TB:บทที่ 8 มหาเศรษฐี
TB:บทที่ 8 มหาเศรษฐี
ในไม่ช้า ชายวัยสี่สิบคนหนึ่งเดินมาหาเขาช้าๆเนื่องจากการชี้แนะของพนักงาน
"ผู้จัดการฉาง ท่านนี้คือผู้ที่อยากขายเพชรที่ฉันได้บอกผู้จัดการฉางค่ะ" พนักงานบอกกับชายคนนั้น
"เสี่ยวหลิว คุณน่าจะกำลังยุ่ง สุภาพบุรุษท่านนี้ ไว้เป็นหน้าที่ของฉันเอง” ผู้จัดการฉางบอกกับเสี่ยวหลิว พนักงานในร้าน
ในตอนแรก ผู้จัดการฉางคิดว่าเขาจะเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่ไม่มีเงินจึงอยากขายแหวนทิ้ง แต่เมื่อเขาเห็นเฉินหลง ผู้จัดการฉางก็รู้ตัวในทันทีว่าเขาได้คิดผิดไป เพราะเฉินหลงดูเหมือนว่าจะมีออร่าบางอย่างแผ่ออกมา ประมาณว่า ‘ชีวิตของฉันเพียบพร้อมทุกอย่าง ฉันไม่ต้องการเงินหรอก’
"คุณลูกค้าครับ ผมคือผู้จัดการของร้านเครื่องประดับโจว ผมชื่อฉางกวงหนานครับ" ฉางกวงหนานแนะนำตัวอย่างสุภาพต่อเฉินหลง
"สวัสดีครับ ผู้จัดการฉาง ผมชื่อเฉินหลงครับ" เฉินหลงพูดพร้อมกับรอยยิ้ม
แจ็กกีชาน เมื่อฉางกวงหนานได้ยินชื่อของเฉินหลง เขาก็นึกถึงพี่ชายคนโตของเซียงเจียงในทันที(นักแสดง)
"มันคือตะวันออกครับ" เฉินหลงอธิบาย
"โอ้ะ ขออภัยครับ " ฉางกวงหนานยิ้มแบบเขินอายเล็กน้อย
"ไม่เป็นไรครับ" เฉินหลงไหวไหล่
"คุณเฉิน รบกวนคุณนำเพชรที่ต้องการจะขายออกมาให้ผมได้เชยชมมันก่อนได้ไหมครับ?" ฉางกวงหนานถามด้วยความสุภาพ
"ได้เลยครับ" ดังนั้นเฉินหลงจึกนำเพชรออกมาจากกระเป๋าของเขา
เมื่อเขาได้เห็นเพชรของเฉินหลง ฉางกวงหนานก็ตกใจในทันที
"คุณเฉินครับ ถ้าเป็นไปได้ เราไปเจรจากันที่ออฟฟิศของผมดีกว่า" ไม่ว่าเพชรของเฉินหลงจะเป็นของแท้หรือของปลอม แต่สำหรับฉางกวงหนานแล้วเขาไม่คิดว่าที่ร้านค้าจะมีไว้สำหรับการเจรจาทางธุรกิจ
หลังจากนั้นเฉินหลงก็เดินตามฉางกวงหนานไปที่ออฟฟิศของเขา
"คุณเฉิน ขอผมดูเพชรของคุณได้ไหมครับ?" ฉางกวงหนานกล่าว
เฉินหลงส่งมอบเพชรให้กับฉางกวงหนาน
หลังจากที่เขาได้รับเพชรมาแล้ว ฉางกวงหนานหยิบแว่นขยายขนาดเล็กออกมาแล้วใช้ดวงตาส่องเพื่อสำรวจเพชรอย่างละเอียด
ไม่กี่นาทีต่อมา ฉางกวงหนานได้วางแว่นขยายลงบนโต๊ะอย่างเบามือ จากนั้นเขาก็มองไปทางเฉินหลง
"คุณเฉิน เพชรของคุณมีคุณภาพสูงทั้งขนาดและคุณภาพ แต่ถึงอย่างนั้นเพชรเม็ดนี้ยังไม่ได้ถูกเจียระไนดังนั้นมูลค่าของเพชรจึงลดลง"
"ผู้จัดการฉาง เพชรเม็ดนี้มีมูลค่าเท่าไหร่ครับ?" เฉินหลงถาม
"ถ้าผมซื้อ ผมให้ราคาอยู่ที่ 10 ล้านหยวนครับ" ฉางกวงหนานตอบตามความจริง
เพชรของเฉินหลงมีน้ำหนักอย่างน้อย 20 กะรัต สามารถทำให้ดูดีขึ้นด้วยการขัดเงานิดหน่อย และถ้าทำมันไปทำเป็นเครื่องประดับแล้ว มันจะกลายเป็นเพชรที่มีมูลค่ามากมาย แต่อย่างไรก็ตามฉางกวงหนานต้องการซื้อมันในราคา 10 ล้านหยวนเท่านั้น
"ตกลง 10 ล้านก็ 10 ล้านครับ" เฉินหลงยังคงใจเย็น
อย่างไรก็ตาม ถึงเฉินหลงจะมีท่าทีที่สงบนิ่ง แต่ในใจของเฉินหลงกลับรู้สึกเบิกบานนานแล้ว เงินสิบล้านหยวนเชียวนะไม่ใช่แค่หนึ่งพันหยวน ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็ถึงเขาจะทำงานหาเงินมาทั้งชีวิต เฉินหลงก็ไม่มีทางได้เงินสิบล้านมาครอบครองได้แน่
"คุณเฉินหลง คุณต้องการขายเพชรเม็ดนี้ให้กับเราจริงๆเหรอครับ? " ฉางกวงหนานถามเพื่อยืนยันอีกฝ่าย
"ใช่ครับ ฉันมาที่นี่เพื่อขายเพชร ถ้าคุณซื้อมันโดยบริสุทธิ์ใจ ทำไมผมจะไม่ขายให้คุณล่ะครับ? แล้วอีกอย่างคือผมยังมีเพชรอีกนะ ถ้าคุณต้องการซื้อเพิ่มผมก็จะขายมันให้คุณด้วยครับ" เฉินหลงสัมผัสที่เพชรอีกเม็ด
เพชรเม็ดนี้สามารถขายได้ถึง 10 ล้านหยวน แน่นอนว่าเฉินหลงจะขายเม็ดที่สองต่อเช่นกัน
"คุณเฉิน คุณมีอีกเหรอครับ?" ฉางกวงหนานมองเฉินด้วยความแปลกใจ
เขาดีใจที่ได้เห็นเพชรที่มีคุณภาพเช่นนี้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเฉินหลงจะมีมันอีก
"ผู้จัดการฉาง คุณสามารถตรวจสอบคุณภาพของเพชรก่อนได้นะครับ" เฉินหลงส่งเพชรให้กับฉางกวงหนาน
ฉางกวงหนานหยิบแว่นขยายขึ้นมาทันทีและตรวจดูมันอีกครั้ง
หลังจากที่ตรวจทานเสร็จเรียบร้อย เขายังคงเสนอราคา 10 ล้านหยวนเหมือนเดิม
"ผู้จัดการฉาง ถ้าคุณต้องการซื้อมันจริงๆ เรามาเริ่มการขายกันเถอะครับ" เฉินหลงไม่สามารถรอช้าได้
"คุณเฉิน รบกวนรอสักครู่ จริงอยู่ที่เงิน 20 ล้านไม่ใช่เรื่องที่ผู้จัดการอย่างผมจัดการไม่ได้ แต่ผมต้องแจ้งเรื่องกับที่สำนักงานใหญ่ก่อนมอบค่าตอบแทนให้กับคุณครับ" ฉางกวงหนานกล่าว
"ตกลงครับ รบกวนคุณไม่ปล่อยให้ผมรอนานเกินไปนะครับ" เฉินหลงพยักหน้า
"ไม่ครับ คุณแค่นั่งรอสักครู่ แล้วผมจะกลับมาในไม่ช้า" ด้วยเหตุนั้นฉางกวงหนานจึงเดินออกจากออฟฟิศไปและจัดการเรื่องต่างๆ
สำหรับฉางกวงหนาน หากเขาทำผลงานได้ดีในธุรกิจนี้ บริษัทก็จะให้การสนับสนุนและส่งเสริมเขาแน่นอน แน่นอนจางกวงหนานนั้นมั่นใจมาก
หลังจากฉางกวงหนานออกไป เฉินหลงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเล่นเกม
"คุณโจว ใช่ครับ" ฉางกวงหนานออกไปข้างนอกและแจ้งเรื่องที่เกิดขึ้น
"ถ้าเป็นอย่างที่คุณพูด เราจะซื้อเพชรสองเม็ดนั้น อย่างไรก็ตามเมื่อได้มันมาแล้วคุณจะต้องตรวจสอบเพชรอย่างละเอียดอีกครั้งและอย่าปล่อยให้คนอื่นทำอะไรกับมัน นอกจากนี้ถ้าเป็นไปได้ใปสืบข้อมูลของเฉินหลงและที่มาของเพชรด้วย " เสียงจากปลายสายของโทรศัพท์
"รับทราบครับ คุณโจว" หลังจากฉางกวงหนานพูดจบ เขาก็ได้ยินว่าอีกฝ่ายได้วางสายไปแล้ว
หลังจากวางสาย ฉางกวางนานก็เดินเข้ามาในออฟฟิศด้วยความตื่นเต้น
"คุณเฉิน ทางสำนักงานใหญ่อนุมัติแล้วครับ ตอนนี้เราทำธุรกรรมกันได้แล้วครับ" ฉางกวงหนานส่งยิ้มให้เฉินหลง
"ดีมากครับ" เฉินหลงพยักหน้าอย่างใจเย็น
อย่างไรก็ตามเขาก็รู้สึกตื่นเต้นสุดๆ
เมื่อวาน เราเพิ่งถูกคนอื่นไล่ออกเหมือนคนไร้ค่า แต่ในตอนนี้เรากำลังจะเป็นมหาเศรษฐีแล้ว นับว่าชีวิตที่ขึ้นๆลงๆนี่น่าตื่นเต้นจริงๆ
"คุณเฉิน ผมจะร่างสัญญาขึ้นมาก่อนนะครับ หลังจากที่คุณอ่านมันแล้วเราจะทำข้อตกลงกัน" ฉางกวงหนานพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ตามข้อตกลงนี้มีเงินมูลค่าถึง 20 ล้านหยวนอยู่ ฉางกวงหนานไม่สามารถทำเป็นเล่นได้
"ได้เลยครับ"
ในไม่ช้า ฉางกวงหนานก็สั่งให้เลขานุการของเขาร่างข้อตกลง
หลังจากได้เห็นมัน เฉินหลงได้ลงนามในนั้น
ในทำนองเดียวกัน ฉางกวงหนานก็ลงนามชื่อของเขาเองและตราประทับอย่างเป็นทางการของบริษัท
"ผู้จัดการฉาง ลองตรวจทานเพชรอีกครั้งนะครับ" หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย เฉินหลงก็บอกกับฉางกวงหนาน
ฉางกวงหนานยังคงมีท่าทางสุภาพ เขานำแว่นขยายออกมาอีกครั้ง เขาตรวจดูเพชรทั้งสองเม็ดอย่างระเอียดและรอบคอบ หลังจากที่มั่นใจได้ว่าเพชรทั้งสองเม็ดนั้นเป็นของแท้ ฉางกวงหนานก็ได้โอนเงิบจำนวน 20 ล้านหยวนไปยังบัญชีของเฉินหลงในทันที
หลังจากได้รับข้อความว่าเงิน 20 ล้านได้เข้าบัญชีของเขาเรียบร้อยแล้ว ในที่สุดเฉินหลงได้ระบายยิ้มออกมาผ่านหน้าเขาด้วยความสุข
"ขอบคุณครับ ผู้จัดการฉาง" เฉินหลงยิ้มและยื่นมือขวาไปทางจางกวงหนาน
"ขอให้ร่ำรวยกันถ้วนหน้านะครับ" ฉางกวงหนานยิ้มตอบและยื่นมือขวาไปจับเฉินหลงเช่นกัน
"คุณเฉิน นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว ผมอยากเชิญคุณไปร่วมโต๊ะรับประทานอาหารเย็นด้วยกันได้ไหมครับ?" ฉางกวงหนานกล่าว
"ผู้จัดการจาง คุณไม่ต้องสุภาพกับผมขนาดนั้นก็ได้ครับ ถ้าคุณอยากเลี้ยงมื้อเย็นผม ผมก็ยินดีครับ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแล้วเพชรทั้งสองเม็ดของผมก็คงไม่ได้ขายได้ราบรื่นขนาดนี้หรอกครับ" เฉินนานพูดด้วยความสุภาพ
"คุณเฉิน ไม่ต้องสุภาพกับผมก็ได้ครับ ขอโอกาสให้ผมได้แก้ตัวอีกครั้ง" ฉางกวงหนานกล่า
"ได้เลยครับ ถ้าอย่างนั้นมื้อนี้ปล่อยให้ผู้จัดการจางเป็นเจ้ามือเอง" ฉางกวงหนานบอกกับเฉินหลงว่าเขาไม่ต้องสุภาพกับอีกฝ่ายมากนัก