158 เตรียมรับของแรร์ได้เลย ถ้าบอสตัวแค่นี้

“หลังจากกำจัดบอสแมงป่องน้ำแข็ง ฉันว่าจะไปเปิดวาร์ปแล้วก็กลับเมืองหลวง” ซิสมองยีราฟสีเหลืองลายจุดดำ กำลังใช้ลิ้นมัดใบไม้จากต้นไม้ชนิดหนึ่ง ซึ่งเขากังวลและคิดอยู่ด้วยว่า ‘หนามไม่ทิ่มลิ้นของมันหรอ’

“ใจร้อนจริงๆ เลย” คิวพูด “ดินแดนที่หก ริมทะเลน่าจะพักดื่มด่ำสักวันสองวัน ไม่ได้มากันบ่อยๆ” เขาเดินอ้อมออกมาเพราะแพะกำลังวิ่งหนีสัตว์อะไรบางอย่าง

“ไปกันเถอะ สัตว์กำลังจะล่ากันเองแล้ว” ซิสพูด เขามองดูนักผจญภัยเป็นระยะ บางคนก็กำลังสู้กับกิ้งก่านักรบ บางคนก็สู้กับงูสีน้ำตาล มีขาออกมาด้านข้าง ลิ้นยาวกำลังรัดนักผจญภัยบางคนอยู่

“อืม ฉันว่าเราควรไปตั้งนานแล้ว” คิวยกเข็มทิศขึ้นมาดู อากาศร้อนอบอ้าวพอสมควร “ร้อนขนาดนี้ ถ้าฉันเป็นบอสแมงป่องน้ำแข็ง ก็คงไม่โผล่หัวออกมาหรอก”

นักผจญภัยคนหนึ่งแอบยิ้มหลังจากได้ยินคำพูดของคิว เขาจัดเรียงลูกธนูใส่กระบอกอย่างเรียบร้อย ก่อนจะพุ่งตัวออกไปหลบหลังโขดหิน เตรียมตัวสู้กับมอนสเตอร์กิ้งก่านักรบ

ทั้งคู่เดินออกมาไกลพอสมควร ด้านหน้าที่เห็นคล้ายโอเอซิส สภาพค่อนข้างร้าง แต่คงไม่ใช่เพราะมีนกหลากหลายชนิดเกาะบนโขดหิน บ้านที่ผุพังแล้ว นกปากสีเหลืองสวยกำลังเคี้ยวอะไรอยู่ในปาก เช่นเดียวกับอีกตัวใช้ปากจิกผลไม้ลูกกลมมีหนามเล็กๆ ติดอยู่ หางแมงป่องไม่ต่ำกว่าสี่ร้อยอันอยู่ในกระเป๋าไอเท็มของทั้งคู่ เนื้อแมงป่องสี่สิบสี่อัน เขี้ยวแมงป่องเก้าอัน

“พุ่มไม้ พุ่มไม้ ไหนวะน้ำแข็ง” คิวพูดระหว่างเดินสำรวจ “วันนี้นายโชคดีหรอก”

ซิสมองดูตุ๊กตากระบองเพชรขนาดเกือบสิบสองนิ้ว มันรูปร่างคล้ายกับกระบองเพชรของจริง สามารถขยับไปมา แถมส่องแสงสว่าง อีกทางหนึ่งมีกลิ่นหอมชวนให้อยากพักผ่อน “อย่างน้อยๆ ก็ได้เกือบแสนไว้เป็นค่าอาหาร” ในใจเขาคิดต่อ ‘ถ้าส่งไปขายให้คุณโกสจะมีราคาเท่าไหร่’ ‘แต่ดูจากความเสี่ยง ไม่มีเวลามากพอให้ตัดสินใจเรื่องนั้น’ ‘เพราะยังไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง’

“นายลองส่งไปขายคุณโกสสิ เผื่อจะได้ราคาดี แบบว่าหักหนี้นายนิดหน่อยและเหลือเผื่อเป็นทองกลับมา” คิวแนะนำอย่างจริงใจและน้ำเสียงเรียบง่าย “ฉันว่านายต้องคิดแบบนั้นมั่งเหละ”

“ใช่ ฉันก็คิดประมาณนั้น” ซิสพูด

“เจอแล้ว มันอยู่ในโอเอซิสร้าง” คิวยกโล่และก้มต่ำเตรียมตัวต่อสู้ พุ่มไม้มีน้ำแข็งเกาะอยู่ทั่ว มันขึ้นเป็นวงรอบ “ทำตามแผน ตกลงไหม”

“ตลกดีนะ พูดขณะที่เรายืนอยู่บนหัวของบอสแมงป่องน้ำแข็ง” ซิสหัวเราะ มองดูพุ่มไม้แปลกตาพวกนี้อีกครั้ง “ฉันแค่รู้สึกแปลกๆ มันไม่ได้ง่ายไปนะ แต่มันต้องไม่ธรรมดา” เขาร่ายเวทย์แมงมุมน้ำแข็งออกมา ขาส่วนใหญ่เป็นน้ำไม่ใช่น้ำแข็ง มันเดินสำรวจเหมือนกับสุนัขดมกลิ่นและใช้เท้าจิกเพื่อสร้างความคุ้นเคย “มองดูสิ ไม่มีนักผจญภัยคนไหนมาล่าเลย น่าแปลกจริงๆ”

“ก็จริงด้วย” คิวมองออกไปสุดสายตา เขาเห็นนักผจญภัยกำลังสู้กับมอนสเตอร์ทั่วไป “มันเป็นบอส คงไม่มีใครโง่มาล่าโดยไม่วางแผนหรอกจริงไหม”

“เตรียมตัวนะ!!” คิวดึงพุ่มไม้น้ำแข็งออก สะเก็ดสีฟ้าร่วงลงพื้น “ฉันวางระเบิดไว้แล้วสิบลูก เพียงมันโผล่ขึ้นมาไม่ว่าส่วนหัวหรือหางที่ใหญ่ ก็โดนระเบิดทันที”

“อืม ฉันพร้อมล่ะ” ซิสร่ายใบมีดน้ำแข็งขนาดใหญ่ ใช้คทาเร่งมวลเวทย์ส่องแสงสีฟ้า “ใกล้แล้ว ฉันรู้สึกได้”

“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ” คิวหัวเราะ เขามองเห็นแมงป่องน้ำแข็งตัวเล็กขนาดเพียงฝ่ามือโผล่ออกมาจากใต้พื้นทราย ในโอเอซิสร้างแห่งนี้ “บอสตัวแค่เนี้ย ระเบิดลูกเดียวก็ตายล่ะมั้ง”

“แปลกจริงๆ” ซิสพูดเบาๆ และมองแมงป่องน้ำแข็งอย่างตั้งใจ มือไม่ปล่อยคทาที่สร้างใบมีดน้ำแข็งออก พลังภายในตัวเขาบอกอย่างนั้น “เราจะประมาทไม่ได้ ฉันว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติบางอย่าง”

“อย่าคิดมากน่า เตรียมรับของแรร์ได้เลย ถ้าบอสตัวแค่นี้” คิวกลิ้งระเบิดลูกสีดำใส่แมงป่องน้ำแข็ง ระเบิด ตู้ม! ควันสีดำลอยขึ้นบนอากาศ “แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง”

“มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก” ซิส พยายามหาอะไรเกาะไว้ เพราะพื้นสะเทือนทรายค่อยๆ วนหายลงไปในหลุมพุ่มไม้ แมงป่องน้ำแข็งตัวเล็ก ขยายขึ้น ขยายขึ้นอีก ขยายขึ้นหลายระดับ หนึ่งเมตร สามเมตร ห้าเมตร สิบเมตร ลำตัวสูงของมันเกือบห้าเมตร หางยาวเป็นก้อนน้ำแข็งสวยงามเต็มไปด้วยหนามที่สร้างจากน้ำแข็ง แววตาสีแดงดุร้าย ทั้งตัวของมันถูกสร้างมาจากน้ำแข็ง

ตู้ม!! ตู้ม!!!!!! ระเบิดที่คิววางไว้ทำงาน ตู้ม!!!! ดังต่อเนื่อง ควันสีเทาดำปกคลุมแมงป่องตัวใหญ่เอาไว้

“รับไปซะ ใบมีดน้ำแข็ง” ซิสไม่รอช้า เขายิงเวทย์ใบมีดเข้าไปในควัน หอกน้ำแข็งไม่สมบูรณ์ยาวเกือบเจ็ดเมตร พุ่งตรงเข้าไปในกลุ่มควัน ‘ฉึก’ เสียงดังขึ้น ‘โป๊ะ’ น้ำแข็งแตก แมงป่องถูกเสียบด้วยมีดน้ำแข็งของซิส มันหันใช้ก้ามที่เป็นใบมีดน้ำแข็ง ตัดใบมีดของซิสที่แทงลำตัวมันออกง่ายดาย เตรียมตัวพุ่งเข้าโจมตีคิว เท้าที่ก้าวบนพื้นทรายอย่างรวดเร็วทำให้ถึงด้านหน้าของคิวเพียงไม่กี่วินาที มันใช้ก้ามใบมีดโจมตีใส่ ‘เป๊ง’ คิวใช้โล่ยกขึ้นมาป้องกัน ‘เป๊ง’ ‘เป๊ง’ ดังต่อเนื่องกว่ายี่สิบที โล่ปีกแมลงสีรุ้งส่องแสง มันขยายออกเมื่อหางแมงป่องฟาดลงมา เท้าของคิวจมลงไปในทราย จมลึกลงไปเกือบครึ่งตัว

“แมงมุมน้ำแข็ง” ซิสร่ายเวทย์ให้แมงมุมออกมาอีกครั้งหลังจากมันสลายไป “นี่ฉันโง่ไปแล้วจริงๆ ใช่ไหม ใช้น้ำแข็งเคลือบน้ำแข็ง” แมงมุมวิ่งอ้อมไปด้านข้าง พ่นใยน้ำแข็งโดนตัดออกด้วยก้ามแมงป่องใบมีดน้ำแข็ง มันหันมาพ่นเมือกสีเหลืองออกจากปาก แมงมุมน้ำแข็งของซิส ละลายหายไป

‘ขว้างโล่’ โล่หมุนไปด้วยความเร็วฟาดใส่หางของมันและหมุนกลับมา ‘ตู้ม!!!’ ระเบิดหล่นกลางหลังมันล้มลงไป

‘หอกน้ำแข็ง’ น้ำแข็งไม่สมบูรณ์ จำนวนมากพุ่งเสียบเข้าไปต่อเนื่อง ไม่ต่ำกว่าห้าสิบอัน ‘ฉึก’ บางอันก็สะท้อนกลับมา ซิสวิ่งเข้าไปใช้คทาแทงลงไป “ไม่เข้า!” เขาส่งเสียงตกใจก่อนจะถูกหางน้ำแข็งที่หนักแน่นฟาดปลิวออกไปชนกำแพงผุพัง ‘ตู้ม’

คิวถือโล่และเตรียมตัวที่จะสะท้อนพลังโจมตีมันกลับไป มันยกก้ามที่เป็นใบมีดน้ำแข็ง ฟันใส่คิวสามทีก่อนจะชูหางขึ้นสูง “ได้โอกาสล่ะ!” ‘โล่สะท้อน’ ‘ปั้ง’ หางที่หนักหน่วงด้วยน้ำแข็งสะท้อนพลังการโจมตีมหาศาลกลับไป หางตกลงสู่พื้น คิวกระโดดไปใช้โล่กระแทกเข้าใบหน้าของมันสองที ก้ามเหวี่ยงกลับมาฟันใส่คิว ‘ฉับ’ โพชั่นสีแดงสาดออก

ซิสลุกขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด บีบโพชั่นสีแดงสิบขวดต่อเนื่อง พลังกายครึ่งเดียวที่ลดลงไปอย่างรวดเร็ว “ถ้าโดนโจมตีซ้ำ มีหวังฉันตายแน่” เขาร่ายเวทย์น้ำแข็งขณะวิ่งไป “ฉันไม่มีอะไรจะสู้ มีเพียงสิ่งที่ทำได้ ฉันนั้นทำให้มันแข็งแรงที่สุด” หอกน้ำแข็งบนหัวของเขาอัดแน่นไปด้วยไอเย็น เสียงบีบโพชั่นสีน้ำเงินดังต่อเนื่องสามขวด แมงมุมน้ำแข็งกำลังปั้นตัวออกมาข้างซิส

“ปิดฉากมันเลย!” คิวตะโกนลั่นในขณะที่ใช้โล่ปักไว้ที่คอของมันได้สำเร็จ หยุดการฟื้นฟูพลังกายของมอนสเตอร์