจรพลังของนาง หนวดของปลาหมึกพันมือก็ได้กระจายพันร่างนางอีกครั้ง มันไม่ปล่อยให้นางหนีไป และมัดร่างที่ขาวราวหิมะของนางแน่น
พลังอสูรที่น่ากลัวก็ระเบิดออกมาอีกครั้ง หนวดของปลาหมึกพันมือที่อยู่บนร่างกายของนางก็ระเบิดพลังอสูรออกมาอย่างบ้าคลั่ง มันทำลายพลังป้อนกัรของนางทันที และนางก็สลบไป
ไชอี้ ร่างสีขาวบอบบางก็ค่อยๆลอยจมลงมา ไม่สามารถต่อสู้กับหนวดของปลาหมึกพันมือได้อีก
ในตอนนั้นเอง , ปลาหมึกหมึกพันมือก็ร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งใต้ทะเลสาบ , เสียงแปลกๆดังออกมาและกระจายไปทั่วทะเลสาย และเกิดเป็นฟองเหมือนน้ำเดือดขึ้นไปทั่ว
ร่างกายของปลาหมึกพันมือก็หดลงอย่างรุนแรงและรวดเร็ว หลุมเลือดมากมายปรากฏบนหัวแปลกประหลาดของมัน เมื่อปรากฏหลุมเลือดขึ้น ปรากฏให้เห็นสมองของมัน
ปลาหมึกพันมือก็ค่อยๆหมดสภาพ ถึงแม้ว่ามันจะยังคงต้องการที่จะรวบรวมความแข็งแรงของมัน มันก็ไม่สามารภทำได้ หนวดดำของมันตกลงไปใต้ทะเลสาบอย่างไร้เรี่ยวแรง
ฉื่อหยานอยู่ในสมองของปลาหมึกพันมือ, เขาระเบิดพลังในร่างกายออกมาอย่างต่อเนื่อง ภายใต้บ้าคลั่งในนภาแรก และด้วยความช่วยเหลือของพลังแปลกประหลาดที่ซ่อนอยู่ในเส้นใยกล้ามเนื้อของเขา เขาโคจรพลังปราณลึกลับและโจมตีออกไปตรงๆโดยไม่ต้องใข้วิชาใดๆ สมองของปลาหมึกพันมือก็ถูกทุบไปทั่วทุกหนแห่ง
เนื่องจากสมองของมันถูกโจมตี แม้ว่าปลาหมึกพันมือจะน่ากลัวแค่ไหน มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีก ด้วยการโจมตี่ที่รุนแรงของฉื่อหยาน มันก็ค่อย ๆ จมลงไปอย่างช้าๆโดยไร้แรงต่อต้าน
ภายในสมองที่ถูกทุบ ฉื่อหยานยังคงทำลายทุกส่วนของมันอย่างโหดร้าย มือและเท้าของเขาขยับไปทั่วสมองที่กว้างใหญ่ของมันอย่างรุนแรง
ผลึกอสูรที่มีขนาดเท่ากำปั้นค่อยๆ โผล่ออกมาที่มุมของสมองที่แตกกระจาย , มันสะท้อนแสงสีดำแปลกประหลาด
ฉื่อหยาน ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา . มือข้างหนึ่งของเขากำผลึกอสูรแน่น ในขณะที่เขากำลังเปิดใช้พลังงานเชิงลบหลอมรวมเป็นผนึกแห่งความตายเพื่อดึงผลึกอสูรออกมา
พลังทำลายล้างที่รุนแรงระเบิดออกมา และชีวิตของปลาหมึกยักษ์ก็ได้สิ้นสุดลงด้วยการโจมตีของเขา มันไร้ซึ่งลมหายใจและจมลงไปอย่างรวดเร็ว
ดุจคมดาบ ฉื่อหยาน ก็พุ่งออกจากหลุมเลือดบนหัวของปลาหมึกพันมือและปรากฏบนด้านล่างของทะเลสาบ เขารู้สึกมีความสุขและพอใจที่เขาสามารถเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ได้
ผลึกอสูรระดับ 7นั้นก็มีค่ามากในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ด้วยผลึกอสูรนี้ ถ้าเขาใช้พลังปราณลึกลับไปจนหมด เขาก็ยังสามารถฟื้นฟูมันกลับมาได้เป็นดั่งเดิมอีกครั้ง
หลังจากเก็บผลึกอสูรเข้าไปในแหวนเก็บของ , ฉื่อหยาน ก็ลอยในน้ำอย่างเงียบๆ ดูปลาหมึกพันมือค่อยๆจมลงก้นทะเลสาบด้วยใบหน้าร่าเริง
ร่างบอบบางขาวราวหิมะก็ปรากฏกายต่อหน้าเขา เขายกศีรษะของเขาขึ้น และตระหนักว่าเป็น ไชอี้ ที่กำลังเปลือยเปล่าและสีหน้ากำลังซัดนางค่อยๆจมลงสู่ก้นทะเลสาบ
ฉื่อหยาน จ้องมองไชอี่ด้วยใบหน้าเย็นชา เผยยิ้มเยาะที่มุมปากของเขา เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วว่ายไปยังร่างของนางเหมือนปลา
มองร่างสง่างามของนาง หน้าอกอวยใหญ่ เอวคอดได้ทรง กระดูกเรียวเล็ก ต้นขาอวบ และ แขนขาเรียวยาวของนาง ฉื่อหยาน ก็หัวเราะเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เคลื่อนไหวไปข้างหน้า เหยียดแขนออกไปคว้านาง รู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของนาง และพลังที่กำลังปั่นป่วนอยู่ภายใน
หลังจากตรวจสอบอย่างรวดเร็ว เขาก็รู้ว่า ไชอี้ แค่หมดสติชั่วคราว สักพักต่อมา เมื่อความแรงของนางกลับคืนมา นางจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
จับร่างกายที่งดงามของนางไว้ ฉื่อหยานก็แสยะยิ้ม ในขณะที่มือหนึ่งของเขาลูบคลำไปทั่วร่างขาวเนียนนุ่ม .
หลังจากเล่นกับหน้าอกที่งดงามของ เอว และขาที่เรียวยาวขและก้นกลมสักพัก ฉื่อหยาน ก็ค่อยๆว่ายน้ำไปที่หน้าผาใต้ทะเลสาป หลังจากขุดเป็นถ้ำอย่างเรียบง่าย เขาก็แบกไชอี้เข้าไป
เขาเรียดโล่ดารา และ โล่แสงทมิฬออกมา ด้วยโล่แสงทมิฬที่เกิดจากพลังปราณลึกลับใช้ประกอบโล่ดาราที่เกิดจากพลังดวงดาวขยายกว้าง ทันทีเมื่อโล่แสงทมิฬปรากฏ น้ำของทะเลสาบก็หยุดอยู่นอกโล่ , และเขา กับ ไชอี้ ก็อยู่ข้างใน
นั่งอยู่ภายในถ้ำเปียก , ฉื่อหยานก็ว่างร่างที่น่าหลงใหลของไชอี้ลง , เขามองร่างขาวราวหิมะกับ ต้นขาของนางด้วยสายตาพร่ามั่ว
มือทั้งสองของเขาลูบคลำไปทั่วร่างของนางที่สามารถทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนกลายเป็นบ้าคลั่งได้ เขาสัมพัสผิวเนียน ขาว และหน้าอกที่อวบอิ่มของนาง แม้ว่า ฉื่อหยาน จะมีเจตนาร้ายในจิตใจของเขา เขาก็ใช่ว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ในทางตรงกันข้าม เขาขมวดคิ้วและคิดวิธีจัดการกับหญิงงามคนนี้
ฉื่อหยาน มือใหญ่ก็เคลื่อนไหวไปรอบๆขณะที่ใบหน้าของเขากลายเป็นเย็นชา ดวงตาของเขาเริ่มผ่อนคลาย ไม่นานหลังจากนั้นเขา ก็แสยะยิ้ม อย่างเย็นชาและพร้อมที่จะข่มขืนนาง
อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นเอง พลังประหลาดก็แล่นทั่วร่างกายของเขา ขณะเดียวกัน กระบวนการกลั่นพลังของศพนักรบทั้งสามในร่างของเขาก็ได้เสร็จสิ้นลงในจุดชีพจรของเขา
พลังประหลาดพลันเอ่อล้นเหมือนงูที่แข็งแกร่ง บรรจบลงเป็นประกายแสงพลังปราณลึกลับบนท้องของเขา
หลังจากต่อสู้กับปลาหมึกพันมือ , ฉื่อหยาน ก็ได้ใช้พลังปราณลึกลับไปเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาสั้น ๆพลังปราณลึกลับของเขาก็ถูกฟื้นฟูและดูเหมือนมันจะแข็งแกร่งขึ้น ด้วยอำนาจของจิตวิยญานลึกลับ
ร่างกายของ ฉื่อหยานก็ปั่นป่วน ทันทีที่เขาหลับตาลง เขาก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของประกายแสงพลังปราณลึกลับในจิตใจ เขาสัมพัสลึกลงไปยังต้นไม้พลังปราณลึกลับโบราณ
ตอนนั้นเอง ไชอี้ ก็ยังไม่รู้สึกตัว แต่ขนตาของนางกำลังสั่นเล็กน้อย ดูเหมือนนางกำลังจะตื่น
_______________________________________
ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
