170 ดาบของแกโดนตุ๊กตาหิมะของฉัน

“ถ้าอย่างนั้น คุณบรีชจะให้เรามากับเขาทำไม” โลลิพูดขึ้นมา เกล็ดหิมะติดอยู่ที่ผ้าคลุม “ฉันว่าต้องมีการเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง”

เจลไม่พูดตอบโต้ เขาหวังอย่างเดียว โลลิปลอดภัยตัวเขาก็เช่นกัน ผมสีเหลืออ่อนของเจล มีหิมะติดอยู่เป็นระยะ เช่นเดียวกับผมเส้นยาวลอนสวยสีชมพูอ่อนของโลลิ ส่ายไปมาตามจังหวะการวิ่ง

“มาสู้กันตัวต่อตัวเลยสิวะ!!” คิวพยายามจะชกโบโล เจ้าหน้าที่อีกสองคนจับหัวคิวกดลงพื้น และกระแทกซ้ำ แทบจะไม่มีใครสนใจเรื่องราวพวกเขาสักเท่าไหร่ ทุกอย่างเป็นไปตามกิจกรรมของเมือง เจ้าหน้าที่ดูแลแท่นวาร์ป น่าจะเป็นคนของโบโล

“ฉัน จะ ไม่ ให้ แก สอง คน รอด เป็น อัน ขาด” โบโลใช้มือบีบคอซิส และกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงโมโห

คิวหลุดออกจากมือของเจ้าหน้าที่ โพชั่นสีแดงไหลเต็มหน้า เขาพุ่งชนและเข้าไปผลักโบโลล้มลง คิววิ่งออกไปก่อนอย่างรวดเร็วผ่านกลุ่มคนที่กำลังปั้นหิมะ

ซิสอาศัยจังหวะนี้วิ่งตามออกไป เขารู้สึกมึนหัวเล็กน้อย เจ้าหน้าที่สองคนแยกออกไปตามคิว ส่วนโบโลลุกขึ้นมาวิ่งตามซิสไป เขาควักดาบเล่มสีเงินอันใหม่ออกมา แกว่งสะบัดซ้ายทีขวาที เตรียมจะโจมตีซิส

“เฮ้ย!!!!!” ชายสวมหมวกไหมพรมสีฟ้า “ไอ้เจ้าหน้าที่ ดาบของแกโดนตุ๊กตาหิมะของฉัน”

โบโลหันไปมองผู้คน เขารู้สึกว่าการกระทำอาจจะเสียภาพลักษณ์ เขาจึงลดดาบและเสียบใส่ปลอกเช่นเดิม “ขออภัยชาวเมือง ข้ากำลังตามจับผู้ร้าย”

“หน้าตาแกเหมือนผู้ร้ายมากกว่าอีก” หญิงสาวคนหนึ่งพูดเบาๆ

การไล่ล่าดำเนินต่อไป ซิสก้มลงปั้นก้อนหิมะปาใส่โบโลเป็นระยะ พลาดทุกลูก เขาล้มในจังหวะที่มีพนักงานเดินเสิร์ฟเครื่องดื่มและอาหาร เด็กๆ กำลังเพลิดเพลินกับการปั้นตุ๊กตาหิมะ ซิสกระโดดอ้อมและเข้าไปซ่อนตัวในกองหิมะ เขามองเห็นแล้วว่า กองนี้ไม่มีใครมาปั้น มันอยู่ห่างออกไปจากผู้คน

‘ฉับ!’ เสียงดาบฟันที่ปลายกองหิมะ ต่อด้วย ‘ฉึก ฉึก’ โบโลพยายามหาทางเสียบดาบเข้าไป คาดเดาไปเรื่อยเพราะเขาเห็นรอยเท้าของซิสก้าวเข้าไปในกองหิมะ

“อย่าคิดว่าจะหนีฉันรอด เรื่องการไล่ล่าพวกขี้แพ้ ฉันถนัด!!” โบโลพูดจบ ก้อนหิมะก็เหวี่ยงมาสุดแรงเข้าที่ใบหน้าของเขา ‘โบ๊ะ’

“พลาดแล้ว ฉันอยู่อีกกองหนึ่ง” ซิสพูดเบาๆ และปั้นก้อนหิมะ สาดออกไปต่อเนื่อง ‘ขอเอาคืนหน่อยแล้วกัน’ เขามุดเข้าไปในหิมะและคลานก้มต่ำไปเรื่อยๆ ‘วิชานินจาซ่อนตัวในหิมะ ฉันคิดขึ้นเอง ไม่มีใครสอนหรอก’ เขาคิดในหัวระหว่างหนีไปเรื่อยๆ ‘ถ้าไปถึงอีกกอง ก็จะไปสู่ประตูทางออกแล้ว’ ‘เร็วเข้าซิส อย่าให้โบโลมันจับได้’

‘ผลัวะ’ โบโลมุดเข้ามาในกองหิมะ ใช้หมัดชกใบหน้าของซิส ชกซ้ำ ซิสชกกลับและพุ่งชนล้มไปในกองหิมะ ภายในกองหิมะมีช่องว่างเพียงพอสำหรับใครบางคนเข้ามาปั้นตุ๊กตาหิมะจากด้านใน

ซิสชกกลับไป โบโลหลบและชกสวนกลับอีกสามครั้ง เขาบีบคอซิสโยกไปมาหลายที

เสียงจากชายบนเวที ‘พลาดไม่ได้แล้ว!! ใครบางคนกำลังปั้นหิมะอยู่ภายใน กินพื้นที่ถึงสี่กอง แมลงปอสีรุ้งรีบจับภาพด่วน!’

“ขี้โกงนี่หว่า ใช้หิมะตั้งสี่กอง” ชายคนหนึ่งยกถังเหล้าขึ้นดื่ม และปาดเหงื่อที่กำลังใช้แรงยกท่อนไม้ทำแขนตุ๊กตาหิมะ

“ปั้นด้านในได้ก็ไม่บอก” เด็กสองคนรีบกระโดดเข้าไปข้างใน “สนุกจังเลย!!!”

“ในเมื่อไม่มีใครเห็น แกจงรับหมัดนรกของฉันไปกินซะ!” โบโลทำใบหน้าตึง ดวงตาสีแดง เขาถ่มน้ำลายใส่หมัด ก่อนจะชกสุดแรงเข้าไปใต้คางของซิส “สลายไปซะ!!! ไอ้สวะ!!!”

‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’

‘อะไรกันนี่ ส่วนหัวใกล้จะสำเร็จแล้ว หน้าตาตุ๊กตาหิมะตัวนี้ เดี๋ยวโผล่ เดี๋ยวหาย เขาต้องการปั้นเป็นรูปอะไร รอติดตามชม’

“เฮือก” ซิสส่งเสียงร้องโพชั่นสีแดงไหลออกมาข้างริมฝีปาก เขาใช้สองมือบีบคอโบโล ส่ายไปมาสองรอบก่อนจะผลักสุดแรง

‘ผมว่าตุ๊กตาหิมะตัวนี้ มีหน้าท้องแปลกๆ’ ‘ผลัวะ!’ ‘ผลัวะ!’ ซิสชกกลับอย่างสุดแรง ทั้งคู่โพชั่นสีแดงสาดออกมา

การต่อสู้ภายในกองหิมะ ดำเนินต่อไป การชกของทั้งคู่ ทำให้เกิดลำตัวที่พอดีเพราะหลังของเขาไปชนเข้ากับหิมะ ส่วนด้านหัวหมัดที่ชกขึ้นไปพร้อมแรงกระแทกของหัวซิส ด้านบนจึงกลมได้รูป ออกไปทางเหลี่ยมนิดๆ ดาบของโบโลทำให้หิมะออกไปกลายเป็นแขน เช่นเดียวกับคทาของซิสที่ทำให้ตุ๊กตามีแขนที่สมบูรณ์

“แกจะหนีไปไหน” โบโลจับขาของซิส เขาล้มลงทางด้านหลังของตุ๊กตาหิมะเมื่อโผล่หัวออกมา โบโลกระโดดมาทับก่อนจะรัวหมัด ชก ชก ชก ชก ชก เกล็ดหิมะลอยฟุ้งออกไปทำให้กลายเป็นหมวกด้านบนตุ๊กตาหิมะ ซิสลุกขึ้นผลักโบโลให้ปลิวออกไป โบโลลุกขึ้นยืนคว้าดาบมาฟันปลายดาบ เฉือนคอตุ๊กตาหิมะ กลายเป็นผ้าพันคอที่สวยงาม ซิสหลบก่อนจะใช้คทาฟาดสุดแรง ทำให้โบโลล้มกลับเข้าไปในตุ๊กหิมะขนาดใหญ่ เขาโมโห ฟันดาบไปมาอย่างบ้าคลั่ง

“แกต้องตาย เท่านั้น!!!” โบโลฟันดาบอย่างไร้สติ ตุ๊กตาหิมะมีรูปร่างที่เข้ารูปมากยิ่งขึ้น เขาวิ่งออกมาด้านหลังและใช้ดาบฟันใส่ซิส คทาน้ำแข็งรับพลังโจมตีเอาไว้ โบโลถ่มน้ำลายใส่หน้าซิส และถูกผลักออกอีกครั้ง

“บอลน้ำแข็ง” ซิสร่ายเวทย์น้ำแข็งอย่างระมัดระวัง เขาเกรงว่าถ้าเจ้าหน้าที่เห็นคงเป็นเรื่องใหญ่ บอลน้ำแข็งขนาดเท่าฝ่ามือ พุ่งตรงเข้าใบหน้าของโบโล ล้มลงไป แรงอัดทำให้ปลิวผ่านใต้ตุ๊กตาหิมะ ไปโผล่ด้านหน้ากลายเป็นหิมะก้อนกลม

‘ไม่ต้องตกใจไปคุณผู้ชม เห็นอย่างที่ผมเห็นใช่ไหม เจ้าหน้าที่โบโลของเรากำลังสร้างตุ๊กตาหิมะที่สุดยอดขึ้นมา’

“สุดยอดไปเลยเจ้าค่ะ เจ้าหน้าที่โบโล” เสียงปรบมือจากหญิงสาว “นอกจากเป็นผู้พิทักษ์สันติ ยังมีฝีมือทางด้านสร้างสรรค์อีกด้วย”

โบโลมีโพชั่นสีแดงไหลออกทางจมูกและปาก เขารู้สึกเจ็บด้วยแรงของบอลน้ำแข็ง แต่ต้องรักษาภาพลักษณ์ไว้ ขณะที่นักข่าวกำลังเข้ามาถ่ายภาพและถามถึงไอเดียการปั้นตุ๊กตาหิมะ

‘กรรมการของเราทุกคน ตกลงกันแล้วว่า คุณโบโลได้บัตรสุ่มจำนวนหนึ่งร้อยใบ มันคือรางวัลที่หนึ่ง!!!’

“ไม่จริง มันขี้โกง” ชายคนหนึ่งตะโกนหลังเห็นซิสวิ่งออกไป “มันร่วมมือกับนักผจญภัยมือใหม่ ผมยาวสีน้ำตาล”

“ใช่ค่ะ ฉันเห็นเขารีบวิ่งออกไป” หญิงสาวผมสีเทาแย้ง “นั่นไม่ใช่ฝีมือของเขาคนเดียวแน่นอน”

เสียงจากเวที ‘เงียบก่อนทุกคน ถ้าอย่างนั้นคงต้องตอบแทนรางวัลให้เขาคนนั้นด้วย’ เขาหันไปหลังเวที ‘รีบไปตามนักผจญภัยคนนั้นมารับรางวัล เร็วเข้า!!’ ‘รับทราบครับท่าน’

“ไม่ทราบว่าคุณได้ไอเดียนี้มาจากที่ไหนคะ” นักข่าวคนหนึ่งถาม “เป็นตุ๊กตาหิมะหน้าตาประหลาดที่แสนจะสวยงาม”

“เอ่อ คือว่า” โบโลใช้มือซับโพชั่นสีแดงที่ไหลออกมา “มันเป็นคงเป็นเพราะผม มีจิตใจที่งดงามเหมือนใบหน้า เอิ่ม แบบว่า การสร้างสรรค์ย่อมเป็นไปตาม เอิ่ม ความสามารถของผม เอิ่ม แบบว่า สะท้อนออกมาจากจิตใจผมว่านะ”

“คิดได้ยังไงคะ กับตุ๊กตาหิมะหน้าตาแปลกประหลาด” นักข่าวรีบแทรกขึ้นมาเพราะเข้ารู้สึกว่าโบโลพูด เอิ่ม มากเกินไป

“มันคือตุ๊กตาหิมะที่สวยงาม” โบโลหันไปมองด้านหลัง แขนด้านหนึ่งเป็นคมดาบ อีกด้านหนึ่งเป็นคทา ผ้าพันคอแถมหมวกด้านบน จมูกตุ๊กตาหิมะเป็นรูปหมัดยื่นออกมา “เอิ่ม คือแบบว่า เอิ่ม” โบโลรู้สึกยินดีอย่างพูดไม่ออก

“หยุดก่อนนักผจญภัยคนนั้นน่ะ” เสียงฝีเท้าสวมชุดสีดำเรียบร้อยกำลังวิ่งตามซิส

“ให้ใครมาตามล่าอีกวะเนี่ย” ซิสหันไปร่ายเวทย์กำแพงน้ำแข็งขนาดเล็กเพื่อสกัดขาชายคนนั้นให้ล้ม “ขอโทษนะ ผมไม่ได้อยากทำอย่างนี้ แต่การที่คุณตามล่าผม ผมไม่ได้ผิดอะไร”