บทที่ 151-152 :
บทที่ 151 : เขาว่า....เดินหน้าต่อกับเด็กสาว “อื้อ ...” หลังจากที่อวัยวะภายในทั้งห้าของหลินวานวันเริ่มประท้วงไม่เพียงลู่ซานเป่ยเห็นใบหน้าที่น่าสงสารและตัดสินใจที่จะปล่อยเธอ “วันนี้เราจะพอแค่นี้” “ ว้าว…” หลินว่านว่านเหยียดร่างของเธอกลับราวกับว่าถูกนิรโทษกรรมโดยลืมไปว่าเธอยังอยู่ในอ้อมแขนของลู่ซานเป่ย...
