161 เอ่อ คือเราจะหยุดกลางทะเลทรายกันแบบนี้เลยหรอ

ระหว่างที่คิวออกไป ซิสก็สร้างโพชั่นขึ้นมา ชุดล่ะ 40 ขวด สีน้ำเงิน 20 ขวด สีเขียว 10 ขวด สมุนไพรทั้งหมดไม่เหลือแม้แต่ใบเดียว เขาเขียนจดหมายส่งผ่านนกสีฟ้าไปหาคุณเฮฟเพื่อถามราคา สมุนไพร และจะสั่งซื้อโพชั่นสีเขียวระดับสอง

บรรยากาศเริ่มจะมืดลงทุกคนต่างก็เหนื่อยล้ากับการออกไปผจญภัย ดวงดาวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า นักผจญภัยสองกลุ่มกำลังทำต้มยำ ขาปูขนาดใหญ่ น้ำเดือด ‘ปุด ปุด’

“ไม่มีใครเชื่อว่าเราเจอบอสแมงป่องน้ำแข็ง สามตัวติด ช่างเถอะ ฉันก็เลยเดินไปส่งภารกิจ” คิวพูด ถือถุงขนมปังกลับมาอีกสิบแท่ง และไส้กรอกสี่อัน “ผู้คนคึกคักสุดๆ ส่งภารกิจเรียบร้อย ได้มาราวๆ หกหมื่นทอง ไอเท็มส่วนเกินก็ขายให้กับคนที่ซื้อไปเพื่อส่งภารกิจเอาชื่อเสียง และแบ่งไปซื้อขนมปัง ไส้กรอกนิดหน่อย” คิวแบ่งทองให้ซิสสองหมื่นทอง (20,000 ทอง)

“ชื่อเสียงงั้นหรอ” ซิสกัดขนมปัง และเดินออกมานอกเต็นท์ เขาใช้ไม้ยาวเสียบหนวดปลาหมึกยักษ์สองอัน ย่างไปมาข้างกองไฟ

“ความน่าเชื่อถือน่ะ หรือไม่ก็เพื่อทำภารกิจพิเศษ” คิวเสริมขณะรับหนวดปลาหมึกยักษ์ “ฉันจะกินแกให้ดู บังอาจเหวี่ยงฉัน” เขาทาเนยบนหนวดปลาหมึก และโรยผงเครื่องเทศให้เขาเองและซิส

ซิสกำลังมองเห็นใครบางคนไม่ทันได้ฟังคิวพูดทั้งหมด “เดี๋ยวฉันมานะ” เขารีบลุกขึ้นไปและส่งปลาหมึกเสียบไม้ให้คิว

“ทิ้ง ของอร่อยเอาไว้ ระวังนะ กลับมาจะไม่เหลือ” คิวมองซิสที่รีบเดินออกไป

ดินแดนที่ห้า

“เขาเป็นใคร นายไว้ใจได้ยังไง” คิวพูด

“ฉันเล่าให้นายฟังแล้วเมื่อคืน แต่นายหลับก่อนจะพูดจบ และนายเป็นคนดึงใบประกาศค้นหานักเวทย์ เขานั่นเหละคือนักค้นหา” ซิสขยับกระเป๋าสัมภาระและเดินต่อไป “เปลี่ยนแผนนิดหน่อย หลังจากไปดินแดนที่ห้า เราค่อยกลับเมืองหลวงไปล่าบอสเต่าหนวดเขียว”

“แล้วเขามาทำอะไรที่นี่” คิวเดินตามซิสไปด้วยคำถามตลอดการเดิน

“คุณบรีชมาเอาไข่มุก ไปทำอะไรสักอย่างฉันไม่รู้ แต่เขาบอกว่ามีการประลองเวทย์ในดินแดนที่ห้า” ซิสรู้สึกดีใจ “ซึ่งฉันสนใจมาก ไปเถอะ”

“เข้ามาสิ” บรีชร่ายเวทย์ลมก้อนกลม คล้ายลูกบอลขนาดใหญ่ เข้าไปยืนด้านในพลังเวทย์หมุนเวียนรอบทิศทาง

“นายแน่ใจหรอ ซิส ว่าจะไปจริงๆ” คิวก้าวเข้าไปและรู้สึกกังวล

“ฉันอยากไปดูการประลองเวทย์มนต์” ซิสก้าวเข้ามาในบอลเวทย์ลม “วันนี้เป็นการประลองเวทย์น้ำแข็ง วันสุดท้ายพอดี”

“หน้าตาฉันดูเหมือนคนไว้ใจไม่ได้งั้นหรอ มาเถอะ ฉันจะอธิบายให้ฟัง” บรีชขยับเสื้อคลุมสีเขียวเข้ม หมวกเขามีเต่าสีเขียวตัวเล็กเดินอยู่บนปีกกว้าง “การประลองเวทย์มนต์ในดินแดนที่ห้า ซึ่งถือว่าเป็นกิจกรรมหลักก็ว่าได้ พื้นฐานของการผ่านเข้ารอบ จะต้องประลองเวทย์ทางด้านนั้น เช่น เวทย์ไฟ ก็ต้องเจอกับนักเวทย์สายไฟทั้งหมด จำเป็นจะต้องใช้ไฟเพื่อมาต่อสู้กับอีกฝ่าย เวทย์ดิน เช่นเดียวกัน จำเป็นต้องใช้เวทย์ดินมาสู้กับอีกฝ่าย” บรีชส่งน้ำมะนาวให้ทั้งคู่ดื่ม ระหว่างลูกบอลเวทย์ลมเคลื่อนที่บนพื้นทราย “ดิน น้ำ ลม ไฟ พื้นฐานของพลังเวทย์ แต่ก็มีแยกออกเป็นอีกสามสายก็คือ พลังเวทย์ผสม ได้แก่ โคลน ลาวา น้ำแข็ง สายฟ้า ส่วนเวทย์ที่หาได้ยากก็คือ ความมืด แสงสว่าง เหล็ก เพชร เสียง ธาตุที่ลึกลับอีกมากมาย หนึ่งเดียวในธาตุนั้นที่จะผ่านการเลื่อนขั้นไปสู่นักเวทย์ระดับสี่”

“ฉันไม่ถนัดพวกนี้สักเท่าไหร่ ถ้าพวกเวทย์ป้องกันไม่ก็ทำลาย อันนี้สิถึงจะเป็นสิ่งที่ฉันสนใจ” คิวพูดและเบ่งกล้าม “แต่เดี๋ยวก่อนประเด็นก็คือ เราจะไปไหนมาไหนกับคนแปลกหน้าอย่างนี้ไม่ได้นะ” เขากังวลเล็กน้อยก่อนจะพูดเบาๆ “ผจญภัยสินะ”

“การผจญภัยคือการที่นายไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง อีกอย่าง ฉันกำลังหาคนไปช่วยภารกิจเล็กๆ ให้กับเด็กใหม่อยู่พอดี” บรีชยิ้มเล็กน้อยขณะมองคิวที่พยายามแสดงพลังงานกล้ามแขนออกมา “ไม่ต้องห่วงมีค่าตอบแทน”

“เยี่ยมเลย อย่างนี้สิถึงคุยกันรู้เรื่อง” คิวรู้สึกดีใจ “ดีล่ะ นายไปดูเวทย์น้ำแข็งให้ชื่นใจ เพราะว่าจะได้ใช้เวทย์น้ำแข็งให้เก่งๆ สักที”

“ว่าไงนะ” บรีชหันมามองซิส เขาพึ่งสังเกตว่าไม่ได้ใช้ท่อเหล็กเหมือนคราวก่อน แต่เป็นคทาเวทย์ “นายควบคุมเวทย์น้ำได้ดีแล้วยังงั้นหรอ”

“ก็ไม่เชิงครับ ตอนนี้ผมใช้แต่เวทย์น้ำแข็ง” ซิสพูดจบ ลูกบอลเวทย์ลมก็หยุดทันทีบนทะเลทรายที่โล่ง

“ไหนพูดให้ฉันรับรู้อีกที” บรีชมองไปที่ซิส

“เอ่อ คือเราจะหยุดกลางทะเลทรายกันแบบนี้เลยหรอ” คิวพูดแต่ทั้งคู่ไม่สนใจ

“ใช่ครับ ผมใช้เวทย์น้ำแข็งในตอนนี้ แต่..” ซิสพูดต่อ “มันยังไม่สมบูรณ์”

“โว้วๆ เป็นไปแทบจะไม่ได้ นายมีพลังเวทย์น้ำก็จริง มันไม่น่าจะแข็งแรงในไม่กี่เดือน” บรีชเปิดช่องให้ทั้งคู่เดินออกมาจากบอลเวทย์ลม “อีกอย่าง ลมของนายมันรุนแรงมากจนทำลายตัวนายเอง ยากที่จะควบคุม”

“อย่างที่คุณบรีชพูดนั่นเหละ” คิวเสริม “ไม่นานมานี้ เจ้าบ้าซิสเกิดใช้พลังเวทย์ลม มันทำลายทุกสิ่งแม้กระทั่งตัวมันเอง แถม..”

“พลังกายเหลือเพียงครึ่งหลอด ไม่มีวี่แววจะกลับไปเป็นเท่าเดิม” ซิสพูดต่อจากคิว

“เรื่องพลังกายฉันช่วยอะไรไม่ได้ นายดันไปทำร้ายตัวเอง ฉันเคยเตือนแล้ว” บรีช ถอยออกมาและให้ซิสยืนห่างออกไปสามก้าว “แต่ตอนนี้ ช่วยแสดงพลังเวทย์ให้ฉันได้ดูหน่อย”

“คทาน้ำแข็ง!” ซิสชูคทาขึ้นมาและน้ำก็ไหลวนออกมาตามผิวหนังของเขา เคลื่อนที่ไปสู่คทา ปลายคทาส่องแสงสีฟ้าก่อนจะเป็นน้ำแข็งทั้งด้าม “ก่อนหน้านี้ผมใช้น้ำเคลือบท่อเหล็กในการต่อสู้”

“มีอะไรอีก โชว์มาให้หมด” บรีชรู้สึกสนใจในพลังเวทย์ คิวควักขนมปัง ใส่ไส้กรอก กินระหว่างรอการแสดง

“ใบมีดน้ำแข็ง” ใบมีดก่อตัวด้านบนหัวของซิสจำนวนไม่ต่ำกว่ายี่สิบเล่ม สภาพไม่สมบูรณ์ ก่อนที่เขาจะรวมตัวเป็นใบมีดขนาดใหญ่ “ใบมีดน้ำแข็ง” สลับ “หอกน้ำแข็ง” เขาเปลี่ยนรูปร่างเป็นหอกน้ำแข็งขนาดใหญ่และสลับเป็นอันเล็กประมาณสิบกว่าอัน

“ไม่อยากจะเชื่อ ในเวลาไม่นานทำได้ขนาดนี้” บรีชกำลังใช้มือสัมผัสพลังเวทย์สีฟ้า ออร่าที่ออกมาจากร่างกายของซิส “แม้ว่ามันจะไม่สมบูรณ์ก็เถอะ”

“แมงมุมน้ำแข็ง” แมงมุมดวงตาใสซื่อ ค่อยๆ ขยายตัวขึ้นหลังจากซิสใช้ปลายคทาเร่งมวลพลังเวทย์ แมงมุมน้ำแข็ง ขาของมันไม่สมบูรณ์ มีเพียงน้ำใสวนไปมา มันเดินไปมาและสบตาบรีช

“ไม่เลว!” บรีชปรบมือ “การสร้างสัตว์เวทย์ออกมาได้นั้น จำเป็นต้องมีหลายปัจจัย ขอฉันดูคทาหน่อย”

ซิสส่งคทาให้บรีช เขาพิจารณาหินสีฟ้าปลายคทา ส่วนตัวด้ามสภาพใกล้จะสลายเต็มที “อืม หินสีฟ้ามันสามารถดูดพลังเวทย์ได้ ปลายคทาใช้ขาแมงมุมในการยึดหินสีฟ้า ต้องได้หินมาจากแมงมุมใช่ไหม”