163 เด็กสมัยนี้ มีของดีกันไวจริงๆ
“น้ำแข็งจันทรา” สมุดเวทย์ของไอซ์ลอยข้างตัวของเขา แรงลมสะบัดผ้าคลุม ก่อนจะสร้างเวทย์น้ำแข็งเป็นเสี้ยวพระจันทร์ออกมา สองร้อยกว่าอัน ขนาดเท่าสมุดเวทย์ เหวี่ยงออกไปด้วยความเร็วสูง ‘ฟิ้วๆๆๆ ฉับๆๆๆ’
สวนกลับไปด้วย ‘เขี้ยวน้ำแข็ง’ ‘กรงเล็บน้ำแข็ง’ ‘หมอกน้ำแข็ง’ ทั้งคู่ใส่พลังกันสุดฝีมือ ไม่มีใครยอมใคร ‘ตู้ม!!’ ‘ฟิ้ว!!’ ‘ฉับ!!’
แบร์กระโดดหลบไปมาอย่างรวดเร็ว สร้างโล่น้ำแข็งรูปร่างเหมือนอุ้งเท้าหมีออกมากันพลังเวทย์ ‘ตู้ม!!!’ พลังเวทย์สงบลง พลังกายของแบร์ลดลงไปเกือบครึ่ง
“ก้อนเมฆน้ำแข็ง” แบร์ขยับนิ้วที่สวมแหวนสีขาว กำลังห่อไอซ์ด้วยปุยเมฆที่อัดแน่นไปด้วยเวทย์น้ำแข็ง
“ใครจะไปยอมง่ายๆ กันล่ะ” ไอซ์ร่ายเวทย์น้ำแข็งทำให้แขนของเขาเป็นใบมีดน้ำแข็ง ฟันปุยเมฆขาดกระจาย เขาวิ่งอ้อม หางแมงป่องน้ำแข็งโผล่ออกมาจากด้านหลังของเขา
“จิตแมงป่องน้ำแข็ง!!!” นักเวทย์สวมเสื้อคลุมสีเขียวพูดขึ้น “แมงป่องน้ำแข็งเป็นบอสที่ไม่ได้มีพลังเวทย์น้ำแข็งก็จริง แต่ถ้าได้ส่วนใดส่วนหนึ่งมาเป็นกายภาพและสามารถเร่งมวลเวทย์ ถือว่าได้เปรียบคู่ต่อสู้อย่างมาก”
หางแมงป่องสะบัดไปมา ก่อนจะพ่นเมือกสีเหลืองออกไปใส่แบร์ หล่อนใช้น้ำแข็งรูปดอกไม้ ห่อเมือกเหล่านั้นเอาไว้ และสร้างน้ำแข็งสายฝนโจมตีต่อเนื่อง หางแมงป่องน้ำแข็งสะบัดส่ายไปมา เม็ดฝนแตกสลายไปอย่างง่ายดาย หางแมงป่องยืดและยาวออกไปฟาดใส่แบร์เป็นระยะ พลังเวทย์ของแบร์ถูกใช้ออกมาเพื่อปกป้องซะส่วนใหญ่ กำแพงอุ้งเท้าหมีแตกสลายทุกครั้งเมื่อถูกหางฟาดลงมา
“เด็กสมัยนี้ มีของดีกันไวจริงๆ” ฟราด้อนพูดขึ้น
“ไอซ์ เป็นคนมีพรสวรรค์” เทร่าใช้มืออุ้มกระต่ายน้ำแข็งขึ้นมาบนตัก
“น่าสนุกดี” ซิลลี่ “พลังเวทย์น้ำทำอะไรได้หลายอย่าง”
“ดอกไม้น้ำแข็ง” แบร์สร้างเถาวัลย์หนามสร้างจากพลังเวทย์น้ำแข็ง สะบัดไปมาพยายามรัดตัวของไอซ์ หางแมงป่องถูกรัดไว้แน่น “ดอกไม้สังหาร” ฟันแหลมคมของดอกไม้น้ำแข็งพุ่งตรงมาอย่างรวดเร็ว แทงเข้าลำตัวของไอซ์ พลังกายลดลงเหลือเพียงสามขีด
“ยัยบ้านั่น เล่นแรงไปแล้ว” หญิงสาวผมสีเงินพูด
“อย่า ยอมแพ้นะไอซ์” หญิงสาวเสื้อคลุมสีน้ำเงินตะโกน คนข้างหล่อนกำลังเทลูกกวาดใส่ปาก “เขาไม่แพ้หรอก ง่ำ ง่ำ”
ไอซ์สร้างแมงป่องน้ำแข็งขึ้นมา ขนาดมันเท่ากับบอสในหมู่บ้านสีคราม เขายืนด้านหลังและร่ายเวทย์น้ำแข็งเข็มพิษน้ำแข็งจำนวนมาก เกือบสองร้อยอันลอยอยู่ในอากาศ
“แย่แล้ว” แบร์พูดและร่ายกำแพงน้ำแข็งขนหมีหนาถึงสิบชั้น และเร่งมวลเวทย์สมุดของเธอกลายเป็นสีฟ้า เกล็ดน้ำแข็งเกาะทั่วตัว สร้อยรูปหมีสีขาวลอยสะบัดตามพลังเวทย์ ออร่าเวทย์ฟุ้งเต็มเวที
‘ตู้ม!!!’ ‘ฟิ้ว!!!’ รวดเร็วรุนแรง กำแพงน้ำแข็งแตกออกด้วยเข็มพิษมหาศาล พร้อมกับหางแมงป่องฟาดทำลายลง และไอซ์ผสานตัวเองกับแมงป่องใช้ก้ามใบมีดฟันแบร์ปลิวออกไป ‘ฉับ ฉับ’ วงแหวนเวทย์สีเหลืองผสานหางน้ำแข็งฟาดออกไปทับลำตัวแบร์ พลังกายหล่อนลดลงเหลือเพียงหนึ่งขีด
“ฮ่าๆ ฮ่าๆ” ไอซ์หัวเราะ “พลังเวทย์ของฉันรุนแรงที่สุด! คนที่จะได้ก้าวไปสู่นักเวทย์ระดับสี่คือฉันคนนี้”
แบร์ขยับตัวลุกขึ้นมา หล่อนเปิดสมุดไปหน้าถัดไป พยายามรวบรวมพลังเวทย์น้ำแข็งขึ้นอีกครั้ง “มาปิดฉากกันเถอะ”
“ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนี้” ไอซ์เปิดสมุดใช้เวทย์แมงป่องน้ำแข็งรวมเป็นหนึ่งเดียว เขากำลังสร้างหางแมงป่องขนาดใหญ่ ยาวยี่สิบเมตร พลังเวทย์มหาศาลรวมตัวกันเป็นน้ำแข็งอัดแน่น ออร่าพลังเวทย์สะบัดโหมกระหน่ำบนเวที
แบร์เร่งมวลน้ำแข็งเช่นกัน หล่อนกำลังปั้นเป็นรูปกลมบนหัว อุ้งเท้าหมีน้ำแข็ง
“แพ้ไปซะเถอะ” ไอซ์วิ่งเข้ามาด้วยความเร็ว ฟาดหางแมงป่องพลังเวทย์น้ำแข็งสุดแรง ‘ตู้ม’ ‘ตู้ม!!!!!!!!!’ พลังเวทย์น้ำแข็งกระจายไปทั่วเวที ผนังม่านกั้นเวทย์สั่นเล็กน้อย พลังเวทย์สีฟ้าค่อยๆ จางลง
“เกิดอะไรขึ้นฉันมองไม่ทัน” ใครคนหนึ่งพูดออกมา
‘และผู้ชนะก็คือ แบร์ นักเวทย์น้ำแข็ง’ เสียงประกาศดังขึ้น
“เป็นไปไม่ได้แบร์เหลือเพียงหนึ่งขีดก็จะพ่ายแพ้” เสียงสั่นเล็กน้อย “ไอซ์จะแพ้ไม่ได้นะ ไม่จริง” หล่อนวิ่งออกไปทางประตู
หมีน้ำแข็งเดินออกมา อุ้งเท้าขนาดใหญ่ทับไอซ์บนเวที เจ้าหน้าที่มาร่ายเวทย์ฟื้นฟูและพาลงไป
“ไม่เลว จิตเวทย์หมีน้ำแข็ง” เทร่าพูด “เก็บไม้เด็ด ไว้ทีหลังซะด้วย ร้ายจริงๆ”
“น่าสนใจดี” ซิลลี่ปรบมือ “จริงไหม ฟราด้อน” ฟราด้อนไม่ตอบ
“นี่สินะ จิตแห่งเวทย์” ถุงข้าวโพดหล่นจากมือของชายคนหนึ่ง “อุ้งเท้าหมีน้ำแข็งขนาดครึ่งเวที ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย”
อีกคนอ้าปากค้าง “จิตเวทย์ หล่อนมีของแบบนั้นได้ยังไง”
‘ยินดีด้วยกับผู้ชนะในการประลองเวทย์ครั้งนี้ แบร์ นักเวทย์สาว , หล่อนจะได้เลื่อนขั้นไปสู้นักเวทย์ระดับสี่ พบกับภารกิจมากมาเพื่อมาทดสอบ ฮ่าๆ ก้าวไปสู่จอมเวทย์ มันก็คือนักเวทย์ระดับห้า ไม่ง่ายหรอกนะ หนทางอีกยาวไกล แต่หวังว่าเธอจะทำได้ดีที่สุด’
เสียงเฮจากผู้ชมดังลั่น ‘ยินดีด้วย เธอน่ารักที่สุด’
‘แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก’ เสียงน้ำแข็งมหาศาลก่อตัวขึ้นบนที่นั่งคนดู ออร่าสีฟ้าสาดออกมา พลังเวทย์ที่เอ่อล้นลอยอยู่ในอากาศ
“หมอนั่นกลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว สงสัยทนจิตเวทย์ของแบร์ไม่ไหว” หญิงสาวหมวกสีเขียวพูด
“นายทำบ้าอะไรเนี่ย ฉันหนาวนะ” หญิงสาวด้านหลังซิสตะโกนออกมา
ซิสยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาดู เขากลายเป็นน้ำแข็งไปทั้งตัว เขารู้สึกเหมือนตอนที่อยู่ในท้องของหมาป่าหางไฟ “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” เขาพูดเบาๆ ‘หรือจะเป็นเพราะปลาหมึกทะเลทราย’ ‘เกิดอะไรอีกแล้วเนี่ย’ ‘ซวยแล้วสิ’
“ตัวนายเองยังไม่รู้ ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ” ผู้หญิงนั่งข้างซิสรีบลุกออกห่าง “นายคือนักเวทย์หรอ ดูแล้วไม่ค่อยจะเหมือนสักเท่าไหร่ สวมชุดนักผจญภัยมือใหม่ คทาเวทย์ทั่วๆ ไป กระเป๋าคาดเอวขนาดเล็ก กระเป๋าสัมภาระรุ่นเก่า สมุดเวทย์ที่เอวก็ไม่ใช่”
‘ดูเหมือนว่าจะมีผู้ท้าชิงเกิดขึ้น งานนี้มันแน่นอน เขาคนนั้นคือใคร แสดงพลังเวทย์มหาศาลออกมา’
‘เฮ!!!!!!!!’ เสียงผู้ชมตื่นเต้นขึ้นกว่าเดิม “เอาชนะแบร์ให้ได้เลย!!!”
“นั่นมันจิตเวทย์ ไม่ผิดแน่พลังแบบนี้” เทร่าลุกขึ้นยืนด้วยความกังวลเล็กน้อย
“ฉันบอกแล้ว พวกเด็กใหม่น่าสนใจดี” ฟราก้อนไม่กังวลใดๆ เขาพูดอย่างแววตาเจ้าเล่ห์ “จริงไหม ซิลลี่”
“คำพูดของฉัน” ซิลลี่แทรกขึ้นมา “ท่านคิดว่าไงเทร่า ยินดีให้ประลองเวทย์ต่อเลยไหม”
“อืม แสดงตัวตนขนาดนี้แล้ว คงปล่อยผ่านไม่ได้” เทร่ากำลังใช้ความคิด
บรีชรีบตรงไปที่ซิสอย่างรวดเร็ว “แหม แล้วบอกฉันว่า ไม่ประลองเวทย์ ขอผ่าน , นาย มี จิต เวทย์ โอ้ว”
“ไม่นะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะประลองเวทย์” ซิสประหม่าเล็กน้อย มังกรในเส้นผมของเขายิ้มและย่อขนาดเพื่อซ่อนตัวลงไป
“ไหนขอดูจิตเวทย์ของนายหน่อย มันอยู่ไหน” บรีชรู้สึกสนใจซิสมากกว่าเดิม “นายนี่มันมีอะไรให้ตกใจอยู่เรื่อย”
“เอ่อ ผมไม่มีครับ” ‘แกร๊ก’ ซิสพูดจบน้ำแข็งทวีคูณเท่าตัว แผ่ไอเย็นออกไปทั่ว ‘แกร๊ก แกร๊ก’ ‘ฟึบ ฟึบ ฟึบ’