บทที่ 315 หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ
บทที่ 315 หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ
เกาะสุริยัน
ฉื่อหยาน และเซี่ยซินหยาน ก็เดินมาบ้านหินสามชั้น ในด้านหน้าของบ้าน , มีดอกไม้และพืชที่อุดมสมบูรณ์ขึ้นอยู่ กลิ่นอายธรรมชาติก็หนาแน่น มีดอกทานตะวันบางส่วนเรืองแสงภายใต้แสงจันทร์
เซี่ยเสินชวน ยืนอยู่ท่ามกลางดอกทานตะวันพร้อมกับเอามือไพล่หลังมองแสงจันทร์ราวกับว่าเขากำลังคิดบางอย่างอยู่
ด้วยฐานะหัวหน้าตระกูลเซี่ย เซี่ยเสินชวน ได้รับการยอมรับอย่างมากในทะเลไม่มีที่สิ้นสุด อย่างไรก็ตาม บน เกาะสุริยัน , กลับไม่มีใครมาเยี่ยมเขา
กองกำลังอื่น ๆนั้นไม่มีใครรู้เลยว่าหัวหน้าตระกูลเซี่ยมายังเกาะสุริยัน
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรู้ถึงจิตใจของคนว่าดีหรือไม่
ส่วนทะเลเคียร่าเองก็ล่มสลาย , ดินแดนปีศาจมหัศจรรย์ ทรยศ และตระกูลหยางได้หลบหนีไป
มันยากมากสำหรับตระกูลเซี่ยที่จะทนต่อสิ่งกดดันมากมายที่ถาโถมเข้ามาหาพวกเขา ไม่มีตระกูลใดสนับสนุนพวกเขาเลย อีกทั้งบรรพบุรุษคนเดียวของพวกเขาก็กลายเป็นคนสติฟั่นเฟือง ในสายตาของคนอื่น ๆ , ตระกูลเซี่ย ไม่สามารถฟื้นคืนกลับมาเหมือนเดิมได้ และ ไม่สามารถเป็นหนึ่งในสิบห้าขุมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในทะเลไม่มีสิ้นสุดอีกต่อไป
ดังนั้น เมื่อตระกูลเซี่ยเดินทางมาใกล้กับเกาะวายุเมฆา ทั้งดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์และตระกูลกู่ ในตอนแรกมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พวกเขาต้องการสินบนกับกองกำลังของตระกูลเซี่ย เพื่อให้พวกเขาไปเป็นตัวตายตัวแทนจากเผ่าอสูรที่บุกมา
ความทะเยอทะยานของตระกูลเซี่ยมีแต่จะจมลงสู่ก้นแก้ว ถ้าไม่ใช่เพราะฉื่อหยานข่มขู่กู่เฉา และยู่ชิง ให้มอบเกาะคนละห้าเกาะให้ตระกูลเซี่ยเพื่อให้เป็นสถานที่หลบภัย ความขัดแย้งภายในตระกูลเซี่ยก็คงรุนแรงเป็นอย่างมาก ซึ่งนั่นจะนำไปสู่ความไม่ลงรอยกันของพวกเขา
เซี่ยเสินชวน รู้ว่าถึงแม้อันตรายจะอยู่ทั่วทะเลเคียท่าในตอนนี้ มันก็เป็นโอกาสดีที่ทำให้ตระกูลเซี่ยหลบซ่อนและฟื้นคืนอำนาจได้
ก่อหน้านี้เขาไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรต่อ อย่างไรก็ตาม หลังจาก ฉื่อหยานได้กลับมายังทะเลไม่มีสิ้นสุด และข่มขู่กู่เฉาและยู่ชิง เขาดูเหมือนจะรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างและตัดสินใจที่จะยึดมั่นกับตระกูลหยางอย่างใกล้ชิด เขาต้องลองเดิมพันดู
" ฉื่อหยาน ตระกูลเซี่ยได้วางเดิมพันของเราไว้ที่เจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ปล่อยให้เราล่มสลายนะ"
เซียเสินชวนพึมพัมกับตัวเอง อารมณ์มากมายเต็มอยู่ภายในหัวใจของเขา เขามองดูดวงจันทร์ที่สดใสในท้องฟ้าในขณะที่ถูกจมไปกับความคิดที่ซับซ้อน
เขาได้พบฉื่อหยานล่าสุดเมื่อห้าปีก่อนตั้งแต่ที่เขามายังทะเลไม่มีสิ้นสุด
ก่อนหน้านี้ เซี่ยเสินชวน ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับฉื่อหยานเลย ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะไม่สนใจเด็กเช่นฉื่อหยาน
อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ เขาเองก็ยังไม่รู้ว่าฉื่อหยานใช้กลวิธีใดถึงข่มขู่กู่เฉาและยู่ชิงได้.
แม้แต่เทพสุริยันถังหยวนหนานเองก็ ดูเหมือนจะเคารพในตัวเขาเช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่ถังหยวนหนานส่งจดหมายเชิญมาให้กับตระกูลเซี่ยมาที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนและวิธีการจัดการเผ่าอสูร .
แม้ว่าเซี่ยเสินชวน ไม่รู้ว่าอะไรกันที่อยู่ในมือฉื่อหยาน แต่เขาก็พอจะเดาได้ว่า ฉื่อหยาน ต้องมีพลังบางอย่างที่แข็งแกร่งแน่นอน
ด้วยเป็นหัวหน้าตระกูลเซีย เขารู้อย่างชัดเจนถึงอุปนิสัยของผู้นำขุมกำลังอื่นในทะเลไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้นเขาจึงสงสัยถึงการแสดงออกของกู่เชาและยู่ชิง.
สามารถทำให้กู่เฉาและยู่ชิงมอบเกาะทั้งห้าให้อย่างเต็มใจ ฉื่อหยานต้องมีพลังยางอย่างที่ทำให้พวกเขาหวาดกลัวแน่นอน
ไม่งั้นกู่เฉาและยู่ชิงมีหรือจะยอมยกให้และเลิกรังแกตระกูลเซี่ย.
ห้าปีหลังจากที่ตระกูลหยางหนีไป ความจริงที่ฉื่อหยาน สามารถทำเช่นนี้ได้ตัวคนเดียว ทำให้เซี่ยเสินชวน มองเขาต่างไปและประเมินเขาใหมอ่กีครั้ง
" เจ้าเด็กนี่ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ถ้าซินหยานอยู่กับเขาอาจจะเป็นสิ่งที่ไม่ดี . " เซี่ยเสินชวน พูดกับตัวเอง
" ท่านปู่ "
ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิด เสียงที่อ่อนโยนของเซี่ยซินหยานก็ดังมาจากลานด้านหน้า
เซี่ยเสินชวน ยกหัวเขาขึ้น มองไปที่หลานสาวของเขาที่เดินมาพร้อมกับฉื่อหยาน
หลังจากที่ไม่ได้เห็นฉื่อหยานมาเป็นเวลาห้าปี เซี่ยเสินชวน ก็สัมพัสได้ถึงกลิ่นอายของฉื่อหยานที่แข็งแกร่งและผู้ใหญามากขึ้น พลังที่มหาศาลลอยออกมาจากร่างของเขาขณะที่เขากำลังเดินอยู่
ในขณะเดียวกันเขาก็ค่อยๆพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เซี่ยเสินชวน พูดด้วยน้ำเสียงปานกลาง " เจ้าเด็กน้อย รออยู่นี่ก่อน "
ฉื่อหยานยิ้มกว้างออกมา " ข้าดีใจที่ได้พบท่าน เมื่อข้าได้กลับมาที่ทะเลไม่มีสิ้นสุด ผู้คนต่างก็พูดว่าทะเลเคียร่าได้ล่มสลายไปแล้ว . ข้าคิดว่า ข้าจะไม่ได้พบท่านอีกเสียแล้ว "
รอยยิ้มบนใบหน้าของเซี่ยเสินชวน ก็แข็งตึง . เขาส่ายหัว ถอนหายใจออกมา และบอกว่า " ถ้าไม่ใช่เพราะเราหนีได้ทันเวลา เจ้าก็คงไม่ได้เจอเราอีก "
" แค่ก แค่ก ”
ประมาณห้าสิบเมตร เยว่จางเฟิงไออกมาแล้วหัวเราะคิกคัก ในขณะที่โบกมือให้ฉื่อหยาน และถามว่า " ข้าเข้าไปตรงนั้นได้หรือไม่ ? "
ฉื่อหยาน ก็แปลกใจ ไม่รู้ว่าเขาควรจะหัวเราะหรือร้องไห้
เขาไม่รู้ว่าเยว่จางเฟิงและหลินหยาฉีตามเขามาทำไม ถึงแม้ว่าเขาได้บอกให้พวกเขาหยุด พวกเขาก็ยังยืนกรานและตามเขามา
ฉื่อหยาน ไม่รู้จะทำยังไงกับพวกเขา เขาคิดว่าเขาควรจะเลิกสนใจ และบังคับให้พวกเขาถอยไป
" เจ้าสองคน ? " เซี่ยเสินชวน ที่ไม่รู้อะไร เขาก็กวาดดวงตาของเขามองทั้งสองและถามฉื่อหยาน " พวกเขาเป็นสหายของเจ้ารึ ? "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า แน่นอนว่าเราเป็นสหายของเขา " เยว่จางเฟิงพยักหน้าไม่หยุด รีบตอบด้วยรอยยิ้มๆก่อนที่ฉื่อหยานจะได้เปิดปาก " สหายที่ดีของข้า ข้าได้ยินว่า หัวหน้าตระกูลเซี่ยมีความจำที่เป็นเลิศ ข้าได้มีโอกาสเจอท่าน ท่านช่างสมคำล่ำลือนัก "
ฉื่อหยานขมวดคิ้วของเขา
เซี่ยซินหยาน เหลือบมองไปที่พวกเขาทั้งสองและพูดด้วยเสียงต่ำ " พวกเจ้าไปก่อนได้หรือไม่ ? รอจนกว่าเราจะพูดกันเสร็จ แล้วเจ้าค่อยกลับมาพูดล้อเล่น "
ระหว่างทางกลับ เยว่จางเฟิงก็เอาแต่แกล้งนางและ ฉื่อหยาน แม้ว่านางจะไม่ได้สนใจมากนัก แต่บางครั้งเยว่จางเฟิงก็แกล้งนางอย่างน่ารังเกียจ นางทนไม่ได้และรู้สึกหงุดหงิดกับคนๆนี้เป็นอย่างมาก หน้าตาผิวพรรณก็ดีแถมยัง มีเสน่ห์และงดงามเหมือนหญิงสาวอีก นางทั้งชมทั้งด่าเขาในเวลาเดียวกัน
" ข้ามีบางอย่างจะบอกเจ้า" เขานั่นเห็นว่าคนอื่นนั้นไม่ต้อนรับ แต่พวกเขาก็ยังต้องการที่จะเข้าไป เขารีบยกมือและพูดด้วยท่าทางจริงจัง " มันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ข้าคิดว่าท่านหัวหน้าตระกูลเซี่ยต้องชอบแน่นอน "
เซี่ยเสินชวน ประหลาดใจ . " เรื่องอะไร ? "
" อ่า ข้ามาที่นี่ด้วยความตั้งใจดี หวังว่า เราจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรต่อกันได้ " เยว่จางเฟิงเผยรอยยิ้มบางๆ เขาก้าวไปข้างหน้า แล้วกล่าวด้วยใบหน้าเศร้าหมอง " ข้าได้ยินว่าอดีตหัวหน้าตระกูลเซี่ย เซี่ยจิงโห นั้นมีระดับการบ่มเพาะนภาแรกในระดับพระเจ้า อย่างไรก็ตาม เพราะมีบางอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นกับจิตวิญญานจุติของเขาทำให้ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยดีนัก นั่นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ? "
เซี่ยเสินชวน ขมวดคิ้วของเขา มองไปที่เขาและกล่าวว่า " ข่าวลือนั่นเป็นเป็นจริง”
ปีนั้น ในทะเลไม่มีสิ้นสุด เซี่ยจิงโหเป็นคนหนึ่งที่มีชื่อเสียงมาก ถ้าไม่ใช่เพราะมีปัญหาเกิดขึ้นในระหว่างการฝึกบ่มเพาะ และความจริงที่ว่า เขามักจะตกอยู่ในสภาวะจิตฟั่นเฟือง , ตระกูลเซี่ยก็คงไม่ถดถอยเพียงนี้
เซี่ยเสินชวน ถอนหายใจออกมาเงียบๆ เมื่อได้ยินเยว่จางเฟิงพูดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของเซี่ยเสินชวน ก็ดูแย่ลง
เยว่จางเฟิงพยักหน้า มองฉื่อหยาน แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม " ข้าสามารถช่วยท่านบรรพบุรุษเซี่ยจิงโหให้กลับเป็นปกติได้ "
ฉื่อหยานดวยตามทันทีก็กระชับขึ้น
เซี่ยเซินชวน และ เซี่ยซินหยานร่างก็สั่น พวกเขามองเยว่จางเฟิงด้วยใบหน้าสงสัย
หลินหย่าฉีก็งงสักพักก่อนพูดด้วยความตกใจ " เยว่น้อย เจ้ามาที่นี่ได้นานเท่าไหร่กัน ? ทำไมเจ้าดูเหมือนจะรู้อะไรมากกว่าอาจารย์กัน ? เขาได้เตือนข้าว่าให้ข้าห้ามเจ้าไปรบกวนผู้อื่น เจ้าต้องการจะทำอะไรกันแน่ ? "
ในขณะที่เยว่จางเฟิงหัวเราะคิกคักๆแล้วพูดว่า " อาจารย์ ได้กล่าวว่า ข้าสามารถทำอะไรก็ได้ ตราบใดที่ยังไม่ละเมิดกฎ "
เซี่ยเสินชวน ไม่เข้าใจว่าสองคนนี้กำลังพูดเรื่องอะไร ดวงตาของเขาส่องประกายแปลกประหลาดออกมา เขามองดูเยว่จางเฟิงและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ " เจ้าเด็กน้อย อย่าพูดเล่นแบบนี้ หลายสิ่งหลายอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่เจ้าคิด "
ฉื่อหยาน คุยกับเยว่จางเฟิงด้วยความประหลาดใจ " เจ้ามั่นใจนะว่าเจ้าไม่ได้พูดพล่อยๆ ? "
" พวกเจ้าไม่เชื่อข้ารึ " เยว่จางเฟิงเหมือนเขารู้สึกไม่ยุติธรรม และเขาอธิบายว่า " ข้ามีเจตนาดี ข้าจะเป็นนักกลั่นสกัดที่ดีที่สุดในอนาคต เม็ดยาที่ข้ากลั่นสกัดขึ้นมาสามารถชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นได้และช่วยชีวิตของคนๆนั้น . "
ความภาคภูมิใจของเขาทำให้เซี่ยเสินชวน และ ฉื่อหยาน ยิ่งสงสัยมากขึ้น
หลินหยาฉี เม้มปากและพูดอย่างดูหมิ่น . " แม้แต่อาจารย์ยังหวาดกลัวเม็ดยาที่เจ้ากลั่น ข้าหวังว่ามันจะไม่ฆ่าใครนะ"
" ฉื่อหยาน ทั้งสองคนเป็นใครกันแน่ ? " เซี่ยเสินชวน ถามด้วยความสงสัย
ฉื่อหยาน ก็งงอยู่สักพักก่อนที่จะอธิบาย " ข้าเองก็พึ่งเจอพกวเขา "
ใบหน้าของเซี่ยเสินชวนก็แปลกไป
" ก่อนหน้านี้ข้าเคยอยู่ในดินแดนจิตวิญญานสมบัติศักดิ์สิทธิ์ แต่ข้าถูกขับไล่ออกมาแล้ว ดังนั้นข้าจึงไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา " เยว่จางเฟิงเ หัวเราะเล็กน้อย เและจับไปยังแหวนบนิน้วของเขา ,และ ขวดหยกก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา
ภายในขวดมีเม็ดยาอยู่เพียงเม็ดเดียวมีนมีขนาดใหญ่เท่ากับเฮเซลนัท ตัวเม็ดยานั้นมีจุดเล็กๆอยู่เป็นจำนวนมาก พร้อมกับมีรังสีความร้อนมากมายแผ่กระจายออกมา.
" ข้าจะให้เม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานหนึ่งเม็ด ถ้าท่านให้เซี่ยจิงโหกินมัน ข้ามั่นใจว่า เขาจะไม่ตกอยู่ในสภาพปัจจุแน่นอน " เยว่จางเฟิงอมยิ้มกล่าวว่าในขณะที่ยื่นขวดหยก ให้เซี่ยเสินชวน .
เซี่ยเสินชวน รับมันมาในขณะที่เขายังคงสับสนและแปลกใจ เขาจ้องไปที่ขวดหยกอย่างระมัดระวังและตรวจสอบขวดด้วยสีหน้าสงสัย " เม็ดยานี่สามารถรักษาพ่อข้าได้จริงรึ ? "
" แน่นอน " เยว่จางเฟิงอย่างมั่นใจว่า
สายตาของหลินหยาฉีก็ส่องประกายประหลาดออกมา ในขณะที่นางกำลังจ้องมองเยว่จางเฟิงราวกับว่านางจ้องปีศาจ นางก็พูดขึ้น " เยว่น้อย สมองของเจ้าได้รับการกระทบกระเทือนหรือไง ? ทำไมเจ้าถึงเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานแก่ผู้อื่น ? เจ้ารู้มั้ยว่ามีสมุนไพรมากมายเท่าใดที่อาจารย์ใช้กลั่นมันขึ้นมา ? และยังมีผลึกอสูรอีกเท่าไหร่ที่ต้องใช้กลั่น ? "
" สมุนไพรห้าสิบแปดชนิด ผลึกอสูรระดับแปดสามก้อน ผลึกอสูรระดับเจ็ดยี่สิบก้อน " เยว่จางเฟิงพูดดังและชัดเจน ราวกับว่าเขากำลังนับสมบัติทั้งหมดที่อยู่ในบ้านเขา เขายักไหล่และพูดว่า " และข้ายังรู้กระบวนการการกลั่นสกัดเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานอีกด้วย เพียงแต่ระดับการบ่มเพาะของข้ายังต่ำเกินไปที่จะกลั่นสกัดมัน "
หลังจากที่เยว่จางเฟิพูดเสร็จ ทั้งฉื่อหยานและเซี่ยเสินชวนก็สั่นสะท้าน
" ถ้าเจ้ารู้เช่นนั้นแล้ว ทำไมเจ้ายังให้เขาอีกหละ ? " หลินหยาฉีถามด้วยใบหน้าที่สับสน .
" เยว่จางเฟิง เจ้ามาจากดินแดนจิตวิญญานสมบัติ จริงๆรึ ? " ฉื่อหยาน ครุ่นคิดสักพัก ก่อนระเบิดเสียงหัวเราะ ของเขาออกมา " ข้าไม่ชอบให้ใครมาหลอก "
" นี่ . . . . . . . " เยว่จางเฟิงยิ้มเก้ๆกังๆ เขาลูบมือของเขาในขณะอธิบายอย่างอัปยศ " พูดตรงๆ ข้าถูกไล่ออกจากการเป็นศิษย์ของดินแดนจิตวิญญานสมบัติ ดินแดนจิตวิญญานสมบัจิในทะเลไม่มีสิ้นสุด เป็นเพียงสาชาหนึ่งของพรรคจิตวิญญานสมบัติ "
" เจ้าไม่ได้มาจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุด ? " เซี่ยเสินชวน สีหน้าทันทีก็เปลี่ยนไป
" ใช่แล้ว " เยว่จางเฟิงพยักหน้า" ข้าได้ข้ามผ่านหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมาที่นี่"
เซี่ยเสินชวน และเซี่ยซินหยาน ใบหน้าก็กลายเป็นซีดเซียวเมื่อได้ยิน พวกเขาจ้องเยว่จางเฟิงราวกับว่ากำลังจ้องสัปประหลาด
" หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ? " ฉื่อหยาน ก็ประหลาดใจ เขาถามเซี่ยเสินชวนพร้อมกับขมวดคิ้ว " ท่านรู้จักงั้นรึ ?"
เซี่ยเสินชวน ด้วยดวงตาที่ดูซับซ้อน เขาก็ยักหน้าและบอกว่า " ข้าเคยได้ยินว่าสุดทางทิศตะวันออกของทะเลไม่มีที่สิ้นสุดเป็นหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ตามตำนาน ด้านหลังหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬเป็นศูนย์กลางของแผ่นดินรุ่งเรือง หลายพันปี นักรบระดับสูงมากมายในทะเลไม่มีสิ้นสุด ต้องการที่จะข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬไป แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครประสบความสำเร็จเลย ส่วนใหญ่พวกเขาจะตกตายภายในหมอก รวมถึงนักรบระดับพระเจ้าด้วยเช่นกัน . "
ฉื่อหยาน ก็ตกใจ
_______________________________________
ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1394 แล้วนะคะ มี 30 กลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มละ 50 ตอน หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
