บทที่ 689 ไฟที่มองไม่เห็น
บทที่ 689 ไฟที่มองไม่เห็น “โชคดีจริงๆที่ไม่เกิดอะไรขึ้น”โจวเหวินรู้สึกได้ว่าสดับวานรค่อยๆใจเย็นลงแล้ว เขาก็อดโล่งใจไม่ได้ ทุกๆครั้งที่สดับวานรใช้นิพพานอเวจี โจวเหวินจะมีความรู้สึกแปลกๆเสมอ เขาจะรู้สึกไม่ดีมากเหมือนกับว่าจะควบคุมไม่อยู่ ถ้าเป็นไปได้ โจวเหวินก็ไม่อยากให้สดับวานรใช้นิพพานอเวจีซะด้วยซ้ำ...
