306 แม้แต่จอมเวทย์ก็สู้มันไม่ได้ ตัวอะไรกันวะเนี่ย

บางตัวก็สามารถฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ เขี้ยวค้างคาวสร้างความเจ็บปวดให้ซิส เขาไม่สามารถปกป้องโลลิได้รอบทิศทางอย่างที่คิดไว้ มังกรน้ำแข็งช่วยพ่นพลังเวทย์แช่แข็งบางตัวกลางอากาศ ‘พายุน้ำแข็ง!! ’ ซิสแทงดาบรัว เสียงคิร่าร้องเจ็บปวด เขาเสียสมาธิ คิร่าถูกอีกาปากเหล็กไล่จิก ทำให้เธอไม่สามารถยิงธนูได้ นกฟินิกซ์สร้างเกราะป้องกันแต่ยื้อไว้ได้ไม่นานเพียงพอ

“คิร่า!” ซิสตะโกน ตัวเขาก็ไม่ต่างกัน ‘ใบมีดน้ำแข็ง’ ใบมีดน้ำแข็งเกือบหนึ่งร้อยอันโผล่ออกมาจากสมุดเวทย์ ‘ถ้าเป็นค้างคาวล่ะ ถ้าเป็นค้างคาวล่ะ’ “ค้างคาวน้ำแข็ง!!” ซิสรวบรวมสมาธิและปลดปล่อยพลังเวทย์ออกมา ค้างคาวน้ำแข็งขนาดสองเมตรก็โผล่ออกมาจากสมุดเวทย์ ปีกยาว กรงเล็บแหลม โจมตีค้างคาวรอบตัวที่กำลังกัดซิส จากนั้นก็รีบเข้าไปช่วยคิร่า พลังเวทย์ปีกค้างคาวตอบสนองดีกว่าใบมีดน้ำแข็ง

“อย่าปล่อยโลลิไว้คนเดียว” คิร่าตะโกนทันทีเมื่ออีกาเปลี่ยนความสนใจ มันพุ่งตรงไปหาโลลิ มังกรน้ำแข็งพ่นพลังเวทย์แช่แข็งทันที ตามด้วยลูกธนูไฟยาวหนึ่งเมตรมากกว่าสามสิบดอก ‘ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว’ ‘โบ๊ะ! ’ อีกาปากเหล็กแตกสลายเป็นคริสตัล

“โลลิ” ซิสตะโกนเขารีบพุ่งเข้าไปใช้ดาบน้ำแข็งแทงใส่หนอนสีเหลืองดำใต้พื้นดิน มันส่งเสียงร้องโหยหวน ‘น้ำแข็งไฮดรา!! ’ ไฮดราน้ำแข็งของซิส ทะลุทะลวงปีศาจหนอนใต้ดินแตกสลายไปหลายตัว “อดทนอีกนิดนะโลลิ เจลใกล้จะออกมาแล้ว”

โลลิพยักหน้าเบาๆ และยังคงร่ายเวทย์ต่อไป จอมเวทย์ทั้งสี่ยังคงต่อสู้สุดกำลังด้วยทักษะที่มี เซนทอร์ล้มลงไปหลายครั้งและลุกขึ้นมาอีกครั้ง ฟราด้อนได้รับความบาดเจ็บสูงสุด แต่เขาแทบจะไม่มีอาการใดๆ ต่างกับซิลลี่ โดนโจมตีเพียงไม่กี่ครั้งคลื่นน้ำยักษ์ก็เริ่มหดลงและหดลง กัมฟ์ต้องสร้างกำแพงดินขึ้นมาแทนซิลลี่ และบรีชผสมพลังเวทย์กับฟราด้อน กลายเป็นพายุเพลิงสุดรุนแรง เซนทอร์ถูกโจมตีหมุนกลางอากาศ เผาไหม้ด้วยเปลวไฟอันร้อนแรง ขวานของมันเกิดคำสาปกระจายออกทั่วบริเวณ กัมฟ์และซิลลี่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดด้วยเมือก มันค่อยๆ กัดกินผิวหนังอย่างช้าๆ กำแพงดินพังลง บรีชปล่อยให้ฟราด้อนสู้ต่อไป ตัวเขาสร้างกำแพงลมขึ้นมา เซนทอร์พยายามทำลายกำแพง และหันมาโจมตีใส่จอมเวทย์ทั้งสี่อีกครั้ง

การต่อสู้กินเวลานานพอสมควร ทางฝั่งซิส คิร่า โลลิ และเจล ก็เริ่มที่จะอ่อนล้า เจลออกมาจากพายุเกลียวไฟสีเหลืองได้ยากกว่าเดิม โผล่มาแค่ครึ่งตัว ผิวหนังของเจลเริ่มกลายเป็นคริสตัลชิ้นเล็กๆ ค่อยๆ ถูกกลืนกิน โลลิหวาดกลัว แต่ก็ยังอดทนร่ายเวทย์ดึงเจลออกมา หนามแหลมบนพื้นแทงเข้าขาของคิร่า ทำให้เธอเคลื่อนที่ได้ช้าลง โชคดีที่นกฟินิกซ์สามารถรักษาบาดแผลทันที ซิสถูกบีบด้วยหินสีเหลืองดำ มันคล้ายลูกตุ้มหนาม อันที่จริงมันเป็นปลาพองตัวทำให้หนามแหลมโผล่ออกมาจำนวนมาก

‘อดทนไว้ อดทนไว้’ มังกรน้ำแข็งพ่นพลังเวทย์เคลือบหนามแหลมเอาไว้ มันอ่อนแรงเพราะถูกพายุเกลียวไฟสีเหลืองดูดพลังงานไป พายุหมุนเร็วขึ้นอีก และเร็วขึ้น มันพยายามดึงเจลกลับเข้าไป

“หนูไม่ยอมหรอก!” โลลิถูกก้อนหินกระแทกเข้าที่ใบหน้า มือที่จับคทาแน่น ไม่ยอมปล่อยเด็ดขาด พลังเวทย์เพิ่มขึ้น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะอันบ้าเลือด ฟราด้อนยืนอยู่บนตัวเซนทอร์ที่ล้มลง พายุไฟยาวสูง สี่อันเกิดจากการสร้างพายุของบรีช ฟราด้อนผสมผสานพลังของเขาเข้าไป พายุไฟเกลียวบีบรัดเซนทอร์และถูกตราประทับเปลวไฟสิงโตที่ดวงตาไฟสีเหลืองทั้งสองข้าง ทำให้มันอ่อนแรงและล้มลง “อ่อนหัด ไม่ว่าจะเป็นปีศาจตัวไหนข้าก็ไม่กลัว” ฟราด้อนพูดเสียงดัง เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกเจ็บปวด บนตัวเขามีบาดแผลทั่วทั้งตัว เสื้อผ้าขาด รอยฟันของขวานแหลม โพชั่นสีม่วงไหลจากหัวลงสู่พื้น เซนทอร์ค่อยๆ แตกสลายเป็นคริสตัลสีเหลือง กลายเป็นเปลวไฟสีเหลืองขนาดใหญ่

บรีช ซิลลี่ กัมฟ์ พยายามลุกขึ้นด้วยความเจ็บปวด พวกเขาแทบจะหมดแรงหลังจากใช้พลังไปมากพอสมควร ต่างกับฟราด้อนที่พลังเอ่อล้น เปลวไฟสีเหลืองไม่ได้มุ่งหน้าโจมตีใครสักคน แต่มันกลับเข้าไปหาพายุเกลียวไฟสีเหลืองอีกครั้ง พื้นดินสั่นสะเทือน ตัวเจลถูกดูดกลับเข้าไป โลลิตกใจคทาหลุดมือ ซิสชกกำแพงน้ำแข็งป้องกันเปลวไฟสีเหลืองที่โจมตีออกมาคล้ายลิ้นปีศาจ สกปรก หยาบและน่ากลัว คิร่ากระโดดมาหลบหลังกำแพงน้ำแข็ง

“เจล…!!!” โลลิลุกขึ้นอีกครั้ง ใช้พลังเวทย์รักษาบาดแผลตัวเอง ซิสและคิร่า ทั้งคู่มีออร่าสีเหลืองใสอ่อนๆ ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาพอสมควร “ไม่นะ”

“มันกำลังจะกลายเป็นอะไรบางอย่าง” ซิสพูด ‘ย๊า! ’ มังกรน้ำแข็งช่วยเร่งมวลเวทย์สร้างกำแพงน้ำแข็งสุดกำลัง เขารู้สึกเหมือนที่เคยรู้สึก แต่ครั้งนี้ เขาไม่มั่นใจว่าจะรับมือได้หรือไม่ มันเกินกำลังของเขาไปอีกหลายเท่าตัว เสียงนกบางอย่างดังออกมา เสียงปีกกระพือ ลมพัดแรงด้านบน เขารู้สึกไม่ค่อยดีนัก

“พวกแกเอาวิญญาณและพลังของข้าไปไว้ที่ไหน!!” เสียงปีศาจดังออกมาจากร่างของเจล ปากเจลขยับตามที่มันพูด “ไอ้พวกนักผจญภัยอ่อนแอและน่ารังเกียจ” ตัวเจลลอยสูงบนอากาศ เปลวไฟสีเหลืองหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว จากนั้นเจลก็อ้าปากทำให้คลื่นสีเหลืองจำนวนมากลอยขึ้นไปบนอากาศ กลายเป็นนกยักษ์ดวงไฟตาสีเหลือง ปากสีดำแหลมยาว ขนสีขาวเรียงกันหลายชั้น เล็บแหลมคมคล้ายเหยี่ยว “ขอเวลาข้าคิดสักครู่...ม่านพลังเวทย์อันน่าสมเพช สลายไปซะ!” มันกางปีกบินไปด้วยความเร็วขึ้นสู่ท้องฟ้า สูงขึ้น สูงขึ้นอีก ปากแหลมกระทบกับม่านสีขาวใส ทำให้เกิดรอยร้าว ‘แกร๊ก แกร๊ก’

“จะเป็นอมตะอีกตัวไหมนะ” ฟราด้อนพูด “ไม่ว่าจะยังไง จะซัดให้ปลิวเลย คอยดู” พลังเวทย์ไฟสีแดงส้มระเบิดรอบตัวฟราด้อน

เจลหมดสติหลังจากเปลวไฟสีเหลืองที่เผาไหม้เขา ได้หายไป และเหลือเพียงดวงตาสีเหลืองอันโหดร้าย หมัดเจลพุ่งตรงเข้ามาชกใส่โลลิ อีกเพียงนิ้วเดียวก็โดนเข้าใบหน้าโลลิเต็มๆ ซิสและคิร่าตกใจไม่ต่างกับโลลิ พวกเขาขยับไม่ไหว

“เจล...” น้ำตาโลลิไหลออกมา “เธอจะต้องปลอดภัย” ออร่ารอบตัวโลลิสว่างสดใส

“ฆ่ามัน ฆ่ามัน ฆ่าหล่อนซะ!” เสียงปีศาจขยับตามปากของเจล “อย่าให้หลงเหลือวิชาเผ่านางฟ้า แม้แต่ตัวเดียว” เจลพยายามห้ามมือของตัวเขาเอง และร่างกายของเขา ถูกควบคุมด้วยปีศาจ เสียงเจลดังขึ้น “หนีไป..!! โลลิ ไม่ต้องห่วงฉัน” น้ำตาขาวใสของเจลไหลออกมาอย่างช้าๆ “เธอจะต้องปลอดภัย ฉันสัญญากับตัวเองแล้ว ว่าจะปกป้องเธอ” น้ำตาเจลไหลไม่หยุด เขาสั่นด้วยการยื้อกับพลังดวงตาไฟสีเหลือง เขาพยายามควบคุมสติตนเอง ไม่กี่วินาทีกลับเป็นดวงตาไฟสีเหลืองเหมือนเดิม ตัวเจลถอยออกไปและวิ่งเข้ามาชกหมัดใส่อีกครั้ง แต่ก็หยุดชะงักและสั่นไปทั้งตัว “เด็กที่มีจิตใจบริสุทธิ์ มันช่างน่ารำคาญ!!” ปากเจลขยับ

เสียงนกยักษ์คำรามดังขึ้น และบินตรงมาที่โลลิ คลื่นพลังสีเหลืองลุกโชน กำลังโจมตีลงมา เร็วขึ้นอีก เร็วขึ้นอีก ‘ตู้ม!! ’ ฟราด้อนกระโดดเข้ามายกแขนรับการโจมตีกลางอากาศ พลังเวทย์สีแดงร้อนแรง ปะทะกับเปลวไฟสีเหลืองนกยักษ์

“กริฟฟอน” บรีชพูดขณะซิลลี่ใช้พลังเวทย์น้ำรักษาบาดแผล “นกอินทรีผสมสิงโต แต่ว่าตัวนี้หางเป็นงู” วงแหวนเวทย์สีเขียว สร้างใบพัดลมหมุนปั่นเมือกพิษจากหางของกริฟฟอนกระจายหายไปทันที

โลลิหมดสติ เช่นเดียวกับเจล “เราต้องพาทั้งคู่หนีไปให้ไกลที่สุด” ซิสจึงแบกเจลขึ้นด้านหลัง “อืม” ส่วนโลลิอยู่ด้านหลังของคิร่า ทั้งคู่ต่างวิ่งหนี แต่กริฟฟอนก็บินขึ้นบนอากาศและพุ่งเข้ามาโจมตีอีกครั้ง ฟราด้อนเข้ามารับการโจมตีและบรีชก็เสริมพลังเวทย์ต่อเนื่อง โซ่น้ำหมุนของซิลลี่คล้องปีกเพื่อให้มันบินได้ยากลำบาก เช่นเดียวกับกัมฟ์เขาใช้ลูกตุ้มหินถ่วงขาทั้งสี่ข้างของมันไว้

แต่พลังของกริฟฟอนมากเหลือเกิน ซิลลี่ถูกกรงเล็บแทงเข้าลำตัวและลากออกไปไกล กัมฟ์ถูกโจมตีด้วยปากแหลมกระแทกจมลงไปในดิน ส่วนบรีชถูกหางงูรัดและบีบแน่น ยกสูงขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะดิ่งตัวลงมา ‘ตู้ม! ’ โพชั่นสีม่วงไหลทั่วทั้งตัว ทั้งสามคนร้องเจ็บปวด ยกเว้นฟราด้อน ขาของเขาสั่นด้วยความอ่อนล้า เสื้อขาดออกทั้งหมด ผ้าคลุมก็เช่นกัน จิตเวทย์สิงโตหายใจแรงด้วยความเหนื่อย

“แม้แต่จอมเวทย์ก็สู้มันไม่ได้ ตัวอะไรกันวะเนี่ย” ซิสพูดเบาๆ เขารู้สึกหนักขึ้นเรื่อยๆ หันไปอีกทีเขาก็แบกก้อนหินอยู่

เสียงคิร่าร้องดังเพราะถูกโจมตี เธอถูกเจลผลักไปไกล โลลิตกลงบนพื้น เจลชก ชก ชก แต่ไม่โดนโลลิสักหมัดเดียว จนกระทั่งน้ำตาเจลไหลลงมา เขาควบคุมหมัดที่ห้าเอาไว้ไม่อยู่ ‘แกร๊ก แกร๊ก!!! ’ ดาบน้ำแข็งรับการโจมตี