SPH: บทที่ 465 ศาลาสายแห่งพั๋งกู
SPH: บทที่ 465 ศาลาสายแห่งพั๋งกู ณ ศาลาแห่งโอสถ คนๆ หนึ่ง นั่งยองๆ มองลงไปบนพื้นที่มือเท้าของตนเองอยู่ ผมที่ยุ่งเหมือนกับผักตบชวา และชุดคลุ่มที่มีรอยชำรุดทรุดโทรมเหมือนกับกิ่งไม้แห้งเหมือนใบไม้ที่เหี่ยวเฉา แทนที่จะเรียกเขาว่าผู้เชี่ยวชาญ ตอนนี้เขากลับดูเหมือนยาจกมากกว่าเสียอีก อย่างไรก็ตามไม่มีใครใน...