MATOP ตอนที่ 6
โรแลนด์นั้นเป็นแฟนตัวยงของหนังแนวสยองขวัญและลึกลับมาโดยตลอด เขายังเคยจินตนาการไปมากมายว่าเขาจะทำยังไง เมื่อเขาเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดหรือผี
ในจินตนาการของนั้น เขาช่างกล้าหาญและมุ่งมั่น แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เขาก็ยังสามารถดิ้นรนเพื่อหลบหนีออกมาได้
แต่เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดตัวจริง โรแลนด์ก็ตระหนักว่าจินตนาการที่เขาเคยวาดฝันนั้น มันเป็นเพียงแค่ฝันกลางวันที่ไร้สาระ เพราะมันเปรียบดั่งถูกค้อนที่เรียกว่าความเป็นจริงทำลายลงได้อย่างง่ายดาย
และนอกจากนี้สิ่งที่เขาเผชิญนั้น ก็ไม่ใช่ค้อนแห่งความจริง มันเป็นแค่เกมเท่านั้น
แมงมุมยังไม่เห็นโรแลนด์ หากโรแลนด์หนีไปตอนนี้ เขาคงจะหนีได้พ้น แต่เมื่อเขาเห็นเด็กสามคนที่กำลังร้องไห้และตัวสั่นด้วยความตกใจกลัว เขาก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหมุนตัวกลับแล้ววิ่งหนีไป
เรานั้นสามารถหาข้อแก้ตัวได้นับหมื่นข้อที่จะอ่อนแอ แต่ต้องการเพียงเหตุผลข้อเดียวที่จะกล้าหาญ
โรแลนด์ก้มหน้าและพบก้อนหินกับกิ่งไม้หัก ๆ เขาหักปลายด้านบนของกิ่งไม้เพื่อที่จะทำให้แหลม
“ฉันเป็นคนเล่นเกม และนี่คือเกม ฉันจะต้องไม่กลัว”
โรแลนด์บ่นกับตัวเอง ในตอนนี้แมงมุมก็ไต่ไปบนต้นไม้อีกครั้ง แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างออกไปประมาณ 10 เมตร แต่เขาก็มองเห็นเปลือกบนต้นไม้ที่แตกและรู้สึกเหมือนพื้นโลกกำลังสั่นสะเทือน
เด็กทั้งสามคนบนต้นไม้เกือบจะร่วงลงมา ซึ่งทำให้เด็กเหล่านั้นกลัวมากยิ่งขึ้น พวกเขากรีดร้องและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง น้ำหูน้ำตานองทั่วใบหน้า พวกเขาไม่สามารถดูน่าสงสารได้มากกว่านี้ได้อีกแล้ว
โรแลนด์ไม่สามารถรอได้อีกต่อไป
เขาคว้าก้อนหินแล้วขว้างมันออกไปพลางตะโกนเสียงดังว่า “ไอ้สัตว์ประหลาด มองมาทางนี้สิ!”
แม้ว่าโรแลนด์จะไม่ได้มีการเล็งเป้าหมายที่ดีมากนัก แต่แมงมุมก็ใหญ่เกินกว่าที่เขาจะพลาดได้ หินกระทบร่างกายทำให้เกิดเสียงเหมือนโลหะแปลก ๆ ก่อนที่มันจะกระเด็นไปทางอื่น
เมื่อมันสัมผัสการโจมตีจากด้านหลังแมงมุมยักษ์ก็ขยับตัวด้วยขาทั้งแปดข้างแล้วหมุนกลับมาทางเขาอย่างรวดเร็ว
โรแลนด์อ้าปากค้างกับหน้าตาที่น่ารังเกียจของแมงมุม มันมีดวงตาสีแดงที่ทับซ้อนกันกว่าหนึ่งร้อยดวงบนหัวของมัน ผู้ป่วยที่เป็นโรคกลัวรูคงจะสูญเสียความกล้าที่จะต่อสู้ไปในทันที
ที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือมันมีเคียวดำคู่หนึ่งยื่นออกมาจากมุมปากทั้งสองข้าง พวกมันยาวและแหลมคมแถมยังมีหนามตรงปลาย ไม่ยากเลยที่จะจินตนาการว่าบาดแผลที่เคียวนั้นสร้างจะต้องสยดสยองแค่ไหน
มันเป็นธรรมดาที่สัตว์นักล่าจะดูเป็นเช่นนั้น
โรแลนด์มีความคิดที่จะใช้เวทมนตร์ เขาจำได้ว่านอกจากความสามารถทางภาษาเขามีเวทมนตร์ระดับหนึ่งอีกสองคาถาคือ “Inferior Fireball” และ “Hand of Magic” ที่เขาเรียนรู้เมื่อตอนสร้างตัวละคร
แต่เนื่องจากหัวของเขานั้นอาจระเบิดได้หากเขาใช้เวทย์มนตร์ไม่สำเร็จ โรแลนด์จึงเลิกคิด เพราะถ้าหากฮีโร่เสียชีวิตก่อน คงจะไม่มีความหวังสำหรับเด็กทั้งสามคนนั้น
แมงมุมยักษ์จับจ้องไปที่โรแลนด์ชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นมันก็หันหลังกลับและกระแทกต้นไม้อีกครั้ง ทันใดนั้นเด็กทั้งสามก็กรีดร้องออกมา
โรแลนด์ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพุ่งไปยังแมงมุมซึ่งมันก็ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรเมื่อเขาเข้าหา โรแลนด์ยกกิ่งไม้ขึ้นและฟาดเข้าไปที่ข้อต่อของขาขวาหลังสุดของแมงมุม
โรแลนด์เรียนรู้ว่าร่างของแมงมุมนั้นแข็ง จากการที่เขาพยายามขว้างก้อนหินใส่มันในตอนแรก ดังนั้นโรแลนด์จึงพยายามโจมตีไปที่ข้อต่อของขาแมงมุมแทน ตามความเข้าใจพื้นฐานด้านชีววิทยาข้อต่อของสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่บาดเจ็บได้ง่ายที่สุด
ไม้กระแทกเข้ากับข้อต่อของแมงมุมอย่างแรง จากนั้นโรแลนด์ก็รู้สึกประหลาดใจหลังจากพบว่าเขานั้นดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากกว่าที่เขาคิด แต่ในฐานะผู้ใช้เวทย์มนตร์เขามีค่าพละกำลัง เพียง 5 แต้มเท่านั้น แล้วเหล่า Warrior (นักรบ) จะแข็งแกร่งแค่ไหนกัน เพราะพวกเขามีค่าพละกำลัง 10 แต้มตั้งแต่เริ่มต้น
ของเหลวสีเขียวในร่างกายสาดกระเซ็นเมื่อขาของแมงมุมยักษ์ถูกฟาดลงไป จากนั้นสัตว์ประหลาดก็กรีดร้องและโกรธ มันหมุนตัวกลับมาอย่างรวดเร็วและเคียวดำก็ฟันลงมาใส่ศัตรูของมันอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าโรแลนด์จะเตรียมพร้อมและกระโดดถอยหลังในวินาทีที่แมงมุมหันกลับมา แต่การกระโดดของเขานั้นก็ไม่ไกลเกินไป เพราะเขาไม่ใช่พวก Warrior หรือคลาสที่มีความว่องไว เคียวดำสองข้างนั้นเจาะลงไปบนขาของเขาและปักตัวเขาลงกับพื้น
มันเจ็บปวด... แต่ก็ยังพอรับได้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาก็รู้สึกแค่ 1 ใน 10 ของความเจ็บปวดที่แท้จริงเท่านั้น
แมงมุมตัวมหึมาคร่อมลงไปบนตัวของโรแลนด์ แล้วลากเขาไปกับพื้นทิ้งรอยของเลือดไว้เป็นทางยาวบนพื้นด้านหลังของเขา
เมื่อมันเห็นว่ามันมีเหยื่อแล้ว แมงมุมยักษ์ก็อ้าปากของมันขึ้นอย่างช้าๆ
ตอนนั้นเองโรแลนด์ทิ่มปลายไม้ด้านแหลมของเขาเข้าไปในปากของแมงมุมอย่างแรงและตะโกนขึ้นไปบนต้นไม้ "รีบลงมาแล้ววิ่งหนีไป!"
มันเป็นทุกอย่างที่เขาสามารถพูดได้แล้วเพราะแมงมุมยกตัวเขาขึ้นและทุบเขาลงกับพื้นสองครั้ง นั่นทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างแรง เขามึนศีรษะเกินกว่าจะพูดอะไรได้อีกแล้ว
เด็กทั้งสามคนกระโดดลงมาจากต้นไม้หลังจากตกใจเล็กน้อย เด็กชายสองคนร้องไห้และรีบวิ่งหนีไป แต่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ หยิบกิ่งไม้ขึ้นมาพยายามจะช่วย แม้เธอจะสั่นไปทั้งตัวก็ตาม
โรแลนด์ตะโกนด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นเธอ “ยายเด็กบ้า วิ่งหนีไป!”
เด็กหญิงคนนั้นสับสนเมื่อโรแลนด์ตะโกนใส่เธอ จากนั้นเธอทิ้งกิ่งไม้แล้ววิ่งออกไปพลางร้องไห้ โรแลนด์ค่อนข้างสบายใจที่เห็นเธอหายตัวไปแล้ว ในฐานะผู้เล่นมันไม่มีอะไรจะเสียถ้าเขาจะตายอีกสักครั้ง แต่ถ้าเด็กผู้หญิงคนนั้นตาย เธอก็จะหายไปเลย
เขาจำได้ว่าตามใบโปรโมทของเกม NPC ทั้งหมดนั้นมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง พวกเขาจะมีชีวิตสามารถจะเติบโตขึ้นและแก่ชรา พวกเขาจะประสบความสำเร็จในชีวิตและล้มเหลวได้ และเมื่อพวกเขาตายไปแล้วพวกเขาจะไม่สามารถเกิดใหม่ขึ้นมาอีก
ฉันเพิ่งช่วยชีวิตคนใช่ไหม ? โรแลนด์กำลังยิ้ม ขณะที่แมงมุมตัวใหญ่ยกตัวเขาและฟาดเขาลงกับพื้นอีกครั้ง หลังจากผ่านไปห้าครั้งสติของโรแลนด์ก็ถูกขับไล่ออกจากร่างกายของเขา
ในฐานะมุมมองบุคคลที่สาม เขาสังเกตเห็นแมงมุมฉีกร่างกายของเขาออกจากกัน เลือดสาดกระจายไปทั่วพื้น ถึงอย่างนั้นโรแลนด์ก็ยังไม่โกรธเพราะเขารู้ดีว่าแมงมุมไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานนัก ท้ายที่สุดแมงมุมจะไม่สามารถกินอะไรได้ จนกว่ามันจะกำจัดกิ่งไม้แหลมที่อยู่ในปากของมัน
ความตายกำลังรอแมงมุมตัวนี้อยู่
ในขณะนั้นก็มีตัวเลือกโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเขา : คุณอยู่ไกลจากจุดคืนชีพที่ใกล้ที่สุด คุณต้องการไปยังจุดคืนชีพที่ใกล้ที่สุดหรือไม่ ?
โรแลนด์เลือก ‘ใช่’
