SC:บทที่ 467: นาฬิกาข้อมือ
SC:บทที่ 467: นาฬิกาข้อมือ “เข้าใจแล้ว…” หลังจากที่ฟังคำอธิบายของหลินเฉิง หลิงฉงก็อยากจะเอ่ยกลับไปสักประโยคสองประโยค เขาอ้าปากแต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไป เพราะอย่างไรแล้ว การที่หลินเฉิงกังวลนั้นมันเป็นเรื่องปกติมาก เขาไม่มีเหตุผลที่จะไม่ให้หลิงเหมิงไปกับอีกฝ่าย เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ หลิงฉงก็ทำได้แค่ถ...