ตอนที่ 2 ค่ำคืนที่โหดร้าย
หลังจากที่ได้ยินเด็กหญิงกล่าว ผู้ชายคนนั้นก็หันหน้าไปด้านข้าง
“ฉันจะไม่ทำ” เขาตอบกลับ ดวงตาของเขาตรึงเด็กหญิงทำให้เด็กหญิงรู้สึกถูกคุกคามโดยรูปร่างของชายผู้นั้น
ในขณะเดียวกันหญิงสาวผมบลอนด์กับชุดเกราะก็ได้ปรากฏตัวและเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับคันธนู
“ท่านคะพวกเราได้จับพกที่อยู่ขอบนอกอานาเขตไว้เป็นตัประกันรมถึงแม่มดอย่างไรก็ตามแม่มดสองตนได้หนีออกไปก่อนที่เราจะทำการเข้าจับ อีเลียทกำลังออกตามจับพกเธออยู่”
หญิงสาวรายงานถึงชายหนุ่มและก้มหน้าให้
“แล้ผู้รอดชีวิตหละ?” เขาถามลูกน้อง เธอสั่นหัวด้วยความผิดหวังและตอบกลับไปว่า “ไม่มีค่ะท่าน พวกเขาทั้งหมดถูกดูดเลือดจนหมดตัว”
“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับดินแดนของอณาจักรอื่น การละเมิดกฏหมายและทำตามในสิ่งที่พวกเขาพึงพอใจด้วยการฆ่าผู้บริสุทธิ์ทั้งหญิงและชายอย่างไร้ความเมตตา” ชายหนุ่มกล่าวด้วยเสียงที่เยือกเย็น“ถ้าเพียงแต่คนโง่เง่าของขุนนางตัดสินใจเร็วกว่านี้การนองเลือดแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น”
“พวกกึ่งแวมไพร์ได้ถูกส่งตัวไปที่สภาแล้วใข่ไหมคะ?” หญิงสาวได้กล่าวถาม
“แต่ละสภาทำงานไม่ดีไม่ก็การเปลี่ยนร่างของบางคนเป็นไปในทางที่ผิดในขณะที่พยายามเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นพวกึ่งแวมไพร์ ดูเหมือนว่าสภาจะส่งหมายประกาศให้เราอีกฉบับหนึ่ง ซิลเวีย ทำความสะอาดที่นี่และเอาศพไปฝัง และบอกให้อีเลียทมาเข้าพบฉันเมื่อเข้าจบการไล่ล่า”
“ค่ะ ท่าน” ซิลเวียตอบและพยักหน้าพร้อมกล่าวว่า “ฉันเจอสิ่งนี้วางอยู่บนพื้น”
เธอยื่นกระดาษที่ถูกม้วนอยู่ให้กับเขา
เธอได้เห็นเขาเปิดกระดาษออกเพื่อที่จะดูว่ามันคืออะไรและได้ยินเสียงพูดพึมพำ “นี่คือรายชื่อ” เขาได้ตรวจสอบโดยคิ้วของเข้าข้างหนึ่งได้ขมวดขึ้น “เธอได้เห็นใครบางคนนอนอยู่แถวนั้นรึปล่าวตอนที่เธอเจอสิ่งนี้” เขาถาม นี่ไม่ใช่เพียงกระดาษธรรมดาเขาคิดกับตัวเอง เนื้อหาในกระดาษเป็นเนื้อหาที่เป็นความลับระดับสูง
“มากเกินไป ซากศพของพวกชาวบ้านนอนกองกระจัดกระจายไปหมดในบริเวณนั้น” สายตาของเธอได้เปลี่ยนไปยังเด็กสาว “อาเล็กแซนเดอร์ ท่านจะทำยังไงกับเด็กหญิงคนนี้” เธอได้ถาม น่าสงสารคือสิ่งที่เธอคิด ครอบครัวของเด็กหญิงได้ถูกกวาดล้างไปหมดและแถวๆนี้ก็ไม่เหลือมนุษย์สักคน
“ฉันไม่รู้” เขาตอบและได้ถอนหายใจ
ในขณะที่พวกเขาเดินผ่านห้อง เคทีย์เห็นแม่ของเธอนอนอยู่ที่พื้น เธอวิ่งไปหาพร้อมพยายามปลุกแม่ให้ตื่นแต่มันก็ไม่เกิดผล แม่ของเธอจะไม่กลับมาแล้ว เธอรู้สึกถึงมือที่เยือกเย็นบนไหล่ของเธอ เธอจึงหันกลับไปหาผู้ชายที่ช่วยชีวิตเธอไว้
“มันจะไม่เป็นไร” เขาพูดโดยมองไปยังเด็กผู้หญิง เธอสะอึกสะอื้นพร้อมฝังตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนนั้นและร้องไห้ ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าเขาควรจะทำอย่างไรในสถานการณ์แบบนี้ แต่เขาก็ได้โอบกอดเธอและปล่อยให้เธอร้องไห้ในอ้อมกอดของเขา
ซิลเวียมองด้วยความแปลกใจต่อท่าทางของท่านลอร์ดต่อเด็กหญิงผู้นี้ เธอได้เติบโตมาโดยเรียนรู้จักเขาในฐานะท่านลอร์ดของวาเลอเรีย และลอร์ดของวาเลอะเรียไม่เคยแสดงอารมณ์อ่อนไหวต่อใครทั้งสิ้น ลอร์ด อาเล็กซานเดอร์ เดลครอฟ เป็นชายหนุ่มที่ไม่แม้แต่จะสนใจให้น้ำกับคนที่กำลังจะตาย อย่าว่าไปถึงการให้ใครสักคนยืมไหล่ให้ร้องไห้ แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอเห็นคือเขากำลังปลอบใจเด็กหญิงคนนี้ มากไปกว่านั้นคือเด็กหญิงเป็นมนุษย์ เขาไม่เคยแม้แต่จะมั่วสุมกับมนุษย์นอกจากพวกที่มีประโยชน์ต่อเขา
เคทีย์ไม่รู้จะทำอย่างไร เธอรู้สึกโดดเดี่ยวและเคว้งคว้าง เมื่อเธอหยุดร้องไห้เธอได้ถอยหลังกลับไป และมองชายหนุ่มด้วยดวงตากลมโตสีน้ำตาลของเธอ เขาดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างก่อนที่จะพูด
“เด็กหญิงคนนี้จะอยู่กับฉันจากนี้ไป” อาเล็กซานเดอร์ได้ตัดสินใจ ซิลเวียได้หันไปหาเขาอย่างฉับไว ไม่มีสิ่งไหนที่เธอแคลงใจที่ลอร์ดแวมไพร์จะสนใจในมนุษย์ แต่นี่คือเด็กสาวที่เด็กมากๆคนหนึ่ง “เมื่อเธอโตขึ้นเราสามารถส่งเธอไปอยู่กับครอบครัวมนุษย์”
“ฉันหวังว่าอย่างนั้น” ซิลเวียได้ตอบ “เรามีมนุษย์ทำงานอยู่ที่ปราสาทดังนั้นมันคงไม่น่ามีปัญหาอะไร” ถ้าพวกเขาทิ้งเธอไว้กับมนุษย์คนอื่น พวกเขาจะไม่รู้ว่ามนุษย์เหล่านั้นจะปฏิบัติกับเด็กสาวดีหรือไม่ พวกทาสยังคงเกรี้ยวกราด
“เธอชื่ออะไรหรอ?” อาเล็กซานเดอร์ถามด้วยน้ำเสียงอย่างมีอำนาจและด้วยสายตาที่เพ่งมองไปยังเด็กสาวจนทำให้เด็กสาวรู้สึกไม่ไว้ใจเขา
“ถามเธอแบบนั้น เธอกำลังทำให้เด็กน้อยที่น่าสงสารกลัว อาเล็กซ์ ยิ้ม” ซิลเวียกล่าว เขาจึงมองไปทางอื่นเพื่อที่จะทำให้สายตาของเขานิ่มนวลขึ้น เขาได้พยายามยิ้ม แต่ในทางกลับกันมันทำให้ลูกน้องของเขาขำ
“คุณเรียกแบบนั้นว่ายิ้มหรอ?” ซิลเวียได้ถามเขา
“เอาเถอะ แค่จัดการเรื่องนี้ก็พอ” เขารีบหันไปมองเธอแล้วเดินออกจากบ้านไป หญิงสาวได้เดินเข้าไปหาเด็กหญิงและคุกเข่าลง
“สวัสดี ฉันขื่อซิลเวีย และนั่นคืออาเล็กซานเดอร์” เธอได้แนะนำตัวด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “พวกเราไม่ได้มาเพื่อทำร้ายเธอ แต่พวกเรามาเพื่อช่วยเหลือเธอ” “เธอชื่ออะไรหรอ ที่รัก?”
“แคทเธอรีน” เด็กหญิงตอบกลับหลังจักได้รับรอยยิ้มของหญิงสาว