SB:ตอนที่ 4 เตาหลอมหมื่นอสูร

SB:ตอนที่ 4 เตาหลอมหมื่นอสูร

อย่างที่คาด การโจมตีของลู่หยางทำให้มันไม่ทันตั้งตัว มันกระเด็นลอยในอากาศ มันยากที่จะหลบลูกศรนี้ แต่ ลู่หยางยังประเมินค่าสุนัขยักษ์มาสทิฟนี่ต่ำเกินไปและในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดมันสามารถหลีกเลี่ยงจุดสำคัญได้ ศรโดนเพียงหลังของมัน

"ต้าเฮย" ผสาน! "ใบหน้าของลู่หยางเปลี่ยนไปทันใดนั้นเขาก็ตะโกนและพุ่งลูกศรไปที่สุนัขยักษ์

ต้าเฮยพุ่งเป็นแสงสีดำเข้ารวมร่างกับลู่หยาง ทันใดนั้นร่างกายของ ลู่หยาง ได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าประหลาดกล้ามเนื้อของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นและมือทั้งสองของเขากลายเป็นกรงเล็บแหลมคมเส้นเลือดดำที่แปลกประหลาดก็เหมือนลำธารที่ปกคลุมร่างกายของเขาทั้งหมดและพลังงานฉีระเบิดออก ทำให้สุนัขยักษ์หวาดกลัว

"ฟุบบบ" ลูกเกาทัณฑ์พุ่งแหวกอากาศ มันรวดเร็วราวกับสายอสนีบาตเพียงพริบตาก็ไปถึงสุนัขยักษ์ พลังงานรุนแรงส่งผลให้เจ้าสุนัขกลิ้งไปกับพื้น

ผสานร่างกาย! มันเป็นความสามารถพื้นฐานที่สุดของผู้ฝึกอสูร การผสานกับสัตว์สงครามสามารถเพิ่มความสามารถในด้านต่างๆเช่นความแข็งแกร่งความเร็วการป้องกันและอื่น ๆ ลูกศรนั้นมีความแข็งแรงอย่างน้อยสี่ร้อยกิโลกรัมดังนั้นมันจึงทะลุร่างเจ้าสุนัขตัวใหญ่ได้อย่างง่ายดายทำให้เกิดความเสียหายอย่างมาก

"แคร๊ก" แรงที่แกร่งเกินไปทำให้เกาทัณฑ์ในมือลู่หยางหักลง นี่เป็นถึงเกาทัณฑ์ใหม่ที่ลู่หยางใช้ มันแข็งแรงกว่าเดิมมาก ทว่า มันก็มิอาจสามารถต้านทานพละกำลังของลู่หยางในตอนนี้ได้

"มันยังไม่ตาย!" แม้ศรนี้ทำให้เจ้าสุนัขยักษ์บาดเจ็บสาหัส แต่มันยังไม่สิ้นชีพ บัดนี้เจ้าสุนัขยักษ์ลุกขึ้นมา ในขณะที่เกาทัณฑ์ในมือลู่หยางได้หักลง

"ดูท่า ต้องปะทะกับมันเท่านั้น!" เจ้านี่มันบาดเจ็บสาหัสเยี่ยงนี้ดูท่าข้าจะพอมีเวลา! "ลู่หยางนำกริชออกมาจากเอว เอนตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย จากนั้นพุ่งไปราวกับเสือดำ"

แม้การผสานกับต้าเฮยจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา ทว่านี่เป็นเพียงชั่วคราว ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาตอนนี้สถานะนี้จะคงอยู่เพียงประมาณสองนาที

เขาเสียเวลาไปราวยี่สิบวินาทีแล้ว ลู่หยางจำเป็นต้องจัดการเจ้านี่ภายในหนึ่งนาทีสี่สิบวินาทีมิเช่นนั้น หากการผสานสิ้นสุดลง เขาจะเข้าสู่สภาพอ่อนแอในระยะเวลาหนึ่ง

ทว่าเจ้าสุนัขยักษ์มันบาดเจ็บสาหัสอยู่ ตราบที่ลู่หยางระมัดระวังเขาย่อมจัดการมันได้

"ติ๊ง" "พบสุนัขพันธ์ยักษ์จำนวนสี่สิบสามตัว สี่สิบสองตัวเป็นอสูรชั้นต้น อีกหนึ่งมีสายเลือดชั้นยอด" ทว่าขณะที่ลู่หยางกำลังจัดการเจ้าสุนัขบาดเจ็บ เขาได้ยินเสียงระบบในหัว

"อะไรนะ?" สีหน้าลู่หยางเปลี่ยนในทันใด เขารู้สึกว่าบางอย่างไม่เข้าท่าแล้ว เจ้าสุนัขที่บาดเจ็บส่งเสียงคร่ำครวญออกมาอย่างกระทันหันและเสียงก็ดังไปไกลมากราวกับว่ามันเป็นสัญญาณบางอย่าง

"บ้าชิบ เจ้าบ้านี่มันกำลังเรียกพวกมันมา" หัวใจลู่หยางหยุดเต้น เขาไม่คาดว่าเจ้าสุนัขนี่จะมีพรรคพวก น่าประหลาดที่เจ้าสุนัขนี่ออกจากกลุ่มมันมาหาอาหารตัวเดียว และช่างบังเอิญที่กลุ่มเจ้าหมายักษ์นี้อยู่นอกระยะตรวจจับของลู่หยาง

เป็นอย่างที่ลู่หยางคิด เจ้าสุนัขนี่เมื่อเห็นว่ามันมิอาจต่อกรกับลู่หยาง มันเรียกพรรคพวกของมันมาทันที เสียงหอนมันมาจากร้อยเมตรข้างหน้า ด้วยความเร็วของสุนัขพันธ์นี้ มันคงจะถึงในไม่ช้า

"ตายซะ" นัยน์ตาลู่หยางฉายแววเย็นชา ในช่วงวิกฤตินี้ เขาใช้กำลังทั้งหมดที่มี จุดเด่นของต้าเฮยคือความว่องไวอยู่แล้ว เมื่อผสานร่างกัน ลู่หยางมีความรวดเร็วว่องไวขึ้นมหาศาล

เจ้าสุนัขยักษ์คำราม ราวกับต้องการฉีกทึ้งมนุษย์ตนนี้เป็นชิ้นๆ อย่างไรก็ตามเนื่องจากได้รับบาดเจ็บหนักความแข็งแกร่งความเร็วและความว่องไวของมันด้อยกว่ามาก่อนดังนั้นจึงไม่สามารถต่อสู้กับลู่หยางได้ ภายในเวลาไม่กี่วินาทีลู่หยางก็กดมันลงบนพื้นอย่างแรงโดยมีกริชจ่ออยู่ที่คอ

ทว่า ลู่หยางไม่มีเวลาดีใจ พรรคพวกของมันเริ่มมาถึงระยะสามสิบเมตรแล้ว ตัวแรกที่มาถึงมีร่างใหญ่โตแข็งแกร่งยิ่งกว่าตัวที่ลู่หยางเผชิญหน้าด้วย

ลู่หยางจ้องไปที่เจ้าสุนัขยักษ์มือเขาล้วงเอาแก่นผลึกออกจากตัวมันในสองชั่วลมหายใจ ณ ตอนนี้ เจ้าสุนัขยักษ์ได้มาในระยะสิบเมตรแล้ว

"วิชาควบคุมอสูร!" "แก่นผลึกชั้นต้นในมือเขาอันตรธานไปในพริบตา" ในเวลาเดียวกันลู่หยางก็กลิ้งตัวลงบนพื้นแทบหลบการโจมตีของสุนัขยักษ์ไม่รอด

หลังจากกลิ้งลงไปบนพื้นลู่หยางก็กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ใกล้ ๆ และหลบพรรคพวกตัวอื่นของมัน บัดนี้ พรรคพวกอีกสี่ตัวของมันมาถึง ตัวที่แกร่งที่สุดกำลังร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดราวกับมันกำลังต่อต้านบางสิ่ง

"ล้มเหลวหรอ?" "บัดซบจริงๆ" ขนาดอัตราล้มเหลวมีแค่40%ข้ายังล้มเหลวเนี่ยนะ! "ลู่หยางกระวนกระวาย" แม้เขาไม่หวังว่ามันจะสำเร็จทว่า หากมันล้มเหลวเขาคงเซ็งและไม่ยินดีเป็นแน่ เพราะอัตราสำเร็จถึง 60% นี่มันไม่น้อยเชียวนะ

"ท่าไม่ดีแล้ว ข้ามิอาจคงสภาพร่างผสานอีกต่อไป" "ข้าต้องไปจากนี่ให้เร็วที่สุด" ลู่หยางหน้าซีด เขาอยู่ใต้ต้นไม้ มิอาจหนีจากพวกมันได้ เมื่อเขาคลายร่างผสาน เขาแทบไม่มีกำลังในการโดดหนี นี่เริ่มยากแล้ว

ลู่หยางโดดมาที่ต้นไม้ด้านข้าง เป็นอย่างที่คาดพวกมันตามเขามา ทว่า ลู่หยางรู้สึกบางอย่างแปลก สุนัขที่แข็งแกร่งสุดมิได้ตามเขามา

"ติ๊ง" ควบคุมสำเร็จ! ได้รับสุนัขพันธ์ยักษ์ อสูรชั้นต้น สายเลือดสามัญ ในความเป็นจริง เพียงไม่กี่ลมหายใจพึ่งผ่านไปเท่านั้นเอง

เมื่อใช้วิชาคุมอสูร อสูรนั้นจะพยามต่อต้านอยู่ชั่วลมหายใจหนึ่ง ช่วงเวลานี้ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายและระดับเทคนิคการควบคุมสัตว์ร้าย ยิ่งอสูรแข็งแกร่ง มันยิ่งต้านแรงขึ้น กระทั่งอาจทำให้วิชาคุมอสูรไร้ผลเลยก็ได้

ความรู้สึกอบอุ่นซึมซาบเข้าสู่ร่างกายของลู่หยาง ร่างเนื้อ กระดูกเขา กำลังแข็งแกร่งขึ้น ทุกครั้งที่เขาคุมอสูรสำเร็จ ร่างเขาจะแกร่งขึ้น

ลู่หยางรู้สึกได้ว่าครั้งนี้การเสริมความแข็งแกร่งเขาไม่มากเท่าแต่ก่อน มันจะลดน้อยลงเรื่อยๆเว้นแต่ว่าเขาคุมอสูรที่ชั้นสูงขึ้นหรือมีสายเลือดที่สูงขึ้น

"ติ๊ง" บัดนี้ท่านสามารถใช้งานเตาหลอมหมื่นอสูรได้ ใช้แก่นผลึกชั้นต้นหนึ่งหน่วย ต้องการเปิดใช้งานหรือไม่? ไม่นานจากนั้น ระบบฝึกอสูรแสดงออกมา

"เตาหลอมหมื่นอสูร?" ลู่หยางตกใจ ไม่คาดคิดว่าหลังจากคุมอสูรสงครามตัวที่สอง ความสามารถลึกลับนี้จะถูกเปิดใช้งาน

"เปิดใช้งาน"

"ติ๊ง" เตาหลอมอสูรถูกเปิดใช้งาน! มันสามารถหลอมอสูรสงครามในระดับเดียวกันและทำให้สายเลือดบริสุทธ์ขึ้น(มีศักยภาพในการพัฒนาสายเลือด) อัตราส่วนคือสิบต่อหนึ่ง ทันใดนั้น ระบบแจ้งว่าการเปิดใช้งานสำเร็จ ข้อมูลเกี่ยวกับเตาหลอมหมื่นอสูรแสดงขึ้นมา

"แหม่มมเอ้ย!" เตาหลอมหมื่นอสูรนี่ไม่เลวจริงๆ ฮ่าฮ่า! ลู่หยางมิอาจฝืนหัวเราะได้ เขามองไปที่สุนัขยักษ์สี่ตนใต้ต้นไม้ด้วยความโล�

บัดนั้นใจลู่หยางเดือดพล่าน สายตาอันโลภโมโทสันส่งผลให้เจ้าสุนัขยักษ์สี่ตนถึงกับสั่นกลัว อสูรนั้นว่องไวต่อภยันอันตราย และมันบอกได้เลยว่าเจ้ามนุษย์บนต้นไม้นี่เป็นตัวอันตรายถึงขีดสุด

ตราบเท่าที่เขาหลอมอสูรสายเลือดเดียวกันสิบตน เขาสามารถเพิ่มระดับสายเลือดของอสูรสงครามได้ นี่มันฝ่าฝืนกฎเกณฑ์สวรรค์เพียงใด อสูรยิ่งหายากเมื่อสายเลือดสูงขึ้น และยิ่งยากต่อการควบคุม

แต่ด้วยเตาหลอมหมื่นอสูรนี้ ลู่หยางสามารถใช้อสูรชั้นต่ำจำนวนมากเพื่อสร้างอสูรชั้นสูง ตราบเท่าที่เขามีอสูรเพียงพอ เขาสามารถได้อสูรสายเลือดปราชญ์แม้กระทั่งสายเลือดในตำนานมาครอบครอบ

ทว่า อสูรเป้าหมายจะต้องมีศัพยภาพในการพัฒนาสายเลือด เช่น สายเลือดของต้าเฮยปัจจุบันเป็นเพียงสามัญที่มีสายเลือดปราชญ์

"แม้ความสามารถนี้จะเยี่ยม แต่มันต้องวางแผนในระยะยาว" ลู่หยางถอนหายใจทันทีรู้สึกหดหู่ อย่างที่คาด โลกในบี้ทุกสิ่งต้องใช้เงิน!

พูดง่ายๆหากเขาต้องการยกระดับสายเลือดต้าเฮย เขาต้องใช้แก่นผลึกชั้นต้นร้อยหน่วย

หลังจากสั่งอสูรตนใหม่โจมตีสุนัขยักษ์สี่ตนนั้น ลู่หยางฉวยโอกาสหลบหนี บัดนี้แค่เที่ยง แต่เขามีงานต้องกลับไปทำ ดังนั้นเขาล่าสัตว์เล็กน้อยและนำมันกลับมา

"หืมม" ทำไมเสียงดังเยี่ยงนี้ ดูเหมือนมาจากตระกูลเซวีย "เมื่อเขาก้าวเข้ามาในเมืองชิงหยาง ลู่หยางรู้สึกได้ว่าบางอย่างผิดปกติ" ทุกคนน่าจะกินมื้อเที่ยงกันอยู่ ทำไมทุกคนออกมาจากบ้าน?

"พี่หยาง! "แย่แล้วพี่หยาง!" บัดนี้เด็กชายตัวเล็กวิ่งไปหาลู่หยาง

"เอ้อโกวจื่อ เกิดอะไรขึ้น" "หน้าผากเจ้า....." ลู่หยางมองหน้าผากของเด็กชายนั้น ทันใดนั้นเค้ามีความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้น