270 คุณไซครับ กลางเมืองมี...

“พวกแกสองคน ทำให้ข้าเสียเวลาไปมาก” มิโนทอร์ร่ายเวทย์สีเขียวที่ค้อนรวบรวมพลังงาน กระโดด ฟาดค้อนลงพื้น ‘ฟู่! ’ คลื่นพลังเวทย์สีเขียวทำให้นักผจญภัยเกือบร้อยคนปลิวเข้าไปในเมือง

“เอายังไงดี อเล็ก” ไซแบกนักผจญภัยที่หมดสติไปวางบนรถม้า “ออกรถได้ พาไปหมู่บ้านทานตะวัน”

“ทุกคน ถอยก่อน!!!” อเล็กใช้ปากเป็ดส่งเสียงตะโกนออกไป “ถอยเร็วเข้า!” นักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลืองกำจัดกระทิงแตกสลายทั้งหมด หันมาโจมตีใส่มิโนทอร์ “ดาบใยแมงมุม” ดาบยาวขาแมงมุมที่ด้ามกระดิกเพิ่มพลังเวทย์แทงใส่ด้านหลังมิโนทอร์ มันล้มลงไป หอกสีม่วงเข้มแทงรัวคล้ายหางลิงภูเขาส่ายสะบัดพลังโจมตีใส่มัน มันหันมาใช้ค้อนหมุนตัวฟาดนักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลืองปลิวออกไปสองคน อีกสามคนพุ่งเข้ามาใช้พลังโคลนแช่ขา ตามด้วยพลังเวทย์มีดลาวา เฉือน เมือกสีเขียวสาดทั่วบริเวณนั้น มันส่งเสียงคำราม เรียนฟ้าผ่ากลุ่มนักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลือง ‘เปรี้ยง’ กระแสไฟฟ้าช็อตทุกคนดิ้นไปมา

สภาพมิโนทอร์มันอ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัด ซิสพุ่งเข้ามาฟันดาบน้ำแข็งใส่ มันยกค้อนต้านพลังโจมตีเอาไว้ ใช้มืออีกข้างบีบระเบิดของคิวแตกเป็นผง คิวยิงปืนใหญ่ซ้ำหลายนัด กระทิงด้านหลังฟื้นฟูมาสามตัว ก้มหัวพุ่งเข้าชนใส่นักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลือง ตามด้วยคนอื่นและคิว คิวเปลี่ยนทิศทางการยิงเล็งไปที่กระทิง ก็อบลินสามสิบตัวใช้เชือกใหญ่คลุมตัวคิวเอาไว้ นักผจญภัยดาบยาวเข้ามาตัดออกถูกออร์คตัวใหญ่ชกจมลงไปในดิน

ซิสดึงดาบออก ร่ายน้ำแข็งไฮดรารัดขาของมันเอาไว้ ออร์คสีดำชก ซิสกระโดดหลบ แต่พลาดโดนอีกตัวเหยียบจมดิน มิโนทอร์กระโดดยกค้อนสูงเล็งไปที่ซิส จับสองมือฟาดสุดแรง “โล่หนังปลา” นักผจญภัยถือโถ่พุ่งเข้ามารับการโจมตีหนังปลายืดหยุ่นรับการโจมตี แต่แล้วหอกแหลมก็แทงทะลุตัวเขาด้วยฝีมือออร์คสีเขียว ก็อบลินบูชายัญพวกมันหนึ่งร้อยตัว เพื่อเรียกหนอนก็อบลินออกมา ฟันเหล็กแหลมหลายร้อยซีก ลำตัวอ้วนยาว บดขยี้กำแพงและปืนใหญ่ เมทัลกระโดดขึ้นไปใช้ดาบกรีดบนลำตัว เมือกสีเขียวดำไหลพุ่งออกมา ชุดเกราะเขามีเสียงหินกระแทกที่ปาจากก็อบลิน ออร์คสีดำชกใส่เมทัล ลำตัวหนอนก็อบลินขาดสองท่อน พวกมันเริ่มโจมตีกันเอง

อเล็กเปิดแผ่นกระดาษใส่สร้างต้นไม้เพิ่มพลังให้กับนักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลือง ซิสลุกขึ้นยืนเข้าไปปะทะกับมิโนทอร์ต่อเนื่อง ‘เป๊ง’ ‘แกร๊ก แกร๊ก’ ดาบอัศวินสีดำกำลังปะทะค้อนมิโททอร์ แขนซิสสั่นเล็กน้อย เขายิงใบมีดน้ำแข็งใส่ด้านหลังของมัน ‘ฉึก!!! ’ ถอยออกมาแทงดาบพายุน้ำแข็งรัว สิบกว่าทีในอากาศ คลื่นพายุปั่นตัวมิโนทอร์เมือกสีเขียวสาดออกมา นักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลืองลุกขึ้นมาใช้ขวดเปลวไฟเทบนดาบ เข้ามาฟันซ้ำ ส่วนอีกห้าคนหันไปสู้กับออร์คตัวใหญ่ ยิงเถาวัลย์สองสี รัดดึงให้ล้ม คิวได้จังหวะกระโดดยิงปืนใหญ่ ‘ตู้ม ตู้ม ตู้ม’ ลำตัวของมันระเบิดออกเมือกสีดำกระจายขึ้นฟ้า

ไซสร้างม่านออร่าในอากาศรักษาเมือกพิษที่ก็อบลินขว้างขวดพิษออกมา กำแพงไฟกำลังเผาไหม้ฝูงก็อบลิน หมาป่า หมูป่ากองทัพด้านหลังในเงามืด โผล่มาต่อเนื่อง

“ดาบน้ำแข็ง” ซิสแทงดาบกลางลำตัวมิโนทอร์ ‘ไม่ได้ ถ้าดาบใหญ่พลังเยอะ ฉันก็เคลื่อนที่ได้ช้าลง ดาบเล็กเคลื่อนที่ไว แต่พลังโจมตีต่ำ’ เขาดึงดาบออกมา หอกแหลมแทงมาด้านหลังชนผ้าคลุมกลายเป็นฝุ่น ห่วงคล้องจมูกของมันกำลังฟื้นฟูร่างกายมิโนทอร์ มันจับหนอนให้พลังก้อนเขียวกลืนลงไปทั้งตัว ‘กำจัดเขาวัวก่อน’ ซิสฟันคลื่นน้ำแข็ง เขาเล็งเพียงเขาแหลมบนหัวมันเท่านั้น มันหลบหลีก กระโดดฟาดค้อน ‘ตู้ม! ’ ซิสหันหลังใช้ผ้าคลุมรับการโจมตี ค้อนมันหลุดออกจากมือ มันอ้าปากพ่นเมือกใส่ ผ้าคลุมดูดเมือกเขียวเข้าไป ‘ฟู่!! ’ ‘ตู้ม ตู้ม ตู้ม’ ระเบิดไฟบนหน้ามิโนทอร์ คิวกระโดดยิงปืนใหญ่หลายนัด เก็บโล่ควายป่าด้านหลัง ถือปืนใหญ่ฟาดบนหน้ามิโนทอร์ ซ้ำจมลงไปในดิน

“จัดการมันเลยซิส” คิวพูดไม่จบ กระทิงดวงไฟตาเขียวพุ่งเข้าชนปลิวไปไกลจากบริเวณการต่อสู้ หน้าเมืองเริ่มถูกทำลาย กำแพงหายไป มีเพียงควัน ระเบิด เสียงการต่อสู้ที่ไม่หยุดหย่อน เสียงบีบโพชั่นเป็นระยะ อเล็กคอยดูภาพรวมและรักษาคนเจ็บ

“คุณไซครับ กลางเมืองมีแมงมุมโผล่มาจากเศษไม้” นักผจญภัยคนหนึ่งรายงาน อเล็กมองดูการต่อสู้ มีบางคนเท่านั้นที่ถอย เขาเห็นซิส คิว เมทัล นักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลือง นักผจญภัยอีกยี่สิบคน ต่อสู้อย่างไม่ย่อท้อ เขาจึงสั่งให้รักษาคนเจ็บและไปต่อสู้กลางเมือง “ในเมื่อพวกนายไม่ถอย ฉันก็จะไม่ถอย” อเล็กพูด เขาร่ายเวทย์ต้นไม้สามต้นใหญ่ บริเวณที่ทุกคนกำลังต่อสู้ เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บทันที ต้นไม้รูปไม้กางเขน สาดพลังน้ำมนต์เคลือบอาวุธและชุดเกราะ ตั้งไม่ถึงหนึ่งนาที ก็ถูกมิโนทอร์ทำลายทิ้ง

‘ย๊า!! ’ คิวกลับมาด้วยความโกรธ ชกใส่ออร์คสีดำ ฟาดซ้ำด้วยปืนใหญ่ ยัดระเบิดใส่ปาก ‘ตู้ม ตู้ม ตู้ม’ ออร์คล้มลง เขากระโดดพุ่งชนด้วยโล่ควายป่า ซิสถูกฟาดด้วยค้อนโพชั่นสีขาวสาดออกมา เขาเริ่มมองเห็นพลังเวทย์ฟ้าผ่า เมื่อเขาวัวมีอักขระสีเขียวครบทุกจุด มันจะสร้างฟ้าผ่าลงมา ซิสก้มตัวและใช้ผ้าคลุมกันการโจมตีเอาไว้ แต่นักผจญภัยผ้าคลุมสีเหลืองไม่รอด ดิ้นและส่งเสียงทรมาน พวกเขามีพลังโจมตีที่สูง ว่องไว และฝ่ายสนับสนุนของพวกเขาถูกก็อบลินโจมตี

เมทัลกำจัดหนอนตัวใหญ่ กำลังปะทะกับกระทิงดาบเหล็กหมุนตัวฟาด ลำตัวกระทิงขาดออกเป็นสามท่อน เขาถูกกระทิงใช้เขาแหลมแทงชุดเกราะ ลากไปติดโขดหิน พุ่งชนซ้ำ ซ้ำอีก ‘เฮือก! ’ เมทัลล้มลงไป นักผจญภัยหมวกสีส้ม ร่ายเวทย์เพลิงดาวตก ระเบิดเปลวไฟใส่กระทิงแตกสลายเป็นคริสตัล นักธนูหลายคนกำลังถูกก็อบลินไล่ล่า มันใช้ดอกไม้ปีศาจกลืนลูกธนูที่ลอยบนฟ้า

การต่อสู้ดำเนินต่อไปหลายชั่วโมง ต่างฝ่ายก็ต่างอ่อนล้า เสียงร้องเจ็บปวดจากปากนักผจญภัยส่งเสียงเป็นระยะ ซิสรู้สึกไม่สบายใจอยู่ลึกๆ เมื่อได้ยิน แต่ตัวเขาก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน โพชั่นสีม่วงหมดไปเกือบร้อยขวด ในการใช้พลังเวทย์ กล่องโพชั่นถูกทำลายโดยฝูงก็อบลิน อาวุธถูกขโมยเมื่อนักผจญภัยล้มลง คิวไม่ชอบพฤติกรรมก็อบลิน เขากับนักผจญภัยอีกห้าคน ไล่ล่า ฟาดด้วยปืนใหญ่ อีกคนยิงธนูสายน้ำทะลุใส่ก็อบลินแตกสลาย เก็บอาวุธนักผจญภัยกลับไป

อเล็กต่อสู้กับแมงมุมก้นเขียวขนาดสามเมตรเกือบห้าสิบตัว ไซกำลังใช้เวทย์ดูดเมือกเขียวพิษออกจากนักผจญภัย เขาดิ้นทรมานด้วยความเจ็บปวด เมทัลหันไปโจมตีใส่แมงมุมก้นเขียวเต็มกำลัง ตามด้วยนักผจญภัยหมวกสีส้ม หล่อนใช้พลังเวทย์ไฟ เผาไหม้เมือกเขียว เผาไหม้แมงมุมหลายสิบตัว นักผจญภัยตัวเล็กขว้างระเบิดควันดึงความสนใจออร์คสีดำ ก่อนจะมีนักผจญภัยอีกกลุ่มโจมตีพร้อมกัน ดาบ หอก ธนู ลอยขึ้นไปบนอากาศฟาดฟันสารพัดรูปแบบพลังเวทย์

ซิสปลิวไปติดกำแพงราชวัง มิโนทอร์ไล่ล่าซิสสุดชีวิต เขาก็สวนกลับไปสุดชีวิตเช่นกัน ค้อนฟาด ทุกครั้งที่มันใช้เมฆฟ้าผ่า ซิสจะม้วนตัวดึงผ้าคลุมออกมารับการโจมตี เขารู้สึกดีที่มีผ้าคลุมอันนี้ ‘ต้องขอบใจคุณมูส’ ‘เฮือก! ’ ค้อนถูกเหวี่ยงออกมาชนตัวซิสปลิวไปติดกำแพง มันพุ่งมาด้วยความโกรธที่ฟ้าผ่าทำอะไรซิสไม่ได้ ใช้มือบีบคอ

“ตายซะ จงร้องขอความตายเดี๋ยวนี้!” มิโนทอร์คำราม ดวงตาไฟสีเขียวลุกโชน จมูกพ่นควันสีเขียวอ่อนๆ มันหายใจแรงบีบคอซิสแน่นขึ้น “รู้ไหม แกทำให้ข้าเสียเวลาไปมากมายขนาดไหน แต่ก็ช่างเถอะ บอกที่อยู่ของเด็กสาวคนนั้นมา อย่างน้อยข้าจะให้เจ้าได้เลือกวิธีสลาย”

“ฝันไปเถอะ” ซิสคำรามเสียงในลำคอ วงแหวนเวทย์สีฟ้าด้านหลังหมุนเร่งรอบเร็วขึ้น เม็ดฝนหยดปลายผมสีน้ำตาล เขามองมิโนทอร์ด้วยความกลัว ลึกๆ แล้วเขากลัวอย่างบอกไม่ถูก ‘คิร่า เธอจะต้องปลอดภัย’

“อย่ามาทำเป็นกล้าไปหน่อยเลย” มิโนทอร์ปล่อยเวทย์สีเขียวบนห่วงคล้องจมูก “ข้ารู้ ข้าสัมผัสถึงความกลัวลึกๆ ในจิตใจ” เคลือบใบหน้าซิส

ซิสดิ้นทรมาน ส่งเสียงร้องดังลั่น คิวกำลังวิ่งเข้ามา

“อยากจะช่วยหล่อนอย่างงั้นเหรอ” มิโนทอร์พูด “ใช่...อย่างนั้นเหละ” มันปล่อยเกสรจากห่วงคล้องจมูกให้ลอดเข้าไปในจมูกของซิส เขาดิ้นกระตุกไปมา “ข้าจำไม่ได้แล้วว่าจิตใจเจ้ากำลังเจ็บปวดเรื่องอะไร แต่ไม่ต้องห่วง มันจะเจ็บปวดเป็นสิบเท่า”