305 คลื่นน้ำยักษ์
เป็นอย่างที่เคยเป็น แต่คราวนี้ โลลิยกคทาร่ายเวทย์ ฝูงค้างคาวจำนวนมากก็โผล่ออกมา ซิสและคิร่าต้องต่อสู้อย่างดุเดือด
เซนทอร์หันไปมองทั้งสามคน มันรีบเปลี่ยนความสนใจทันที
“อย่าให้มันเข้าถึงตัวโลลิ” บรีชตะโกน “มีทางเดียว เจลต้องออกมา มันจะไม่เป็นอมตะ เวลานั้นเราถึงจัดการมันได้” ‘เฮือก! ’ บรีชพูดจบเขาก็ถูกขวานแหลมฟันปลิวออกไปไกล เซนทอร์ขยับขาเตรียมกลับไปโจมตีโลลิ
“คลื่นน้ำ!” ซิลลี่สร้างคลื่นน้ำขนาดใหญ่ล้อมรอบบริเวณการต่อสู้เอาไว้ เซนทอร์ไม่สามารถผ่านคลื่นน้ำยักษ์ไปได้ มันไม่ได้รับความบาดเจ็บใดๆ และยังมุ่งหน้าไปโจมตีซิลลี่เพื่อให้ซิลลี่หยุดร่ายเวทย์ ขวานยกสูงฟาดลงไป ม่านน้ำทรงพลัง แต่ข้อเสีย ซิลลี่ต้องใช้สมาธิและไม่ปล่อยมือ
‘เป๊ง! ’ โล่หินขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากดินด้วยกัมฟ์ เขาร่ายเวทย์แท่งหินบนพื้นอีกหลายอัน เพื่อโจมตีใต้ท้องของเซนทอร์ ‘ปั้ง!!!!!!! ’ มันไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวด “พื้นดินกระแทก! , หินสั่น!” กัมฟ์ใช้มือทาบที่พื้นดิน
“เป็นอมตะงั้นเหรอ” ฟราด้อนพูด “ดี! ฉันจะระเบิดพลังให้สุดๆ ไปเลย!” สิงโตไฟขนฟูพองโต อ้าปากกว้างสร้างบอลกลมไฟ เต็มไปด้วยเวทย์ไฟสีแดงส้ม หมุนกลางอากาศและตรงไปใบหน้าเซนทอร์ ‘ตู้ม! ’ ไฟลูกใหญ่เผาไหม้ทั้งตัวของมัน มีเพียงดวงตาไฟสีเหลืองใหญ่ที่สามารถเห็นได้ ฟราด้อนดึงแหวนในกระเป๋าคาดเอวสวมไว้ที่นิ้วมือ หินสีดำภายในสีแดงคล้ายวุ้น กลิ้งไปมา เขาใช้นิ้วสวมแหวน วาดวงแหวนเวทย์ บอลไฟอีกลูกพุ่งเข้าไป และอีกลูก มากกว่าสิบลูกที่เผาไหม้เซนทอร์
“สุดยอด!” กัมฟ์พูด มือสร้างจากดินกำลังปรบมือ
แต่แล้วเปลวไฟก็หายไป เซนทอร์ยังคงปกติดีทุกส่วน มันหัวเราะเสียงดัง และจับขวานสองมือ ไล่ฟาดใส่ฟราด้อนไม่ยั้ง ‘ตู้ม!!!! ’ ฟราด้อนวิ่งหลบซ้าย และขวา สิงโตไฟของเขาวิ่งตามไปติดๆ บรีชชูคทาสร้างพายุลมก้อนสีเขียวหมุน เร่งขนาดให้ใหญ่และรุนแรง เขาเล็งไปตรงด้านหลังของเซนทอร์ ‘ฟิ้ว’ พายุสายลม กลมเกลียวหมุนทะลวงผิวหนังเซนทอร์ เมือกสีเหลืองกระจายทั่วบริเวณ
ซิลลี่รู้สึกหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเซนทอร์ไล่ฟาดขวานใส่ฟราด้อน และพยายามพุ่งชนคลื่นน้ำยักษ์ให้พังลง กัมฟ์เปิดสมุดเวทย์ รูปร่างหิน ตัวอักษรเวทย์ลอยขึ้นบนอากาศ ก้อนหินก่อตัวตามผิวหนังของเซนทอร์อย่างช้าๆ มันช้าลง และช้าลง เมื่อทั้งตัวถูกเคลือบด้วยหินจำนวนมาก มันขยับไม่ได้ และมันก็ระเบิดพลัง ‘ตู้ม! ’ หินกระจาย
มันรู้สึกโกรธ พลังออร่าสีเหลืองโผล่ตามผิวหนัง จับขวานไล่ฟาดจอมเวทย์ทั้งสี่ ‘ตู้ม!!!! ’ บรีชหลบอย่างรวดเร็ว แต่ก็ต้องพลาดด้วยหางเปลวไฟสีเหลือง ฟาดเข้าลำตัว เขาส่งเสียงร้องเจ็บปวด ปลิวไปติดคลื่นน้ำยักษ์ กัมฟ์สร้างค้อนหินปะทะกับขวานแหลม หินของเขาแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ไม่เหลือชิ้นดี มันยกขาเหยียบกัมฟ์ โกเลมหินตัวเล็กเข้ามารับการโจมตี ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก สุดท้ายกัมฟ์ก็ถูกเหยียบจมลงไปในดิน สิงโตไฟฟราด้อนขยายตัวใหญ่กระโดดกัดหางเซนทอร์ มันส่งเสียงร้องเจ็บปวด
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ฟราด้อนหัวเราะ “จุดอ่อนของแกคือหางสินะ” เขาสะบัดผ้าคลุมเร่งพลังเวทย์ไฟให้กับสิงโตต่อเนื่อง เซนทอร์ดิ้นไม่หยุด ทำให้ขวานหมุนไปฟาดเข้าซิลลี่เต็มๆ ‘ตู้ม! ’ ‘เฮือก! ’ ซิลลี่ปลิวออกไปไกล คลื่นน้ำยักษ์ค่อยๆ หดลง หดลง
ฟราด้อนไม่สนใจ เขากระโดดขึ้นไปวิ่งบนหลังของเซนทอร์ เปลวไฟลุกท่วมทั้งตัวของมัน หมัดไฟหัวสิงโตชกซ้าย ชกขวา ใบหน้าเซนทอร์มีเมือกสีเหลืองไหลออกทางจมูก มันเปลี่ยนเส้นผมดำสนิทเป็นใบมีดแหลม สะบัดและแทงใส่ฟราด้อน
ฟราด้อนไม่ร้องเจ็บปวด ไม่ว่าจะโดนโจมตีสักเท่าไหร่ เขาเหมือนคนบ้าพลัง และไม่สนใจความเจ็บปวด โพชั่นสีม่วงไหลบนร่างกายของเขา เขาก็ยังคงบีบโพชั่นสีม่วงและร่ายเวทย์ไฟต่อเนื่อง “เพลิงราชสีห์” เปลวไฟลุกท่วมตัวฟราด้อน สิงโตยังคงกัดหางเซนทอร์แน่น ไม่ยอมปล่อย ฟราด้อนดึงก้อนหินเวทย์จากกระเป๋าคาดเอวสามอัน บีบกลางอากาศ ทรงผมของเขาเปลี่ยนไป จากที่เคยตรง ยาว ฟู พลังออร่าเวทย์เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า
“หินเสริมพลังเวทย์” กัมฟ์พูด เขาดึงออกมาบีบเช่นกัน “ฉันว่าจะเก็บไว้ใช้ตอนที่สำคัญเท่านั้น” หินสีน้ำตาลเข้ม ‘โบ๊ะ!!! ’ ออร่าเวทย์สีน้ำตาลปกคลุมรอบตัวของเขา
“ก็ตอนนี้เหละที่สำคัญ” ซิลลี่ดึงออกมาใช้เช่นกัน ของเขามีลักษณะเหมือนก้อนน้ำกลม มีคลื่นน้ำวนอยู่ภายใน
บรีชพึมพำและทำเช่นกัน แรงลมสีเขียวโบกสะบัด เต่าตัวเล็กวิ่งวนหมวกปีกกว้างมากกว่าร้อยรอบ รับรู้ถึงพลังเวทย์ลมที่สูงขึ้น “พายุทอร์นาโด!!” วงแหวนเวทย์สีเขียวกลมหมุนรุนแรงกลางอากาศ สมุดเวทย์สีเขียวปล่อยคลื่นพลังเติมเต็มเข้าไป คทาเวทย์ส่องแสงสีเขียวสว่าง
“คลื่นน้ำยักษ์” ซิลลี่ชูแขนทั้งสองข้างขึ้นฟ้า กำแพงน้ำยักษ์โผล่ขึ้นมาบนพื้นดิน ล้อมรอบบริเวณนั้นอีกครั้ง แต่มันหนาแน่นกว่าเดิมหลายเท่า “ย๊า!!!!” คลื่นสูงขึ้น สูงขึ้นอีก
หินก้อนใหญ่ต่อเรียงกันเป็นงูหินขนาดใหญ่ พุ่งตรงเข้าไปบีบรัดคอเซนทอร์ทันที “อนาคอนด้า สโทน” กัมฟ์เร่งมวลเวทย์โดยใช้สมุดเวทย์หิน ปลดปล่อยพลังงานออกไป และสร้างควายหิน พุ่งชนขาของมัน
“ไอ้พวกบ้า” ฟราด้อนพูด มือของเขาเปลี่ยนเป็นอุ้งเท้าสิงโตขนาดใหญ่ เล็บแหลมยาว เปลวไฟลุกท่วม มีกระแสไฟฟ้าสีดำสถิตอยู่ด้านใน “ตายซะ ไม่ว่าแกจะเป็นตัวอะไรก็ช่าง” ‘ตู้ม!! ’ ฟราด้อนตบเซนทอร์ล้มลงไปกองกับพื้น งูหินบีบรัดแน่นขึ้นอีก พายุของบรีชหมุนเกลียวทะลุกลางลำตัวเซนทอร์
“ร่างกายมันเป็นอมตะ!” ซิลลี่พูด
“ฉันไม่สน” ฟราด้อนลอยตัวบนอากาศ “ราชสีห์ คำราม!” สิงโตไฟปล่อยหางเซนทอร์ กระโดดลอยบนอากาศปล่อยวงแหวนเวทย์ใส่ฟราด้อน วงแหวนรูปสิงโตขยายใหญ่ขึ้น เขาชกหมัดรัวกลางอากาศ เกิดเป็นรูปสิงโตไฟ อ้าปากเขี้ยวแหลม ในที่สุด เซนทอร์ก็ส่งเสียงร้องเจ็บปวด เมือกสีเหลืองไหลออกมาไม่หยุด
เปลวไฟสีเหลืองในดวงตาลุกโชนขึ้นอีก มันจับขวานแน่น ไล่ฟาดใส่ทุกคน กัมฟ์เปลี่ยนงูเป็นโล่หิน รับการโจมตี และเปลี่ยนกลับไปเป็นงูหินรัดขามันให้ล้มลง บรีชสลับพลังเวทย์ พายุเป็นลูกธนูแหลมเกือบสามร้อยอัน โจมตีใส่เซนทอร์ มันแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย เขาจึงสร้างพายุหมุนโจมตีดวงตาสีเหลือง มันใช้ขวานฟันพายุขาดสองท่อน ฟราด้อนพลาดถูกหางเซนทอร์แทงเข้ากลางลำตัว เขาเดินไม่ได้ ซิลลี่ลดระดับน้ำลงและเข้าไปช่วยฟราด้อน กงจักรน้ำยาวตัดหางเซนทอร์เปลวไฟสีเหลืองขาดออก มันก็ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ ฟราด้อนไม่ยอมล้มตัวลง เขาบีบโพชั่นสีม่วงสิบขวด และยังคงร่ายเวทย์บอลไฟกลม และเขี้ยวสัตว์ไฟยาวพุ่งโจมตีต่อเนื่อง
“ฟราด้อน นายจะตายเอานะ!” ซิลลี่พูด เขาเปลี่ยนกงจักรเป็นโล่น้ำ รับการโจมตีจากขวาน มันหันไปโจมตีกัมฟ์และบรีชต่อเนื่อง
“ฉันไม่ตายง่ายๆ หรอก” ฟราด้อนพูด โพชั่นสีม่วงไหลออกจากปากของเขา “ไปทำหน้าที่ของนายเถอะ!” ฟราด้อนพยายามก้าวขาให้เดินไปข้างหน้า เขามองเห็นบรีชและกัมฟ์อยู่ในสภาพที่แย่ลงเรื่อยๆ และยังคงลุกขึ้นมาร่ายพลังเวทย์ต่อเนื่อง
“ธนูสายลม” บรีชสร้างคันธนูสีเขียวกลางอากาศ เซนทอร์ฟันขาดออกสองรอบ เขาก็ยังคงสร้างขึ้นมาอีก และให้กัมฟ์วางลูกธนูหินอันใหญ่ ‘ตู้ม! ’ ความเร็วของลมผลักดันให้ลูกธนูหินแหลมเสียบเข้ากลางตัวเซนทอร์ปลิวไปติดกำแพงคลื่นน้ำยักษ์ ซิลลี่ร่ายเวทย์น้ำเพื่อซ่อมแซมคลื่น
ค้างคาวโผล่ออกมาเรื่อยๆ จากพายุเปลวไฟสีเหลือง และยังมีอีกาสีเหลืองดำออกมาเพิ่ม ปากของมันเป็นเหล็กเกือบร้อยตัว โผล่มากางปีกและพ่นเมือกสีเหลืองใส่โลลิ คิร่าหมุนตัวยิงธนูไฟออกไปต่อเนื่อง ซิสยกดาบน้ำแข็งรับการโจมตี เขาไม่สามารถออกห่างโลลิได้เลย เพราะว่ามีหนอนโผล่มาใต้ดิน มันพยายามจะบีบรัดโลลิ กับดักคิร่าทำงาน หนอนกลายเป็นผงทันที