CHAPTER # 2 - อลิซ
CHAPTER # 2 - อลิซ
★★★★★★★★★★★★★★★★
ผมเดินตามวิวเข้ามาภายในโรงเรียน สายตาผู้คนที่อยู่ข้างในทำไมมองผมแบบนั้น มองผมเหมือนฆ่าใครตายอย่างนั้นแหละ แต่สถานที่กว้างขนาดนี้ผมจะจำทางได้ไหม
.
.
.
ตอนนี้ผมมายืนอยู่หน้าห้อง ห้องหนึ่งที่มีชื่อผมกับวิวอยู่หน้าห้อง ถ้าให้ทำเดานะ ที่นี่ต้องเป็นหอพักแน่เลย และนี่ห้องผมกับวิว รู้สึกดีจริงๆได้อยู่ใกล้คนสวย
-,,-
นึกภาพตอน วิวถอดเสื้อ ผิวขาวเหมือนไข่มุกแบบนี้จะหวานแค่ไหนนะ ฟินนน
~
“เป็นอะไรหรือเปล่านายทำหน้าซะหื่นแบบนั้น คิดอะไรอยู่”
“เหี้ย เปล่าๆ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับวิว จิงจิ๊ง”
“เชื่อเลย หน้าตาแบบนั้น เข้าไปได้แล้ว”
วิวผลักผมเข้าไปด้านใน ภายในห้องประดับไปของตกแต่งมากมาย น่าจะเป็นของวิวที่มาอยู่ก่อนแน่เลย สีห้องเป็นสีฟ้าพื้นมีพรมสีน้ำเงินดูนุ่มนิ่มพนังประดับไปด้วยรูปภาพวิวที่มันดูโรแมนติกมาก ห้องก็ทั่วๆไปสมกับเป็นหอในเลยครับ มีเตียงอยู่ 2 เตียง เห้อ ทำไมไม่มีเตียงเดียวคืนนี้จะได้กอดทั้งคืนเลย เห้ย ผมไม่ได้หื่นเลยไม่หื่นเลยจิงๆนะ
“อันนี้เตียงนายนะ”
วิวชี้ไปทางด้านขวา
“ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็บอกละกัน นั่นของนาย ผอ.จัดเตรียมมาให้”
กระเป๋าใบใหญ่ถูกโยนมาให้ผม ในกระเป๋าเป็นพวกของที่ใช้ดำเนินในชีวิตประจำวัน เสื้อผ้า และรูปแม่ของผมแม่ผมทิ้งผมไปตอนผมอายุแค่ 1ขวบ ผมจำหน้าของแม่ผมไม่ได้ มีแต่รูปเพียงรูปนี้รูปเดียวที่ยังมีอยู่ ตาผมเล่าว่าแม่ของผมทิ้งผมไว้ที่หน้าบ้านของตาแล้วจากไป ผมไม่คิดโกรธแม่ว่าทำไมทิ้งผมไป ท่านอาจจะมีเหตุผมจำเป็นก็ได้ ตาผมสอนว่าให้มองโลกในแง่ดี ถ้ามีสักวันที่ผมได้เจอท่าน ผมจะยิ้มรับแล้ววิ่งไปกอดท่าน ผมว่าผมดราม่าแล้วนะ กลับไปปัจจุบันดีกว่า
“เออ ขอบใจนะ ฉันมีอะไรจะถาม”
“ว่ามาสิ รู้อยู่แล้วว่าจะต้องถาม^^”
“อะไรคืออลิซ อะไรคือพาทเนอร์ แล้วทำไมฉันต้องมาเรียนที่นี่ ผอ.ว่าความสามารถฉันจำเป็น?”
ผมถามออกไป
“อลิซคือ… อ่า เราว่าเดี๋ยวไปห้องเรียนก็รู้เองดีกว่า ส่วนพาทเนอร์ก็ รู้จักบัดดี้ใช่ไหม ก็คล้ายๆกันนั่นแหละ คู่หู่ดูโอ้ไรแบบนี้5555ส่วนอีกคำถามนึง ฉันไม่รู้หรอกนะว่า ผอ. ต้องการอะไร รู้แค่ท่านให้ฉันมาเป็นพาทเนอร์ก็แค่นั้น”
วิวตอบผมมาแบบนั้น ผมรู้สึกมันแปลกๆยังไงไม่รู้ แต่ช่างมันเถอะ ผมต้องมองโลกในแง่ดี
“งั้นนายก็ต้องมีอลิซใช่ไหม?”
“คิดว่าฉันเรียนที่นี่แล้วไม่มีงั้นหรอ”
วิวยิ้มให้ผม สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้น ตายๆ เห็นแล้วใจสั่น สวยบาดใจผมมาก
ผมว่าคนที่นี่แปลก อะไรก็ไม่บอก อันนี้ก็ไม่บอก อะไรจะความลับนักหนาแบบนี้วะ ตี้จะไม่ทนT^T
“งั้นได้เวลาไปเรียนแล้ว นายอยู่คลาส Dสินะ มันไม่มีห้องเรียนของคลาสนายหรอกเพราะไม่มีคนอยู่คลาสนั้น ผอ.ให้ฉันพานายไปเรียนกับฉันก่อน ฉันอยู่คลาสAนะ ตามมาสิ จะแนะนำให้รู้จักเพื่อนของฉัน”
วิวเดินนำผมลงจากตึกหอ ทางเดินไปห้องเรียนคลาสA
มีดอกไม้สองข้างทางอย่างกับงานแต่งงานอย่างนั้นแหละอะไรมันจะรวยขนาดนี้นะ
ผมยืนอยุ่ห้อง คลาสA/2
ผมเปิดประตูเข้าไปเจอ สายตาประมาน10คู่จับจ้อง สายแต่ทิ่มแทงแบบนั้นคืออะไร
“ทุกคน นี่อาตี้ พาทเนอร์ฉันเอง” วิวแนะนำผมให้คนเหล่านั้น
“ไง ฉันเสือ ยินดีที่ได้รู้จัก^^”
คนชื่อเสือเดินเข้ามาใกล้ผม หน้าตาหล่อแบบโหดๆแบบนั้นเหมาะกับชื่อคุณมึงมากเลย
ไอเสือยื่นมาจับมือผม แต่เล็บ ทำไมเล็บยาวแบบนั้น มันไม่เหมือนเล็บคนแล้วนะแบบนี้
“อ่า.. โทดที ช่วงนี้ควบคุมอลิซไม่ได้ เล็บเลยยาวไปหน่อย”
อลิซ
!?
นี่หรออลิซ แล้วเขี้ยวทำไมยาวอย่างงี้วะ บ้าแล้วอย่างกับยอดมนุษย์ผมรู้สึกเหมือนหลุดเข้ามาในนิยายแบบนั้นเลย พวกคุณคิดดู คนข้างๆไอเสือมันลอยอยู่ 0[]0
คนนั้นยืดได้ คนธรรมดาแบบผม ไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย ผมว่าผมบ้าแล้วแน่ๆ
“อาตี้ กำลังคิดไม่เชื่อสายตาตัวเองใช่ไหม แล้วอาตี้ไม่ได้บ้านะ”
ผู้ชายร่างเล็กน่าตาสวยอย่างกับผู้หญิงพูดขึ้นมาอย่างกับอ่านใจผมได้อย่างงั้นแหละ
“อาตี้กำลังคิดว่าเราอ่านใจอาตี้อยู่ใช่ไหม ก็เรากำลังอ่านนั้นแหละ^^”
อ่านใจได้ด้วย ผมว่าผมหลุดเข้ามาโรงเรียนยอดมนุษย์แล้วนะเนี่ย
“วิว! นี่คืออลิซงั้นหรอ นายก็เป็นแบบพวกนั้นใช่ไหม !????”
“ใช่ ฉันเป็นแบบนั้นแหละ แต่ฉันไม่บอกหรอกนะ ว่าฉันมีอลิซอะไร อ้ะ! อาจารย์มาแล้วละ”
วิวลากผมมายังที่นั่งข้างวิว เพราะมีครูเดินเข้ามา ผมกำลังอึ่งกับสิ่งที่ตาเห็น ผมว่าผมฝันไปแน่ๆ
เพี้ยะ!
เจ็บเหี้ยยย ไม่ใช่ฝันหรอวะ แล้วอาจารย์นั่นถืออะไรมา ต้นไม้ดิ้นได้ มีตาด้วย 0[]0 !!!! โว้ยยยยยยยย โรงเรียนบ้านี่มันอะไรเนี้ยยยยยยยยยยย
