ตอนที่แล้ว303 ตัวอะไรที่จะโผล่มา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป305 คลื่นน้ำยักษ์

304 เราสี่คน สู้มันไม่ไหว!


ฟราด้อนไม่มีความกลัวอยู่ในสายตาของเขา เขาดูมั่นใจในพลัง จิตเวทย์สิงโตไฟ เร่งพลังไฟขึ้นอีกหลายเท่า หมัดของเขากลายเป็นหัวสิงโตไฟขนาดใหญ่ เสือสองหัวก้าวเท้ายาวกระโดด ฟราด้อนชกกลางอากาศ “เพลิงราชสีห์” ไอร้อนแผ่ทั่วบริเวณนั้น เสือถูกเผาไหม้เกรียม หนึ่งหัว ส่วนอีกหัววงแหวนเวทย์น้ำสีเหลืองฟ้า สร้างเขี้ยวแหลมยาวพุ่งเข้ามาเสียบฟราด้อน ‘เฮือก! ’ เขาโดนเสียบแต่ไม่ยอมที่จะก้มหัวลงต่ำ ใบหน้ายังคงเชิดขึ้นฟ้า และร่ายเวทย์ไฟขึ้นมาอีก “หางสิงโตไฟ” เขาวาดวงแหวนเวทย์ในอากาศ หางสิงโตยาวสีแดงส้ม ขนาดสิบเมตร ฟาดใส่เสือสองหัวมากกว่ายี่สิบครั้ง ลำตัวขาดและมีไฟลุกท่วมทั้งตัว

“ฟราด้อน มีพลังที่รุนแรง” กัมฟ์พูด เขาสร้างมือหินยักษ์บีบคอเม่นไฟฟ้า “ฉันก็มีเหมือนกัน” มือหินบีบเวทย์อัดแน่น เม่นไฟฟ้าแตกเป็นคริสตัลสีเหลือง และค่อยๆ รวมตัวกลับมาอีกครั้ง

การต่อสู้ใช้เวลานาน จนกระทั่งเจลหลุดออกมาจากพายุเปลวไฟสีเหลือง ค้างคาวสีเหลืองดำเกือบสองร้อยตัวโผล่ออกมาโจมตีใส่ซิสและคิร่า ซิสชกกำแพงน้ำแข็งปกป้องโลลิและเจล เขาโดนโจมตีด้วยเขี้ยวแหลม กรงเล็บข่วนใส่ลำตัว ดาบน้ำแข็งยาวฟันกลางลำตัวค้างคาว คิร่าวิ่งวนรอบนอก โยนกับดักดอกไม้ปีศาจ ปล่อยเกสรทำให้ปีศาจค้างคาวมีอาการมึนงง บางตัวก็น้ำลายไหล จากนั้นเล็งธนู ลูกธนูเปลวไฟยิงเข้าไปเสียบกลางลำตัว ‘โบ๊ะ! ’ แตกสลายเป็นคริสตัล มันยังโผล่ออกมาเรื่อยๆ กับดักแช่แข็งด้วยโคลนทำงาน ค้างคาวสิบตัวถูกโคลนห่อหุ้มเอาไว้ คิร่าโยนกับดักระเบิดใส่เข้าไปอีกสองอัน ‘ตู้ม!! ’

ซิสยกดาบต่อสู้อย่างต่อเนื่อง โลลิไม่สามารถปล่อยคทาลงได้ ตัวเจลยังลอยอยู่ในอากาศ ค้างคาวพยายามลากตัวเจลกลับเข้าไป แต่ค้างคาวบางตัวก็ถูกเผาไหม้ด้วยเปลวไฟสีเหลือง ซิสมองดวงตาเปลวไฟสีเหลือง ทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าพวกมันจะเป็นปีศาจในตำนานอย่างที่เขาเคยเจอ ความหวั่นใจเล็กเข้ามาโจมตีอยู่ภายใน ‘ดาบน้ำแข็ง’ เขาขยายดาบใหญ่ขนาดห้าเมตร ‘พายุน้ำแข็ง’ แทงดาบน้ำแข็งในอากาศมากกว่าสามสิบที เกิดพายุหมุดเกล็ดน้ำแข็งใบมีด โจมตีใส่ฝูงค้างคาว ‘ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ!!!! ’ แตกสลายเป็นคริสตัลจำนวนมาก

“อดทนไว้นะ เจล” โลลิจับคทาแน่น ตัวเจลยังคงมีเปลวไฟสีเหลืองลุกท่วมทั้งตัว รวมทั้งดวงตาเบิกกว้าง ปากอ้าค้างเอาไว้

ฟราด้อนชกหมัดใส่เสือสองหัวสะบัดเมือกสีเหลืองกระจายทั่ว เปลวไฟของเขาเผาไหม้ทั้งสองหัว ซิลลี่สร้างน้ำวนบีบรัดลำตัวเสือสองหัว แน่นอีก แน่นเข้าไปอีก ‘โบ๊ะ! ’ แตกสลายเป็นคริสตัล คริสตัลสีเหลืองลอยฟุ้งในอากาศปลิวเข้าไปในพายุเปลวไฟสีเหลือง

“ในที่สุด มันก็แตกสลายและไม่ฟื้นขึ้นมา” ซิลลี่พูด “ทำได้ดีมาก โลลิ”

“ไม่หรอก มันยังไม่จบ” บรีชกลิ้งตกลงมาบนพื้น เขาสร้างลูกธนูสายลมมากกว่าห้าร้อยดอก ยิงขึ้นไปบนอากาศใส่โกเกมสายลม และสร้างดอกที่ใหญ่ขึ้นอีก ขนาดสิบเมตร พุ่งตรงเข้าไปเสียบดวงตาไฟสีเหลือง

“ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น” ฟราด้อนพูด และเข้าไปบีบคอโจรสลัดก้ามปูเผาไหม้ด้วยเปลวไฟอันร้อนแรง ทำให้มันแตกสลายเป็นคริสตัลสีเหลืองลอยเข้าไปในพายุเกลียวสีเหลือง ซิลลี่เปิดสมุดเวทย์คลื่นน้ำ ค้นหาพลังเวทย์อื่นๆ และดับไฟบริเวณรอบตัวโลลิ

กัมฟ์ถือค้อนหินขนาดสิบเมตร ฟาดใส่เม่นไฟฟ้า และสร้างหินแหลมจำนวนมาก โจมตีใส่มัน ‘ตู้ม!!!!!!!!!!! ’ หินสีน้ำตาลแหลมมากกว่าห้าสิบอัน แทงซ้ำใส่เม่นไฟฟ้าก่อนที่มันจะแตกสลายเป็นคริสตัล “สำเร็จ” กัมฟ์ดึงขนเม่นที่ติดเสื้อ มันมีไฟฟ้าวนอยู่เล็กน้อย

เสียงพลังเวทย์ลมดังกลางอากาศหลายรอบ โกเลมสายลมแตกสลายเป็นคริสตัลสีเหลือง บรีชกระโดดลงมาหายใจแรง ปักไม้เท้า บีบโพชั่นสีม่วงห้าขวด “เมื่อไหร่ เทร่า ฮูเบอร์ ดิม และกามัว จะกลับมาสักที” บรีชพูด “ฉันแค่กังวลว่าเราจะเอาไม่อยู่”

“แค่ฉันคนเดียวก็เกินพอ” ฟราด้อนพูดด้วยความมั่นใจ

ทุกคนยืนมองเศษผลึกคริสตัลสีเหลืองหมุนวนในพายุกลางดินแดน ฟราด้อนเดินเข้ามาพยายามจะดึงเจลให้ออกมาจากเปลวไฟสีเหลืองลุกท่วมทั้งตัว แต่เขาก็ถูกคลื่นสีเหลืองยาวฟาดใส่ ความเจ็บปวดเกิดเป็นบาดแผลรอบตัวฟราด้อน “ฉันเตือนนายแล้วนะ” บรีชพูด “มีแต่โลลิและไลท์ ถึงจะดึงเจลออกมาได้”

ฟราด้อนลุกขึ้นมาด้วยความโมโห “แม่งเอ๊ย” เขาสร้างเวทย์พายุไฟ เพื่อที่จะหมุนโจมตีใส่พายุเกลียวเหลือง

“อย่านะ ฟราด้อน” ซิลลี่พูด เขารีบสร้างกำแพงน้ำรอบตัว โลลิและเจล ซิสสร้างกำแพงน้ำแข็งป้องกันตัวเองและคิร่าเช่นกัน ทั้งคู่ยืนด้านหลังโลลิ “นายจะเผาพวกเราทุกคน”

“ฉันไม่สน” ฟราด้อนเร่งพลังเวทย์ เขารู้สึกอับอายที่สัมผัสเปลวไฟสีเหลืองไม่ได้

“มันออกมาแล้ว” กัมฟ์พูด “เซนทอร์!” ซิสกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกลัว เขามองเห็นม้าครึ่งมนุษย์ ดวงตาไฟสีเหลือง ลำตัวขนาดใหญ่มากกว่าสิบเมตร หางม้าเป็นคลื่นไฟสีเหลืองโบกสะบัด ด้านล่างเป็นม้าสี่ขา ครึ่งท่อนบนเป็นมนุษย์มีขนสีดำเต็มลำตัว ใบหน้าดุร้าย มีเขาโค้งวนสองอันอยู่บนหัว ถือขวานแหลมสองแฉก มีเมือกสีเหลืองไหล ผมยาวดำสนิท ด้านหลังมีบาดแผลจำนวนมาก มันกำลังดูดเศษคริสตัลสีเหลืองเพื่อฟื้นฟูพลังงาน อกซ้ายหัวใจสีเหลืองขนาดใหญ่ เมือกสีดำไหลผ่านเส้นเลือด

“เราสี่คน สู้มันไม่ไหว!” บรีชพูด เขารีบสร้างบอลลมสีเขียวก้อนกลม “เอายังไงดี กัมฟ์ ซิลลี่”

เจลถูกดูดกลับเข้าไปอีกครั้งในพายุเปลวไฟสีเหลือง คลื่นพลังงาน ‘ตู้ม!!!! ’ โลลิ ซิส คิร่า ปลิวไปติดกำแพง ‘เฮือก! ’ ทั้งสามคนร้องเจ็บปวดด้วยแรงกระแทก ‘คลื่นอะไรกัน รุนแรงชะมัด’ คลื่นพลังเวทย์สีเหลืองสาดออกมาต่อเนื่อง

“เจล!!” โลลิพยายามลุกขึ้นยืน และใช้เวทย์รักษาตนเอง ซิสและคิร่า

“ฉันหลบไม่ทัน มันไวมาก” คิร่าจับธนูที่มีรอยร้าว นกฟินิกซ์ปล่อยเปลวไฟฟื้นฟูบาดแผลคิร่าและคันธนู

“เราต้องหาจังหวะ และจุดที่เหมาะสมในการที่จะให้โลลิ ใช้พลังเวทย์ดึงเจลออกมา” ซิสพูด เขาพยายามใช้ความคิดทั้งหมดที่มี ผสมกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า “ฉันแค่เดา ถ้าเจลถูกดึงออกมาและเด้งเข้าไปอีก เราอาจจะช่วยเจลไม่ได้อีก หรือไม่ก็มีตัวอะไรโผล่มา ฉันกลัว”

“ซิส พูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า” คิร่าขมวดคิ้ว และจ้องหน้าซิส เพื่อส่งสายตาไปหาโลลิ “นายกำลังทำให้โลลิเสียกำลังใจ”

ซิสมองโลลิที่นิ่งเงียบ “พี่ขอโทษ โลลิ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะหมายความว่าแบบนั้น พี่แค่พูดถึงความเสี่ยงที่สุด”

“เจล...” โลลิพูดเสียงเบา “พี่ซิสและพี่สาว ช่วยปกป้องหนูได้ไหมคะ หนูจะใช้พลังทั้งหมดที่มีดึงเจลออกมา”

คิร่ามองหน้าซิส ดวงตาจ้องลึกเข้าไปราวกับทิ่มแทงซิสด้วยลูกธนูที่มองไม่เห็น ‘ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย’ ‘ฉันพูดอะไรออกไป เสียงเหมือนคนสิ้นหวังงั้นเหละ’ ‘ก็เราสู้ปีศาจไม่ได้แน่ๆ ดูสิ จอมเวทย์ระดับสูงสี่คน ทำอะไรมันไม่ได้เลย’ เขามองเห็นจอมเวทย์ทั้งสี่โจมตีใส่เซนทอร์ไม่ยั้งมือด้วยพลังที่มี แต่เซนทอร์กลับไม่มีบาดแผลใดๆ

“เอ่อ...โลลิ” ซิสพูด

“หนู...หนูคิดว่ารบกวนพี่สองคนมากไปด้วยซ้ำ” โลลิบีบโพชั่นสีม่วงสองขวด “ไม่เป็นไรค่ะ หนูจะไปช่วยเจลเอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอบคุณนะคะที่ช่วยมาช่วย”

‘ซิส! ’ ในหัวซิสมีความกังวลกำลังโจมตีกันอยู่ เขาหลับตาและบอกตัวเองว่า ‘หยุดคิด หยุดคิดเดี๋ยวนี้ ว่าเราจะสู้ได้หรือสู้ไม่ได้’ “โลลิ พี่จะช่วยเจลด้วย” ซิสพูดอย่างมั่นใจ เขาต้องหยุดให้สมองคิดมากมาย และพยายามวางแผนที่ดีที่สุด ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้กับเหตุการณ์แบบนี้ ไม่มีคนเพิ่มเพื่อเป็นฝ่ายโจมตี หรือเป็นฝ่ายตั้งรับ หรือฝ่ายสนับสนุน “ในโลกนี้ มีแต่ความไม่แน่นอน” ซิสพูด “เราจะช่วยเด็กชายคนนั้นออกมา ไม่ต้องห่วงนะ โลลิ” คิร่ายิ้มเล็กน้อย เธอจับคันธนูแน่นและวิ่งด้านซ้าย เพื่อปกป้องโลลิ ซิสวิ่งด้านขวา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด