ตอนที่แล้ว309 อย่าปล่อยมือเด็ดขาด!!!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป311 ไปงานเทศกาลกันเถอะ

310 ฉัน จะ ปิด ฉาก มัน เอง!


กริฟฟอนไล่ล่าโจมตีฮูเบอร์ ปีกกลายเป็นใบมีด เฉือนลำตัวของฮูเบอร์โพชั่นสีม่วงสาดกระจายและสร้างสารพิษทำให้เขาล้มลงอย่างเจ็บปวด ฟราด้อนแอบยิ้มที่เห็นฮูเบอร์ล้มลง ส่วนตัวฟราด้อนก็ยังขยับไม่ได้ เปลวไฟสิงโตอ่อนแรงลง เขาก็หายใจแทบจะไม่ไหว กริฟฟอนพุ่งเข้าไปหาเทร่ากัดและสะบัด ใช้กรงเล็บจิกกระต่ายน้ำแข็งฟาดลงกับพื้น เทร่าฟาดค้อนทำให้ตัวมันแข็ง เธอสร้างหอกแหลมน้ำแข็งโผล่มาจากพื้น ‘เป๊ง!!!! ’ ลำตัวกริฟฟอนแข็งเกินกว่าจะเจาะเข้าได้ มันใช้หางงูรัดคอเทร่าและฟาด ฝังเขี้ยวทำให้ตัวเทร่าขยับไม่ได้ แต่เธอก็ยังปล่อยเวทย์หินน้ำแข็งตกลงมาจากฟ้าใส่กริฟฟอน

ดิมวิ่งเข้ามาช่วย กริฟฟอนก็หันหน้ามาทันที พลังเวทย์กำแพงหนังงูก็ไม่สามารถต้านทานพลังมันไว้ได้ หนังงูแตกสลายทันที ดิมถูกลากไปกับพื้น ใบหน้ากระแทกพื้นดิน เขายังคงสร้างเวทย์งูบนหัวเพื่อหัวจะรัดคอกริฟฟอน ‘ตู้ม!!! ’ บอลกลมสีดำกระแทกเข้าใบหน้ากริฟฟอน มันปลิวออกไป ดิมกลิ้งไปอีกทางหนึ่ง

กริฟฟอนระเบิดพลังอีกครั้ง ‘ตู้ม!!!!!! ’ แรงกว่าที่แล้วมา ซิสและบรีชต้องกางม่านพลังเวทย์ต้านทานเอาไว้ แขนซิสมีรอยกรีดด้วยใบมีด คิร่าจึงช่วยอีกแรงในการต้านพลัง เสียงโลลิดังขึ้น “อดทนอีกหน่อยนะคะ”

กามัวลุกขึ้นยืน ไม่มีพายุ มีเพียงคลื่นพลังสีเหลือง ส่วนกามัวระเบิดพลังเวทย์สีขาวดำ ดวงตาของเขาจ้องไปที่ใบหน้ากริฟฟอน มังกรสีดำเปลี่ยนรูปร่างเป็นออร่าสีดำปกคลุมกามัว มือและขากลายเป็นเกล็ดมังกรสีดำตัดด้วยลายเส้นสีขาว กระโดดขึ้นไปบนอากาศมีก้อนลมสีดำใต้เท้า “เพลิงมังกรดำ!” วงแหวนเวทย์หมุนปลายนิ้วของกามัว เขาวาดกลางอากาศ กริฟฟอนสร้างพลังเวทย์ออกมาเช่นกัน ‘ฟิ้ว’ ‘ฟิ้ว! ’ เปลวไฟสีดำอัดแน่นไปด้วยความร้อนแรง ปะทะเปลวไฟสีเหลือง ทำให้เกิดแรงดันในอากาศ พลังของกามัวดูจะสูงกว่าอย่างเห็นได้ชัด มันผลักดันเข้าไปเรื่อยๆ ดวงตากริฟฟอนเบิกกว้างปากแหลมสั่นเล็กน้อย ‘ฟู่! ’ เพลิงมังกรดำเผาไหม้กริฟฟอน ดวงตาไฟสีเหลืองของมันยังคงอยู่ สิ่งนั้นแสดงให้เห็นว่ามันเป็นอมตะ และไม่รู้สึกถึงการโจมตี มันส่งเสียงร้องเพราะผิวหนังเจ็บปวด และฟื้นฟูทันที

กามัวไม่สนใจ เขายังคงสร้างเกล็ดมังกรแหลมยิงใส่กริฟฟอนไม่ยั้ง ตามด้วยน้ำสีดำ เคลื่อนไหวคล้ายเถาวัลย์บีบรัดและสร้างหนามแหลมใส่กริฟฟอน แรงระเบิดรุนแรงเพียงพอที่จะทำให้ม่านพลังของซิส คิร่า และบรีช มีรอยร้าวอย่างต่อเนื่อง กริฟฟอนคำรามทำให้ม่านกั้นพลังเวทย์ใสครอบทั้งดินแดน เกิดรอยร้าว แต่กามัวไม่สนใจสักเท่าไหร่ พลังเวทย์มากมายสีดำตัดด้วยลายเส้นสีขาว “หินสามเหลี่ยม” หินก้อนสีดำสามเหลี่ยมผสานกันสองก้อน ทำให้เกิดเป็นปลายแหลมทั้งสี่ด้าน ลอยบนอากาศมากกว่าห้าร้อยอัน โจมตีใส่กริฟฟอน แต่มันก็ยังไม่ยอม งูหัวสีเหลืองมากกว่าห้าร้อยอันปะทะกลางอากาศ ‘ตู้ม!!!! ’

กริฟฟอนใช้เล็บเท้าจิกลงบนพื้น รากไม้โผล่ออกมาจำนวนมาก บีบรัดตัว ดิม ฮูเบอร์ ฟราด้อน เทร่า บรีช ซิส คิร่า กัมฟ์ และ ซิลลี่ ทุกคนต่างก็ดิ้นด้วยความเจ็บปวด พลังเวทย์ถูกดูดอย่างรวดเร็ว ยกเว้นฟราด้อน เขาไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดใดๆ แม้ว่าเขาจะถูกหนามใหญ่แทงกลางอก บีบรัดขา ออร่าเปลวไฟร้อนแรงลุกโชนในจิตใจ เขาขยับไม่ได้ ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความร้อนแรง

เมื่อมันดูพลังของทุกคน กามัวก็ถูกไล่ล่าอย่างสุดชีวิต เล็บแหลมจิกหัวกระแทกบนพื้น ลากวนรอบดินแดน ยกขึ้นสูงและปล่อยให้ตกลงสู่พื้นดิน แม้ว่ากามัวจะสร้างหลุมดำเพื่อบิดรูปร่างขาของมัน แต่ก็ไม่สามารถต้านทานพลังมันไว้ได้ เขาถูกยิงด้วยเมือกน้ำสีเหลืองดำมากกว่าสองร้อยครั้ง มันสร้างหินรูปร่างธนูระเบิดพลังลมด้านหลังส่งแรงผลักดันเสียบเข้ากลางลำตัว เกล็ดมังกรสีดำบนตัวกามัว มีเลือดมังกรไหลอย่างต่อเนื่อง เขาถูกแช่แข็งและบีบอัดแน่นด้วยพลังโคลนสีเหลือง กริฟฟอนดุร้ายกว่าเดิมหลายเท่าตัว หางงูกลายเป็นสามสิบหัว เล็บมีกระแสไฟฟ้า บินเข้ามาจับกามัว กระแทกดินและขูดไปรอบดินแดนอีกรอบ

ทุกคนบาดเจ็บ เทร่าอุ้มกระต่ายน้ำแข็งที่สภาพอ่อนแรงเดินเข้ามา “อยู่กับมังกรน้ำแข็งนะ” มังกรน้ำแข็งของซิสปีกฉีกขาด มันกำลังฟื้นฟูตัวมันเอง ทำให้กระต่ายน้ำแข็งได้รับพลังไปด้วย นกฟินิกซ์กลายเป็นผงถ่าน เพื่อปกป้องคิร่า และมันก็กำลังฟื้นฟูตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง บรีช ซิลลี่ และกัมฟ์ หมดสตินอนนิ่งสนิท มีเพียงเต่าสีเขียวบนหมวกปีกกว้างยังคงเดินอย่างช้าๆ เสื้อผ้า หมวก กางเกง ทุกส่วนขาดไม่เหลือชิ้นดี

กามเทพบินด้านข้างนางฟ้าตัวเล็ก “ทุกคนคะ หนูคลายพลังอมตะของปีศาจร้ายตัวนี้ มีเวลาเพียงห้านาที” เสียงโลลิดังเพียงพอที่จะได้ยินทุกคน “ขอโทษด้วยนะคะ หนูช่วยได้เท่านี้”

บรีชได้ยินจึงทำให้มีสติ เขาพยายามลุกขึ้น แต่ก็ทำไม่ได้จึงพูดเบาๆ “โลลิ เธอทำดีที่สุดแล้ว..”

“ห้า นา ที ก็ เกิน พอ” ฟราด้อนพูดโดยไม่ขยับปาก มือที่สั่นและอ่อนล้า นิ้วทั้งสิบค่อยๆ ขยับ

ดิมลุกขึ้นมาพร้อมฮูเบอร์ มองดูกามัวกลิ้งหลายรอบ และผงสีขาวใสกำลังเกาะผิวหนังกริฟฟอน มันส่งเสียงร้องอย่างทรมานกลางอากาศ มันพยายามดิ้นให้หลุดแต่ก็ทำไม่ได้ มันทำได้เพียงสร้างเปลวไฟสีเหลืองขนาดใหญ่ห้าสิบเมตร เตรียมเผาทุกคนบริเวณนั้น

“ฉัน บอก แล้ว ไง” ฟราด้อนชูแขนขึ้นฟ้า สิงโตเร่งมวลเวทย์พลังไฟลุกโชน เขาเหมือนภูเขาไฟกำลังจะระเบิด “ห้า นา ที ก็ เกิน พอ” เขามองกามัวที่พยายามลุกขึ้น บาดแผลบนร่างกายกามัว มีโพชั่นไหลทุกบริเวณผสมด้วยเลือดมังกรสีดำ ผ้าคลุมฉีกขาดไม่เหลือชิ้นดี

เทร่าใช้ค้อนยันตัวเองให้ยืนเอาไว้ วงแหวนสีฟ้าขนาดใหญ่หมุนเร็วขึ้น เร็วขึ้นอีก น้ำแข็งแหลมโผล่ออกมาจากพื้นดินขนาดกว้างเกือบสิบห้าเมตร แหลมยาวขึ้นไปบนอากาศสิบกว่าเมตร เทร่าอัดแน่นด้วยพลังเวทย์และปล่อยขึ้นไปบนฟ้า น้ำแข็งเคลื่อนที่อย่างช้าๆ ดิมใช้สองมือผสานกันยืดน้ำลายงูออกเป็นหลายส่วน ร่ายเวทย์งูยักษ์ “แบล็คไนท์แมมบ้า” ดวงตากลมดำขอบตามีสีเขียวเป็นออร่าเวทย์ เกล็ดงูเรียงกันหลายชั้น ยกหัวสูง หัวของมันขนาดเกือบสิบแปดเมตร กว้างและใหญ่คล้ายบอลลูน เขี้ยวยาวเหมือนดาบแหลมคม น้ำลายเวทย์สีเขียวหยดลงพื้น

ฮูเบอร์บีบหินเวทย์สีเหลืองแปดก้อน ขีดวงแหวนเวทย์บนอากาศ เกิดเป็นนกฮูกดวงตาใหญ่ ไฟฟ้าระเบิดเป็นสีเหลืองบนขนนกฮูก ปากแหลมขนาดเล็ก กลางหน้าผากมีสายฟ้าสีเหลืองอัดแน่นอยู่คิ้วทั้งสองข้าง เส้นผมสามเส้นบนหัวเร่งมวลเวทย์ต่อเนื่อง ก้อนเมฆก่อตัวบนอากาศ นกฮูกไฟฟ้าขยายตัวใหญ่สิบสามเมตร

‘ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ’ ‘บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!!!!!!!!!!!!! ’

ความรุนแรงของพลังเวทย์ทั้งหมด ถูกปะทะกับพลังของกริฟฟอน ลมรุนแรง คลื่นพลังงาน หินแตกกระจาย บนอากาศอัดแน่นด้วยมวลเวทย์มหาศาล ‘บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!!!!!!!!!!!!! ’ ‘บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!!!!!!!!!!!!! ’ ‘บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!!!!!!!!!!!!! ’

ซิสโอบกอดคิร่าแน่น ผ้าคลุมสมาคมเงาทำให้ทั้งคู่ปลอดภัย บรีชโอบกอดซิลลี่และกัมฟ์เช่นกัน บอลลมรูปร่างกระดองเต่าก้อนกลมปกคลุมเขาทั้งสามเอาไว้

เทร่า ดิม ฮูเบอร์ หายใจแรง ทรุดเข่าลงด้วยความอ่อนล้า พลังทั้งหมดที่มีถูกปล่อยออกไป แต่ทว่า กริฟฟอนไม่ได้หายไป มันอ่อนล้าเช่นเดียวกันและหดตัวเหลือเพียงสามเมตร ปีกแมลงสีใสขนาดเล็กจำนวนมากเกาะตามผิวหนังของมัน แต่ความเร็วและรุนแรงยังคงทวีคูณ ‘เสียงร้องโหยหวนกริฟฟอน’ สิงโตไฟกระโดดเข้ามากัดเข้ากลางลำตัว เขี้ยวแหลมเจาะและเผาไหม้ด้วยไฟผลาญเมือกสีเหลืองไหม้เกรียมทันที

“ฉัน จะ ปิด ฉาก มัน เอง!” ฟราด้อนกระโดดขึ้นบนอากาศ ยกหมัดสูง “หมัดราชสีห์คำราม” ก้อนไฟกลมขนาดสามสิบเมตรหดเหลือเพียงหนึ่งเมตร ด้านในมีเปลวไฟหมุนไม่ต่ำกว่าสามพันรอบต่อวินาที เขาชกใส่ดวงตาเปลวไฟสีเหลืองกริฟฟอน ‘เสียงร้องโหยหวนกริฟฟอน’ พื้นดินสั่นสะเทือน!!!!!!! แรงลมกลางอากาศระเบิดต่อเนื่อง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด