บทที่ 335 ความบ้าคลั่ง
บทที่ 335 ความบ้าคลั่ง
บนเกาะโดดเดี่ยว
ฉื่อหยาน นั่งอยู่อย่างเรียบเฉย มองไปทางตะวันออกด้วยดวงตาที่ว่างเปล่าและใบหน้าที่มืดมน
หลังจากที่เขายืดมือของเขาจับไปที่แหวนสายโลหิต ทำส่งจิตสำนึกของเขาไปที่เปลวเหมันเยือกแข็งและแกนเพลิง " ข้าจะพยายามบอกกับแหวนภายหลัง ขอให้ปล่อยพวกเจ้าเป็นอิสระ จากนี้ไป โชคชะตาของเราที่มีร่วมกันจบแล้ว " .
เปลวเหมันเยือกแข็งเงียบ ไม่ได้ตอบเขา
แกนเพลิงดูเหมือนจะเพิ่งตื่นจากโลกที่แปลกประหลาด หลังจากที่ได้รับข้อความของฉื่อหยาน มันก็งุนงงและรีบส่งข้อความกลับมาเพื่อถามสิ่งที่เกิดขึ้น
ฉื่อหยานนั้นรู้ว่าเขาไม่ได้มีเวลามากเกินไป เขาอธิบายย่อๆให้แกนเพลิงฟังถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
แกนเพลิงไม่มีปฏิกิริยาใดๆราวกับว่ามันกำลังคิดวิเคราะห์คำอธิบายของเขา
ฉื่อหยาน แหวนสายโลหิตก็ส่องประกายออกมาสองชีวิตที่อยู่ในแหวนเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
ตอนนี้เอง ฉื่อหยาน ก็ตระหนักได้ว่ากลิ่นอายธรรมชาติที่อยู่บนเกาะก็ค่อยๆรวมกัน มันหนาแน่นมากขึ้น . เขาก็ตกตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาช่วยไม่ได้ที่จะไปยังท้องฟ้า
อย่างไม่รู้ตัว ผลึกก้อนใหญ่เท่าหัวคน ก็ลอยอยู่ในท้องฟ้าอย่างเงียบๆ คริสตัลก้อนนี้ค่อยๆ ลงมา และไม่นานมันก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขา
" จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ ! " ฉื่อหยาน ไม่สามารถช่วย ที่อุทานออกมา เขายกศีรษะมองคริสตัลด้วยความตะลึง
" เจ้ามาที่นี่ทำไม ? "
" เกาะนั้นมันเกินไปแล้ว ข้าได้ดำลงไปใต้ดินเพื่อหนีและตามกลิ่นอายชีวิตของเจ้ามาที่นี่ " จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ส่งข้อความออกมาจากผลึกมังกร " เจ้าสัญญาว่าจะหาร่างให้ข้า ข้ามาที่นี่เพื่อตามหาเจ้า ด้วยหวังว่าเจ้าจะทำตามสัญญาให้ได้ สิ่งมีชีวิตชั่วร้ายได้ครอบครองเกาะที่ข้าเคยอยู่ พวกมันยังสามารถตรวจจับกลิ่นอายของข้าได้ ข้าจึงต้องหนีมาที่นี่ "
ฉื่อหยาน ตะลึง
หลังจากงุนงงไปชั่วขณะ เขาพูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ " ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้แล้ส เพราะอีกไม่นานร่างกายและวิญญานของข้าก็จะตาย เจ้าควรจะออกไปจากที่นี่เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ "
หลังจากพูดจบโดยไม่รอจิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ตอบกลับ เปลวเหมันเยือกแข็ง และแกนเพลิงภายในแหวนสายโลหิตก็ตอบสนอง แล้ว ฉื่อหยานก็ สัมผัสแหวน ส่งสติเข้าไป
" แหวนวิญญาณ ข้ารู้ว่าเจ้ารับรู้จิตสำนึกของข้า ข้ากำลังจะตาย เจ้าควรปลดผนึกเปลวเหมันเยือกแข็งและแกนเพลิง เพื่อให้พวกเขาเป็นอิสระ ข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง ข้ามีเวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ดังนั้นเจ้าควรจะบอกข้ามาเร็วๆว่าข้าต้องทำอะไร ถ้าเจ้าชักช้า เมื่อข้าถูกทำลาย ข้าจะไม่สามารถทำตามที่เจ้าต้องการได้ .
แหวนสายโลหิตก็ไม่ตอบสนองใดๆ
ฉื่อหยานก็ประหลาดใจและสงสัยว่าความคิดของเขาก่อนหน้านี้ที่นึกว่ามันมีจิตสำนึกทั้งหมดเป็นภาพลวงตา ? หรือจริงๆแล้วแหวนสายโลหิจไม่มีจิตสำนึก ! ไม่อย่างนั้นทำไมในเวลาเช่นนี้แหวนสายโลหิตถึงไม่ตอบสนองใดๆ ?
ด้วยความคิดนั้น หัวใจของ ฉื่อหยาน ก็จมสู่ก้นแก้ว บางทีพระเจ้าอาจจะไม่เห็นด้วยกับเขาที่จะปล่อยเปลวเหมันเยือกแข็งและแกนเพลิงออกมาจากแหวน ทำให้เขายิ่งหมดหนทาง และสิ้นหวัง
สักพักต่อมา แหวนสายโลหิตก็เคลื่อนไหว คลื่นแสงที่คลุมเครือซึ่งผิดปกติก็ครอบคลุมพื้นที่ภายใน สิบ เมตร รอบ ๆตัวเขา
" เกิดอะไรขึ้น "
เปลวเหมันเยือกแข็งและความคิดของจิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกส่งในเวลาเดียวกัน สองตัวตนนี้แปลกและมีสติปัญญาสูง พวกมันแสดงความกลัวสุดขีดราวกับว่าพวกมันถูกควบคุมด้วยพลังบางอย่าง
แม้แกนเพลิงภายในแหวนสายโลหิตก็กำลังหงุดหงิด ใจร้อน อยากออกมาจากแหวนสายโลหิต
พลังงานสามสายที่แข็งแกร่งทันทีก็แผ่ออกมาจากแหวนสายโลหิต เป็นเส้นแสงที่วิเศษและแข็งแกร่ง พยายามดึงเปลวเหมันเยือกแข็ง , แกนเพลิงออกมาจากแหวน ภายใต้ความตกตะลึงของฉื่อหยาน จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกดึงลงมาจากท้องฟ้า ตรงไปยังพลังปราณลึกลับที่หน้าท้องของเขา
เปลวเหมันเยือกแข็งและแกนเพลิงภายในแหวนสายโลหิตก็กลายเป็นเปลวไฟดวงใหญ๋ ถูกดึงเข้าไปรวมที่เดียวกัน
พลังปราณลึกลับแต่เดิมที่หายไปก็เริ่มหมึ่น จู่ๆมันก็ดูดสามตัวตนที่ยิ่งใหญ่เข้าไป จิตวิญญานพระเจ้า แกนเพลิง และ เปลวเหมันเยือกแข็ง
ฉื่อหยานจิตสำนึกวิญญาน เพื่อตรวจสอบภายในของร่างกายของเขา ดวงตาของเขาพลันแวบปรากฏร่องรอยแห่งความหวาดหวั่นขึ้น
ในขณะที่พลังปราณลึกลับหมุนบนท้องของเขามันก็หมุนด้วยความรวดเร็ว มันค่อยๆกลายเป็นรูปแบบแปลกๆ เหมือนกับภาพปลาหยินหยาง [อยากรู้เป็นรูปยังไงเอาคำนี้ไปหาในกูเกิ้ล Yin Yang Fish Diagram] ที่รูปแบบหยินหยางด้านหนึ่งเป็นของเปลวเหมันเยือกแข็งและอีกด้านหนึ่งก็เป็นแกนเพลิง ส่วนสิ่งที่เชื่อมต่อระหว่างทั้งสองนั้นก็คือจิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์และเป็นพระเจ้าของพรรคจิตวิญญานศักดิ์สิทธิ์
ภายใต้ผนึกของพลังลึกลับบางอย่าง , สามรูปแบบประหลาก็ถูกหลอมรวมกันเกิดเป็นรูปแบบ หยินหยางที่แปลกประหลาด
อย่างไม่มีสิ้นสุดพลังมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากตรงกลาววงหมุนพลังปราณลึกลับ
พลังที่แข็งแกร่งนี้อยู่นอกเหนือจินตนาการของเขา กระดูกในร่างของ ฉื่อหยาน เกิดเป็นเสียงรอยแตกร้าวขึ้น และความเจ็บปวดที่แสนจะเหลือทนทันทีก็กระจายไปทั่วทั้งร่างของเขา
ในเวลานี้เขาดูเหมือนกับว่าเขากำลังทุกข์ทรมานอยู่ในนรก ราวกับว่ากระดูกและเส้นเอ็นในร่างกายทั้งหมดของเขาถูกทำลายด้วยพลังที่แข็งแกร่ง
มันหมุนวนอย่างบ้าคลั่งโคจรไปทั่วจุดชีพจรเจ็ดร้อยยี่สิบจุดในร่างกายของเขา
พลังปราณลึกลับของเซี่ยเสินชวนถูกกลั่นอย่างบ้าคลั่ง พลังงานเชิงลบไหลออกมาจากจุดชีพจรของเขาทำให้ร่างกายขอฉื่อหยานสั่นสะท้านจนเขาแทบจะหมดสติ
จู่ๆ เลือดภายในร่างกาย ฉื่อหยาน ของดูเหมือนจะร้อนขึ้น เลือดที่แข็งแกร่งก็พุ่งพล่านไปรวมกันอยู่ในเส้นเอ็นของเขาเหมือนกับแม่น้ำ
" บ้าคลั่งนภาที่สอง !
ในทันที ,วงหมุนและการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดก็ทำให้ร่างกายของเขาเข้าสู่สภาวะบ้าคล่ังในนภาที่สอง ซึ่งกระจายไปทั่วร่างของของ
พลังงานเชิงลบจากร่างกายของเขาพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เป็นรูปเสาสีขาวขนาดใหญ่
" อ๊าาาาาาา "
ในอาการปวดอย่างรุนแรง , ฉื่อหยาน ก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งเหมือนกับสัตว์ร้าย มันเจ็บปวดเกินไป
เขาล้มตัวเองลงบนพื้นดินในขณะที่ความแข็งแรงของร่างกายทั้งหมดของเขาได้ระเบิดออกมา
" ตูม ตูม ตูม "
เมื่อเขากลิ้งไปมาบนพื้นดิน ภูเขารกร้างสูงร้อยเมตรก็พังทลายลง ภูเขาที่มั่นคงสูงร้อยเมตรกลายเป็นเหมือนกับกระดาษ มันไม่สามารถทนการระเบิดได้แม้แต่ครั้งเดียว
" ซือ ซือ …... "
จุดชีพจร 720 จุดในร่างก็เต็มไปด้วยหมอกสีขาวที่ไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง .
หมอกขาวที่เต็มไปด้วยพลังงานเชิงลบที่อาจทำให้คนอื่นตัวสั่นด้วยความกลัว ทันใดนั้น พลังงานเชิงลบเหล่านี้ก็รวมตัวกันไหลลงในร่างกายของเขาทั้งหมด แล้วผสมกับเส้นเลือด เกิดเป็นแรงเสียดทานชั่วร้ายไม่มีสิ้นสุดขึ้น
ดวงตาแดงก่ำ ฉื่อหยาน เส้นเลือดกลายเป็นปั่นป่วน ดวงตาของเขากลายเป็นเหมือนกับสัตว์อสูรยุคโบราณ . เขาดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก , กลิ่นอายปีศาจลอยออกมาทำให้ดูโหดร้ายและอำมหิตเป็นอย่างมาก
" วุช " .
แสงสีดำพุ่งทะลุเมฆมา แล้วก็หยุดเหนือเกาะ
เพียงพริบตาเดียว ร่างกายขนาดใหญ่ของเผ่าอสูรสูงสามเมตรครึ่งก็ปรากฏอยู่บนท้องฟ้า มีเขาโค้งแหลมบยหัวของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยแผล ; กล้ามเนื้อของเขา สีน้ำเงินเข้มดูราวกับเหล็ก ดวงตาของเขาถูกเต็มไปด้วยจิตสังหารและมองลงมายังเกาะเบื้องล่างอย่างเฉยเมย
ปรมจารย์อสูรจากดินแดนสี่อสูร หม่าฉีต้วน
มองมาจากด้านบนด้วยสายตาเย็นชาหม่าฉีต้วน ก็มองไปที่ ฉื่อหยาน ที่กำลังคำรามเหมือนสัตว์ป่าอยู่บนเกาะ
" บูม "
หม่าฉีต้วน ก็ก้าวลงมา เท้าของเขากระทืบอากาศที่สูงเหนือเกาะสามร้อยเมตร เกิดเป็นเศษหินกระจัดกระจายไปทั่ว
ฉื่อหยาน คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งในขณะที่ร่างกายของเขากลิ้งไปยังภูเขา
" ไอ้เจ้าเด็กบ้า ในที่สุดเราก็เจอกันอีกครั้ง " เมื่อหม่าฉีต้วน ก้มศีรษะของเขาลง เขาที่โค้งงอบนหัวก็เขาก็พุ่งออกมาเป็นประกายแสงจากฟากฟ้า
หลังจากคำรามสองครั้ง มือของเขาก็ยกขึ้นไปในอากาศ จากนั้นก็ปล่อยกระโหลกเลือดนับพันออกมา กะโหลกขนาดเล็กมีขนาดคล้ายกับหัวมนุษย์ ขณะเดียวกัน ก็มันอันที่ใหญ่ ใหญ่เท่าภูเขาขนาดเล็ก
พันกระโหลกเลือด ก็ปรากฏออกมาเกาะกลุ่มอย่างหนาแน่น,กลิ่นอายอสูรสีดำก็ไหลออกมาจากปากและลูกกระตา
กะโหลกบินออกมาจากฝ่ามือของเขาด้วยความเร็วพุ่งไปหาฉื่อหยานที่กำลังคำรามออกมาเหมือนกับอสูร
" โฮ๊กกกกก โฮ๊กกกกกก โฮ๊กกกกกก " .
ฉื่อหยาน ดวงตาแดงก่ำ ร่างกายของเขาหด ขณะที่เสื้อผ้าของเขาถูกฉีกขาดออกจากกัน
เมื่อพันกะโหลกพุ่งมาที่เขา , ฉื่อหยาน ก็ง่อเขาเล็กน้อย ราวกับว่าร่างกายของเขาไม่สามารถยืดตัวขึ้นได้ เขายกศีรษะของเขาขึ้นฟ้าอย่างบ้าคลั่ง โหยหวนราวกับว่าเขาต้องการที่จะต่อสู้กับโชคชะตา
เสาสีขาวที่สูงถึงท้องฟ้าเหนือศีรษะ ก็ขยาย กลายเป็นห้าปีศาจที่ดุร้าย
5ปีศาจพลังเชิงลบที่มักจะนอนในห้วงจิตสำนึก ตอนนี้ได้ก็ถูกเปลี่ยนเป็นร่างที่มีกายหยาบซึ่งเกิดจากพลังงานเชิงลบ พวกมันแต่ละตัวมีขนาด 10 จ้าง ( 1 จาง เท่ากับ 3.33 เมตร ) , โฉบไปมาบนท้องฟ้าเหมือนกับเทพปีศาจในยุคโบราณสูง และจับไปที่หัวกระโหลกที่ชั่วร้ายเหล่านั้น
" แกร๊กก แกร๊กก แกร๊กก "
ปีศาจพลังเชิงลบสูงห้าสิบเมตรก็กระฉากกระโหลกมราหม่าฉีต้วนเรียกออกมาและบีบพวกมันจนกลายเป็นผุยผงกระจายไปทั่วเกาะ
ห้าปีศาจที่มีกายหยาบสูงห้าสิบเมตร นั้นยิ่งใหญ่กว่าเทพอสูรของดินแดนอสูรและมีขนาดใหญ่กว่าหม่าฉีเตียนมาก
5 ปีศาจเงยหน้ามองท้องฟ้าแล้วก็คำรามและส่งเสียงหอนออกมาแล้วกลืนกินกลิ่นอายอสูรจากปรมจารย์อสูรหม่าฉีต้วน เหมือนกับปลาวาฬที่ดูดน้ำ
กลิ่นอายอสูรมากมาย ซึ่งแต่เดิมทีปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมดหายไปทันที มันได้กลายเป็นแหล่งพลังงานสำหรับห้าปีศาจเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกมัน
ด้วยจากดูดกลื่นกินกลิ่นอายอสูรเข้าไปทำให้ห้าปีศาจกลายเป็นสีดำและสีขาวซึ่งผิดปกติและดูน่ากลัวมากกว่าของเดิม ขนาดร่างกายสูงสิบจ้างอย่างรวดเร็วก็ขยายและกลายเป็นสิบห้าจ้าง ใหญ่กว่าเทพอสูรและเหมือนกับเป็นภูเขาลูกเล๋็กๆที่ลอยอยู่ในอากาศ และค่อยๆล้อมรอบฉื่อหยาน
ฉื่อหยาน จับหัวตัวเองและคำรามออกมา เขารู้สึกได้ถึงพลังอำนาจที่แตกต่างกันวิ่งพล่านอยู่ในร่างของเขา มันเป็นกลุ่มก้อนพลังที่ไม่เห็น และมันก็ไหลเข้าไปที่ห้าปีศาจอย่างหนาแน่น
" ร่างจำแลงเทพอสูรโบราณ ! เป็นไปไม่ได้”
หม่าฉีต้วน ต่สีฟ้าก็มืดมนด้วยความกลัว เขามองห้าปีศาจที่ล้อมฉื่อหยานอยู่ด้วยความว่างเปล่ส , ปล่อยเสียงกรีดร้องออกมาแทบไม่เชื่อในสายตาของตนเอง
" อ๊าา ! " ฉื่อหยาน งอเข่า ปล่อยเสียงคำรามซึ่งไม่เหมือนของมนุษย์ออกมา
เนื้อหนังของเขาเหี่ยวย่น ร่างกายเปลื่อยเปล่า จุดชีพจรเจ็ดร้อยยี่สิบจุดในร่างกายของเขาปลดปล่อยควันสีขาวออกมาเป็นจำนวนมาก
ท้องของเขาดูเหมือนจะจะมีบอลแสงขนาดใหญ่ที่ส่องแสงสีขาวเจิดจ้า พุ่งออกมา ทุกครั้งที่แสงสีขาวออกมา ภูเขารกร้างก็พลังทลายที่ละลูก
" พลังของเจ้าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าจะเป็นเพียงเด็กที่อยู่ในระดับนภา , วันนี้เจ้าต้องตาย " .
หม่าฉีต้วน ที่กำลังหวาดกลัว สักพัก เขาก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง โลกสั่นสะเทือน กลิ่นอายอสูรหลุดออกมาจากดวงตาของเขา" แม้ว่าเจ้าจะมีร่างจำแลงของเทพอสูรโบราณ , คุณก็ไม่สามารถหลักหนีความตายได้ในวันนี้ได้ "
หม่าฉีต้วน หัวเราะอย่างชั่วร้าย โยนมือของเขาขึ้นสู่ท้องฟ้า กำหมัดแน่น ดาบยักษ์อสูรยาวสิบเมครก็ปรากฏ ฉีกกระฉากพื้นที่ว่างเปล่าและตกมาอยู่ในมือของเขา
ในขณะที่หม่าฉีต้วน ถือ ดาบยักษ์อสูรยาวสิบเมตร พลังที่น่ากลัวของเขาเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็โผเข้าหา ฉื่อหยาน ด้วยรอยยิ้มอันโหดเหี้ยม
_______________________________________
ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
